ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Sword Love หวานใจยัยนักเวทย์กำมะลอ

    ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ แม่มดดำแห่งวานาเซีย[0%]

    • อัปเดตล่าสุด 4 ธ.ค. 55


    Duck-
    Fly
    ในโลกแห่งเวทย์มนต์อันศักสิทธิ์ยังมีเจ้าหญิง เจ้าชาย มังกร พระผู้เป็นเจ้าทรงสร้างดินแดนเวทย์บนแผ่นดินใหญ่ ถูกขนานนามวา เมย์เซอนา เหล่านักเวทย์ผู้มีพรสวรรค์จะถูกคัดเลือกให้เป็นประมุขคนต่อไป ในปีแห่งสุริยะเทพ บุรุษทั้ง7ต้องมาแย่งชิงบัลลังค์ ศึกสงครามทำให้แผ่นดินแยกเป็น7ส่วน กิลฟีเมียรฺ์ โอเธเปีย ลาวีเธน ลิบรา เครกร์ ฮารฺ์วินซี่ และเอเธนส์....

    สตรีร่างบางในชุดโกธิคโลลิต้าฟูฟ่อง ขนตาแพหนาช่วยเพิ่มความงามบนใบหน้าได้อย่างดี
    แต่ความความก็ยังไม่ช่วยลดสายตาเย้ยหยันจากเจ้าหล่อน เธอยังคงมองหาใครบางคนเป็นระยะ
    "ลูมี่~~~"
    เสียงใสๆเรียกรอยยิ้มน้อยๆจากเธอได้เป็นอย่างดี
    "เธอมาช้า"
    ผู้ตอบยังคงความหยิ่งผยองเอาไว้
    "โหย เธอก็ ฉันมันไม่ใช่คุณหนูจอมระเบียบอย่างเธอนะยะ คุณหนูลูมิน่า~~~~"
    "เซลีน!!!"
    พวกเธอยังคงหัวเราะเหมือนคนทั่วไป แต่ทว่าเสียงหัวเราะนั้นกลับไม่ยั่งยืนนัก
    "เซลีน เธอรู้เรื่อง 'เธอคนนั้น' แล้วใช่ไหม?"
    "อื้ม ก็พอรู้มาบ้าง ความเป็นมนุษย์ไม่เคยยั่งยืนหรอกลูมิน่า พวกเราต่างเกิดมารอตอนจบเท่านั้น แล้วแต่ว่าจะจบเร็วจบช้าเท่านั้นเอง"
    "บ่นเป็นหมีกินผึ้งไปได้^^" ลูมิน่ากระเซ้าเพื่อนรัก จนอีกฝ้ายหน้าหงอ
    เคร้ง!!!!
    เสียงปริศนาทำให้พวกเธอถึงกับชะงัก แสงสีเขียวสว่างวาบขึ้นมา กลิ่นควันเหม็นคละคลุ้ง
    "เซลีน พาทุกคนหนีไป เร็ว!!!!" เซลีนพยักหน้าตามคำสั่งเพื่อนรัก ลูมิน่าเรียกดาบเล่มยาวมาไว้ในมือ

    ดาบตวัดวืดเฉี่ยวแขนของเธอไป ลูมินน่าเิ่ริ่มร่ายเวทย์

    "วงแหวนจันทร์เสี้ยว!!!!"
    ควันที่ลอยอยู่เริ่มจางด้วยฤทธิ์แสงจันทร์ พลันปรากฏกลุ่มชายร่างยักษ์ที่ดูเหมือนจะเป็นโจรเถื่อนมากกว่านักเวทย์ชั้นสูง
    "ผู้หญิงเหรอ? คิดว่าเป็นนักเวยท์แล้วเก่งนักหรือไง" เสียงทุ้มที่แฝงไปด้วยความหยิ่งยโสทำให้อารมณ์เธอเดือดปุดๆ
    "นายคิดผิดแล้วที่มาเล่นกับฉัน"
    ดาบเล่มยาวเริ่มร่ายรำตามแสงจันทร์ สุรเสียงของเหล่าพญาปักษาที่ฟังแล้วจับจิต พลันนัยย์ตาสีแดงฉายแววนึกสนุก
    เธอหยุดการร่ายเวทย์ แล้วมองมาที่เขาอย่างช้าๆ
    "ฉันมีเวลาให้3นาที ไสหัวออกไปซะ" คำพูดที่เหมือนดูถูกชายตรงหน้าทำให้เขาหยุดชะงักเล็กน้อย
    "เหตุผลหล่ะสาวน้อย เธอควรรู้ไว้ว่าฉันเป็นใคร ...โอ๊ะ!"เขาสะดุดเล็กน้อยเมื่อเห็นสร้อยสีอำพันของเธอ
    "พวกวานาเซีย ถ้าฉันจำไม่ผิด เธอคงเป็นลูมิน่า วานาเซีย แม่มดแห่งวานาเซียสินะ พลังเวทย์ถึงได้มากมายขนาดนี้"

    "ผิดแล้ว ไอ้พวกโจร ชื่อของฉันคือแม่มดดำต่างหากละ!"
    เวทย์สีดำพุ่งจากปายดาบทะลุขั้วหัวใจ ลูมิน่ายิ้มอย่างดีใจ
    "เหล่าวิญญาณบาปผู้หิวโหยเอ๋ย ฉันหาร่างใหม่ให้พวกแกแล้ว"
    -----------------zinxia-----------------
    สวัสดีค่าาาาา หายไปซะนานเลย
    กลับมาอัพแล้วค่ะ ยังงงอยู่เลยมาอัพอะไรลงไป(ฮา)
    มันช่างไม่เข้ากับนิยายเอาซะเลย ถถถถถถถถถถ+
    ตอนหน้าคงเข้าเรื่องแล้วค่ะ(มั้ง?)
    ตอนนี้สมองตัน ไม่ถูกใจก็ขออภัยไว้เลยนะคะ จะกลับมารีบอัพนะคะ~~~

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×