มือกีต้าร์สุดกวน สะดุดรัก ยัยคุนหนูจอมวีน

ลำดับตอนที่ #3 : On Pattaya แล้วอ่ะ

ณ พัทยา

“ตื่น  โว้ยยยยยยยยยยยยยย”ไอเอิร์นตะโกนแหกปากโวยวาย อย่างกะไฟไหม้

“เออๆ ตื่นแล้วๆ”  “เสียงดังชิบเป๋ง”ชั้นกะเนยบ่นอุบอิบ ทั้งๆที่ยังหลับตา

ส่วนไอคู่หูแห่งเงา ม่ายต้องพูดถึง ยังหลับอยุ่ท่าเดิม แต่ก้อเส็ดไอเอิร์นทั้งสองราย

“ไอปอนด์คิดถึงงงงงงงงงงง”ไอเนยวิ่งไปกอดไอปอนด์ เหมือนอยุ่ในละครน้ำเน่า ทางช่อง7

“เว่อร์ ไปป๊ะเมิง2คน แหมไม่เจอกันวันเดียว”ไอช๊อฟ พูดขึ้นแล้วก้อหาว

พวกเรา6คนสนิทกันอย่างแรง เพราะ........เพราะอะไรเราไม่รุ้ รุ้แต่ว่าพวกเรารักกันมากกกก  หุหุ

“ไปทะเลกานเหอะ ไหนๆก้อมีไกด์แล้ว”ชั้นพูดขึ้น

“ไปแด ก ก่อนเหอะ หิวจนยัดควายได้แล้วหวะ”ไอแนทพูดมั่ง

“เออๆไปๆ กินมันริมทะเลแหละ” ไกด์(จำเป็น)พูดขึ้น

“ร้านไหนอะ”ไอเนยถาม

“บ้านตู เนี่ยแหละ”ไอปอนด์พูดแล้วก้อขึ้นมาที่รดตู้   แล้วเราก้อไปสู่บ้านปังปอนด์โดยสวัสดิภาพ แค่รดรถตกหลุมตงทางเข้าบ้านมันอัน กันดาร(ทางเข้านะ ม่ายไช่บ้าน)

“โหบ้าน เมิงสวยหวะ”

“ริมทะเลด้วยแจ่มเรย ตูชอบ”

“มีระเบียงด้วย”

“ไปกินข้าวเหอะ หิวโว้ยยย”

ณ บ้านของ มะม๊า นายวิน (นะจ๊ะ)

“ถึงซะที หาววว”นายวินบ่น(คนเดียวเพราะมาคนเดียว)

“หวัดดีคับ แม่ เปงไงมั่งคับ สบายดีป่าวเนี่ย” นายวินเดินเข้าไปกอดแม่สุดที่รักของเค้า ด้วยความคิดถึง เค้าม่ายได้มาหาแม่เค้านานแล้ว เพราะต้องทามงานแล้วแม่เค้าก้อม่ายยอมย้ายจากพัทยาไปกรุงเทพกับเค้าซะด้วย ถึงแม่จะรุว่านายวิน ออกจะเอ๋อ แต่แม่ก้อมั่นไจว่าเค้าจะดูแลตัวเองได้….

“สบายดีจ๊ะ ลูกแม่ โอ้โหหล่อขึ้นนะเนี่ย เปงไงมั่งลูก”แม่ของเค้าเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่น

“หิวคร๊าบ มีไรกินมั่งอะแม่”นายวินพูดไปลูบพุงตัวเองไป

“ม่ายเปลี่ยนเรยนะลูกนี่ ไปๆๆหาไรกินในครัว”

“อิ่ม โคดๆ และ โคดๆอะหร่อยเรยหวะ”ไอช๊อฟเอ่ยขึ้น

“ก้อเมิงเล่นยัดซะขนาดนั้น ม่ายอิ่มก้อ ม่ายมีไครเลี้ยงเมิงแล้วแหละ” ชั้นพูดขึ้น แล้วเก็บจานไปด้วย

“ไปเล่นทะเลกาน เห้อออออ”ไอเอิร์นพูดหลังจากเก็บจานเส็ด

“เอ้อ...จาไปเล่นก้อไปเปลี่ยนชุดกานสิลูกๆนี่”แม่ปังปอนด์พูดขึ้น

“ไปเรวๆ ไครช้าสุดมีเฮ”ชั้นพูดขึ้นเพราะพวกเรานั้นพวกทามไรช้ามากๆ

“แม่ไปเดินทะเลกับวินมั้ยฮะ”

“ไปเหอะลูก แม่จะดูละคร”

//โห...แล้วผมจาเดินกับไครงะ>.<//