ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เท็น เสลิเลอร์ 1
เท็น เสลิเลอร์ นักล่าปีศาจที่ห่วยที่สุดของวงตระกูล ใช่ เสลิเลอร์คือวงตระกูลที่เป็น นักล่าปีศาจที่ลือเลืองด้านการ ล่าปีศาจ เเต่เท็นไม่ใช่ เท็นเป็นปมด้อยของวงตระกูล เพราะการไร้ฝีมือด้านการ รบ หรือ ด้านอาคม คงจะมีเเต่ สุนักของเท็นเท่านั้นเเหละที่จะอยู่เป็นเพื่อนระบายให้กับเท็น ทุกวันเท็นจะไปที่หลังบ้านเพื่อฝึกการต่อสู้เพื่อพัฒนาการต่อสู้ ซึ่งมันก็ช่วยให้เท็นได้พัฒนาไปทีละขั้น หลังบ้านของเท็นนั้นจะมีปีศาจหลงมาทีละตัวสองตัว ถือว่าเป็นกรรมของปีศาจที่ทำให้เท็นได้พัฒนา เท็นเคยหลงรักปีศาจสาวตนนึงที่หลงมาในหลังบ้านของเท็น เเน่นอน เท็นจะฆ่า เเต่ดันหลงในความสวยของเธอ เท็นจึงไม่ลงมือฆ่า..
วันต่อมาเท็นมาที่หลังบ้านนั้นอีก เเต่สิ่งที่ทำให้เท็นใจแทบสลายกับภาพที่อยู่ตรงหน้า เมื่อพบว่า ปีศาจสาวที่เขาหลงรักนั้นกำลังฉีกเนื้อสุนักอันเป็นที่รักของเค้า ต่อหน้าต่อตา เศษเนื้อกระเด็นอยู่เต็มพื้น เลือดไหลเต็มร่างอันไร้วิญญาณของสุนักตัวนั้น ทำให้เท็นนั้นโกรธจนเเทบจะตัดไม้ได้ด้วยมือปล่าว เท็นหยิบดาบที่เค้าลงอาคมด้วยตัวเองกำลังวิ่งไปฟันคอของปีศาจสาว !
* ฉึก ซ่าา ตุบ *
เท็นวิ่งไปฟันคอมปีศาจสาวอย่างเยือกเย็น ร่างของปีศาจสาวลงไปกองบนพื้น น้ำตาไหลรินเต็มสองเเก้มของเท็น เลือดสาดเต็มหน้าของเท็นที่คมดวงตาสีทองส่องเเสงของเขามองศพของปีศาจอย่างเศร้าโศรก เท็นปัดผมสีดำที่ยาวปิดหน้า เเละนั่งลงพร้อมกับมองมือของตัวเองที่ฆ่า หญิงคนที่เค้ารัก ใช่ เค้าฆ่าคนที่เค้ารัก น้ำตาของเขาไหลไม่หยุด ทั้งเพื่อน ทั้งคนรัก ตอนนี้เขาไม่เหลือใครที่เข้าใจเขาอีกเเล้ว....
