หลีกทางหน่อย แฟนผ้มเป็นมาเฟียคร้าบ

ลำดับตอนที่ #4 : ชินโย กับ การประกาศศึก

              อาชิเดินออกจากห้องประธานนักเรียนแล้วเดินผิวปากตามประสาคนอารมณ์ดีที่ได้แกล้งคนมาหมาดๆ เอะ ใครนะหน้าคุ้นที่กำลังเดินตรงมาทางฉัน อ็อ ไอ้ไอบะนี่เอง ชิ โรงเรียนนี้มันก็เป็นสี่เหลี่ยมนี่หว่า ไม่ใช่วงกลมสักหน่อย ทำไมต้องมาเจอมันด้วยว่ะ -_- โรงเรียนนะเฟ้ยไม่ใช่ ทึ่งนาที่จะไม่เจอกัน





\"ว่าไง เข้าไปทำอะไรกับประธานนักเรียนสองต่อสองในห้อง\"เขาทักทายฉันด้วยท่าทางที่กวนๆและน้ำเสียงที่ฟังดูโมโหนิดๆ





\"ทำไม ฉันทำอะไรต้องรายงานแกทุกเรื่องเลยเหรอ\"อาชิเองก็กวนไม่แพ้มันเหมือนกัน สมเป็นพี่น้องจริงๆ





\"อือส์ ฉันอายจริงๆเลยนะที่มีพี่อย่างเธอ ผู้ชายไม่ซ้ำหน้า\"ไอบะพูดด้วยน้ำเสียงที่เบาหวิวแล้วเดินจากไปทิ้งไว้แต่อารมณืที่ครุกกรุ่นของคนเป็นพี่







                            ********************************************





            ไอบะเดินหงุดหงิดไปตามระเบียง โดยไม่ดูทางข้างหน้าเพราะอารมณ์ที่โมโหบวกจิตหงุดหงิด ทำให้เขาเดินไปชนกับสาวน้อยน่ารักคนหนึ่ง แต่เขาไม่มีเวลามาชื่นชมเธอเท่าไหร่นัก เพราะเขาเองก็ได้ชื่อว่าเป็นหนุ่มฮอตของโรงเรียนเพียงแค่กระดิกนิ้ว สาวๆก็วิ่งเข้าหา จึงไม่จำเป็นที่คนอย่าง ไอบะ จะไปจีบผู้หญิงให้เสียฟอร์มก่อน





\"ขอโทษค่ะ\"เธอคนนั้นกล่าวอย่างสุภาพโดยไม่ได้เงยหน้ามองเขา





\"เธอนี่หน้าตาก็ดีนะ แต่ไม่น่าเฟอะฟะเลย\"ไอบะพูดยียวนโทสะเธอ





\"นายก็เหมือนกันไม่หน้าเกิดมามองเห็นได้เลย เห็นๆก็เห็นอยู่ว่าฉันพยายามจะเดินหลบแล้ว นายยังเดินมาชนฉันอีก ฉันอุตส่าห์ขอโทษ แต่อย่างว่าคนไม่มีมารยาทอย่างนายคงไม่รู้ว่าคำขอโทษมันแปลว่าอะไร\"ไอบะนิ่งคำพูดของเธอเขาไม่เคยคอดว่าจะมีผู้หญิงคนไหนกล้ากับเขาอย่างงี้ อื้อ เธอแน่มาก





\"เธอคิดว่าตัวเองสวยถึงขนาดให้ฉันแกล้งเดินไปชนเธอเลยเหรอ\"ไอบะล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วพูดด้วยน้ำเสียงกวนประสาท





\"แต่นายก็ทำไปแล้ว หรือว่าไม่จริ๊งง\"พยางค์สุดท้ายเธอลากเสียงสูงเกินร้อยแปดสิบเดซิเบลได้ม้าง





\"นี่เธอหัดมองแผนที่บ้างนะ คนอะไรหลงตัวเองจริงๆ\"





\"หย่ะ ไอหน้าปลาจ๊วด\"เธอกล่าวไว้แค่นั้นแล้วก่อนที่จะเดินจากไปได้ทิ้งรอยแค้นไว้กับเท้าของไอบะไว้หนึ่งที





\"โอย ยัยบ้า อย่าให้เจออีกแล้วกัน คอยดู\"ไอบะเดินเขย่งเท้าเข้าไปห้องพยาบาลแทนที่จะเป็นห้องเรียน 555+ หมดมาดหนุ่มฮอตหมดเลย





                 เซย่าเดินตามหาอาชิเข้าห้องเรียนเพราะสามสิบนาทีแล้วที่ยังไม่เห็นเธอ เขาจึงขออนุญาตอาจารย์มาเข้าห้องน้ำ แล้วถือโอกาสเดินตามหาอาชิด้วยแต่จนแล้วจนรอด เขาก็ยังคงหาเธอไม่พบ เขาเองก็ไม่รู้จักเส้นทางในโรงเรียนนี้ดีเท่าไหร่นัก จึงเดินเหมือนคนหลงทาง โรงเรียนเอกชน ชินโย ก็กว้างไม่เท่าไหร่หรอก แค่500กว่าไร่ เท่านั้นเอ้งงง เขาเดินคอตกกำลังจะกลับห้องเรียนแต่ก็ดันไปสะดุดกับผู้หญิงหลังคุ้นๆคนนึงกำลังนั่งหลับอยู่ที่บันไดหนีไฟแล้วมองรอดไปทางประตูซึ่งเปิดอยู่ เขาเดินเข้าไปใกล้ แล้วต้องส่ายหัวที่ผู้หญิงที่นอนหันหลังให้เขาคือ คนที่เขากำลังตามหาอยู่นั่นเอง





