คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เจอกันครั้งแรก ชั้นไม่ถูกชะตานายเร๊ย!!!!
“ขอบคุณที่รักกัน ขอบคุณทุกครั้งที่คอยกอดชั้นไนวันที่ปันหาถาโถมเข้ามาไส่....”
“การี๊ดดดดดดดดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
“ครับ ขอบคุณทุกคนครับ ที่รักกันมาถึงวันนี้”
“กรี๊ดดดดดดดดด พี่วินนนนน พี่ปั๊บบบบบบบบบ”
“ร๊ากนะ พี่บ๋อม จุ๊บๆพี่โอม”
ณ หลังเวที
“เฮ้อ เหนื่อยกาย แต่ไม่เหนื่อยจัยหวะ 555” “หึหึ”
“หรือเอ็งว่าไงละไอปั๊บ ข้าดีดกีต้าร์มือแทบหัก แต่ไม่เหนื่อยจัยโว้ย”นายวิน มือกีต้าร์สุดหล่อ มาดเซอร์ แห่งวง โปเตโต้
“เออๆ ข้าขี้เกียดเถียง แหกปากซะคอแทบแตก”นายปั๊บ นักร้องนำเคราแพะ ผู้นำแห่งเด็กแนว
“วู้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จบแล้วโว้ย เด๋วพวกเราไปเที่ยวกานดีกว่า” นายบ๋อม มือกลองประจำวงผู้ร่าเริง เสื้อสีชมพูอะไส่แล้วขึ๊นชึ้น
“ไปแน่อยุ่แล้ว แต่.....” นายโอมสุดเซอร์ เซอร์สุดๆ ผู้นำแห่งทรงผมสุดแสบ
อืมมมมมมมมมมมมม................. “กลับบ้านก่อนเหอะ” เพื่อนซี้4คนแห่งวงโปเตโต้ นึกใจตรงกันอย่างทันที
“เออๆ ไงก้อไปพักผ่อนกันก่อนเหอะเหนื่อยหวะ คอนเสิร์ตใหญ่ทีไร เหนื่อยชิบเป๋งเรยหวะ” นายปั๊บหัวหน้าวงบอกเพื่อนๆก่อนจะคึกคักกันไปใหญ่ “อาทิดหน้าเจอกันโว้ย” นายวินตะโกนไปมือข้างหนึ่งก้อหิ้วกีต้าร์คู่ใจ อีกมือก้อโบกมือบ๊ายบายเพื่อนอย่างร่าเริง(ที่จะได้พัก)
ณ ลานจอดรถ
//กุญแจตูอยุ่ไหนฟะ ตูก้อเกบไว้ไนกระเป๋าตลอดนี่ฝ่า กีต้าร์ก้อเกะกะวุ้ย//
“ปึก”เสียงการชนกันของชาย1หญิง1
“ตูม”เสียงกีต้าร์และหนังสือนวนิยายร่วงลงสู่พื้น
“โอ้ยยยยยยยยย”เสียงนายวิน และ ยัยซายน์ แหกปากร้องเพราะก้นกระแทกพื้น
“คุณ”เสียงคน2คนที่เงยหน้ามาเจอกัน
“นี่เดินนะหัดดูทางม่างดิคุณ คนเดินมาดีๆ”
“นายนั่นแหละ เดินยังไงไม่เห็นหรอคนเค้าเดินมาอะ เป็นผู้ชายซะป่าวมาว่าพู่หญิงปาวๆ ได้ไงเนี่ย”
“อ้าวก้อผมม่ายผิดนี่แล้วผมก้อรีบด้วยรู้ไหม”(รีบซะเมื่อไหร่ละ โถ)
“นี่นายพูดงี้ จะหาว่าชั้นผิดหรอไง นายนะหละผิด โถ่เอ้ย”
“โอ้ย ผมม่ายอยากเถียงกะคุนหรอก เปลืองเวลาจิงๆเรยวุ้ย” ว่าล้วนายวินก้อรีบหยิบกีต้าร์เดินหนีไปอย่างตาเฉย(หรือหน้าด้านๆนั่นเอง)
ไม่ว่ายยัยซายน์ยังตะโกนเถียงต่อ “ก้อนายมานพูดม่ายรุเรื่องนี่หว่า ผิดแล้วยังจะมาเถียงอีก” เซงจิงๆเรยมาเจอคนนิสัยอย่างนี้ เฮ้อออ ยัยซายน์คิดในจัย
ณ รถสปอร์ต เบนซ์สีดำ เปิดประทุนคันหนึ่ง
//นายนิสัยเสียนี่หน้าตาคุ้นๆแหะ//
“อ๋อ ไอ ไอ....คนที่มาดูดส้วมที่บ้านเมื่อเช้าป่าวหว่า เอ๋ มะช่ายๆ”ซายน์พูดขึ้น(คนเดียว)ขณะที่กำลังสตาร์ทรถ ซายน์นึกม่ายออกเพราะไปอยุ่เมืองนอกตั้งแต่เด็กๆแล้วเพิ่งจะกลับมา วันนี้!!!!
“เป็นฝู้ชายซะป่าวม่ายมีความเป็นสุภาพบุรุษเรย เฮ้อ เป็นเกย์ป่าวฟะ ก้อใกล้เคียงนะเนี่ย หุหุ” เหวย ไอบร้าบ่นอยุ่ดีๆหัวเราะซะงั้นอะ
ณ รถโตโยต้า ยาริส สีฟ้า (อีก)คันหนึ่ง
//ยัยนี่ๆท่าทางแต่งตัวก้อดูดี แต่ทำไมปากเสีย มารยาทก้อเสียอย่างงี้วะ//
วินพูดขึ้นขณะที่นั่งเอนหลังเหม่อมองไปนอกหน้าต่าง
“ปึงงงงง!!”
“เฮ้ยยยยยย!!”
“ไอเวน ไอปั๊บเมิงนี่เล่นอะไรพิเรน”
“555 เมิงคิดถึงใครอยุ่วะ แหมทำเปงจิตอ่อน”
“ก้อคิดถึง....เมิงอยุ่ไง จุ๊บๆ” นายวินพูดไปแล้วทำตาปิ๊งๆให้นายปั๊บ
“เหวอ..”นายปั๊บอ้าปากค้าง
“ไอบร้าใครจะไปชอบเมิงจุ๊บกันทีหนวดมึงคงไชซะ ขนลุกมั้ง”
“นึกว่าเมิงเอาจิง เพราะกรุแอบชอบเมิงมานานแล้วนะโว้ย”
“พอเรยเมิง ขนลุก แล้วเมิงมีไรเนี่ยมาทุบกระจกรถกรุเนี่ย”
“ก้อกรุนึกว่าเมิงกลับไปแล้ว แต่ทะมายรถเมิงยังจอดอยุ่เรย ก้อเรยมาดู”
“เหอะๆ ม่ายมีไรกรุจากลับแล้ว ไปและ เด๋วอาทิดหน้ากรุโทรหา บาย จุ๊บ” นายวินส่งจุ๊บไห้นายปั๊บแล้วโบกมืออย่างนางสาวไทยขณะปิดหน้าต่าง
“วู้ววว กลับบ้านโว้ย” ขับรดไปนายวินก้อแหกปากตะโกนขึ้นมาเฉยๆ(ไอบร้า)
ความคิดเห็น