คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ด้วยเหตุที่ว่า...
หลายคนคงสังสัยว่า
เอ๊ะ! ทำไมรุ่นพี่ต้องซิ่วมากันที่รุ่นน้องด้วย..
เอ๊ะ!~ ทำไมไม่เรียนทีที่ตัวเองติดเเล้วอย่างนี้มันกันที่คนอื่นนี่หน่า...?
ย้อนความกลับไปในปีการศึกษา พศ 2553 ผมได้ศึกษาอยู่ในชั้น ม.6
ก็เหมือนเด็กธรรมดาคหนึ่งทั่วไปไม่ได้มีอะไรเเปลกเเหวกเเนวกว่าคนอื่นเขา
อยู่ รร ก็ รร ธรรมดาไม่ใช่ รร ชั้นนำมีชื่อเสียงอย่างเช่น เตรียมอุดม / สามเสน รึที่อื่นๆ
เเหละเเล้วเวลาที่จะตัดสินว่าในอนาคตเราจะประกอบอาชีพในวันข้างหน้า
เมื่อขึ้น ม.6 เราก็ต้องหาคณะในดวงใจที่อยากจะเรียน รึฝันที่อยากจะเป็น
เเต่ด้วยการที่ข้าพเจ้าไม่ใช่คนเก่งอะไรวันๆหนึ่งก็เรียนไปตามยถากรรม
เลยไม่รู่ว่าตนเองนั้นอยากเรียนอะไรกันเเน่...!!!!
ก็เเน่นอนอย่างที่ทุกคนรู้เมื่อเรามีปัญหาสงสัยรึไม่เข้าใจตรงไหนเราก้ต้องถาม
เพื่อให้ได้มาซึ่งคำตอบที่เราต้องการ
ผมจึงเริ่มตั้งเเต่ถามเพื่อน
ผม:; เฮ้ย...เมิงอยากเรียนอะไรว่ะ ?
เพื่อน:; อักษร ทันตะ เภสัช ต่างคนก็ต่างความคิด เเพทย์....
เอ๊ะ....เเพทย์หรอ น่าสนใจดีนะ เเต่ด้วยความที่เราก็เรียนไม่เก่งอะไร
ความคิดในใจเเว่บเเรก ถ้ากูเลือกจะติดหรอเนี่ย...?
พอกลับมาถึงบ้านความสงสัยก็ยังไม่หมดไป เเว่บเเรกเห็นพี่ชายนั่งทำงานอยู่
ก็เลยถือวิสาสะเข้าไปปรึกษา<M>"
ผม:; พี่ว่าผมเรียนคณะไรดี
พี่:; เเล้วเราชอบอะไรละ - - <ในใจไม่รู้ก้เลยมาถามไง>
ผม:; หมอก้น่าสนใจนะ ได้ช่วยเหลือคนอื่นด้วย เเต่ก็กลัวว่าอย่างผมจะเข้า
ได้หรอ ?
พี่ ;; ก็ดีนะเห็นเราชอบวิทย์อยู่ด้วยไม่ใช่หรอ น่าจะรอดหน่า
หลังจากคุยกับพี่เสร็จ ก็เดินจะเข้าห้องเเต่เเม่เรียกไปกินขนมก็ได้โอกาศถามเเม่อีกคนดี
กว่า
ผม :; แม่ว่า..เรียนอะไรดี
เเม่;; หมอไหม เเม่อยากมีลูกเป็นหมอสักคน.!!!
เอิ่ม.............ก็ไม่ได้พูดอะไรโต้ตอบ กลับเข้าห้องตัวเอง
พอถึงเวลาจะกินข้าวเย็น ก็เเว่บมาปรึกษาพ่ออีกที.
ผม :; พ่อว่าผมเรียนอะไรดี
พ่อ ;; แล้วเเต่เมิงเลย จะเรียนอะไรก็ตามใจ = ="
เอ๊ะ เเพทย์ 2 เสียง ไม่ออกความเ็ห็น1 เสียง
ก็เหลือเสียงใจตัวเองว่าอยากจะเรียนอะไร
งั้นเเพทย์ละกันเรียนเกี่ยวกับพวกวิทย์น่าจะรอดที่สุดละ - -
เพราะตัวผมเองนั้นเลขก็ไม่เก่ง - -อังกฤษก็Coma มาก
เเล้ววันสมัคร กสพท 53 ก็มาถึง
อันดับที่เลือกก็มี
1. ศิริราช 2. รามา 3.วชิระ 4.มศว
พอสมัครเสร็จก็อ่านหนังสือบ้าง เล่นบ้างตามประสาเด็ก ม 6
พอวันสอบถนัดเเพทย์มาถึง.... - -อะไรเนี่ยข้อสอบอะไร งง มากมากกกก
วันสอบก็ผ่านพ้นไป...อีกสักพักก็ตามมาด้วยวันประกาศคะเเนนความเฉพาะเเพทย์
. . . . . . . .
ประกาศเฉพาะเเพทย์53 นาย..... ..... ได้คะเเนนรวม 205.XX
ก็ยังดีหน่า เพราะตอนคุยกับพี่กะว่าเอาสัด180ก็พอ - -เเต่ได้เกินมาก็ดีเหมือนกัน
เเล้วก้เล่นเล่น อ่านอ่าน ไปเรื่อยเรื่อย
ด้วยความคิดของเด็กที่ว่า เลขไม่อ่านละกันใช้วิชาอื่นช่วยดึงเอาละ คะเเนนคงถึงละหน่า
อย่าคิดมาก...