*เอี๊ยดด *
เสียงเปิดประตูหลังบ้านที่มีเเต่เท็นเท่านั้นจะมา ใช่ พ่อของเท็น เดินเข้ามามองเท็นอย่างพอใจ ที่สามารถมีฝีในการฆ่าปีศาจไปได้หลายขั้น
'' เเม่ กลับมารึยัง ครับ '' เท็นเอ่ยถามพ่อของเขาโดยที่ไม่มองหน้ากลัวว่าพ่อจะเห็นน้ำตาของความอ่อนแอ
'' ยังเลยลูก '' พ่อของตอบด้วยน้ำเสียงที่ดูจะดีใจ เนื่องจากหลังบ้านมีเเค่ ซากศพปีศาจที่เท็นเข็นฆ่ามานาน
'' เมื่อไหร่ เเม่จะกลับมาครับ '' เท็นเอ่ยถามด้วยความไร้เดียงสา ของเด็กอายุจะย่างก้าว เข้า10 ปี ภายในพรุ้งนี้
'' อีกไม่นานหรอกลูก '' พ่อของเท็นตอบพร้อมกับเดินเข้ามาหาเท็นเพื่อมาดู ซากศพตัวล่าสุดที่เท็นฆ่า เเต่เท็นกลับซ้อนน้ำาเเห่งความเสียใจไม่อยู่มันจึงไหลโดยที่เท็นไม่อยากให้มันไหลอีก
'' วูฟฟี่ มันไปดีเเล้วลูกอย่าไปเสียใจเลย เดี๋ยวพ่อซื่อให้ใหม่ '' พ่อของเท็นตอบด้วยสีหน้าที่ยิ้ม เพื่อให้ลูกอารมณ์ดี
เท็นพยักหน้าพร้อมยืนขึ้นเเล้วเช็ดน้ำตาที่ไหลเหมือนเปิดก๊อกน้ำ เดินเข้าบ้านเพื่อไปอาบน้ำเหมือนที่ผ่านๆมา เท็นหันกลับไปมองศพคนรักของเขาเป็นครั้งสุดท้าย เเต่เข้าก็ก้าวขาออกไปไม่ได้ เขาไม่อยากกับมาเเล้วเจอศพของเธออีก เท็นจึงขุดหลุมฝั่งศพให้ พร้อมฝั่งรวมกับ สนุกที่ชื่อว่า วูฟฟี่ ขนที่ยาวพร้อมกับสีเงิน เหมือนที่หมาป่าทุกตัวเป็น เเต่วูฟฟี่ต่าง เพราะวูฟฟี่เหมือนดูจะ เชื่องจากตัวอื่นๆ เเละดูน่าเกรงขาม ด้วยขนาดที่โตกว่าตัวอื่น
ในคืนนั้นเท็นนอนไม่หลับ นึกย้อนเหตุการ์ณ วนไปวนมา มันยังชัดเจน ทั้งภาพ เเละรอยเลือดที่เค็มหน้าของเขายังคงฝั่งใจ ของเท็นไปตลอด เท็นพยายามข่มตาให้หลับ เเต่เสียงที่เธอฉีกเนื้อสุรักของยังก้องในหัว เสียงดาบที่เข้าฟันคอของเธอจนขาด กลิ่นคาวเลือดที่ติดอยู่ในดาบยังคงฟุ่งอยู่ในจมูกของเท็นทุกทีที่จับขึ้นมา ค่ำคืนนั้น ทำให้เท็นนอนไม่หลับทั้งคืน เท็นมองไปที่ปลายเทียงที่ ทุกครั้งจะมี วูฟฟี่ นอนอยู่พร้อมกับกระดิกหางอย่างว่าเล่น มองไปที่ทาดอาหาร เเละชามน้ำ ที่วูฟฟี่มองพร้อมกับ เดินวนไปวนว่า ภาพเหล่านั้นยังคงชัดเจน ทำให้เท็นนอนร้องไห้ทั้งคืน จนเพลอหลับไปด้วยความเหนื่อยจากการร้องไห้..
เช้าวันต่อมา เท็นเดินเข้าไปในหลังบ้านของเขา รอยเลือดยังคงอยู่ เเละเเห้งไป เหตุการ์ณที่ฝั่งใจของเขากับปีศาจสาวยังคงวนเวียน ภาพที่เท็นนอนตัก ภาพที่เธอเเละเขาขำด้วยกัน ใช่ภาพเหล่านั้นมันคือฝันไปเเล้ว..
