ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1
เตรียมทิชชู่ให้พร้อม ถ้าพร้อมแล้วไปอ่านกันเลย
.......................................................................
"สิก้า...ฟานี่รักสิก้านะ"
"สิก้า..ทำอะไรอยู่หรอ" ทิฟฟานี่ถามเจสสิก้าหลังจากที่เธอได้เดินออกมาจากห้องน้ำ
แต่สิ่งที่ได้มามีเพียงความเงียบเท่านั้น เจสสิก้าแค่หันมามองแต่ไม่ได้ตอบอะไร
เพียงชั่ววูบที่เธอหันมา ฉันเห็นแววตาบางอย่างที่เกิดขึ้น แววตาแห่งความห่างเหิน
ฉันคงผิดเองสินะที่คิดกับเธอเกินเพื่อน แต่จะให้ฉันทำยังไงละ
ฉันพยายามแล้ว พยายามที่จะห้ามใจ พยายามไม่รักเธอ แต่ฉันก็ทำไม่ได้
ทิฟฟานี่นั่งลงบนโซฟาในห้องนั่งเล่นกับเจสสิก้า
ต่างฝ่ายต่างนั่งดูทีวีอย่างเงียบๆ จมอยู่กับความคิดของตัวเอง
อาการเธอฟ้องมาจากสายตา
ว่าทุกอย่างมันเริ่มเปลี่ยน จากวันที่ฉันได้บอกรัก
ฉันเองที่ล้ำเส้นความสัมพันธ์
มันคิดไกลเกินเพื่อนกัน จนเธอทำตัวห่างกันไป
"ฟานี่...เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมเถอะนะ"ผ่านไปหลายชั่วโมงเธอบอกฉันหลังจากที่เรานั่งดูทีวีเงียบๆ
เธอรู้มั้ยคำขอของเธอมันทำให้ฉันแทบหยุดหายใจ
"อืม..ได้สิ" ฉันตอบเธอไปแบบนั้น ฉันคงต้องพยายามตัดใจจากเธอแล้วสินะ
ทั้งๆที่ฉันก็พยายามมานานแล้วแต่มันด็ยังไม่เคยได้ แต่ถ้านั้นเป็นสิ่งที่เธอต้องการฉันก็จะทำ
จะขอให้ฉันนั้นเป็นเหมือนเดิม
รู้ไหมว่าฝืนใจมากแค่ไหน
ต้องคอยห้ามใจเท่าไร ไม่เคยจะทำง่ายดาย
ก็บอกตรงๆ ก็คงยินยอมปล่อยใจพ่ายแพ้
ถึงฉันจะอยากกลับไปเป็นเพื่อนเธอแค่ไหน ฉันก็ทำไม่ได้
ฉันไม่อยากฝืนใจตัวเองไปมากกว่านี้อีกแล้ว มันทรมาร
ทรมารจนฉันแทบอยากจะขาดใจ ฉันรู้ว่าสิ่งที่ฉันทำ
มันอาจทำให้เธอเสียใจ อาจทำให้ฉันเสียเธอไป
'สิก้า...ฟานี่ขอโทษนะ ฟานี่คงทำอย่างที่สิก้าต้องการไม่ได้
ฟานี่ขอโทษจริงๆ ฟานี่หลอกตัวเองต่อไปไม่ได้อีกแล้ว
ถ้าการตัดสินใจของฟานี่ ทำให้ฟานี่ต้องเสียสิก้าไป
ฟานี่คงต้องยอมรับมันให้ได้ ฟานี่รักสิก้านะ'
อยากกลับไปเป็นเพื่อนกันไม่ได้อีกแล้ว
แม้ยื้อความจริงเท่าไรก็ตาม
เหนื่อยทุกครั้งที่คอยห้ามใจ
ฉันหลอกตัวเองให้คิดแค่เพื่อนไม่ไหว
