ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ฉื่นนนนนนจายยยยยยยยยยยยจางงงงงงงงงงงงงงง
โย่ว โย่ว โย่ว วันนี้อาชิตื่นแต่เช้าอารมณืเป็นพิเศาเพราะอะไรนะเหรอ เพราะว่าวันนี้ลูกน้องของฉเธออีกสามคนจะเดินทางถึงโตเกียวของวันนี้ตอนสิบโมง ดีใจเป็นบ้าเลย สงสัยฉันคงฝังเลือดมาเฟียไว้เต็วตัว ตั้งแต่มาอยู่ที่โตเกียวนี่ยังไม่ได้ออกำลังกายเลย วันนี้คงได้เรื่องสนุกล่ะอิอิอิ ฉันอยากเห็นหน้าลูกน้องใหม่อีกสามคนจัง อาชินั่งไม่ติดเบาะคอยแต่ชะเง้อมองนาฬิกา
ต๊องแน่ง 9.30
ต๊องแน่ง 10.00
ยะฮู้ อาชิวิ่งไปที่ประตูเปิดออกก็เห็นเซย่าพร้อมกับผู้ชายรุ่นเดียวกับเธออีกสามคน ถือกระเป๋าเสื้อผ้าอยู่
\"นี่เหรอ คนที่นายบอกว่าป๋าจัดมาให้\"อาชิมองสำรวจผู้ชายทั้งสาม กลิ่นน้ำหอมฟุ้งซะขนาดนี้มันจะต่อยเป็นอะป่าวว่ะ
\"ครับนี่ล่ะ แนะนำตัวสิ\"เซย่าให้คนทั้งสามแนะนำตัว
เริ่มจากคนที่หนึ่งก่อน สูงขาวเหมือนหนุ่มลูกครึ่ง ผมทอง ตาสีฟ้าน้ำทะเล ใช่เลยแหละ นี่มันฟ้าหรั่ง เอิ้ก...ก
\"ผมชื่อ เฟยกู่หลานครับ หรือเรียนสั้นๆว่าอาเฟยก็ได้\"เขาพูดสำเนียงฮ่องกงได้ชัดแจ๋วแหว่วอาชิเองยังอดชื่นชมชายหนุ่มลูกครึ่งคนนี้ไม่ได้
คนต่อไปหน้าตาเป็นคนฮ่องกงโดยกำเนิด ผิวสีแทนร่างกายกำยำคิ้วเข้ม ตาตี๋ ดู มาดแมน เนี้ยบ สเปคชายในฝันของสาวเอเซียหลายๆคนเชียวล่ะ
\"ผมชื่อเควิน ลอร์ดเดอร์\"เขาพูดสำเนียงฝรั่งแต่พูดเป็นภาษาญี่ปุ่น มันพึลึกกึ๊กกือจังว่ะ เอาว่ะ ลองฟังอีกคน คนนี้ดูเป็นเด็กเรียน กรอบแว่นนั่นบ่งชี้ได้เป็นอย่างดี นัยต์ตาสีเทาที่ถูกแว่นปิดบังไว้แต่ก็ไม่ได้รอดพ้นไปจากการสังเกตของอาชิเลย เขาสูงประมาณ175เซนได้ นับว่าเตี้ยที่สุดของกลุ่ม หน้าตาออกแนวหลายชาติปนกัน แต่นับว่า หล่อเลยแหละ
\"ผมชื่อ อาราคิอิ เปียแอร์ เรียกว่าผมว่าอาเปียวก็ได้ครับ\" เขากล่าวด้วยน้ำเสียงสุภาพ
\"เอาล่ะ ในเมื่อแนะนำตัวกันเสร็จแล้ว ฉันว่าไปที่บ้านของนายดีกว่านะเซย่า ฉันไม่อยากให้ไอบะตื่นขึ้นมาพบกับคนพวกนี้ เขายังไม่รู้ว่า ฐานะที่แท้จริงของฉันคือใคร ทั้งห้าคนได้เข้าไปในบ้านของเซย่าเรียบร้อยโดยอาชิให้ทั้งสามคนขึ้นไปจัดเก็บเสื้อผ้า ประมาณยี่สิบนาที ทั้งห้าคนก็ลงมาประชุมกันที่ห้องรับแขก
\"เซย่า นายคงรู้จุดประสงค์ฉันนะว่าทำไมฉันถึงเรียกให้นายลูกน้องมาอีกสามคน เอาล่ะฉันไม่พูดมากและ จุดประสงค์ของฉันคือ ฉันต้องการโรงเรียน ชินโย และครอบครองพื้นที่ทั้งหมดบริเวณนี้ เราจะเริ่มสร้างอิทธิพลในเร็วๆนี้ แต่ว่าพวกนายทุกคนต้อวเข้าเรียนที่เดียวกับฉัน\"
