เสียงฝนตกที่หน้าต่าง

ฉันมองออกไปนอกหน้าต่าง ที่มีหยดน้ำเกาะพราวทั่งบานกระจกของมัน
ฉันรู้สึกหดหู่อย่าบอกไม่ถูก ตอนนี้ฝนพึ่งจะหยุดตกไปหมาดๆ 
เสียงผุ้คนเดินสวนกันไปมา นอกหน้าต่างนั่น ในเมืองที่มีแต่ความวุ่นวาย 
ถนนเฉอะแฉะที่เต็มไปด้วยน้ำ บนถนนสายนั้น
บ้านของฉันติดอยู่กับถนนสายใหญ่ ถัดไปไม่กี่ร้อยเมตรก็จะเป็นศูนย์การค้า
ย่านธุระกิจที่มีผู้คนมากมายอยู่ที่นั่น   ฉันแหงนหน้ามองเมฆสีเทาที่เข้ามาปกคลุมรายรอบท้องฟ้านั่นอีกครั้ง "มันทำท่าจะตกอีกแล้ว" ฉันบอกกับตัวเองอย่างเบื่อหน่าย 
พลางเดินไปที่เตียงโปรดของฉัน ฉันทิ้งตัวลงนอน บนหมอนที่แสนนุ่ม และเตียงที่อบอุ่น จากไอหนาวของน้ำฝน  ค่อยๆพริ้มตา.........หลับลง