ถึงรู้ว่าตอนสุดท้าย อาจทำให้ฉันเสียเธอ
ช้ำใจอย่างไงต้องรับมัน
ฉันคิดกับเธอแค่เพื่อนคนนึงไม่ได้จริงๆ
กลัว ตอนนี้ฉันกำลังกลัว ถ้าเกิดเธอรู้ว่าฉันทำไม่ได้
เธอจะทำยังไง จะเกลียดฉันมั้ย จะมองหน้ากันอยู่มั้ย
ฉันคงทำได้แค่เก็บความลับนี้ไว้ในใจเท่านั้น
ฉันคงไม่มีโอกาสพูดคำนี้กับเธออีกแล้วสินะ
แต่ฉันขอพูดมันเป็นครั้งสุดท้าย ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้ยินก็ตาม
ฉันขอให้เธอรู้ไว้ "สิก้า...ฟานี่รักสิก้านะ" ทิฟฟานี่พูดพร้อมกับร้องไห้ออกมา
'ฟานี่ไม่เคยขอให้สิก้ารักฟานี่คืนหรอกนะ ถึงแม้ว่าฟานี่จะแอบคิดมันก็ตาม
ฟานี่เข้าใจ เข้าใจว่าฟานี่ควรยืนตรงไหน มีสิทธิ์แค่ไหน ต่อไปนี้ฟานี่จะคอยระวังตัวนะ
จะไม่แสดงออก ฟานี่เข้าใจ ฟานี่คงเป็นได้มากที่สุดแค่ เพื่อนรัก เท่านั้น'
ทิฟฟานี่จมอยู่กับความคิดของตัวเอง
เธอไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เธอพูดไป เจสสิก้าได้ยินทุกอย่าง
ไม่เคยเรียกร้องให้เธอรักคืน
พอเข้าใจในที่ยืน ขอบเขตทำได้แค่แอบรัก
และทุกวันนี้ก็คอยระวัง
กลัวว่าเธอจะยิ่งเกลียดจนมองหน้ากันไม่ได้เลย
"ฟานี่...สิก้าเคยขอฟานี่แล้วไม่ใช่หรอ ขอให้เรากลับเป็นเหมือนเดิม
เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ทำไมแค่นี้ฟานี่ทำให้สิก้าไม่ได้" เจสสิก้าพูดขึ้นด้วยความไม่พอใจ
"สิก้า" ทิฟฟานี่เอ่ยขึ้ยด้วยความตกใจ เธอไม่คิดว่าเจสสิก้าจะได้ยินเธอพูด
"ฟานี่....ฟานี่ขอโทษนะ ฟานี่ทำอย่างที่สิก้าต้องการไม่ได้ ฟานี่พยายามแล้ว"ทิฟฟานี่พูดพร้อมกับร้องไห้ออกมา
"ฮือ..อึก..ไม่หรอก.....อึก.....ฟานี่ไม่เคยพยายามต่างหากละ"สิก้าพูดทั้งน้ำตา เธอก็ไม่อยากให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้หรอก
เธออยากให้เธอกับทิฟฟานี่กลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม เป็นเพื่อนรักกันเหมือนเดิม
จะขอให้ฉันนั้นเป็นเหมือนเดิม
รู้ไหมว่าฝืนใจมากแค่ไหน
ต้องคอยห้ามใจเท่าไร ไม่เคยจะทำง่ายดาย
ก็บอกตรงๆ ก็คงยินยอมปล่อยใจพ่ายแพ้
"อึก....สิก้าคิดว่าฟานี่ไม่เคยลองหรอ...อึก....ฟานี่เคยพยายามแล้ว
แต่มันกลับทำไม่ได้...ฮือ...สิก้ารู้มั้ย ก่อนหน้าที่ฟานี่จะบอกรักสิก้านะ
