คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 3 : บทสวด "ซาเกน"
กรี้ดดดดดดดดดดดดดด !! เสียงกรี้ดของหญิงสาวคนหนึ่งทำให้ซูฮาลและชิออนหันไปมอง
ภาพที่ทั้งสองคนเห็นก็คือภาพของหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งเป็นคนงานในเหมืองถูกชายผู้คุมสองคน รวบตัวแล้วแบกขึ้นบ่าก่อนจะเดินเข้าไปข้างในเหมือง
“เกิดอะไรขึ้น?” ชิออนหันไปถามชายแก่ข้างๆ ชายแก่ไม่ตอบและคนอื่นๆที่ชิออนถามก็เช่นเดียวกัน และทุกคนก็ได้แต่ทำท่าไว้อาลัย โดยยืนนิ่งและก้มหน้าส่วนมือก็ทาบไว้ที่อกซ้าย
‘ทำไมต้องทำท่าไว้อาลัย?’ ชิออนคิดในใจ
“ไม่นะ! ปล่อยฉันลงเถอะ ฮือออ อย่านำฉันไปบูชายัญเลย ฉันยังมีลูกสาวกับลูกชายที่ต้องเลี้ยง ได้โปรดเถอะท่านผู้คุม ฮือออ” เสียงคร่ำครวญนั่นทำให้ชิออนใจกระตุก … เขามองไปที่หญิงสาววัยกลางคนนั้น ด้วยอาการตัวแข็งทื่อและตกใจ
“บูชายัญ…” ชิออนพูดซ้ำด้วยน้ำเสียงเหม่อลอยเพราะเหมือนเขาจะได้ยินคำนี้มาจากพ่อของเขาเมื่อนนานมาแล้ว …
“เจ้ายังคงไม่รู้สินะ ที่เหมืองแห่งนี้นะทุกๆสามเดือนจะมีการบูชายัญให้แด่เทพเจ้าผู้สร้างผลแห่งแร่ธาตุ ซึ่งอยู่ลึกเข้าไปในเหมือง …” ชายแก่อธิบาย
“ไม่ใช่หรอก เทพเจ้าไม่ทำเรื่องเช่นนั้น หากมีการบูชายัญเพื่อให้เกิดผลแห่งแร่ธาตุจริง สิ่งนั้นคงเป็นปีศาจที่ทำกฏแลกเปลี่ยนกับดวงวิญญาณของมนุษย์” ซูฮาลอธิบายด้วยใบหน้าเรียบเฉย ทันใดนั้นเองชิออนที่ยืนนิ่งอยู่นานก็ตัดสินใจวิ่งไปขวางทางผู้คุม
“พวกแกจะทำอะไรกับหญิงสาวคนนั้น” ชิออนถามเสียงแข็ง
“แกมีปัญหาอะไร ! หลบไป !” ผู้คุมเหมืองตะโกนสั่งชิออน
“ไม่! พวกแกไม่มีสิทธิเอาชีวิตใครก็ได้ไปให้ไอ้เจ้าปีศาจ” ชิออนแย้งขึ้นมา เมื่อหนึ่งในผู้คุมนั้นได้ยินชิออนบอกว่าเทพเจ้าของตนเป็นปีศาจเขาก็เดินมาหาชิออนและเอาเท้าเตะไปที่ลำตัวของชิออนอย่างแรง
อึ้ก ! ชิออนที่โดนผู้คุมเหมืองเตะ ตอนนี้เขาจึงนอนจุกอยู่กับพื้น
แก้ง ! เสียงปิ่นโตข้าวล่วงลงกับพื้น
“พี่ชิออน ! พวกแกทำอะไรพี่ชั้น !” ซีนาที่เอาปิ่นโตข้าวมาให้ชิออนตอนนี้เธอวิ่งไปผยุงชิออนให้ลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะตวัดสายตาไปที่ผู้คุม
“หือ… นี่น้องสาวแกหรอชิออน หึหึ” ผู้คุมมองมาที่ซีนาด้วยความกระหาย ชิออนที่เห็นดังนั้นจึงลุกขึ้นมากันซีนาไว้ไม่ให้พวกผู้คุมเหมืองเข้ามาทำอะไรเธอ
“ถ้าพวกแกคิดแตะต้องน้องสาวของฉัน พวกแกตายแน่” ชิออนขู่ด้วยน้ำเสียงเย็นชา ส่วนซูฮาลเขาเดินไปเก็บปิ่นโตของซีนา และไปนั่งอยู่มุมหนึ่งของเหมืองก่อนจะคว้าแซนวิสขึ้นมากิน เขามองภาพเบื้องหน้าด้วยแววตาเรียบเฉย