'' นี่สินะของขวัญวันเกิด '' เท็นพูดพร้อมกับลงไปนอนพักใต้ต้นไม้
*ติ๊งตึ๊ง *
เสียงกริ่งน่าบ้านปลุกเท็นออกจาก ผวง เท็นเดินไปที่หน้าบ้านเเต่เขาต้อง ผวะ ภาพที่เห็นตรงหน้าคือ ศพที่ถูกเผ่าจนไหม้เกรียม เท็นแอบดูอยู่ห่างๆ คนในบ้านทุกคนเดินไปดู ร่วมทั้งเท็นด้วย เท็นเดินไปดู เเต่ น้ำตาเจ้ากรรม ดันไหลออกมาอีกครั้ง เพราะ ศพนั้นคือ พี่ชาย ของเท็นเอง พี่ชายที่ค่อยสอนเรื่องการตีดาบ การลงอาคม หรือลงมนต์ ใช่ พี่ชายของเขาถูกฆ่าด้วยการเผ่า อย่างปริศนา ...
'' ใครทำพี่ชายครับพ่อ '' เท็นถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา ไม่มองหน้าพ่อ เเละคนอื่นๆในครอบครัว
'' ไม่มีใครทำหรอก เท็น ลูกไปฝึกของลูกเถอะ '' สิ้นเสียงของพ่อเท็นไม่พูดอะไรพร้อมกับเดินไปหลังบ้าน พร้อมกับฝึก ฝึก เเละก็ฝึก เท็นยังจำสภาพศพของพี่เข้าขึ้นใจ สภาพของพี่ไม่มีตรงไหนบอกได้เลยว่าเป็นพี่ของเขาจริงๆ ยกเว้น กระเป๋าที่ถูกส่งมา กับร่องรอยการไหม้ รอยไหม้ยาว เชือมเข้าไปในป่าปีศาจ
'' วันเกิดของเรานี่มันเเย่สะจริง '' เท็นพูดกับตัวเองก่อนที่จะไปอาบน้ำเเล้วขึ้นไปนอน โดยพยายามที่จะไม่คิดอะไรให้รกสมองนอกการจะพัฒนาการ ลงมนต์
จากวันนั้น คนในครอบครัวเริ่มไปออกล่า เเละพบกับชะตาเดียวกัน จนกระทั้งเหลือเเค่ เท็นกับ พ่อ เเค่สองคน วันนั้น เท็นนอนอยู่ในห้อง เเละตอนนั้นเอง พ่อก็เดินเข้ามาในห้อง ใช่ พ่อเขาเดินมาลาเท็น พ่อของเท็นสะพายกระเป๋าที่เต็มไปด้วยของกินเเล้วของต่างในการลุยเข้าไปในป่า เเน่นอนว่าเท็นต้องรู้
'' พ่ออยู่กับเท็นได้ไหมครับ '' เท็นเอ่ยด้วยความไร้เดียงสา เพราะเขารู้ตัวว่าเขาต้องอยู่คนเดียวในบ้าน
'' พ่อเเค่จะไปตามหาเเม่เท่านั้นเองเท็น เดี๋ยวพ่อจะกลับมา '' พ่อพูดกับเท็นพร้อมกับยิ้ม เเต่ทำไมเท็นถึงรู้สึกว่า จะเห็นหน้าพ่อยิ้มแบบนี้เป็นครั้งสุดท้าย
หลังจากสิ้นเสียงของพ่อ ทำให้เท็นหลับ เเละตอนนั้นเอง ภาพเเม่ของเท็นก็ลอยขึ้นมาในหัว ใช่เเม่ของเท็นเป็นผู้หญิงที่เก่ง เเละเเกร่งมาก เรื่องเวทย์มนต์เเละ คาถา เเม่ของเท็น ไปอีกเมื่องที่มีข่าวว่า มีปีศาจมาบุกรุกเเละหายไป มีคนบอกว่า เพราะ ปีศาจได้พาเธอไป เธอตามแฟนใหม่ไปในป่า เเละมีคนไล่เธอเพราะคิดว่าเธอเป็นเเม่มด..
พอรุ่งเช้ามา เท็นก็ไม่พบพ่อในบ้าน ยกเว้นจดหมายที่วางไว้บนโต๊ะไม้สลัก พ่อได้ทิ้งจดหมายไว้ว่า
'' there will not be at one If I did not start a count one . ''
หลังจากวันนั้น ศพของพ่อเท็นก็ถูกส่งมาหน้าบ้าน พร้อมๆกับเสียงร้องไห้ครวญครางของเท็น.