ฟานี่เคยลองตัดใจมาตั้งกี่ครั้ง พยายามตั้งกี่หน
แต่ฟานี่ก็ไม่เคยทำได้เลย 3 ปี สิก้า...อึก..อึก
3 ปี ที่ฟานี่เคยพยายาม แต่ฟานี่ก็ยังทำไม่ได้
สิก้ายังคิกว่าฟานี่ไม่เคยพยายามอีกงั้นหรอ...ฮืออ" ทิฟฟานี่พูดพร้อมกับร้องไห้อย่างหนัก
พอเจสสิก้าได้ยินทิฟฟานี่พูด เธอถึงกับร้องไห้อย่างหนัก เธอไม่เคยคิดเลยว่าคนที่ภายนอก
ดูยิ้มแย้มแจ่มใส มีรอยยิ้มให้กับทุกคน แต่ภายใต้หน้ากากนั้น เต็มไปด้วยความทุกข์
อยากกลับไปเป็นเพื่อนกันไม่ได้อีกแล้ว
แม้ยื้อความจริงเท่าไรก็ตาม
เหนื่อยทุกครั้งที่คอยห้ามใจ
"สิก้า...ฟานี่เหนื่อย เหนื่อยที่ต้องหลอกสิก้า หลอกตัวเอง หลอกคนอื่นว่าฟานี่ไม่ได้รักสิก้า
ตอนนี้ฟานี่ไม่ไหวแล้ว ฟานี่ไม่มีแรงจะหลอกใครได้อีกแล้ว ฟานี่..รัก..สิก้า
ฟานี่รักสิก้า สิก้าได้ยินบ้างมั้ย เคยรับรู้ถึงมันบ้างมั้ย"
"ขอโทษ...สิก้าขอโทษ" อึ้ง เจสสิก้าอึ้ง เธอไม่เคยคิดว่าทิฟฟานี่จะรักเธอมากขนาดนี้
เธอคิดเพียงแค่ว่า ทิฟฟานี่อาจจะหวั่นไหวไปกับเธอแค่ชั่ววูบเท่านั้น
ฉันหลอกตัวเองให้คิดแค่เพื่อนไม่ไหว
ถึงรู้ว่าตอนสุดท้าย อาจทำให้ฉันเสียเธอ
ช้ำใจอย่างไงต้องรับมัน
ฉันคิดกับเธอแค่เพื่อนคนนึงไม่ได้จริงๆ
"เราคงกลับไปเป็นเพื่อนกันไม่ได้อีกแล้วละ ฟานี่ทำไม่ได้
ฟานี่ไม่อยากวิ่งหนีหัวใจตัวเองอีกแล้ว" ทิฟฟานี่พูดพร้อมกับเดินเข้าไปในห้อง
กลับไปเป็นเพื่อนกันไม่ได้อีกแล้ว
ยิ่งฉันยิ่งวิ่งหนีความจริงเท่าไรก็ตาม
เหนื่อยทุกครั้งที่คอยห้ามใจ
"ฟานี่...นั้นฟานี่จะไปไหน" เจสสิก้าถามขึ้นเมื่อเห็นทิฟฟานี่เดินออกมาจากห้องพร้อมกับกระเป๋าเสื้อผ้า
"ฟานี่จะไปจากที่นี้" ทิฟฟานี่ตอบเจสสิก้าพร้อมกับรอยยิ้มที่เศร้าหมอง
"ไม่นะ.....ฮืออ....สิก้าไม่ให้ฟานี่ไป อยู่กับสิก้าที่นี้เถอะนะ" เจสสิก้าถึงกลับร้องไห้ขึ้นอีกครั้งเมื่อรู้ว่าฟานี่จะไป
"ไม่ได้หรอกสิก้า...ถ้าฟานี่อยู่ ฟานี่ก็ทำใจไม่ได้ซักที ปล่อยฟานี่ไปเถอะนะ
ถ้าฟานี่ทำใจได้แล้วฟานี่จะกลับมาหาสิก้า เราจะกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ฟานี่สัญญา"
"อึก..สัญญานะ" เจสสิก้าถามย้ำทิฟฟานี่
"อืม...ฟานี่สัญญา" ทิฟฟานี่ตอบพร้อมกับฝืนยิ้มให้เจสสิก้า