“ก็ได้ๆ …” พวกผู้คุมต่างทำท่าไม่แยแสซีนา แต่ทว่าก่อนจะพูดจาแขวะชิออน
“ไหนตอนแรกแกทำตัวเป็นอัศวินจะมาพิทักษ์ยัยผู้หญิงคนนี้กันละ” หนึ่งในผู้คุมนั่นเอามือจิกเข้าไปที่ผมของหญิงสาวที่โดนจับตัว และเอามีดจ่อเข้าไปที่ลำคอ ชิออนที่เห็นดังนั้นก็โกรธจนพูดไม่ออก
“แกอยากให้นังนี่มีชีวิตรอดไม่ใช่เหรอ ? ก็เอาตัวน้องสาวแกมาแลกกับชีวิตยัยนี่สิ” ชิออนได้แต่เงียบ และเอาร่างกายของตัวเองกันซีนาจากพวกผู้คุมไว้
“เหอะ! แกมันก็แค่ไอ้เด็กปากดี พอเห็นว่าต้องเอาชีวิตน้องแกมาแลก แกก็เปลียนใจที่จะไม่ช่วยยัยผู้หญิงคนนี้ แกมันก็เป็นพวกสวะที่ดีแต่ปากเท่านั้นละวะ ฮ่าๆ” ผู้คุมเหมืองลากหญิงสาวผู้นั้นเข้าไปข้างใน ส่วนชิออนตอนนี้ได้แต่ยืนกำมือนิ่ง พวกมันพูดถูกต่อให้เขาเป็นพวกสวะ หรืออัศวินที่คิดจะช่วยคนอื่น แต่ถ้าหากต้องเอาชีวิตน้องสาวเขามาแลกแล้วจะให้เขาทำอย่างไรละ …
“โธ่เว้ย !”
ปั้ก ! เสียงหมัดของชิออนที่ต่อยเข้าไปที่กำแพง
ซีนาที่เห็นดังนั้น เธอจึงเดินเข้าไปกุมมือของชิออนที่ตอนนี้มีเลือดไหลออกมา ทั้งเธอและชิออนต่างยืนร้องไห้ คนหนึ่งร้องไห้เพราะตัวเองช่วยใครไม่ได้ อีกคนหนึ่งร้องไห้ด้วยความเสียใจที่พี่ชายของเธอต้องมาเจอเรื่องที่เลวทรามแบบนี้
“นายก็เข้าไปช่วยผู้หญิงคนนั้นซะสิ” เสียงของซูฮาลดังขึ้นมาหลังพวกเขา
“และแซนวิสของนีซาอร่อยมากเลย” ซูฮาลที่ตอนนี้กินแซนวิสของนีซาและส่งยิ้มให้ ยิ้มที่มีความหมาย ชิออนที่เห็นดังนั้น เขาจึงหันมาหานีซา
“นีซา เธอออกไปจากที่นี่ซะพี่จะไปช่วยผู้หญิงคนนั้น” ชิออนพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง นีซาที่เห็นว่าพี่ของตัวเองนั้นมีความมุ่งมั่นที่จะไปช่วยคนอื่น เธอจึงไม่ปฏิเสธความตั้งใจของชิออน
“โชคดีคะพี่” ซีนายิ้มอย่างโยนและอวยพรให้ชิออน
“ส่วนซูฮาลนายก็ออกไปจากที่นี่ซะ ออกไปพร้อมนีซาแล้วอย่าหันหลังกลับมาที่นี่อีก ฉันฝากน้องสาวของฉันด้วยนะ” ชิออนสั่งซูฮาล
“ไว้ใจได้เลย …” ซูฮาลยิ้มตอบ
ตึก ตึก เสียงก้าวเท้าของชิออน ที่ตอนนี้กำลังเข้าไปในเหมือง ยิ่งเข้าไปลึกเท่าไรก็ยิ่งอากาศก็ยิ่งเย็น และตามทางของเหมืองก็มีคบเพลิงที่ถูกจุดเพื่อให้แสงสว่างไว้อยู่
ตึก ตึก กึก … ตึก ตึก
“ใคร !” ชิออนหันไปตะโกนถาม เพราะเขารู้สึกว่ามีคนเดินตามเขามาได้สักพักแล้ว “นะ นะ นาย …” และคนที่ปรากฏตัวออกมาก็คือซูฮาลที่ตอนนี้โบกมือและส่งยิ้มให้เขา
“แหะๆ สวัสดีชิออน” ซูฮาลเอ่ยคำทักทายชิออนราวกับว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิด ก็แค่เดินตามชิออนมานี่นา (-.-)
“แล้วซีนาละ ?!” ชิออนถามหลังจากที่เขามองไปรอบๆแล้วไม่เจอซีนา