\"แต่ว่าป๋าเข้าห้ามเธอมาก่อเรื่องที่นี่ไม่ใช่เหรอที่ป๋าส่งพวกเราทั้งสามคนมา เพื่อที่จะให้มาคุมประพฤติเธอนะ ไม่ใช่มาเป็นนักเลง\"อาเฟยพูดจาเป็นหลักการ ซึ่งอาชิแทบอยากกระโดดเตะคนที่เพิ่งเจอกันได้ไม่ถึงหนึ่งชัวโมงนี้
\"ถูกแต่นี้ป๋าไม่อยู่ ฉะนั้นฉันใหญ่สุด เข้าจั๋ย เอาล่ะ ไม่ต้องพูดมาก นี่เป็นคำสั่ง ถ้าใครขัดข้องจะถูกส่งตัวไปมาเล คราวนี้นายไม่รอดแน่ ฮึฮึ\"อาชิกล่าวอย่างมาดมั่น เควินที่ตอนแรกรเมชอบในความน่ารักของ อาชิผู้เป็นนายใหม่ตอนนี้เขาเริ่มเห็นสัจธรรมบางอย่างแล้วว่า มาเฟียย่อมเป็นมาเฟียวันยังค่ำต่อให้สวยน่ารักแค่ไหน มาเฟียก็คือมาเฟีย
\"แต่ลำพังเราห้าคนคงทำอะไรให้มากไปกว่านี้คงไม่ได้หรอกนะ ผมว่าเริ่มแรกเราคงต้องหาเสียงเพิ่ม\"อาเปียพูดด้วยน้ำเสียงของคนมีหลักการ
\"อื้อฟังเข้าหูหน่อย\"อาชิเริ่มอารมณ์ดีขึ้นที่มีคนเข้าข้างเธอ
\"แต่เราไม่เห็นด้วย\"เสียงสองเสียงที่ดังพร้อมกันนนั่นคือเควินและอาเฟย ที่ขัดคนทั้งคู่
\"อาชิ เธออยู่ในนั้นรึป่าว ฉันหิวข้าว\"เสียงไอบะที่ทุบประตูอยู่หน้าบ้านเซย่า จึงเป็นการหยุดวงสนทนาไว้แค่นั้น
................********************************......................
อาชิเดินเข้ามาในครัวแล้วเริ่มทำอาหารง่ายๆสองสามอย่างให้ ไอบะที่หัวกระเชอะกระเชิง ที่โต๊ะอาหาร
\"แล้วเธอไม่กินพร้อมกันเหรอ\"ไอบะถามอาชิที่เสริฟอาหารเสร็จแล้วเดินออกไป
\"ยังไม่หิว\"
\"ไม่หิวก็ต้องกินนี่มันสิบโมงกว่าแล้ว ฉันไม่อยากแบกเธอไปโรงพยาบาลหรอกนะ\"ไอบะพูดเสียงเข็ง อาชิไม่ได้เถียงต่อนั่งลงฝั่งตรงข้ามแล้วตักข้าวกิน ไอบะเองก็ดูจะงงกับอาการของพี่สาวเหมือนกันที่วันนี้พูดจารู้เรื่องไม่ต้องก่อสงครามก่อน
\"ตั้งแต่วันจันทร์นี้เป็นต้นไป ฉันขอสั่งให้นายกลับบ้านก่อนหกโมงเย็น\"อาชิเป็นคนทำลายความเงียบก่อนโดยเป็นคนพูดระหว่างที่ไอบะกำลังตักข้าวเข้าปากแล้วต้องวางช้อนลง อึ๋ย สงครามจะเกิดแล้วสิ
\"ทำไม\"
\"นายอย่าเพิ่งมาถามเหตุผลตอนนี้ได้มั้ย เชื่อพี่คนนี้สักครั้งได้ปะ\"อาชิพูดเสียงที่จริงจังขึ้นอีกครั้ง เธอไม่อยากให้ใครต้องมาเลือกตกยางออกเพราะเธออีกแล้ว แล้วยิ่งถ้าศัตรูที่กำลังจะมีในเร็วๆนี้รู้ว่าไอบะเป็นน้องชายเธอล่พก้อ อะไรจะเกิด.......