เจสสิก้าเลยต้องปล่อยให้ทิฟฟานี่ไป ทั้งๆที่เธอก็ไม่มั่นใจว่าทิฟฟานี่จะกลับมาหรือเปล่า
ฉันหลอกตัวเองให้คิดแค่เพื่อนไม่ไหว
ถึงรู้ว่าตอนสุดท้าย อาจทำให้ฉันเสียเธอ
ช้ำใจอย่างไงต้องรับมัน
ฉันคิดกับเธอแค่เพื่อนคนนึงไม่ได้จริงๆ
หลังจากที่ประตูปิดลงทิฟฟานี่ก็ได้ร้องไห้ขึ้นอีกครั้ง
'ฟานี่ขอโทษนะสิก้า ขอโทษที่ต้องโกหกสิก้า ฟานี่คงคิดกับสิก้าแค่เพื่อนคนหนึ่งไม่ได้จริงๆ
ลาก่อนนะสิก้า สิก้าที่รักของฟานี่'
"ลาก่อนนะสิก้า" ทิฟฟานี่พูดขึ้นโดยที่ไม่รู้ว่าเจสสิก้าได้ยินในสิ่งที่เธอพูด
"ฮืออ...ฮืออ...ฟานี่จะไม่กลับมาแล้วใช่มั้ย" "ลาก่อนนะฟานี่" ถึงเธอจะไม่อยากให้ฟานี่ไป
แต่เธอก็คงต้องยอมรับในการตัดสินใจของทิฟฟานี่
ฉันคิดกับเธอแค่เพื่อนคนนึงไม่ได้จริงๆ
.......................................................................
ฟิคตัวเองยังแต่งไม่เสร็จ หาเรื่องใส่ตัวอีกแล้วววววว
เหตุเกิดจากไรเตอร์ฟังเพลงกลับไปเป็นเพื่อนกันไม่ได้อีกแล้ว
ภาพของเจนี่เลยโผล่ขึ้นในหัว
ทำให้เกิดวันช็อตนี้ขึ้นมา
คิดเห็นกันอย่างไรก็ช่วยบอกไรเตอร์ด้วยน้าาาา
.......................................................................
"สิก้า...ฟานี่รักสิก้านะ"
"สิก้า..ทำอะไรอยู่หรอ" ทิฟฟานี่ถามเจสสิก้าหลังจากที่เธอได้เดินออกมาจากห้องน้ำ
แต่สิ่งที่ได้มามีเพียงความเงียบเท่านั้น เจสสิก้าแค่หันมามองแต่ไม่ได้ตอบอะไร
เพียงชั่ววูบที่เธอหันมา ฉันเห็นแววตาบางอย่างที่เกิดขึ้น แววตาแห่งความห่างเหิน
ฉันคงผิดเองสินะที่คิดกับเธอเกินเพื่อน แต่จะให้ฉันทำยังไงละ
ฉันพยายามแล้ว พยายามที่จะห้ามใจ พยายามไม่รักเธอ แต่ฉันก็ทำไม่ได้
ทิฟฟานี่นั่งลงบนโซฟาในห้องนั่งเล่นกับเจสสิก้า
ต่างฝ่ายต่างนั่งดูทีวีอย่างเงียบๆ จมอยู่กับความคิดของตัวเอง
อาการเธอฟ้องมาจากสายตา
ว่าทุกอย่างมันเริ่มเปลี่ยน จากวันที่ฉันได้บอกรัก
ฉันเองที่ล้ำเส้นความสัมพันธ์
มันคิดไกลเกินเพื่อนกัน จนเธอทำตัวห่างกันไป
"ฟานี่...เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมเถอะนะ"ผ่านไปหลายชั่วโมงเธอบอกฉันหลังจากที่เรานั่งดูทีวีเงียบๆ
เธอรู้มั้ยคำขอของเธอมันทำให้ฉันแทบหยุดหายใจ