“อ่อ กลับไปแล้วละ นายเป็นคนบอกให้เธอกลับไปนี่” ซูฮาลอธิบาย
“แล้วนายตามมาทำไม มันอันตรายนะ! เด็กอย่างนายไม่ควรตามมาตั้งแต่แรกเลย !” ชิออนอารมณ์เสียเพราะเขาอาจจะทำให้เด็กหนุ่มตรงหน้าได้รับอันตรายก็ได้ ตัวเขาเองก็ยังไม่รู้เลยว่ามีอะไรรอเขาอยู่เบื้องหน้า
“ไม่เป็นไรหรอก” ซูฮาลบอกชิออนด้วยน้ำเสียงสบายๆ ก่อนจะเดินนำเข้าไปในอุโมงค์ของเหมือง
เมื่อทั้งสองเดินเข้ามาถึงด้านในสุด พวกเขาก็ไปแอบอยู่หลังหินขนาดใหญ่ และมองไปยังภาพเบื้องหน้า ภาพที่ทำให้ทั้งสองตะลึงงัน
“แด่มหาเทพผู้ยิ่งใหญ่ ข้าน้อยเอาหญิงสาวแห่งเอดารันมาบูชายันท่านแล้วขอรับ” ชายผู้คุมเหมืองเดินเข้าไปทำความเคารพกับรูปปั้นหินสีดำรูปคนถือเสียม
“เชิญท่านมารับตัวหญิงสาวผู้นี้ได้เลย กาซา กาซา” เสียงสวดมนต์ของผู้คุมเหมืองที่ตอนนี้ยืนรอบๆรูปปั้นหินสีดำและใกล้กันกับรูปปั้นนั้นคือหญิงสาววัยกลางคนซึ่งตอนนี้ถูกตรึงไว้กับไม้กางเขน
ทันใดนั้นก็ปรากฏวงแหวนเวทย์รูปดาวห้าแฉกสีม่วงสว่างขึ้นมา จากนั้นรูปปั้นหินสีดำก็ค่อยๆจมลงไปในดินแต่แล้วก็มีมือขนาดใหญ่ของปีศาจที่ค่อยๆโผล่ขึ้นมาจากวงแหวนเวทย์นั่น หญิงสาวผู้ถูกตรึงกับไม้กางเขนส่งเสียงกรี้ดด้วยความหวาดกลัว เธอหน้าซีดตัวสั่น และแล้วปีศาจตนนั้นก็โผล่ขึ้นมาทั้งตัวเผยให้เห็นรูปร่างที่แท้จริง ซึ่งเป็นปีศาจหินสีดำที่มีขนาดใหญ่ ตามลำตัวเต็มไปด้วยยางมะตอยสีดำที่ตอนนี้กำลังไหลเยิ้มไปทั่วตัวของมัน เมื่อยางมะตอยเหล่านั้นตกลงมาที่พื้นก็กลายเป็นหินแร่สีดำสวยงาม และสิ่งนั้นคือแร่ที่พวกผู้คุมเหมืองต้องการที่จะนำไปขายในตลาดมืด
“ตะ ตะ ตัวอะไรนะ” ชิออนตกใจกับสิ่งที่เห็นจนหน้าซีด
“ปีศาจหินดาร์กสโตเกอร์นะ เป็นปีศาจธาตุความมืด ที่กินวิญญาณมนุษย์และแลกเปลี่ยนเป็นแร่หินสีดำที่มูลค่าสูงมากในตลาดมืด …และคนนพวกนั้นจิตใจกลายเป็นของปีศาจไปแล้ว” ซูฮาลอธิบายด้วยน้ำเสียงตึงเครียด ก่อนจะชี้นิ้วไปที่พวกผู้คุมเหมืองซึ่งตอนนี้มีจิตใจเป็นของปีศาจ
ทันใดนั้นเจ้าปีศาจดาร์กสโตเกอร์ก็อ้าปากของมันกว้างขึ้นจนเห็นเป็นลิ้นสีแดงสด และมันก็ไม่รอช้ามันตวัดลิ้นของมันไปพันกับตัวของหญิงสาวเอาไว้
“Hollow Blade” สิ้นเสียงของชิออนก็ปรากฏดาบเล่มยาวสีรัตติกาลที่มีความยาวของตัวดาบเท่ากับครึ่งหนึ่งของลำตัวชิออน ชิออนไม่รอช้าจึงพุ่งลำตัวเข้าไปข้างหน้าปีศาจด้วยความรวดเร็วและ
ฉึบ ! เสียงดาบฮอลโล่เบรดหรือดาบไร้เงาของชิออน ได้ฟันเข้าไปที่ลิ้นของปีศาจดาร์สโตเกอร์จนขาดสะบั้น
โฮ้กกกกกกกก ! เสียงของปีศาจร้องอย่างโหยหวนและมันก็รีบเก็บลิ้นของมันเข้าไปในปากอย่างรวดเร็ว ส่วนหญิงสาวที่กำลังตกลงมาสู่พื้นหิน ซูฮาลก็กระโดดเข้าไปรับไว้