\"ฉันจะลองเชื่อเธอสักครั้ง\"น่าแปลกแค่คำพูดไม่กี่ปีประโยคของทั้งสองคน มันเชื่อมความอบอุ่นในใจได้อย่างน่าประหลาดใจ ไอบะเองไม่มีทีท่าว่าจะต่อต้านอาชิแต่อย่างใด
...............*******************....................
โรงเรียนเอกชน ชินโย ต้องฮือฮาอีกครั้งเมื่อนักเรียนชายสี่คนและนักเรียนหญิงอีกหนึ่งคนที่ดูเทห์ไม่แพ้กัน เดินเข้าโรงเรียนเรียกเสียงฮือฮาจากสาวๆได้เป็นการใหญ่ เซย่า อาชิ อาเฟย เควิน อาเปียว เดินเข้าโรงเรียนพร้อมกัน ซึ่งนั่นก็ไม่รอดพ้นสายตาของเลนไปได้ ทั้งสี่คนเดินเข้าห้องเรียนที่ถูกจัดเรียนที่ห้องเดียวกันด้วยอำนาจแห่งเงินตรา
\"นักเรียนทุกคนโปรดทราบ คุณ ฮอนดะ อาชิ กรุณาไปพบ ประธานนักเรียนที่ห้องด้วยค่ะ\" เสียงประกาศประชาสัมพันธ์ดังขึ้นในขณะที่เธอเพิ่งจะหย่นก้นลงนั่งเก้าอี้ก็ต้องหงุดหงิดเดิน ย้ายบั้นท้ายไปที่ห้องประธานนักเรียน
\"นายมีอะไร\"อาชิกระแทกประตูเข้าไปพบเลนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ตรงกลางห้อง
\"วันนี้เธอรอพบฉันหลังเลิกเรียนด้วย\"
\"ทำไม\"
\"เธอมาสายติดต่อกันเกินสามครั้ง วันนี้เธอต้องได้รับโทษในฐานะที่ไม่เชื่อฟังกฎของโรงเรียน\"
\"วันนี้ก็มาเร็วแล้วนี่ไง\"
\"แต่เมื่อาทิตย์ที่แล้ว ฉันเตือนเธอหลายครั้งแล้ว แต่เธอก็ไม่สนใจที่จะฟัง ฉะนั้นเธอต้องได้รับโทษเหมือนนักเรียนคนอื่นทั่วๆไป ไม่มีอภิสิทธิ์ใดใดทั้งสิ้น\"
\"ไอ้เบื้อกเอ้ย อยากตายไงว่ะ\"อาชิเดินพุ่งตรงไปที่เก้าอี้กลางห้องแล้วดึงคอเสื้อเลน แต่เขาไวกว่าเธอมากหักหลบแล้วฉุดแขนเธอ ไม่นานนักตัวบางๆของอาชิก็ลอยไปตกอยู่ในอ้อมแขนของประธานนักเรียนคนเก่งซะแล้ว
\"ช้าไป เฮ้อ\"เลน ทำเป็นสายหน้าแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้
\"เอาหน้าทุเร.ศๆของนายออกไป๊\"อาชิพลักหน้าของเลนออก แต่เขารวบมือเธอทั้งสองข้างด้วยมือเขาเพียงข้างเดียว ยังไม่ทันที่อาชิจะได้ดิ้นเธอต้องชะงักเมื่อเลนฝังจมูกหนักๆของเขาทีพวงแก้มชมพูของเธอเป็นการลงโทษแม่ตัวดี นี่เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่สามขวบที่เธอโดนผู้ชายหอมแก้ม เพราะผู้ชายที่หอมแก้มเธิอคนแรกคือเซย่า
\"ชื่นใจจัง\" เลนสูดลมหายใจเข้าลึกๆหลังหอมแก้มอาชิ
\"อ๊ะ\"
\"อย่าร้องนะ ฉันไม่อยากเป็นพระเอกละครน้ำเน่าที่ปิดปากนางเอกด้วยปากฉัน หรือเธอชอบ ถ้าชอบล่ะก็ฉันไม่เกรงใจนะ\"ว่าแล้วเลนก็แกล้งยื่นหน้าเข้าไปใกล้ อาชิรวบรวมแรงทั้งหมดผลักเขาออกแล้วกระโดดไปยืนที่พื้น
\"ไอ้คนฉวยโอกาส\"
\"อย่าลืมนะเย็นนี้ ถ้าเธอไม่มาพบฉัน เธอตายแน่\"เลนขู่อาชิก่อนที่เธอจะวิ่งหน้าแดงแปร็ดออกจากห้อง
................**********************************************........................