'' พ่อ ทิ้งผมไปอีกคนเเล้วสินะ '' สิ้นเสียงนั้น ฝนก็เริ่มตก พร้อมๆกับน้ำตาของผู็เป็นลูกที่นอนกอดศพพ่อ ณ ตรงนั้น..
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
there will not be at one If you did not start a count one . > จะไม่มีที่หนึ่งถ้าคุณไม่ได้เริ่มต้นนับหนึ่ง.
วันต่อมาเท็นมาที่หลังบ้านนั้นอีก เเต่สิ่งที่ทำให้เท็นใจแทบสลายกับภาพที่อยู่ตรงหน้า เมื่อพบว่า ปีศาจสาวที่เขาหลงรักนั้นกำลังฉีกเนื้อสุนักอันเป็นที่รักของเค้า ต่อหน้าต่อตา เศษเนื้อกระเด็นอยู่เต็มพื้น เลือดไหลเต็มร่างอันไร้วิญญาณของสุนักตัวนั้น ทำให้เท็นนั้นโกรธจนเเทบจะตัดไม้ได้ด้วยมือปล่าว เท็นหยิบดาบที่เค้าลงอาคมด้วยตัวเองกำลังวิ่งไปฟันคอของปีศาจสาว !
* ฉึก ซ่าา ตุบ *
เท็นวิ่งไปฟันคอมปีศาจสาวอย่างเยือกเย็น ร่างของปีศาจสาวลงไปกองบนพื้น น้ำตาไหลรินเต็มสองเเก้มของเท็น เลือดสาดเต็มหน้าของเท็นที่คมดวงตาสีทองส่องเเสงของเขามองศพของปีศาจอย่างเศร้าโศรก เท็นปัดผมสีดำที่ยาวปิดหน้า เเละนั่งลงพร้อมกับมองมือของตัวเองที่ฆ่า หญิงคนที่เค้ารัก ใช่ เค้าฆ่าคนที่เค้ารัก น้ำตาของเขาไหลไม่หยุด ทั้งเพื่อน ทั้งคนรัก ตอนนี้เขาไม่เหลือใครที่เข้าใจเขาอีกเเล้ว....
*เอี๊ยดด *
เสียงเปิดประตูหลังบ้านที่มีเเต่เท็นเท่านั้นจะมา ใช่ พ่อของเท็น เดินเข้ามามองเท็นอย่างพอใจ ที่สามารถมีฝีในการฆ่าปีศาจไปได้หลายขั้น
'' เเม่ กลับมารึยัง ครับ '' เท็นเอ่ยถามพ่อของเขาโดยที่ไม่มองหน้ากลัวว่าพ่อจะเห็นน้ำตาของความอ่อนแอ
'' ยังเลยลูก '' พ่อของตอบด้วยน้ำเสียงที่ดูจะดีใจ เนื่องจากหลังบ้านมีเเค่ ซากศพปีศาจที่เท็นเข็นฆ่ามานาน
'' เมื่อไหร่ เเม่จะกลับมาครับ '' เท็นเอ่ยถามด้วยความไร้เดียงสา ของเด็กอายุจะย่างก้าว เข้า10 ปี ภายในพรุ้งนี้
'' อีกไม่นานหรอกลูก '' พ่อของเท็นตอบพร้อมกับเดินเข้ามาหาเท็นเพื่อมาดู ซากศพตัวล่าสุดที่เท็นฆ่า เเต่เท็นกลับซ้อนน้ำาเเห่งความเสียใจไม่อยู่มันจึงไหลโดยที่เท็นไม่อยากให้มันไหลอีก
