ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ยัยตัวแสบ
อาชิและเซย่าเดินเคียงคู่กลับจากโรงเรียนมาด้วยกัน โดยที่อาชิไม่รู้ตัวเลยว่ามีสายตาของใครบางคนแอบมองเธอผ่านกระจกบานหนา สายตาคู่นั้นจับทุกรายละเอีดยดของเธอได้เป็นอย่างดี เซย่าพยายามเกลี้ยกล่อมให้อาชิไปรับไอบะที่ทำกิจกรรมอยู่โรงเรียนกลับบ้านพร้อมกัน แต่ก็ไม่เป็นผลอะไร
\"นายหยุดพูดเรื่องของไอบะเหอะ มาพูดเรื่องของนายดีกว่า\"อาชิตัดบทไว้แค่นั้น เซย่ารู้นิวัยของเธอดี จึงไม่เซ้าซี้ถามต่อ
\"เรื่องของผม เรื่องไหนครับ\"เซย่าถามอาชิหน้าหรอหรา เขาไปทำอะไรให้เจ้าหญิงของเขาไม่พอใจอีกเหรอ
\"นายอย่าทำหน้าเหมือนกลัวถูกฉันฆ่าดิ แค่จะถามว่านายจะพักอยู่ที่ไหน\"
\"อยู่ใกล้ๆบ้าน อาชิแหละ ป๋าเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้ว เอากระเป๋าเดี๋ยวผมถือให้ครับ\"เซย่าขอกระเป๋าจากอาชิ ทุกๆวันเซย่าจะเดินถือกระเป๋าให้อาชิไม่ใช่เพราะหน้าที่ แต่เพราะความเคยชินที่ทั้งคู่ต้องเดินกลับบ้านด้วยกัน เซย่าเคยถามตัวเองหลายครั้งถ้าวันหนึ่งที่เขาต้องแยกจากเด็กเอาแต่ใจคนนี้เขาจะเป็นยังงัยบ้าง
\"เซย่านายจะไม่ทิ้งฉันใช่มั้ย\"อยู่ดีดีอาชิก็จับแขนเซย่าแล้วถามออกไป
\"ทำไมถึงถามอย่างงั้นอ่ะ\"
\"นายตอบฉันก่อนสิ\"อาชิคาดคั้นด้วยน้ำเสียงที่จริงจังกว่าทุกครั้ง จนเซย่าไม่กล้าที่จะแหย่เธอ
\"ไม่ ผมไม่มีวันทิ้งอาชิหรอก นอกจากจะมีคนดูแลคนใหม่ขึ้นมาแทนที่ผม\"เซย่ารู้ดีกว่าใครทุกคนว่า อาชิแม้ภายนอกจะดูเข้มแข็งไม่ต้องการความรักจากแม่ แต่ความจริงแล้วเธอโหยหาแม่มาตลอด แล้วยิ่งกว่านั้นอาชิกลัวโดนทอดทิ้งเป็นที่สุด เซย่ารู้ดีว่าความรู้สึกที่แม่ไม่ต้องการมันเป็นยังงัย
ในที่สุดทั้งสองคนก็เดินมาถึงบ้าน บ้านเช่าของเซย่าอยู่ไม่ห่างจากบ้านของอาชิมากนัก แค่สิบก้าวก็ถึงกันแล้วเซย่าเลือกที่จะเดินไปส่งอาชิก่อนแล้วค่อยเดินย้อนกลับมาบ้านตัวเอง เพราะบ้านเขาถึงก่อนบ้านอาชิ ทั้งคู่เปิดประตูบ้านเข้าไปเห็นไอบะที่คิดว่าอยู่ที่โรงเรียนนั่งดีดกีตาร์อยู่ที่โซฟา