ต๊องแน่ง 9.30
ต๊องแน่ง 10.00
ยะฮู้ อาชิวิ่งไปที่ประตูเปิดออกก็เห็นเซย่าพร้อมกับผู้ชายรุ่นเดียวกับเธออีกสามคน ถือกระเป๋าเสื้อผ้าอยู่
\"นี่เหรอ คนที่นายบอกว่าป๋าจัดมาให้\"อาชิมองสำรวจผู้ชายทั้งสาม กลิ่นน้ำหอมฟุ้งซะขนาดนี้มันจะต่อยเป็นอะป่าวว่ะ
\"ครับนี่ล่ะ แนะนำตัวสิ\"เซย่าให้คนทั้งสามแนะนำตัว
เริ่มจากคนที่หนึ่งก่อน สูงขาวเหมือนหนุ่มลูกครึ่ง ผมทอง ตาสีฟ้าน้ำทะเล ใช่เลยแหละ นี่มันฟ้าหรั่ง เอิ้ก...ก
\"ผมชื่อ เฟยกู่หลานครับ หรือเรียนสั้นๆว่าอาเฟยก็ได้\"เขาพูดสำเนียงฮ่องกงได้ชัดแจ๋วแหว่วอาชิเองยังอดชื่นชมชายหนุ่มลูกครึ่งคนนี้ไม่ได้
คนต่อไปหน้าตาเป็นคนฮ่องกงโดยกำเนิด ผิวสีแทนร่างกายกำยำคิ้วเข้ม ตาตี๋ ดู มาดแมน เนี้ยบ สเปคชายในฝันของสาวเอเซียหลายๆคนเชียวล่ะ
\"ผมชื่อเควิน ลอร์ดเดอร์\"เขาพูดสำเนียงฝรั่งแต่พูดเป็นภาษาญี่ปุ่น มันพึลึกกึ๊กกือจังว่ะ เอาว่ะ ลองฟังอีกคน คนนี้ดูเป็นเด็กเรียน กรอบแว่นนั่นบ่งชี้ได้เป็นอย่างดี นัยต์ตาสีเทาที่ถูกแว่นปิดบังไว้แต่ก็ไม่ได้รอดพ้นไปจากการสังเกตของอาชิเลย เขาสูงประมาณ175เซนได้ นับว่าเตี้ยที่สุดของกลุ่ม หน้าตาออกแนวหลายชาติปนกัน แต่นับว่า หล่อเลยแหละ
\"ผมชื่อ อาราคิอิ เปียแอร์ เรียกว่าผมว่าอาเปียวก็ได้ครับ\" เขากล่าวด้วยน้ำเสียงสุภาพ
\"เอาล่ะ ในเมื่อแนะนำตัวกันเสร็จแล้ว ฉันว่าไปที่บ้านของนายดีกว่านะเซย่า ฉันไม่อยากให้ไอบะตื่นขึ้นมาพบกับคนพวกนี้ เขายังไม่รู้ว่า ฐานะที่แท้จริงของฉันคือใคร ทั้งห้าคนได้เข้าไปในบ้านของเซย่าเรียบร้อยโดยอาชิให้ทั้งสามคนขึ้นไปจัดเก็บเสื้อผ้า ประมาณยี่สิบนาที ทั้งห้าคนก็ลงมาประชุมกันที่ห้องรับแขก
\"เซย่า นายคงรู้จุดประสงค์ฉันนะว่าทำไมฉันถึงเรียกให้นายลูกน้องมาอีกสามคน เอาล่ะฉันไม่พูดมากและ จุดประสงค์ของฉันคือ ฉันต้องการโรงเรียน ชินโย และครอบครองพื้นที่ทั้งหมดบริเวณนี้ เราจะเริ่มสร้างอิทธิพลในเร็วๆนี้ แต่ว่าพวกนายทุกคนต้อวเข้าเรียนที่เดียวกับฉัน\"
\"แต่ว่าป๋าเข้าห้ามเธอมาก่อเรื่องที่นี่ไม่ใช่เหรอที่ป๋าส่งพวกเราทั้งสามคนมา เพื่อที่จะให้มาคุมประพฤติเธอนะ ไม่ใช่มาเป็นนักเลง\"อาเฟยพูดจาเป็นหลักการ ซึ่งอาชิแทบอยากกระโดดเตะคนที่เพิ่งเจอกันได้ไม่ถึงหนึ่งชัวโมงนี้