"อืม..ได้สิ" ฉันตอบเธอไปแบบนั้น ฉันคงต้องพยายามตัดใจจากเธอแล้วสินะ
ทั้งๆที่ฉันก็พยายามมานานแล้วแต่มันด็ยังไม่เคยได้ แต่ถ้านั้นเป็นสิ่งที่เธอต้องการฉันก็จะทำ
จะขอให้ฉันนั้นเป็นเหมือนเดิม
รู้ไหมว่าฝืนใจมากแค่ไหน
ต้องคอยห้ามใจเท่าไร ไม่เคยจะทำง่ายดาย
ก็บอกตรงๆ ก็คงยินยอมปล่อยใจพ่ายแพ้
ถึงฉันจะอยากกลับไปเป็นเพื่อนเธอแค่ไหน ฉันก็ทำไม่ได้
ฉันไม่อยากฝืนใจตัวเองไปมากกว่านี้อีกแล้ว มันทรมาร
ทรมารจนฉันแทบอยากจะขาดใจ ฉันรู้ว่าสิ่งที่ฉันทำ
มันอาจทำให้เธอเสียใจ อาจทำให้ฉันเสียเธอไป
'สิก้า...ฟานี่ขอโทษนะ ฟานี่คงทำอย่างที่สิก้าต้องการไม่ได้
ฟานี่ขอโทษจริงๆ ฟานี่หลอกตัวเองต่อไปไม่ได้อีกแล้ว
ถ้าการตัดสินใจของฟานี่ ทำให้ฟานี่ต้องเสียสิก้าไป
ฟานี่คงต้องยอมรับมันให้ได้ ฟานี่รักสิก้านะ'
อยากกลับไปเป็นเพื่อนกันไม่ได้อีกแล้ว
แม้ยื้อความจริงเท่าไรก็ตาม
เหนื่อยทุกครั้งที่คอยห้ามใจ
ฉันหลอกตัวเองให้คิดแค่เพื่อนไม่ไหว
ถึงรู้ว่าตอนสุดท้าย อาจทำให้ฉันเสียเธอ
ช้ำใจอย่างไงต้องรับมัน
ฉันคิดกับเธอแค่เพื่อนคนนึงไม่ได้จริงๆ
กลัว ตอนนี้ฉันกำลังกลัว ถ้าเกิดเธอรู้ว่าฉันทำไม่ได้
เธอจะทำยังไง จะเกลียดฉันมั้ย จะมองหน้ากันอยู่มั้ย
ฉันคงทำได้แค่เก็บความลับนี้ไว้ในใจเท่านั้น
ฉันคงไม่มีโอกาสพูดคำนี้กับเธออีกแล้วสินะ
แต่ฉันขอพูดมันเป็นครั้งสุดท้าย ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้ยินก็ตาม
ฉันขอให้เธอรู้ไว้ "สิก้า...ฟานี่รักสิก้านะ" ทิฟฟานี่พูดพร้อมกับร้องไห้ออกมา
'ฟานี่ไม่เคยขอให้สิก้ารักฟานี่คืนหรอกนะ ถึงแม้ว่าฟานี่จะแอบคิดมันก็ตาม
ฟานี่เข้าใจ เข้าใจว่าฟานี่ควรยืนตรงไหน มีสิทธิ์แค่ไหน ต่อไปนี้ฟานี่จะคอยระวังตัวนะ
จะไม่แสดงออก ฟานี่เข้าใจ ฟานี่คงเป็นได้มากที่สุดแค่ เพื่อนรัก เท่านั้น'
ทิฟฟานี่จมอยู่กับความคิดของตัวเอง
เธอไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เธอพูดไป เจสสิก้าได้ยินทุกอย่าง
ไม่เคยเรียกร้องให้เธอรักคืน
พอเข้าใจในที่ยืน ขอบเขตทำได้แค่แอบรัก
และทุกวันนี้ก็คอยระวัง
กลัวว่าเธอจะยิ่งเกลียดจนมองหน้ากันไม่ได้เลย
"ฟานี่...สิก้าเคยขอฟานี่แล้วไม่ใช่หรอ ขอให้เรากลับเป็นเหมือนเดิม
เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ทำไมแค่นี้ฟานี่ทำให้สิก้าไม่ได้" เจสสิก้าพูดขึ้นด้วยความไม่พอใจ
"สิก้า" ทิฟฟานี่เอ่ยขึ้ยด้วยความตกใจ เธอไม่คิดว่าเจสสิก้าจะได้ยินเธอพูด
"ฟานี่....ฟานี่ขอโทษนะ ฟานี่ทำอย่างที่สิก้าต้องการไม่ได้ ฟานี่พยายามแล้ว"ทิฟฟานี่พูดพร้อมกับร้องไห้ออกมา
"ฮือ..อึก..ไม่หรอก.....อึก.....ฟานี่ไม่เคยพยายามต่างหากละ"สิก้าพูดทั้งน้ำตา เธอก็ไม่อยากให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้หรอก
เธออยากให้เธอกับทิฟฟานี่กลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม เป็นเพื่อนรักกันเหมือนเดิม
จะขอให้ฉันนั้นเป็นเหมือนเดิม
รู้ไหมว่าฝืนใจมากแค่ไหน
ต้องคอยห้ามใจเท่าไร ไม่เคยจะทำง่ายดาย
ก็บอกตรงๆ ก็คงยินยอมปล่อยใจพ่ายแพ้
"อึก....สิก้าคิดว่าฟานี่ไม่เคยลองหรอ...อึก....ฟานี่เคยพยายามแล้ว
แต่มันกลับทำไม่ได้...ฮือ...สิก้ารู้มั้ย ก่อนหน้าที่ฟานี่จะบอกรักสิก้านะ
ฟานี่เคยลองตัดใจมาตั้งกี่ครั้ง พยายามตั้งกี่หน
แต่ฟานี่ก็ไม่เคยทำได้เลย 3 ปี สิก้า...อึก..อึก
3 ปี ที่ฟานี่เคยพยายาม แต่ฟานี่ก็ยังทำไม่ได้
สิก้ายังคิกว่าฟานี่ไม่เคยพยายามอีกงั้นหรอ...ฮืออ" ทิฟฟานี่พูดพร้อมกับร้องไห้อย่างหนัก
พอเจสสิก้าได้ยินทิฟฟานี่พูด เธอถึงกับร้องไห้อย่างหนัก เธอไม่เคยคิดเลยว่าคนที่ภายนอก
ดูยิ้มแย้มแจ่มใส มีรอยยิ้มให้กับทุกคน แต่ภายใต้หน้ากากนั้น เต็มไปด้วยความทุกข์
อยากกลับไปเป็นเพื่อนกันไม่ได้อีกแล้ว
แม้ยื้อความจริงเท่าไรก็ตาม
เหนื่อยทุกครั้งที่คอยห้ามใจ
"สิก้า...ฟานี่เหนื่อย เหนื่อยที่ต้องหลอกสิก้า หลอกตัวเอง หลอกคนอื่นว่าฟานี่ไม่ได้รักสิก้า
ตอนนี้ฟานี่ไม่ไหวแล้ว ฟานี่ไม่มีแรงจะหลอกใครได้อีกแล้ว ฟานี่..รัก..สิก้า
ฟานี่รักสิก้า สิก้าได้ยินบ้างมั้ย เคยรับรู้ถึงมันบ้างมั้ย"
"ขอโทษ...สิก้าขอโทษ" อึ้ง เจสสิก้าอึ้ง เธอไม่เคยคิดว่าทิฟฟานี่จะรักเธอมากขนาดนี้
เธอคิดเพียงแค่ว่า ทิฟฟานี่อาจจะหวั่นไหวไปกับเธอแค่ชั่ววูบเท่านั้น
ฉันหลอกตัวเองให้คิดแค่เพื่อนไม่ไหว
ถึงรู้ว่าตอนสุดท้าย อาจทำให้ฉันเสียเธอ
ช้ำใจอย่างไงต้องรับมัน