\"แหมพี่สาวเรานี่ไวไฟจัง เปิดเทอมวันแรกก็มีผู้ชายเดินมาส่งทีบ้านซะและ เก่งจริงๆ\"ไอบะพูดในขณะที่สายตาจ้องไปที่เซย่าอย่างไม่เป็นมิตร
\"ฉันไม่น่าเกิดมามีน้องอย่างนายเลยนะ\"อาชิโต้กลับอย่างไม่ยอมแพ้กัน ตาต่อตา ฟันต่อฟัน เซย่ารับรู้ได้ถึงบรรยากาศที่ตรึงเครียดได้เป็นอย่างดี เขารู้ว่าต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว เพราะพี่น้องสองคนนี้ไม่มีความผูกผันกันมาก่อน ถ้าปล่อยไปตามเรื่องสงสัยได้ฆ่ากันตายก่อนเรียนจบแหงมๆ
\"เอาล่ะ ฉันเป็นญาติห่างๆจากพี่สาวเธอ ป๋าให้ฉันมาดูแลอาชิเค้าหน่ะ ไม่ใช่อย่างที่เธอคิดหรอก\"
\"นายรู้เหรอว่าฉันคิดอะไร\"ไอบะพูดต่ออย่างไม่ยอมแพ้
\"ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน นายไม่มีสิทธิก้าวร้าว แล้วเซย่าก็ถือว่าเป็นพี่ของเธออีกคนนึงเหมือนกัน ขอโทษเขาซะ\"
\"ขอโทษหรอ เมื่อกี้เธอบอกเองนะว่าไม่อยากมเกิดมามีน้องอย่างฉัน ฉันก็ไม่อยากเกิดมามีพี่อย่างเธอเหมือนกัน\"ไอบะเถียงอาชิอย่างไม่ยอมแพ้ ถ้าเซย่าตาไม่ฝาดเขารู้ดีว่านัยต์ตาของไอบะนั้นไม่ได้มีความเกลียดในตัวอาชิอยู่เลย
\"ฉันไม่คุยกะเธอแล้ว เซย่าวันนี้ฉันไปนอนบ้านนายนะ\"
\"ไม่ได้ เธอเป็นผู้หญิงนะ จะไปนอนบ้านผู้ชายได้ยังงัย ไร้ยางอายจริงๆ\"ไอบะเดินเข้าไปคว้าข้อมือของอาชิ อาชิบอกกับตัวเองไดเลยว่าถ้าเป็นคนอื่นเธอต่อยล้มกลิ้งไปแล้วแต่นี่มันเหมือนมีใยบางๆเชื่อมอยู่ ทำให้ความโมโหของเธอลดลง
\"ก็ได้ ถ้างั้นนายขอโทษเซย่าเค้าซะ\"น้ำเสียงของอาชิมีแววอ่อนลง ซึ่งเซย่าแอบถอนหายใจแทนไอบะที่ไม่โดนพี่สาวแท้ๆต่อยหน้าที่แอบหวาดหวั่นอยู่ตั้งแต่แรก
\"ขอโทษ\"ไอบะพูดอย่างไม่สบอารมณ์และนั่นก็กลายเป้นการยุติประเด็นต่างคนต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน ส่วนสองพี่น้องก็ต่างคนต่างเข้าห้องใครห้องมันโดยที่ไม่มีใครได้รู้ความในใจของอีกฝ่าย
...........................*******************..............................
