หนุ่มใสสุดซ่าส์พิชิตใจยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #2 : เปิดเทอมวันแรก กะ สมาชิกใหม่

ตอนที่ 1

ก๊อก ก๊อก ก๊อก !!

"นี่แพท!ตื่นได้แล้ว เปิดเทอมวันแรกแกอยากไป รร.สายหรือไงว่ะ"เสียงคัยอ่ะ

"...."

"ตื่นสิโว้ย แกจะทำให้ฉันสายด้วยนะ--"อ๋อ..เสียงเฮียพอยด์ กะ เฮียเพ้นท์นั่นเอง

  คนยิ่งง่วงๆอยุ่ มาตะโกนอยุ่ได้แต่เช้า...ฮ่ะ!อะไรนะ เปิดเทอม เออช่ายวันนี้เป็นวันที่ฉันต้องไป รร วันแรก โอ๊ย!!สายแล้วๆแย่แน่ๆเลย ฉันรีบวิ่งไปอาบน้ำ แต่งตัว เฮ่อ...เกือบสายแล้วมั้ยหละ แหะๆๆลืมแนะนำตัว

ฉันชื่อแพทตี้ หรือเรียกสั้นๆว่า แพท พ่อฉันเปนทูตอยุ่ที่อังกฤษ นานๆทีจะกลับมา ส่วนแม่ฉันเปนหมอ เป็นคนไทย ฉันจึงเป็นลูกครึ่งไทย-อังกฤษ วันนี้เป็นวันที่ฉันเข้าเรียนม.4เป็นวันแรก อ๋อ...แล้วไอ้เสียงเมื่อเช้าอ่ะนะ เป็นเสียงของเฮียพอยด์ กะ เฮียเพ้นท์ เฮียฝาแฝดของฉันทั้งสอง แต่อยากจะบอกว่าเฮียทั้ง 2หล่อมาก(ถึงฉันจะไม่อยากยอมรับก็ตาม)โดยเฉพาะเฮียพอยด์ถึงจะปากมากไปหน่อย แต่เฮียเค้าก็ป๊อปสุดๆไปเลยเฮียมีผมสีน้ำตาลแดง จมูกโด่ง ผิวขาวเนียน หน้าหวานเหมือนผู้หญิงมาก ฉันยังอิดฉาเลย ส่วนเฮียเพ้นท์ก็หน้าเหมือนเฮียพอยด์ แต่นิสัยต่างกันสุดขั้ว เฮ่อ...ถึงรร.ซะที

~โรงเรียน~

"นี่ ไอ้แพท ใจคอแกจะไม่ทักกันเลยหรือไง"ปอยถามฉัน

"อ้าว ก้อเห็นแกยืนสวีทกับเฮียปอไม่ใช่หรอ ไมรีบมาจังอ่ะ"ฉันตอบ ทั้งๆๆที่ฉันรุ้อยุ่แล้วว่าทั้ง 2 คนเป็นพี่น้องกัน ก็แค่แหยมันเล่นๆ นี่..ยัยปอย เพื่อนสนิทฉันเอง เรารุ้จักกันตั้งแต่ม.1 ปอยเป็นคนน่ารัก ผิวเธอขาวอมชมพู ตากลมโตที่รับกับจมูกของเธอ ที่มองยังไงก็น่ารักอยุ่ดี ยิ่งเวลามันอายนะ มันเกือบจะได้เป็นนางเอกแทนฉันแล้ว แต่ดีนะที่ผู้แต่งตาถึง(เออ ชมกันอย่างนี้เพิ่มค่าตัว 20:ผู้แต่ง)ถึงมันจะดูแก่นๆไปบ้าง แต่มันก็เป็นคนที่รักเพื่อนเลยทีเดียว

"เหอะๆๆขืนอยุ่นาน ฉันได้กลายเป็นผีเฝ้า รร แน่เลย โดนแฟนคลับเฮียรุมทึ้ง555+"ก็จิงของมัน ตอนที่มันคุยอยุ่กะเฮียปอ พวกแฟนคลับเฮียปอมองกันอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ ถึงจะรุ้ว่าเป็นพี่น้องกันก็เหอะ

"อ้าว แล้วไอ้ฝนหายไปไหนอ่ะ"ฉันถาม ไอ้ฝนก็เป็นเพื่อนสนิทของฉันอีกคน แต่ฉันรุ้จักมันตอนม.2มันเป็นคนออกเฉิ่มๆแต่ถ้ามันรุ้จักแต่งตัวมานจะเป็นคนที่น่ารักเลยทีเดียว