\"ถูกแต่นี้ป๋าไม่อยู่ ฉะนั้นฉันใหญ่สุด เข้าจั๋ย เอาล่ะ ไม่ต้องพูดมาก นี่เป็นคำสั่ง ถ้าใครขัดข้องจะถูกส่งตัวไปมาเล คราวนี้นายไม่รอดแน่ ฮึฮึ\"อาชิกล่าวอย่างมาดมั่น เควินที่ตอนแรกรเมชอบในความน่ารักของ อาชิผู้เป็นนายใหม่ตอนนี้เขาเริ่มเห็นสัจธรรมบางอย่างแล้วว่า มาเฟียย่อมเป็นมาเฟียวันยังค่ำต่อให้สวยน่ารักแค่ไหน มาเฟียก็คือมาเฟีย
\"แต่ลำพังเราห้าคนคงทำอะไรให้มากไปกว่านี้คงไม่ได้หรอกนะ ผมว่าเริ่มแรกเราคงต้องหาเสียงเพิ่ม\"อาเปียพูดด้วยน้ำเสียงของคนมีหลักการ
\"อื้อฟังเข้าหูหน่อย\"อาชิเริ่มอารมณ์ดีขึ้นที่มีคนเข้าข้างเธอ
\"แต่เราไม่เห็นด้วย\"เสียงสองเสียงที่ดังพร้อมกันนนั่นคือเควินและอาเฟย ที่ขัดคนทั้งคู่
\"อาชิ เธออยู่ในนั้นรึป่าว ฉันหิวข้าว\"เสียงไอบะที่ทุบประตูอยู่หน้าบ้านเซย่า จึงเป็นการหยุดวงสนทนาไว้แค่นั้น
................********************************......................
อาชิเดินเข้ามาในครัวแล้วเริ่มทำอาหารง่ายๆสองสามอย่างให้ ไอบะที่หัวกระเชอะกระเชิง ที่โต๊ะอาหาร
\"แล้วเธอไม่กินพร้อมกันเหรอ\"ไอบะถามอาชิที่เสริฟอาหารเสร็จแล้วเดินออกไป
\"ยังไม่หิว\"
\"ไม่หิวก็ต้องกินนี่มันสิบโมงกว่าแล้ว ฉันไม่อยากแบกเธอไปโรงพยาบาลหรอกนะ\"ไอบะพูดเสียงเข็ง อาชิไม่ได้เถียงต่อนั่งลงฝั่งตรงข้ามแล้วตักข้าวกิน ไอบะเองก็ดูจะงงกับอาการของพี่สาวเหมือนกันที่วันนี้พูดจารู้เรื่องไม่ต้องก่อสงครามก่อน
\"ตั้งแต่วันจันทร์นี้เป็นต้นไป ฉันขอสั่งให้นายกลับบ้านก่อนหกโมงเย็น\"อาชิเป็นคนทำลายความเงียบก่อนโดยเป็นคนพูดระหว่างที่ไอบะกำลังตักข้าวเข้าปากแล้วต้องวางช้อนลง อึ๋ย สงครามจะเกิดแล้วสิ
\"ทำไม\"
\"นายอย่าเพิ่งมาถามเหตุผลตอนนี้ได้มั้ย เชื่อพี่คนนี้สักครั้งได้ปะ\"อาชิพูดเสียงที่จริงจังขึ้นอีกครั้ง เธอไม่อยากให้ใครต้องมาเลือกตกยางออกเพราะเธออีกแล้ว แล้วยิ่งถ้าศัตรูที่กำลังจะมีในเร็วๆนี้รู้ว่าไอบะเป็นน้องชายเธอล่พก้อ อะไรจะเกิด.......
\"ฉันจะลองเชื่อเธอสักครั้ง\"น่าแปลกแค่คำพูดไม่กี่ปีประโยคของทั้งสองคน มันเชื่อมความอบอุ่นในใจได้อย่างน่าประหลาดใจ ไอบะเองไม่มีทีท่าว่าจะต่อต้านอาชิแต่อย่างใด
...............*******************....................