วันนี้ก็ก็ยังคงเป็นเหมือนเมื่อวาน ถึงแม้จะมีเซย่ามาด้วยแต่อาชิก็ยังคงตื่นสายโดยให้ไอบะไปเรียนพร้อมกับเซย่าส่วนตัวเธอจะไปที่หลังโดยผลัดว่าขออีกแค่วันเดียวเท่านั้นที่เธอจะไปสาย ซึ่งปีที่แล้วเธอก็พูดคำนั้นมาทั้งปี แต่จนแล้วจนรอดอาชิก็ไม่ได้ไปเช้าสักวัน อาชิมาถึงโรงเรียนประมาณเก้าโมงกว่าๆ แบบไม่ค่อยตั้งใจ เพราะใจจริงเธออยากนอนต่ออีกครึ่งชั่วโมงแต่นอนไม่หลับจึงตัดสินใจอาบน้ำแต่งตัวมาโรงเรียนที่มาถึงเร็วเกินคาด^^
\"ฮอนดะ เธอมาสายอีกแล้ว\"อาชิหันไปมองต้นเสียง ประธานนักเรียนที่บังอาจเรียกเธอไปพบเมื่อวานนี้เอง
\"อือ ไม่ต้องบอกก็รู้\"อาชิเอามือล้วงกระเป๋าตอบแบบฉบับกวนๆของเธอ
\"กวนดีนี่ ก็อยากรู้เหมือนกันว่าจะปากเก่งได้สักแค่ไหน ตามฉันไปที่ห้องประธานนักเรียน\"เขากล่าวเรียบๆ ไม่มีทีท่าว่าจะโกรธเธอตอบแต่อย่างใด
\"มันเสียเวลา\"
\"ก็เลือกเอาว่าจะให้ลากไปหรือจะเดินไปแบบดีดี\"
\"มันจะมากไปแล้วนะ\"อาชิตวาดเสียงดังลั่น
\"หึหึ ก็ลองดูสิ\"เขาพูดจบแล้วออกเดินล่วงหน้าไม่หันกลับมามองคนข้างหลังอีก อาชิไม่อยากมีเรื่องนัก เธอจึงเดินตามเขาไปห้องประธานนักเรียน เมื่อเขาเดินมาหยุดที่หน้าห้องแล้ว เขาเปิดประตูให้เธอเข้าไปก่อน และกดลอคที่ประตูทำให้อาชิหันมามองเขาอย่างเอาเรื่อง
\"ทำไมต้องลอค\"
\"กลัวเธอหนี\"เขายืนพิงประตูไว้ไม่อยมถอยไปไหน อาชิรับรู้ได้ถึงสัญญาณอันตรายบางอย่าง
\"ฉันไม่หนี นายเปิดประตูซะ\"อาชิพยามปรับเสียงให้ไม่สั่นแต่มันก็ไม่รอดพ้นไปจากเขาได้ เขายิ้มที่มุมปากอย่างคนที่ถือไพ่เหนือกว่า ถึงจะเก่งมาจากไหน แต่จะเขาจะไม่ยอมให้ใครมาอวดดีกับคนอย่าง ไอคาวาเออิ เลน
\"เธอรู้หรือป่าว เธอไม่น่ามาอวดดีกับคนอย่างฉันเลยนะ ถ้าเธอพูดดีว่า พี่เลนขาปล่อยอาชิไปเถอะนะ ฉันจะไม่ทำอะไรเธอ\"อาชิข่มอารมณ์แล้วส่งสายยั่วยวนไปที่เลน เดินเข้าไปใกล้ๆเขา แล้วเขย่งขาตอนนี้หน้าของคนทั้งคู่ห่างกันไม่ถึง5เซน อาชิค่อยๆเขยิบหน้าเข้ามาใกล้ๆเขา เหมือนจะจูบเขา แต่.........