"อ๋อ มันไปดูห้องอ่ะ ไม่รุ้ว่าจะได้อยุ่ห้องเดียวกันอ่ะเปล่า เฮ่อ..."ช่ายๆไอ้ปอยพูดถูก ถ้าไม่ได้อยุ่ห้องเดียวกันขึ้นมาคงแย่แน่เลย

"แฮ่ก แฮ่ก เหนื่อยเป็นบ้าเลย คนเยอะมาก กว่าจะแหวกฝูงชนเหล่าไทยมุงทั้งหลายเข้าไปได้ เล่นเอาแทบตาย"ไอ้ฝนวิ่งมาพร้อมบ่นซะยืดยาว

"เฮ้ย!เป็นไงบ้างว่ะ ตกลงได้อยุ่ห้องเดียวกันป่ะ"ฉันรีบถามไอ้ฝน

"เซ็งเลย ไม่ได้อยุ่ห้องเดียวกัน แล้วคัยจะคบกะเค้าว่ะนอกจากพวกแก"ไอ้ฝนพูด

"เฮ้ย!จิงอ่ะ ไม่ได้อยุ่ห้องเดียวกันหรอo.o"ฉันพูด

"เปล่าๆเค้าล้อเล่น ได้อยุ่ห้องเดียวกันดิ ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นเลย"มันบอก

"ไอ้บ้า"ฉันประสานเสียงกะไอ้ปอยว่ามันทันที ลืมไปแล้วนะเนี่ยว่าไอ้ปอยอยุ่ด้วย-*-

"เฮ้ยๆ เข้าห้องเถอะว่ะ เค้าขึ้นกันหมดแล้ว"ไอ้ปอยบอก ก็จิงของมันรีบขึ้นดีกว่าเดี๋ยวโดนครูด่า

"นี่!พวกเทอ 3 คน จะยืนคุยกันอีกนานมั้ย ขึ้นห้องไปได้แล้ว"อาจารย์ว่า

"ค่าาาาา"

~ห้องเรียนม.4/1~

"นักเรียนทุกคนนั่งที่ วันนี้เรามี นร.เข้าใหม่ 1 คน เข้ามาแล้วแนะนำตัวเลยนะจ้ะ"เมื่ออาจารย์พูดจบก้อมี นร.หญิงคนนึงเดินเข้ามา

"สวัสดี เราชื่อเอมีกา เรียกเอิร์น ก้อได้ ยินดีที่ได้รุ้จัก ฝากตัวด้วยนะค่ะ"คนที่ดูเหมือนจะชื่อเอิร์นอะไรเนี่ยพูด พอเทอพูดจบ ทุกคนก้อเงยหน้าขึ้นจากการนอนหลับ หรือเสริมสวยต่างๆ 1 ในนั้นก้อมีไอ้ปอยด้วยนั่นแหละ

หน้าฉันตอนนี้=>--

หน้าไอ้ปอย=>O.o

หน้าไอ้ฝน=>O.O

"โคตะระสวยเลยหวะ"ไอ้ปอยพูดขึ้น พร้อมกับตามันที่โตเกือบจะเท่าไข่ไดโนเสาร์(เว่อร์ไปละ แกเปรียบไรเนี่ย:ผู้แต่ง)

"ฉันก็ว่างั้นๆแหละ"ฉันตอบกลับ

"เฮ้ยๆเอาเข้าแก็งค์ดีกว่า หน้าตาอย่างงี้ผ่านอยุ่แล้ว ค่อยมาดูฝีมือกันอีกทีว่าจะสู้เก่งแค่ไหน"ไอ้ฝนบอก

"เออๆฉันก็ว่างั้น แล้วแกว่าไงอ่ะ ไอ้แพท"ไอ้ปอยถามฉัน

"ไม่รุ้ดิ ฉันไงก็ได้ แล้วแต่พวกแก แต่ฉันรุ้สึกไม่ถูกชะตาเลยหวะ"ฉันบอกพวกมัน ก้อมันจิงนี่หว่า ฉันรุ้สึกจิงๆอาจจะเป็นเพราะว่าเทอสวยเกินหน้าเกินตา(แกนี่ทุเรดจิงๆเลย:ผู้แต่ง)ก็ดูหน้าเธอดิ ผมสีน้ำตาลของเธอเข้ากับผิวสีขาวของเธออย่างแรง ไหนจะจมูกโด่งเป็นสันได้รูปอีก และปากอมชมพูเรียวบางของเธอ