ฉันคิดกับเธอแค่เพื่อนคนนึงไม่ได้จริงๆ
"เราคงกลับไปเป็นเพื่อนกันไม่ได้อีกแล้วละ ฟานี่ทำไม่ได้
ฟานี่ไม่อยากวิ่งหนีหัวใจตัวเองอีกแล้ว" ทิฟฟานี่พูดพร้อมกับเดินเข้าไปในห้อง
กลับไปเป็นเพื่อนกันไม่ได้อีกแล้ว
ยิ่งฉันยิ่งวิ่งหนีความจริงเท่าไรก็ตาม
เหนื่อยทุกครั้งที่คอยห้ามใจ
"ฟานี่...นั้นฟานี่จะไปไหน" เจสสิก้าถามขึ้นเมื่อเห็นทิฟฟานี่เดินออกมาจากห้องพร้อมกับกระเป๋าเสื้อผ้า
"ฟานี่จะไปจากที่นี้" ทิฟฟานี่ตอบเจสสิก้าพร้อมกับรอยยิ้มที่เศร้าหมอง
"ไม่นะ.....ฮืออ....สิก้าไม่ให้ฟานี่ไป อยู่กับสิก้าที่นี้เถอะนะ" เจสสิก้าถึงกลับร้องไห้ขึ้นอีกครั้งเมื่อรู้ว่าฟานี่จะไป
"ไม่ได้หรอกสิก้า...ถ้าฟานี่อยู่ ฟานี่ก็ทำใจไม่ได้ซักที ปล่อยฟานี่ไปเถอะนะ
ถ้าฟานี่ทำใจได้แล้วฟานี่จะกลับมาหาสิก้า เราจะกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ฟานี่สัญญา"
"อึก..สัญญานะ" เจสสิก้าถามย้ำทิฟฟานี่
"อืม...ฟานี่สัญญา" ทิฟฟานี่ตอบพร้อมกับฝืนยิ้มให้เจสสิก้า
เจสสิก้าเลยต้องปล่อยให้ทิฟฟานี่ไป ทั้งๆที่เธอก็ไม่มั่นใจว่าทิฟฟานี่จะกลับมาหรือเปล่า
ฉันหลอกตัวเองให้คิดแค่เพื่อนไม่ไหว
ถึงรู้ว่าตอนสุดท้าย อาจทำให้ฉันเสียเธอ
ช้ำใจอย่างไงต้องรับมัน
ฉันคิดกับเธอแค่เพื่อนคนนึงไม่ได้จริงๆ
หลังจากที่ประตูปิดลงทิฟฟานี่ก็ได้ร้องไห้ขึ้นอีกครั้ง
'ฟานี่ขอโทษนะสิก้า ขอโทษที่ต้องโกหกสิก้า ฟานี่คงคิดกับสิก้าแค่เพื่อนคนหนึ่งไม่ได้จริงๆ
ลาก่อนนะสิก้า สิก้าที่รักของฟานี่'
"ลาก่อนนะสิก้า" ทิฟฟานี่พูดขึ้นโดยที่ไม่รู้ว่าเจสสิก้าได้ยินในสิ่งที่เธอพูด
"ฮืออ...ฮืออ...ฟานี่จะไม่กลับมาแล้วใช่มั้ย" "ลาก่อนนะฟานี่" ถึงเธอจะไม่อยากให้ฟานี่ไป
แต่เธอก็คงต้องยอมรับในการตัดสินใจของทิฟฟานี่
ฉันคิดกับเธอแค่เพื่อนคนนึงไม่ได้จริงๆ
.......................................................................
ฟิคตัวเองยังแต่งไม่เสร็จ หาเรื่องใส่ตัวอีกแล้วววววว
เหตุเกิดจากไรเตอร์ฟังเพลงกลับไปเป็นเพื่อนกันไม่ได้อีกแล้ว
ภาพของเจนี่เลยโผล่ขึ้นในหัว
ทำให้เกิดวันช็อตนี้ขึ้นมา
คิดเห็นกันอย่างไรก็ช่วยบอกไรเตอร์ด้วยน้าาาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น