Bleach* {คลังเก็บของ}

ลำดับตอนที่ #6 : อาบาราอิ เร็นจิ

อาบาราอิ เร็นจิ







ลักษณะ/อุปนิสัย

เร็นจิมีผมสีแดงแล้วรวบไว้เป็นหางม้า ตัวของเขาเต็มไปด้วยรอยสัก ไม่มีใครรู้ว่ารอยสักนั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร แต่ดูเหมือนว่ายิ่งเขาฝึกการเป็นยมทูตสูงขึ้นไปเท่าไหร่ รอยสักนั้นก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น เพราะก่อนหน้าที่เขาจะเข้าฝึกเป็นยมทูต เขาไม่มีรอยสักนั้น

เขาเป็นคนที่มีนิสัยบ้าระห่ำมากกว่ายมทูตคนอื่นๆ เขาเชื่อมั่นในตนเอง หยิ่งยะโส วู่วาม และเกลียดการพ่ายแพ้ต่อสิ่งใดๆ แต่ถ้าหากเขาได้พบกับคู่ต่อสู้ที่สูสี เร็นจิพร้อมที่จะสู้ พร้อมที่จะฆ่า และพร้อมที่จะตายเพื่ออะไรก็ตามที่เขาเชื่อมั่นและศรัทธา เร็นจิถือว่าเป็นคนที่อันตรายสำหรับใครก็ตามที่ไปยืนขวางทางของเขา เร็นจิซื่อสัตย์ต่อมิตรภาพที่มีให้ โดยเฉพาะกับเพื่อนสนิทเก่าแก่อย่าง คุจิกิ ลูเคีย และให้ความนับถือกับ มาดาราเมะ อิกคาคุสมัยที่ยังอยู่หน่วย 11 เดิมมากเช่นกัน

ประวัติ

เร็นจิเติบโตมาในเมืองลูคอน อินุซึริ(Inuzuri) เขตที่ 78 (เมืองลูคอนแบ่งเป็น 1-80เขต ตัวเลขที่ยิ่งมาก หมายถึงความปลอดภัยที่น้อยลง) พร้อมกับเด็กอีกจำนวนมากที่นั่น เขามีเพื่อนสนิทคือลูเคียกับเพื่อนอีกสามคนซึ่งอาศัยอยู่ด้วยกันมาตลอด ต่อมาเพื่อนในเขตของเขาตายหมด มีเพียงเร็นจิและลูเคียเท่านั้นที่ยังมีชีวิตอยู่ จึงตัดสินใจที่จะออกจากเมืองลูคอนไปเป็นยมทูตในสถาบันวิญญาณชินโฮ และที่นั่นเขาได้เป็นเพื่อนกับ คิระ อิซึรุ และฮินาโมริ โมโมะ แต่เมื่อลูเคียถูกคนของตระกูลคุจิกิรับไปเลี้ยง เธอก็กลายเป็นขุนนางขั้นสูงซึ่งต่างจากเร็นจิมาก ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเร็นจิก็ค่อยๆ ห่างกันไปเรื่อยๆ

ในช่วงระหว่างการฝึกภาคสนาม เร็นจิ คิระ และฮินาโมริได้ถูกฮอลโลว์ที่มีความสามารถในการพรางพลังกดดันวิญญาณของตนเองได้โจมตี แต่ทุกๆคนก็ไม่ยอมแพ้แม้จะด้อยฝีมือกว่า จนในที่สุดทั้งหมดก็ได้รับความช่วยเหลือจากไอเซ็น โซสึเกะหัวหน้าหน่วย 5 และอิชิมารุ งินรองหัวหน้าหน่วย 5 ในขณะนั้น และหลังจากจบการศึกษา ไอเซ็นได้รับเร็นจิเข้าไปในหน่วย 5 แต่เมื่ออยู่ได้สักพักก็ได้มาอยู่ที่หน่วย 11 ของซาราคิ เคมปาจิ ก่อนที่จะขึ้นเป็นรองหัวหน้าหน่วย 6 ภายใต้การบังคับบัญชาของคุจิกิ เบียคุยะ ทำให้เร็นจิเริ่มมีความหวังว่าจะสามารถกลับมาคบกับลูเคียได้อีกครั้ง รวมทั้งเขาฝันและคาดหวังมาตลอดว่าซักวันจะต้องเก่งกว่าเบียคุยะให้ได้

ของที่ชอบ : ของหวาน ของที่เกลียด : ของเผ็ด

 ดาบฟันวิญญาณ

ขั้นต้น (ชิไค)

ชื่อ ซาบิมารุ (Zabimaru – หางพญางู(หางอสรพิษ )

คำปลอดปล่อย จงคำราม (hoero,)

ลักษณะ เป็นดาบที่มีใบมีดจำนวนมากต่อกัน ใบมีดที่ต่อกันของซาบิมารุเกิดจากการเชื่อมของพลังกดดันวิญญาณของเจ้าของ จึงสามารถยืดได้คล้ายกับดาบแส้ที่เป็นอาวุธของยุโรปโบราณ ใบมีดจะมีเหล็กแหลมยื่นออกมาด้วย

ความสามารถ ตัวดาบที่เป็นใบมีดต่อกันสามารถยืดออกไปโจมตีศัตรูตั้งแต่ระยะกลางถึงไกลในระดับหนึ่งได้ และมีท่าลับ "ผนึกเขี้ยวบาบูนพิฆาต" (ฮิกะ แซ็คโค)ที่เป็นการใช้ใบมีดพุ่งเข้าโจมตีศัตรูพร้อมกันรอบทิศทางได้

ขั้นปลดปล่อยสวัสดิกะ (บันไค)

ชื่อ ฮิฮีโอะ ซาบิมารุ(Hihiō Zabimaru, – ราชันย์บาบูนซาบิมารุ)

ลักษณะ ดาบจะกลายสภาพเป็นโครงกระดูกงูขนาดยักษ์ ซึ่งโครงกระดูกจะต่อกันเป็นจุดๆเช่นกัน และชุดที่เร็นจิใส่จะเปลี่ยนไปเป็นห่มด้วยอาภรณ์คล้ายชุดขนสัตว์

ความสามารถ เหมือนกับขั้นต้น แต่พลังทำลายจะเพิ่มอย่างมหาศาลอย่างที่ขั้นต้นไม่อาจจะทาบติดได้เลย นอกจากนี้ส่วนโครงกระดูกก็สามารถแยกออกจากกันได้อย่างอิสระมากจนสามารถใช้หลบการโจมตีได้ และสามารถใช้ท่าฮิตคอตสึไทโฮ(ปืนใหญ่กระดูกวานร) แล้วอีกท่าหนึ่งคือเฮกะ เซ็กโค(ผนึกเขี้ยวบาบูนพิฆาต)