'' วูฟฟี่ มันไปดีเเล้วลูกอย่าไปเสียใจเลย เดี๋ยวพ่อซื่อให้ใหม่ '' พ่อของเท็นตอบด้วยสีหน้าที่ยิ้ม เพื่อให้ลูกอารมณ์ดี
เท็นพยักหน้าพร้อมยืนขึ้นเเล้วเช็ดน้ำตาที่ไหลเหมือนเปิดก๊อกน้ำ เดินเข้าบ้านเพื่อไปอาบน้ำเหมือนที่ผ่านๆมา เท็นหันกลับไปมองศพคนรักของเขาเป็นครั้งสุดท้าย เเต่เข้าก็ก้าวขาออกไปไม่ได้ เขาไม่อยากกับมาเเล้วเจอศพของเธออีก เท็นจึงขุดหลุมฝั่งศพให้ พร้อมฝั่งรวมกับ สนุกที่ชื่อว่า วูฟฟี่ ขนที่ยาวพร้อมกับสีเงิน เหมือนที่หมาป่าทุกตัวเป็น เเต่วูฟฟี่ต่าง เพราะวูฟฟี่เหมือนดูจะ เชื่องจากตัวอื่นๆ เเละดูน่าเกรงขาม ด้วยขนาดที่โตกว่าตัวอื่น
ในคืนนั้นเท็นนอนไม่หลับ นึกย้อนเหตุการ์ณ วนไปวนมา มันยังชัดเจน ทั้งภาพ เเละรอยเลือดที่เค็มหน้าของเขายังคงฝั่งใจ ของเท็นไปตลอด เท็นพยายามข่มตาให้หลับ เเต่เสียงที่เธอฉีกเนื้อสุรักของยังก้องในหัว เสียงดาบที่เข้าฟันคอของเธอจนขาด กลิ่นคาวเลือดที่ติดอยู่ในดาบยังคงฟุ่งอยู่ในจมูกของเท็นทุกทีที่จับขึ้นมา ค่ำคืนนั้น ทำให้เท็นนอนไม่หลับทั้งคืน เท็นมองไปที่ปลายเทียงที่ ทุกครั้งจะมี วูฟฟี่ นอนอยู่พร้อมกับกระดิกหางอย่างว่าเล่น มองไปที่ทาดอาหาร เเละชามน้ำ ที่วูฟฟี่มองพร้อมกับ เดินวนไปวนว่า ภาพเหล่านั้นยังคงชัดเจน ทำให้เท็นนอนร้องไห้ทั้งคืน จนเพลอหลับไปด้วยความเหนื่อยจากการร้องไห้..
เช้าวันต่อมา เท็นเดินเข้าไปในหลังบ้านของเขา รอยเลือดยังคงอยู่ เเละเเห้งไป เหตุการ์ณที่ฝั่งใจของเขากับปีศาจสาวยังคงวนเวียน ภาพที่เท็นนอนตัก ภาพที่เธอเเละเขาขำด้วยกัน ใช่ภาพเหล่านั้นมันคือฝันไปเเล้ว..
'' นี่สินะของขวัญวันเกิด '' เท็นพูดพร้อมกับลงไปนอนพักใต้ต้นไม้
*ติ๊งตึ๊ง *
เสียงกริ่งน่าบ้านปลุกเท็นออกจาก ผวง เท็นเดินไปที่หน้าบ้านเเต่เขาต้อง ผวะ ภาพที่เห็นตรงหน้าคือ ศพที่ถูกเผ่าจนไหม้เกรียม เท็นแอบดูอยู่ห่างๆ คนในบ้านทุกคนเดินไปดู ร่วมทั้งเท็นด้วย เท็นเดินไปดู เเต่ น้ำตาเจ้ากรรม ดันไหลออกมาอีกครั้ง เพราะ ศพนั้นคือ พี่ชาย ของเท็นเอง พี่ชายที่ค่อยสอนเรื่องการตีดาบ การลงอาคม หรือลงมนต์ ใช่ พี่ชายของเขาถูกฆ่าด้วยการเผ่า อย่างปริศนา ...
