คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : นิยาย
‘SPY OF LOVE’
“ ฮือๆๆ..โฮๆๆ T[]T ”
“ -___-++ ”
ฉันนั่งตรงนี้มาประมาณ 3 ชั่วโมงได้ ถ้าจะถามว่า มานั่งทำไม ตอบได้คำเดียวเลยว่า ไม่รู้สิ - - **
“ พี่ ‘มายด์ดี้’ เลิกร้องไห้แล้วบอกมาสักที ว่าเรียกไมล์ มานั่งปัญญาอ่อน ตรงนี้เพื่ออะไร ”
“ ก็ฉันกลัวแกด่าฉันอ่า TT^TT~ ”
จากเซ่นของฉัน ตอนนี้มันบอกฉันว่า ฉันกำลังวิบัติขั้นรุนแรง =[ ]= เอ๊ะ! มันต้องเกี่ยวกับคำบอกเล่าของพี่แน่ๆเลย !
“ ถ้าพี่ไม่บอกฉัน ฉันจะด่าพี่เดี๋ยวนี้แหละ - * - ”
“ อย่าทำอย่างนี้ดิ ฉันเครียดอยู่นะเว้ยเฮ้ย! ”
“ - -* ”
“ ยอมก็ได้ๆ คือ...ฉัน...ฉันมีเรื่องอยากให้แกช่วยน่ะไมล์ ”
พอพี่พูดสร็จ พี่ก็เอาหน้ามาถูๆ กับแขนของฉัน พลางแกว่งแขนฉันโยกไป โยกมา เพื่ออะไรน่ะ ? =*=
“ น่าเบื่อ! ”
“ อย่าเพิ่งเบื่อดิ! ฉันมีข้อเสนอดีๆ รับรองแกไม่เบื่อแน่! ”
จากที่ไม่ได้สนใจ อะไรกับคำพูดของพี่สาวมาก ฉันก็รีบหันขวับมามอง เพราะไอ้ ประโยคที่ ว่า ‘มีข้อเสนอดีๆๆ’ o.O
น่าสนใจใช่เล่นเลยนะเนี่ย ทำงานโดยไม่เสียเปล่า แถมมีข้อเสนอดีๆซะด้วย ชักอยากรู้แล้วซิ ว่าไอ้ข้อเสนอดีๆที่ว่าคืออะไร และไอ้งานที่ให้ช่วยมันจะสำคัญมากขนาดไหน ?
“ ข้อเสนอดีๆๆ..ที่ว่า คืออะไรละ ”
“ ที่อยู่ของพ่อกับแม่ไง แกอยากรู้มานานแล้วไม่ใช่เหรอ ถ้าแกช่วยฉัน ฉันสัญญา จะบอกที่อยู่ของพ่อกับแม่ให้ ตกลงไหมละ! ”
อะไรนะ! ที่อยู่ของพ่อกับแม่งั้นเหรอ ทำไมอยู่ๆถึงพูดขึ้นมา ทั้งๆที่พี่เลี่ยงที่จะไม่พูดมันนาน 10 กว่าปี ..!!!
ถ้าถามถึงเหตุผล ว่าทำไมพี่มายด์ดี้ถึงไม่พูด ฉันก็คงตอบไม่ได้ เพราะเวลาฉันถามพี่ที่ไรพี่มักจะเลี่ยงไม่ตอบเสมอ หรือถ้าฉันถามมากๆเข้า พี่ก็จะตะคอกรำคาญใส่! เป็นเหตุทำให้ฉันไม่กล้าพูดเรื่องนี้อีก ตั้งแต่เกิดมา ฉันก็อยู่กับ ‘คุณปู่’ มาโดยตลอด ฉันคอยเป็นห่วงฉันเสมอ เพราะว่าฉันเป็นคนที่ตัวเล็กมาก -*- [ผิดมากเหรอ เชอะ! -^-] แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่เคยแสดงท่าทาอ่อนแอให้ใครเห็น นิสัยฉันก็คล้ายพี่สาวแท้ นาม ‘มายด์ดี้ กุ๊กกึกกึ้ย’ อย่าทำหน้า งง สิ =___= เออๆๆ บอกก็ได้ จริงๆแล้วไม่มีไอ้ กึกกึก อะไรนั้นหรอก เชอะๆ จะแกล้งยัย พี่สาวตัวดีสักหน่อย -^- ต่อเลยแล้วกัน
พี่สาวฉันเป็นคนคนเดียวกับที่ร้องไห้ปานจะตายอยู่ข้างบนนั้นแหละ พี่เป็นคนค่อนข้างจะโหดมากต่อหน้าคนอื่น แต่พออยู่ในครอบครัวพี่มักจะทำตัวปัญญาอ่อนเสมอ แต่จริงๆแล้ว ฉันกับพี่ เหมือนกันนิดเดียวเอง เพราะฉันเป็นคนที่บ้าตลอดเว หึหึๆๆ -.,- การที่ได้อยู่กันสามคนใช่ว่าจะไม่มีความสุข ผิดแล้ว ฉันมีความสุขมากเลยต่างหาก ถึงจะไม่เคยเจอพ่อแม่เลยก็ตาม..
แต่ก็แอบสงสัยไม่ได้ว่า ทำไมพี่ต้องปิดเรื่องพ่อกับแม่ด้วย ทั้งๆ ที่เปนสิ่งที่ไม่ควรปิดด้วยซ้ำ.. แต่วันนี้กลับพูดขึ้นมามันต้องมีอะไรแน่!