\"โอยย ไอ้ตัวแสบ\"เลน ก้มลงไปกำน้องชายที่พื้น ตามด้วยเสียงหัวเราะเยาะสะใจของอาชิที่ดังแว่วเข้ามา ก่อนที่เข้าจะหายจุกอาชิก็เดินออกไปจากห้องก่อนที่เขาจะคว้าตัวทัน
\"ยัยตัวแสบ อย่าให้ถึงตาฉันบ้าง เธอไม่รอดเงื้องมือฉันแน่\" เลน กล่าวอย่างมาดมั่นทั้งชีวิตนี้เขาจะไม่มีวันยอมแพ้ใครเด็ดขาด
***********...........................****************
ขอบคุณคนอ่านทุกๆคนมากๆเลยนะครับที่เมมและช่วยกันอ่านหุหุ
ผมจะพยายามอย่างเต็มที่กับเรื่องนี้ อาจมีเรทอาร์ นิดส์นึงน้า หุหุ คนแต่งมันหื่นอ่ะ
\"นายหยุดพูดเรื่องของไอบะเหอะ มาพูดเรื่องของนายดีกว่า\"อาชิตัดบทไว้แค่นั้น เซย่ารู้นิวัยของเธอดี จึงไม่เซ้าซี้ถามต่อ
\"เรื่องของผม เรื่องไหนครับ\"เซย่าถามอาชิหน้าหรอหรา เขาไปทำอะไรให้เจ้าหญิงของเขาไม่พอใจอีกเหรอ
\"นายอย่าทำหน้าเหมือนกลัวถูกฉันฆ่าดิ แค่จะถามว่านายจะพักอยู่ที่ไหน\"
\"อยู่ใกล้ๆบ้าน อาชิแหละ ป๋าเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้ว เอากระเป๋าเดี๋ยวผมถือให้ครับ\"เซย่าขอกระเป๋าจากอาชิ ทุกๆวันเซย่าจะเดินถือกระเป๋าให้อาชิไม่ใช่เพราะหน้าที่ แต่เพราะความเคยชินที่ทั้งคู่ต้องเดินกลับบ้านด้วยกัน เซย่าเคยถามตัวเองหลายครั้งถ้าวันหนึ่งที่เขาต้องแยกจากเด็กเอาแต่ใจคนนี้เขาจะเป็นยังงัยบ้าง
\"เซย่านายจะไม่ทิ้งฉันใช่มั้ย\"อยู่ดีดีอาชิก็จับแขนเซย่าแล้วถามออกไป
\"ทำไมถึงถามอย่างงั้นอ่ะ\"
\"นายตอบฉันก่อนสิ\"อาชิคาดคั้นด้วยน้ำเสียงที่จริงจังกว่าทุกครั้ง จนเซย่าไม่กล้าที่จะแหย่เธอ
\"ไม่ ผมไม่มีวันทิ้งอาชิหรอก นอกจากจะมีคนดูแลคนใหม่ขึ้นมาแทนที่ผม\"เซย่ารู้ดีกว่าใครทุกคนว่า อาชิแม้ภายนอกจะดูเข้มแข็งไม่ต้องการความรักจากแม่ แต่ความจริงแล้วเธอโหยหาแม่มาตลอด แล้วยิ่งกว่านั้นอาชิกลัวโดนทอดทิ้งเป็นที่สุด เซย่ารู้ดีว่าความรู้สึกที่แม่ไม่ต้องการมันเป็นยังงัย
ในที่สุดทั้งสองคนก็เดินมาถึงบ้าน บ้านเช่าของเซย่าอยู่ไม่ห่างจากบ้านของอาชิมากนัก แค่สิบก้าวก็ถึงกันแล้วเซย่าเลือกที่จะเดินไปส่งอาชิก่อนแล้วค่อยเดินย้อนกลับมาบ้านตัวเอง เพราะบ้านเขาถึงก่อนบ้านอาชิ ทั้งคู่เปิดประตูบ้านเข้าไปเห็นไอบะที่คิดว่าอยู่ที่โรงเรียนนั่งดีดกีตาร์อยู่ที่โซฟา