'' ใครทำพี่ชายครับพ่อ '' เท็นถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา ไม่มองหน้าพ่อ เเละคนอื่นๆในครอบครัว
'' ไม่มีใครทำหรอก เท็น ลูกไปฝึกของลูกเถอะ '' สิ้นเสียงของพ่อเท็นไม่พูดอะไรพร้อมกับเดินไปหลังบ้าน พร้อมกับฝึก ฝึก เเละก็ฝึก เท็นยังจำสภาพศพของพี่เข้าขึ้นใจ สภาพของพี่ไม่มีตรงไหนบอกได้เลยว่าเป็นพี่ของเขาจริงๆ ยกเว้น กระเป๋าที่ถูกส่งมา กับร่องรอยการไหม้ รอยไหม้ยาว เชือมเข้าไปในป่าปีศาจ
'' วันเกิดของเรานี่มันเเย่สะจริง '' เท็นพูดกับตัวเองก่อนที่จะไปอาบน้ำเเล้วขึ้นไปนอน โดยพยายามที่จะไม่คิดอะไรให้รกสมองนอกการจะพัฒนาการ ลงมนต์
จากวันนั้น คนในครอบครัวเริ่มไปออกล่า เเละพบกับชะตาเดียวกัน จนกระทั้งเหลือเเค่ เท็นกับ พ่อ เเค่สองคน วันนั้น เท็นนอนอยู่ในห้อง เเละตอนนั้นเอง พ่อก็เดินเข้ามาในห้อง ใช่ พ่อเขาเดินมาลาเท็น พ่อของเท็นสะพายกระเป๋าที่เต็มไปด้วยของกินเเล้วของต่างในการลุยเข้าไปในป่า เเน่นอนว่าเท็นต้องรู้
'' พ่ออยู่กับเท็นได้ไหมครับ '' เท็นเอ่ยด้วยความไร้เดียงสา เพราะเขารู้ตัวว่าเขาต้องอยู่คนเดียวในบ้าน
'' พ่อเเค่จะไปตามหาเเม่เท่านั้นเองเท็น เดี๋ยวพ่อจะกลับมา '' พ่อพูดกับเท็นพร้อมกับยิ้ม เเต่ทำไมเท็นถึงรู้สึกว่า จะเห็นหน้าพ่อยิ้มแบบนี้เป็นครั้งสุดท้าย
หลังจากสิ้นเสียงของพ่อ ทำให้เท็นหลับ เเละตอนนั้นเอง ภาพเเม่ของเท็นก็ลอยขึ้นมาในหัว ใช่เเม่ของเท็นเป็นผู้หญิงที่เก่ง เเละเเกร่งมาก เรื่องเวทย์มนต์เเละ คาถา เเม่ของเท็น ไปอีกเมื่องที่มีข่าวว่า มีปีศาจมาบุกรุกเเละหายไป มีคนบอกว่า เพราะ ปีศาจได้พาเธอไป เธอตามแฟนใหม่ไปในป่า เเละมีคนไล่เธอเพราะคิดว่าเธอเป็นเเม่มด..
พอรุ่งเช้ามา เท็นก็ไม่พบพ่อในบ้าน ยกเว้นจดหมายที่วางไว้บนโต๊ะไม้สลัก พ่อได้ทิ้งจดหมายไว้ว่า
'' there will not be at one If I did not start a count one . ''
หลังจากวันนั้น ศพของพ่อเท็นก็ถูกส่งมาหน้าบ้าน พร้อมๆกับเสียงร้องไห้ครวญครางของเท็น.
'' พ่อ ทิ้งผมไปอีกคนเเล้วสินะ '' สิ้นเสียงนั้น ฝนก็เริ่มตก พร้อมๆกับน้ำตาของผู็เป็นลูกที่นอนกอดศพพ่อ ณ ตรงนั้น..
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
there will not be at one If you did not start a count one . > จะไม่มีที่หนึ่งถ้าคุณไม่ได้เริ่มต้นนับหนึ่ง.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น