โรงเรียนเอกชน ชินโย ต้องฮือฮาอีกครั้งเมื่อนักเรียนชายสี่คนและนักเรียนหญิงอีกหนึ่งคนที่ดูเทห์ไม่แพ้กัน เดินเข้าโรงเรียนเรียกเสียงฮือฮาจากสาวๆได้เป็นการใหญ่ เซย่า อาชิ อาเฟย เควิน อาเปียว เดินเข้าโรงเรียนพร้อมกัน ซึ่งนั่นก็ไม่รอดพ้นสายตาของเลนไปได้ ทั้งสี่คนเดินเข้าห้องเรียนที่ถูกจัดเรียนที่ห้องเดียวกันด้วยอำนาจแห่งเงินตรา
\"นักเรียนทุกคนโปรดทราบ คุณ ฮอนดะ อาชิ กรุณาไปพบ ประธานนักเรียนที่ห้องด้วยค่ะ\" เสียงประกาศประชาสัมพันธ์ดังขึ้นในขณะที่เธอเพิ่งจะหย่นก้นลงนั่งเก้าอี้ก็ต้องหงุดหงิดเดิน ย้ายบั้นท้ายไปที่ห้องประธานนักเรียน
\"นายมีอะไร\"อาชิกระแทกประตูเข้าไปพบเลนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ตรงกลางห้อง
\"วันนี้เธอรอพบฉันหลังเลิกเรียนด้วย\"
\"ทำไม\"
\"เธอมาสายติดต่อกันเกินสามครั้ง วันนี้เธอต้องได้รับโทษในฐานะที่ไม่เชื่อฟังกฎของโรงเรียน\"
\"วันนี้ก็มาเร็วแล้วนี่ไง\"
\"แต่เมื่อาทิตย์ที่แล้ว ฉันเตือนเธอหลายครั้งแล้ว แต่เธอก็ไม่สนใจที่จะฟัง ฉะนั้นเธอต้องได้รับโทษเหมือนนักเรียนคนอื่นทั่วๆไป ไม่มีอภิสิทธิ์ใดใดทั้งสิ้น\"
\"ไอ้เบื้อกเอ้ย อยากตายไงว่ะ\"อาชิเดินพุ่งตรงไปที่เก้าอี้กลางห้องแล้วดึงคอเสื้อเลน แต่เขาไวกว่าเธอมากหักหลบแล้วฉุดแขนเธอ ไม่นานนักตัวบางๆของอาชิก็ลอยไปตกอยู่ในอ้อมแขนของประธานนักเรียนคนเก่งซะแล้ว
\"ช้าไป เฮ้อ\"เลน ทำเป็นสายหน้าแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้
\"เอาหน้าทุเร.ศๆของนายออกไป๊\"อาชิพลักหน้าของเลนออก แต่เขารวบมือเธอทั้งสองข้างด้วยมือเขาเพียงข้างเดียว ยังไม่ทันที่อาชิจะได้ดิ้นเธอต้องชะงักเมื่อเลนฝังจมูกหนักๆของเขาทีพวงแก้มชมพูของเธอเป็นการลงโทษแม่ตัวดี นี่เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่สามขวบที่เธอโดนผู้ชายหอมแก้ม เพราะผู้ชายที่หอมแก้มเธิอคนแรกคือเซย่า
\"ชื่นใจจัง\" เลนสูดลมหายใจเข้าลึกๆหลังหอมแก้มอาชิ
\"อ๊ะ\"
\"อย่าร้องนะ ฉันไม่อยากเป็นพระเอกละครน้ำเน่าที่ปิดปากนางเอกด้วยปากฉัน หรือเธอชอบ ถ้าชอบล่ะก็ฉันไม่เกรงใจนะ\"ว่าแล้วเลนก็แกล้งยื่นหน้าเข้าไปใกล้ อาชิรวบรวมแรงทั้งหมดผลักเขาออกแล้วกระโดดไปยืนที่พื้น
\"ไอ้คนฉวยโอกาส\"
\"อย่าลืมนะเย็นนี้ ถ้าเธอไม่มาพบฉัน เธอตายแน่\"เลนขู่อาชิก่อนที่เธอจะวิ่งหน้าแดงแปร็ดออกจากห้อง
................**********************************************........................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น