"เอาเป็นว่าแกตกลงแล้วนะ"ไอ้ฝนพูด

~พักกลางวัน~พวกเรา 3 คนเดินไปหาเอิร์นโดยที่ฉันเดินรั้งท้าย

"นี่เธอ ชื่อเอิร์นช่ายป่ะ เราชื่อปอยนะ ยินดีที่ได้รุ้จัก"ไอ้ปอยเปิดซิงคนแรก

"ส่วนเราชื่อน้ำฝน เรียกฝนเฉยๆก็ได้ ยินดีที่ได้รุ้จักเช่นกัน"ไอ้ฝนแนะนำตัวบ้าง

"อืม ม ม เราก้อยินดีที่ได้รุ้จักเหมือนกันจ้า"เอิร์นตอบ

~เงียบ~พวกแกจะมองหน้าฉันทำไม ไม่เคยเห็นคนสวยหรือไง(แกนี่ไร้มารยาทจิงๆ:ผู้แต่ง)

"เฮ้ยไอ้แพทไมไม่แนะนำตัวว่ะ เออนี่คนนี้ชื่อแพทตี้นะ เรียกมันว่าแพทเฉยๆก็ได้"ไอ้ปอยแนะนำให้เสร็จสรรพ

"เออๆไปกินข้าวเหอะว่ะ เค้าหิวข้าวล่ะ"ฉันบอกพวกมัน

"เฮ้ย เดี๋ยวดิว่ะ เอิร์นจะอยุ่กลุ่มเราป่ะ"ฝนบอกฉัน แล้วหันไปถามเอิร์น

"อือๆก็ได้จ้ะ "เอิร์นตอบ

"งั้นตอนนี้เราเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันแล้วนะ งั้นไปกินข้าวกันเหอะ หิวแล้ว"ไอปอยพูดขึ้น

"อื้ม"พวกเราทุกคนตอบแล้วจึงเดินไปโรงอาหารกัน

~โต๊ะประจำของแก็งค์เรา~

"เออ...น้องปอยจ้ะ นั่นใครอ่ะจ๊ะสมาชิกคนใหม่หรอ"เฮียเปาถามไอ้ปอย

"ไอ้เฮียเปา!!เค้าบอกกี่ทีแล้วว่าอย่าเรียกน้องปอย--^"ไอ้ปอยเถียงทันควัน

"ทำไมหรอจ๊ะน้องปอย ทีตอนจะเอาลูกอมจากเฮีย ทำเป็นพูด เฮียจ๋า น้องปอยขอลูกอมหน่อยสิ"เฮียปอจีบปากจีบคอเลียนแบบเสียงปอยแล้วทุกๆคนในโต๊ะก้อหัวเราะกันหมด

"เรียกน้องปอยน่ารักดีออก เฮียว่า"เฮียเพ้นท์บอก

"เฮียก็เป็นไปกะเค้าด้วยนั่นมันตั้งนานแล้วนะ เฮ่อ...เปลี่ยนเรื่องดีกว่า คนเนี่ยสมาชิกใหม่ชื่อเอิร์น"ไอ้ปอยบอกทุกคน

"อ้าว..แล้วคนที่นั่งข้างเฮียเพ้นท์กะเฮียพอยด์อ่ะO.o"ไอ้ฝนถามด้วยสีหน้าแล้วน้ำเสียงอยากรุ้อยากเห็น ส่วนฉันกินลูกเดียว ก็เมื่อเช้ารีบออกจากบ้านหนิ จะเอาเวลาที่ไหนไปกินข้าว มา รร ยังเกือบไม่ทันแหนะ==

"อ๋อ นี่สมาชิกใหม่ของกลุ่มเราอ่ะ ชื่อแซค  อยุ่ม.4เท่าพวกแแกนั่นแหละ"เฮียพอยด์ตอบ พร้อมกับที่ทุกคนหันไปมองนายแซคเปนตาเดียว จะไม่ให้มองได้ไงหละ คนไรหล่อม๊ากมากอ่ะ

"มาๆจะแนะนำสมาชิกในกลุ่มให้รุ้จัก กลุ่มของเรามีหัวหน้า 2 คนคือฝ่ายหญิงแล้วฝ่ายชาย เช่นเดียวกับรองหัวหน้า หัวหน้าฝ่ายชายคือเอียปอ ฝ่ายหญิงคือเจ้พิงค์แต่ตอนนี้เจ้พิ้งค์ไม่อยุ่เดี่ยวก้อคงได้เจอ ส่วนรองหัวหน้าฝ่ายชายคือไอ้เปา และรองหัวหน้าฝ่ายหญิงก็น้องปอยสุดสวยของเฮีย"เฮียเพ้นท์ยังไม่ทันพูดจบก็มีคนแทรกขึ้นมา