“ พะ...พี่พูดจริงหรือเปล่าเนี่ย? ”
“ สายตา ฉันดูล้อเล่นเหรอ.. ”
แน่นอน สายตาของพี่ไม่มีคำว่าล้อเล่น แม่แต่อย่างใด..
“ แล้วเรื่องที่จะให้ช่วยละ ”
“ ตามหา...คนคนนึง ”
“ หืมม... ”
“ เขาอยู่ โรงเรียน
“
.แล้วไมล์จะไปหาเขาเจอได้ยังไงกัน! ”
“ ได้สิ.. ”
“ ตามหา..ผู้ชาย ”
“ =[ ]= :; ”
“ ผู้ชายที่มีรอยสักอยู่บนอก! ”
“ TT [ ] TT :; ”
พี่ฉันบ้าไปแล้ววววว~!!!!
P A R T. [ C ] l
“ =______________= ;;;; ”
ตอนนี้ฉันมายืนอยู่หน้า โรงเรียน โรงเรียน ...โรง อะไรว่ะ ! - - * ชั่งเหอะ! [ แกจำชื่อโรงเรียนแกไม่ได้งั้นเรอะ! = [ ] = ] มือข้างนึงของฉันถือกระเป๋าเสื้อผ้า เพราะโรงเรียนใหม่ของฉันเป็น หอพัก ซึ่งมันเป็นอะไรที่ฉันไม่ชอบแบบสุดๆ -*- แต่เพื่อที่อยู่พ่อกับแม่ ฉันต้องสู้ ! T^To [ กะเอาซึ้งรึเปล่า = = ]
แล้วตอนนี้มันเวลาประมาณสองทุ่มครึ่งแล้ว ซึ่งทุกคนก็น่าจะขึ้นหอกันหมด ไม่น่ามีใคร มาลั้ลล้า~ ข้างล่างนี้ ฉันก้มลงมองแผนที่ ที่พี่ให้มา มันบอกว่า ฉันอยู่หอ B ชั้น 3 ห้อง 8 จากที่ดูแผนที่แล้ว ในสมองฉันก็ผุดคำถามที่ว่า แล้วมันอยู่ที่ไหน? - - แล้วมีใครบอกฉันหน่อยได้ไหม ว่าเงินมันเยอะมากเลยรึไง ทำไมถึงต้องสร้างโรงเรียนอลังกาลขนาดนี้ = = เหอะ ! แอนตี้คนรวยเว้ยยยยยยยยย~!! เอาละ เข้าเรื่อง คงจะ งง กันละสิ ว่าทำไมอยู่ๆฉันถึงมาอยู่ที่นี้ ก็เพราะพี่สาวแสนนิสัยดี =___= ของฉันให้มาหาชายผู้มีรอยสักกลางอก ! เลยจัดการให้ฉันอยู่โรงเรียนนี้อย่างไม่มีการนัดหมาย แถมเปิดหอพักในโรงเรียนให้เสร็จสับ แม้เก๋ซะไม่มี =_____=
บรรยากาศในโรงเรียนขณะนี้ ค่อนข้างจะเงียบสงัด ลมหนาวพัดมาทำให้ต้นไม้รอบข้างขยับ ผลิวไหวไปตามลม ฉันกระชับเสื้อมากขึ้น เพราะว่ามันเริ่มจะหนาวแล้ว
“ จิ๊! มันจะใหญ่อะไรกันหนักหนาเนี่ย..แล้วจะเจอไหม ห้องนอนน่ะ -*- ”
ฉันสบถกับตัวเองเบาๆ พลางเตะก้อนหินแถวนั้น เพื่อระงับอารมณ์หงุดหงิด!
โป้ก!
“ โอ๊ย...อะไรว่ะเนี่ย! ”
หึ้ย! เหมือนจะได้ยินเสียงคน o..O หรือว่าผี O[ ]O ;;
“ ใครมันเตะไรมาว่ะ ! ”
เสียงคนสบถ ดังแว่วๆ ทำให้ฉันมั่นใจว่า ต้องเป็นเสียงคน เอ๊ะ! เค้าว่าไงนะ ใครเตะอะไรมาเหรอ ? เค้าเองๆ เค้าเตะก้อนหิน [ ไปบอกเค้าทำไมน่ะ -**- ]
“ เธอ! ใช่ไหมห่ะ! กล้ามากนะ ที่ลงมาจากหอตอนนี้ แล้วทำให้ฉันบาดเจ็บ ”
“ = = ”
ชายรูปร่างบาง ปากแดงระเรื่อ หน้าเรียวขาวอมชมพูนิดๆ ตาหวาน ผมสีออกแดงๆ ไล่ลงมาถึงต้นคอ ชี้หน้าด่าฉันฉอดๆๆ -*-
“ ยัยตะ...O///[ ]///O ”
“ มีอะไรก็พูดมาเร็วๆ ไม่ว่าง! ”
“ น่ารักจัง >////////< ”
“ ฮะ! อะไรนะ ”
สงสัยต้องด่าฉันอยู่แน่ๆ ไม่น่าไว้ใจ -*- เอ๊ะ! นี้มัน 2 ทุ่มกว่าแล้วนะ แล้วหมอนี้ลงมาทำอะไรน่ะ! หรือจะมาหา แมลงวี่กิน [ คิดได้แค่นี้ใช่ไหม _ _ ]
ความคิดเห็น