\"เด็กบ้าเอ้ย หนีเรียนมานอน โตแล้วยังขี้เซาอีกนะ\"เซย่าพูดยิ้มๆในขณะที่นัยต์ตาจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าที่ไม่เหลือพิษสงค์ของมาเฟีย ถ้าจะเหลือคงเหลือเพียงแค่ เด็กสาวที่น่ารัก เขาค่อยๆยกหัวเธอให้มานอนตักเขา





           เลนเดินตามหาอาชิ ตอนนี้หมดเวลาเรียนแล้ว แล้วเขาเองก็ไปดักรอหน้าโรงเรียน นี่มันสองชั่วโมงแล้วนะที่ยังไม่เห็นอาชิ เขาจึงตัดสินใจไปที่ห้องยามเพื่อดูกล้องวงจรปิดว่า สาวน้อยที่เขาตามหาอยู่ อยู่ส่วนใดของโรงเรียน แล้วกล้องก็ไปจับภาพที่บันไดหนีไฟว่า อาชิกำลังขี่หลังผู้ชายคนนึงออกจาประตูหนีไฟ เลน ไม่รอช้าวิ่งไปทางประตูหนีไฟทันที





\"วางเธอลงซะ\"เลนสั่งเซย่า





\"จำเป็น\"เซย่าพูดให้เบามากที่สุดเพราะคนบนหลังยังไม่ยอมตื่นสักที





\"ฉันเป็นประธานนักเรียน\"





\"แล้วไง\"





               เออให้มันได้อย่างงี้สิฟระ ไอหมอนี่มันเป็นอะไรกับอาขชิ อยากรู้นัก ฉุนแล้วนะเฟ้ย แล้วทำไมเราต้องหงุดหงิดด้วยว่ะ





\"ถอยไปฉันจะพาเธอกลับบ้าน\"เซย่าพูดอย่างไม่เกรงกลัวคนตรงหน้า คนตรงหน้าเองก็ไม่ท่าทางว่าจะยอมง่ายๆ





\"นายเป็นอะไรกับอาชิ\"เมื่อเลนพูดออกไปแล้วอยากจะตระครุบปากตัวเองเอาไว้ เขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย เขาเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่ามันเกิดอะไรขึ้น





\"ฉันจะเป็นอะไรกับเธอมันก็เรื่องของเรา\"คำสุดท้ายเซย่าชี้ชัดถึงความสัมพันธ์ได้เป็นอย่างดี โดยไม่ต้องอธิบายให้ยืดเยื้อ





\"แต่นี่มันยังอยู่ในโรงเรียนแล้วฉันก็เป็นประธานนักเรียน ฉันมีสิทธิตักเตือนเด็กนักเรียนในโรงเรียนนี้ ที่ไม่ให้มีเรื่องอื้อฉาวเกิดขึ้น\"





\"หุบปากซะ เซย่าวางฉันลง\"อาชิตื่นพอดีแล้วได้ยินประโยคสุดท้าย เซย่าค่อยๆวางเธอลง





\"คราวนี้นายคงไม่ต้องกลัวเรื่องอื้อฉาวที่มีนักเรียนชายอุ้มนักเรียนหญิงกลับบ้านแล้วนะ พราะฉันตื่นะพอดี ไป กลับบ้านกัน ฉันไม่อยากอยู่ใกล้คนแถวนี้นาน\"อาชิเดินชนไหล่เลนออกไป







                  ไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับฉัน





                   ฉันจะราวีเธอจนวินาทีสุดท้าย





                   แล้วอย่าหวังว่าเธอจะหาความสุขได้จากโรงเรียนนี้



                ******************************************



อะแฮ่มๆๆๆ ขอคะแนนแบบสไตล์ลิเกหน่อยนะครับ



กราบเรียนพ่อแม่พี่น้องมาอ่านเรื่องผม กราบงามๆสามครั้งแล้วจ้องมาในตาหวานๆของผม(คิดซะว่าเป็นตาของ ฟิลม์นะครับ)



ช่วยเมมและโหวตให้ผมด้วย



555+





ช่วยเมมมาเป็นกำลังใจผนหน่อยนะครับ



สาธุใครอ่านแล้วเมมหรือโพส หรือทำทั้งสองอย่าง คุณจะได้เจอพลังความรักที่กำลังคลืบคลานมาหาคุณ ล้อเล้น แต่ผมจะอวยพรนะครับ



วันจันทร์ที่จะถุงผมจะสอบแล้วครับ ยังก็ช่วยเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