"ไม่เห็นจะสวยตรงไหนเลย ใช้ส่วนไหนดูเนี่ย ตา หรือ ตาตุ่ม"เฮียพอยด์นั่นเองที่แทรกขึ้นมา

"เฮียพอยด์กะเฮียเพ้นท์ถ้าจะพูดเงี้ยเงียบไปเลย!!"ไอ้ปอยพูดขึ้น

กริ๊ง ง ง ง ง(เสียงออดนะ ไม่ใช่เสียงโทรสับที่ไหน--")

"ป่ะ หมดเวลาละ ขึ้นห้องเหอะ ต่อไปเปนวิชาของเจ้เหี่ยวนะเว้ย เดี๋ยวโดนเจ้แกเทศทั้งคาบหรอก ไปละนะเฮียๆทั้งหลาย"สงสัยละสิว่าเจ้เหี่ยวคือใคร ก็คือจารย์ที่สอนสังคมได้น่าเบื่อมาก บ่นได้ทุกเรื่อง เจ้แกมีลักษณะพิเศษคือ หน้าแกเหี่ยวมากถึงจะอายุไม่เท่าไหร่ จึงไม่แปลกที่จะได้รับฉายานี้

"เออ รีบๆๆไปเหอะ เดี๋ยวพวกเฮียจะซวยด้วย"เฮียเปารีบพูดขึ้ทันที

"อืมๆรุ้แล้วหน่า"ฉันบอกปัดๆแล้วพวกเรา 5 คนก้อขึ้นห้องเรียน เรียนตามปกติจนจบคาบสุดท้าย ฉันก็เดินไปหาเฮียพอยด์กะเฮียเพ้นท์ที่ตอนนี้ยืนรออยุ่หน้าประตูโรงเรียน

"ไมมาช้าจังเลยอ่ะ ไปหลี่หนุ่มที่ไหนมาอ่ะ"พอฉันมาถึงเฮียพอยด์ก้อเริ่มปล่อยdogออกจากปากทันที

"หลี่ เหล่อ ที่ไหนเล่า เฮียพอยด์ปล่อยdogออกจากปากเร้วจังเลย555+"ได้ทีฉันบ้างละ

"ไอ้แพท!! โดนแน่"เฮียพอยด์พูดจบก้อวิ่งไล่ฉันทันที

"เลิกเล่นได้แล้วหน่า เล่นเปนเด็กๆไปด้าย อายเค้าหวะ>//< กลับบ้านเหอะ ถ้าถึงบ้านช้าก้อกินข้าวช้า เดี๋ยวก้อเปนโรคกระเพาะหรอก กินข้าวไม่ตรงเวลา"เอียเพ้นท์บ่น ตามนิสัยคนเจ้าระเบียบ ฉันละเซ็งจิงๆที่มีพี่เจ้าระเบียบ แต่ดีนะที่หล่อ(อิอิ เหนด้วยอย่างแรง:ผู้แต่ง)

"เออๆไปดิ กลับบ้าน ยืนบ่นเป็นตาแก่ไปได้"เฮียพอยด์พูดจบ ก้อเดินนำหน้าไป ให้ฉันกับเฮียเพ้นท์เดินตามหลัง เมื่อเดินมาถึงสวยสาธารณะที่ค่อนข้างเปลี่ยวซึ่งมันเป็นทางผ่านไปบ้านฉัน แล้วฉันก็ได้ยินเสียงคนต่อยกัน แต่ฉันไม่รุ้ว่าฉันหูฟาดรึป่าว จึงหันไปถามเฮียเพ้นท์

"นี่ๆเฮียเพ้นท์ เค้าได้ยินเสียงคนต่อยกันอ่ะ เฮียได้ยินป่าว"เฮียหันมามองหน้าฉันแล้วพยักหน้า แล้วเฮียพอยด์ก้อหยุดเดินและหันไปถามเฮียเพ้นท์ว่า

"กุว่าต้องเป็นกลุ่มไอ้เชนแน่เลยหวะ มันชอบมามีเรื่องแถวนี้ ไปดูกันเหอะ"กลุ่มคัยว่ะ ไม่เห็นรุ้จักเลย เดี๋ยวค่อยถามเฮียดีกว่า ตอนนี้ต้องตามไปดูก่อน

"ตุบ ตุ้บ!!"เฮ้ย..คนตีกัน มีเด็ก รร เราด้วยอ่ะ

"เฮ้ย!ทำไรว่ะ หมาหมู่นี่หว่า"เฮียพอยด์ตะโกนลั่น เมื่อพวกนั้นเห็นเฮียก็รีบวิ่งหนีไปเลย ส่วนฉันก็รีบวิ่งไปดูผู้เคราะห์ร้ายคนนั้นทันที