\"แหมพี่สาวเรานี่ไวไฟจัง เปิดเทอมวันแรกก็มีผู้ชายเดินมาส่งทีบ้านซะและ เก่งจริงๆ\"ไอบะพูดในขณะที่สายตาจ้องไปที่เซย่าอย่างไม่เป็นมิตร
\"ฉันไม่น่าเกิดมามีน้องอย่างนายเลยนะ\"อาชิโต้กลับอย่างไม่ยอมแพ้กัน ตาต่อตา ฟันต่อฟัน เซย่ารับรู้ได้ถึงบรรยากาศที่ตรึงเครียดได้เป็นอย่างดี เขารู้ว่าต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว เพราะพี่น้องสองคนนี้ไม่มีความผูกผันกันมาก่อน ถ้าปล่อยไปตามเรื่องสงสัยได้ฆ่ากันตายก่อนเรียนจบแหงมๆ
\"เอาล่ะ ฉันเป็นญาติห่างๆจากพี่สาวเธอ ป๋าให้ฉันมาดูแลอาชิเค้าหน่ะ ไม่ใช่อย่างที่เธอคิดหรอก\"
\"นายรู้เหรอว่าฉันคิดอะไร\"ไอบะพูดต่ออย่างไม่ยอมแพ้
\"ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน นายไม่มีสิทธิก้าวร้าว แล้วเซย่าก็ถือว่าเป็นพี่ของเธออีกคนนึงเหมือนกัน ขอโทษเขาซะ\"
\"ขอโทษหรอ เมื่อกี้เธอบอกเองนะว่าไม่อยากมเกิดมามีน้องอย่างฉัน ฉันก็ไม่อยากเกิดมามีพี่อย่างเธอเหมือนกัน\"ไอบะเถียงอาชิอย่างไม่ยอมแพ้ ถ้าเซย่าตาไม่ฝาดเขารู้ดีว่านัยต์ตาของไอบะนั้นไม่ได้มีความเกลียดในตัวอาชิอยู่เลย
\"ฉันไม่คุยกะเธอแล้ว เซย่าวันนี้ฉันไปนอนบ้านนายนะ\"
\"ไม่ได้ เธอเป็นผู้หญิงนะ จะไปนอนบ้านผู้ชายได้ยังงัย ไร้ยางอายจริงๆ\"ไอบะเดินเข้าไปคว้าข้อมือของอาชิ อาชิบอกกับตัวเองไดเลยว่าถ้าเป็นคนอื่นเธอต่อยล้มกลิ้งไปแล้วแต่นี่มันเหมือนมีใยบางๆเชื่อมอยู่ ทำให้ความโมโหของเธอลดลง
\"ก็ได้ ถ้างั้นนายขอโทษเซย่าเค้าซะ\"น้ำเสียงของอาชิมีแววอ่อนลง ซึ่งเซย่าแอบถอนหายใจแทนไอบะที่ไม่โดนพี่สาวแท้ๆต่อยหน้าที่แอบหวาดหวั่นอยู่ตั้งแต่แรก
\"ขอโทษ\"ไอบะพูดอย่างไม่สบอารมณ์และนั่นก็กลายเป้นการยุติประเด็นต่างคนต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน ส่วนสองพี่น้องก็ต่างคนต่างเข้าห้องใครห้องมันโดยที่ไม่มีใครได้รู้ความในใจของอีกฝ่าย
...........................*******************..............................