วันสอบวันที่ 1
วิชาที่ 1 คณิตศาสตร์
ก็ยากนะ - -ทำไงได้ นับดูตัวเองถูกเเน่ๆ 7 ข้อ ในใจก้คิดว่า เอ๊ะ 7 ข้อ มันข้อละ 4
คะเเนน เดาอีก 1 ข้อก้ 32 เเล้วผ่านเกณพอดี..หุหุสบายใจ
วิชาที่ 2 อังกฤษ
แม่เจ้าา.... - -ออกอะไรเนี่ยลูกช้าง งง...
วิชาที่ 3-4 สังคม+ไทย
สวรรค์ประทานคะเเนนชัดชัด
วันที่ 2 เเห่งการสอบ
วิชา วิทย์ 1 ก็ดีนะตรงเยอะเหมือนกัน
วิชา วิทย์ 2 ยากกว่าฉบับเมื่อกี้นะเนี่ย - -
เเล้วก็สอบเสร็จ......
พอถึงวันประกาศ.......
นาย....... ....... เลขที่ประจำตัว ..........
วิชา คณิตศาสตร์ 28 คะเเนน
วิชา อังกษ 38 คะเเนน
วิชา วิทยาศาสตร์ 83.XX คะเเนน
วิชา ภาษาไทย 80 คะเนน
วิชา สังคม 78 คะเเนน
วิชาเฉพาะ 205.XX คะเเนน
รวม 64.XX ......
แต่ความดีใจไม่บังเกิดขึ้นเลยสักนิด... เลข 28 ทำไมเเค่ข้อเดียวถึงเดาไม่ถูก
อยากคิดซะว่าระบบมันรวนพยายาม f5 เกือบ 100 ครั้ง
เเต่สุดท้ายก็ต้องยอมรับว่ามันคือคะเเนนของเรา......
ถามว่าเสียใจไหมบอกได้เลยก็เสียใจนะ
เเต่ที่เสียใจมากกว่า คือตอนที่เดินไปบอกเเม่
ผม ;; เเม่.. ผมไม่ติดนะ
แม่ ;; เงียบเเล้วเดินเข้าห้อง......
ปกติเเม่จะเป็นคนยิ้มง่ายเเต่นี่...มันทำให้เรารู้สึกผิด ผิด มาก
ความรู้สึกเสียใจมันเริ่มก่อตัวมากขึ้น ตอนเเรกเสียใจที่ ทำไมเเค่ข้อเดียวก็เดาไม่ถูก
เเต่ตอนนี้หลังจากคุยกับเเม่....
รู้สึกเสียใจมากกว่าเดิม ทำไมเเค่นี้เราถึงทำให้เขาไม่ได้....
ผมก็เลยกลับมาทบทวน เเล้วก็ตัดสินใจว่า
ปีหน้าจะไม่เข้ามหาลัย จะตั้งใจให้ติด กสพท 54 ให้ได้!!!
พอตัดสินใจก็ปรึกษากับพี่ พี่ก็เห็นดีด้วยก็เลยไปบอกเเม่
เเม่ก็บอกพยายามเข้าละ เเม่พูดพร้อมรอยยิ้ม
เเต่ผมรู้รู้ว่าเเม่เสียใจ เเต่เเม่ไม่อยากให้ผมคิดมาก เลยพยายามยิ้มออกมา
T T
หลังจากวันประกาศผลปีที่เเล้วผ่านไปผมก็ลงเรียนพิเศษทั่วไป
ที่ลงก็มี 1.คอร์สเอ็นท์ เลข 2. ตะลุยโจทย์ เคมี 3. ตะลุยโจทย์ชีวะ 4. ตะลุยโจทย์ ฟิสิกส์
5. ตะลุยโจทย์เลข 6. เอ็นอังกฤษ
ถามว่าเหนื่อยไหมลงเยอะขนาดนี้
เหนื่อยนะ เเต่ก็ยังรู้สึกดีกว่าตอนที่ทำให้เเม่เสียใจ
ก็เรียนบ้างเล่นNEt บ้าง เเล้ววันนึง
บังเอิญไปเจอ กระทู้ กลิ่นอายคณะแพทย์... แห่งมหาวิทยาลัยเชียงใหม่
เอ๊ะน่าสนใจดีนะ เเล้วก็อ่าน..พออ่านจบเเล้วรู้สึกหงรักคณะเเพทย์ที่นี่จัง
เอาเป็นว่า จะเอาที่นี่ละ...!!
ปีนี้ก้เลยเลือก
อันดับ 1 มช อันดับ 2 มข อันดับ 3 มอ อันดับ 4 มน
- - เพราะอยากเข้า มชที่สุด ที่เหลือก็เลยเลือกตามคะเเนนลดน้อยลงมา
ถึงชาวกสพท 54 สู้สู้นะ ใครเลือก มช ก็ขอให้เจอกันในวันที่
28/02/2554 นะครับ^^ มช รอผมด้วย
และนี่ถ้านับจากวันนี้ก็เหลือเวลาอีก 30 วัน
วันชี้ชะตาของเราก็กำลังจะมาถึง
ลูกสัญญาว่า ครั้งนี้ลูกจะต้องติด ให้ได้
เพื่อความภูมิใจของเเม่ เเละของลูกเอง
ลูกขอสัญญา....
ความคิดเห็น