"เป็นงายมั่งอ่ะ นายเจ็บตรงไหนอ่ะป่าว"ฉันว่าหมอนี่หน้าคุ้นๆนะ แต่เพราะตอนนี้ใกล้ค่ำแล้ว ทำให้ฉันเห็นหน้าเขาไม่ชัดเท่าไหร่ และเฮียเพ้นท์ก็เดินมาหาฉัน แล้วถามฉันว่า

"ไอ้แพท เป็นไงมั่ง...เฮ้ย!!นี่มันไอ้แซคนี่หว่า"ไหนๆเออใช่ ถึงว่าทำไมหน้าคุ้นๆ(โง่จิงๆเลย นางเอกเรา:ผู้แต่ง)

"รีบพามันไปทำแผลที่บ้านเราก่อนเหอะ"เฮียเพ้นท์พูด แล้วเฮียเพ้นท์กะเฮียพอยด์ก้อรีบพยุงไอ้แซค ตรงไปที่บ้านเราทันที พอถึงบ้านพวกเราก็พานายแซคไปนอนที่โซฟา

"นี่!ไอ้แพท ดูแลมันหน่อยนะ เดี๋ยวพวกเฮียมา"เฮียพอยด์สั่งฉันเสร็จ ก็เดินออกจากบ้านไปพร้อมเฮียเพ้นท์ หลังจากที่เฮียออกไปแล้ว ฉันจึงเดินไปดูหน้านายแซคโกล้ๆ ถึงจะโดนซ้อมแต่นายนี่ก้อยังหล่อเหมือนเดิม ขณะที่ฉันกำลังเคลิ้มอยุ่นั้น นายแซคก้อตื่นขึ้นมา ทำให้ฉันสะดุ้งจนต้องถอยออกมา

"เธอจะลักหลับฉันหรือไงฮ่ะ"ตื่นขึ้นมาก็พูดสุนัข สุนัข เลย

"นี่ๆพูดให้มันดีๆนะ หน้าตาก็งั้นๆคิดว่าฉันพิศวาสนายรึไงฮ่ะ เมื่อกี้ไม่น่าช่วยเลย"ประโยคสุดท้ายฉันพูดเสียงเบา แต่นายนั่นก้อยังได้ยินอีกแหนะ หูดีจิงๆ

"เธอว่าไรนะ ช่วยฉัน-.-อย่างเธอหรอจะมีปัญญา"ดู๋ ดู ดูมันว่า

"คนอุตส่าห์ช่วยไว้แท้ๆ ทำคุนบูชาโทดจิงๆ"ฉันตอบแล้วทำหน้าไม่รุ้ไม่ชี้

"เธอ...เฮ่อ ช่างเหอะ เทอเปนน้องเฮียเพ้นท์กะเฮียพอยด์ช่ายป่ะ ชื่อไรอ่ะฮ่ะ ฉันจำไม่ได้ คนไม่สำคัญ"นายแซคพูดประโยคสุดท้ายเสียงเบา แต่ฉันก็ยังได้ยินอยุ่ดี เหอะๆ...ชื่อคนสวยยังจำไม่ได้เลย(หลงตัวเองจิงวุ้ย:ผู้แต่ง)

"อือๆช่าย ฉันชื่อแพท จำใส่หัวสมองอันน้อยนิดของนายเอาไว้ด้วยนะ"ฉันตอบ สะใจจิงๆ เห็นนายนั่นนั่งส่งสายตาอาฆาตมาที่ฉัน แต่ก็ไม่ได้พูดไร แล้วฉันกะนายนั่นก้อเงียบ และเมื่อเฮียพอยด์กะเฮียเพ้นท์กลับมา ก็ตรงเข้าไปถามนายแซคทันที

"ไอ้แซค บอกมาเดี๋ยวนี้ แกไปมีเรื่องกะพวกไอ้เชนได้ไงฮ่ะ"เฮียพอยด์ถามด้วยสีหน้าเคร่งเครียด (เพิ่งจาเหนเฮียพอยด์เครียดนะเนี่ย)

"เออ...."นายแซคพูดตะกุกตะกะ อยากรุ้จังว่าเรื่องอะไร

~มาคุยกันหน่อยจ้า~

เฮ่อ..กว่าจะแต่งจบตอนนึง เล่นเอาแทบแย่ ถ้าอ่านแล้วมีไรไม่ดีก้อบอกได้นะ จะได้แก้ไข อย่าลืมคอมเม้นนะว่าเปนไงบ้าง สนุกอ่ะป่าว เพราะเราก้อเพิ่งเคยแต่งเป็นครั้งแรก