วันนี้ก็ก็ยังคงเป็นเหมือนเมื่อวาน ถึงแม้จะมีเซย่ามาด้วยแต่อาชิก็ยังคงตื่นสายโดยให้ไอบะไปเรียนพร้อมกับเซย่าส่วนตัวเธอจะไปที่หลังโดยผลัดว่าขออีกแค่วันเดียวเท่านั้นที่เธอจะไปสาย ซึ่งปีที่แล้วเธอก็พูดคำนั้นมาทั้งปี แต่จนแล้วจนรอดอาชิก็ไม่ได้ไปเช้าสักวัน อาชิมาถึงโรงเรียนประมาณเก้าโมงกว่าๆ แบบไม่ค่อยตั้งใจ เพราะใจจริงเธออยากนอนต่ออีกครึ่งชั่วโมงแต่นอนไม่หลับจึงตัดสินใจอาบน้ำแต่งตัวมาโรงเรียนที่มาถึงเร็วเกินคาด^^
\"ฮอนดะ เธอมาสายอีกแล้ว\"อาชิหันไปมองต้นเสียง ประธานนักเรียนที่บังอาจเรียกเธอไปพบเมื่อวานนี้เอง
\"อือ ไม่ต้องบอกก็รู้\"อาชิเอามือล้วงกระเป๋าตอบแบบฉบับกวนๆของเธอ
\"กวนดีนี่ ก็อยากรู้เหมือนกันว่าจะปากเก่งได้สักแค่ไหน ตามฉันไปที่ห้องประธานนักเรียน\"เขากล่าวเรียบๆ ไม่มีทีท่าว่าจะโกรธเธอตอบแต่อย่างใด
\"มันเสียเวลา\"
\"ก็เลือกเอาว่าจะให้ลากไปหรือจะเดินไปแบบดีดี\"
\"มันจะมากไปแล้วนะ\"อาชิตวาดเสียงดังลั่น
\"หึหึ ก็ลองดูสิ\"เขาพูดจบแล้วออกเดินล่วงหน้าไม่หันกลับมามองคนข้างหลังอีก อาชิไม่อยากมีเรื่องนัก เธอจึงเดินตามเขาไปห้องประธานนักเรียน เมื่อเขาเดินมาหยุดที่หน้าห้องแล้ว เขาเปิดประตูให้เธอเข้าไปก่อน และกดลอคที่ประตูทำให้อาชิหันมามองเขาอย่างเอาเรื่อง
\"ทำไมต้องลอค\"
\"กลัวเธอหนี\"เขายืนพิงประตูไว้ไม่อยมถอยไปไหน อาชิรับรู้ได้ถึงสัญญาณอันตรายบางอย่าง
\"ฉันไม่หนี นายเปิดประตูซะ\"อาชิพยามปรับเสียงให้ไม่สั่นแต่มันก็ไม่รอดพ้นไปจากเขาได้ เขายิ้มที่มุมปากอย่างคนที่ถือไพ่เหนือกว่า ถึงจะเก่งมาจากไหน แต่จะเขาจะไม่ยอมให้ใครมาอวดดีกับคนอย่าง ไอคาวาเออิ เลน
\"เธอรู้หรือป่าว เธอไม่น่ามาอวดดีกับคนอย่างฉันเลยนะ ถ้าเธอพูดดีว่า พี่เลนขาปล่อยอาชิไปเถอะนะ ฉันจะไม่ทำอะไรเธอ\"อาชิข่มอารมณ์แล้วส่งสายยั่วยวนไปที่เลน เดินเข้าไปใกล้ๆเขา แล้วเขย่งขาตอนนี้หน้าของคนทั้งคู่ห่างกันไม่ถึง5เซน อาชิค่อยๆเขยิบหน้าเข้ามาใกล้ๆเขา เหมือนจะจูบเขา แต่.........
\"โอยย ไอ้ตัวแสบ\"เลน ก้มลงไปกำน้องชายที่พื้น ตามด้วยเสียงหัวเราะเยาะสะใจของอาชิที่ดังแว่วเข้ามา ก่อนที่เข้าจะหายจุกอาชิก็เดินออกไปจากห้องก่อนที่เขาจะคว้าตัวทัน
\"ยัยตัวแสบ อย่าให้ถึงตาฉันบ้าง เธอไม่รอดเงื้องมือฉันแน่\" เลน กล่าวอย่างมาดมั่นทั้งชีวิตนี้เขาจะไม่มีวันยอมแพ้ใครเด็ดขาด
***********...........................****************
ขอบคุณคนอ่านทุกๆคนมากๆเลยนะครับที่เมมและช่วยกันอ่านหุหุ
ผมจะพยายามอย่างเต็มที่กับเรื่องนี้ อาจมีเรทอาร์ นิดส์นึงน้า หุหุ คนแต่งมันหื่นอ่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น