“ชายคนนั้นเป็นคนดีจริงๆนะ” ซูฮาลที่อุ้มหญิงสาวอยู่ ได้บอกกับหญิงสาวคนนั้นด้วยรอยยิ้ม ส่วนหญิงสาวที่อยู่บนแขนของซูฮาลก็สลบไปเรียบร้อยแล้ว
“พี่สาวตัวหนักจังเลยแหะ” ซูฮาลบ่นก่อนจะอุ้มหญิงสาวไปไว้ตรงมุมใดมุมหนึ่งของห้อง
“กะ กะแก ! ไอ้เด็กนรก !” หนึ่งในผู้คุมโกรธชิออนจนตัวสั่นก่อนจะขว้าดาบของตนพุ่งเข้าใส่ชิออนทันที ชิออนที่เห็นดาบของผู้คุมที่กำลังจะฟาดฟันมาทางตนเขาก็หลบหลีกดาบนั่นได้ แต่ทว่าเขาไม่เคยเรียนดาบมาก่อน จะมีก็แค่ฝึกเองกับหุ่นไม้เพียงลำพังดังนั้นเมื่อมาเจอของจริง เขาก็โดนดาบของผู้คุมเฉือนเข้าไปที่ผิวหนังแล้วหลายแผล
“หลบเก่งดีนะ แต่คราวนี้ละเป็นของจริง !” ทันใดนั้นที่มือของผู้คุมเหมืองก็มีไฟสีดำลามขึ้นมาและไล่ขึ้นไปที่บนตัวของดาบ ผู้คุมเหมืองไม่รอช้าพุ่งตัวเข้าใส่หาชิออนทันที ด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมสามเท่า จึงทำให้ชิออนมองตามดาบแทบไม่ทันแต่มือของเขาก็ยังแกว่งดาบให้ตั้งรับได้โดยอัตโนมัติ … ราวกับว่าดาบเป็นผู้คุมมือของเขาเอง
“หึหึ ตายซะเถอะ !” ทันใดนั้นก็มีผู้คุมเหมืองอีกคนหนึ่งพุ่งตรงเข้ามาทางด้านหลังของชิออนพร้อมกับหันตรงส่วนปลายแหลมของดาบตรงเข้ามาที่หน้าอกด้านซ้ายของเขา
“หลบไม่ทันแน่ …” ชิออนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเบาโหวงและนี่คงเป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกกลัวตาย จะทำไงได้ละเพราะมือข้างที่ถือดาบของเขานั้นกำลังปัดป้องคมดาบจากผู้คุมเหมืองคนแรกอยู่จะให้เขาหลบก็ทำไม่ได้ เพราะมือมันถูกล็อกกับตัวดาบ
‘ผมยังไม่อยากตาย..!!’ ชิออนตะโกนร้องกู่ในใจก่อนจะหลับตารอรับคมดาบจากผู้คุมคนที่สอง
แต่ยังไม่ทันที่คมดาบนั่นจะโดนตัวชิออนมันก็ถูกปัดป้องโดยอะไรบางอย่าง
แคร้ง ! เสียงร่มของซูฮาลไปกันดาบของผู้คุมคนที่สอง โดยซูฮาลได้เปลี่ยนวิถีดาบไปทางด้านขวา ราวกับภาพสโลโมชั่น ซูฮาลใช้มือซ้ายจับตัวของชิออนและเหวี่ยงไปทางด้านหลัง และซูฮาลก็เอามือซ้ายข้างเดิมนั้นตรงเข้าไปจับมือขวาของผู้คุมเหมืองคนที่สองแล้วบังคับให้ส่วนปลายของคมดาบนั้นหันไปแทงหน้าอกซ้ายของผู้คุมคนแรกแทนที่จะเป็นชิออน และจากนั้นซูฮาลจึงกระโดดตัวสูงขึ้นไปเหนือผู้คุมดาบดาบทั้งสอง เพื่อหลบคมดาบของผู้คุมเหมืองคนแรก
ดังนั้นภาพที่ชิออนเห็นตอนนี้คือ ผู้คุมเหมืองคนที่สองแทงเข้าไปที่หน้าอกซ้ายของผู้คุมคนแรก และผู้คุมเหมืองคนแรกก็ฟันดาบเข้าไปที่ใบหน้าของผู้คุมเหมืองคนที่สอง ส่วนซูฮาลนั้นเหยียบอยู่บนดาบของผู้คุมเหมืองคนแรก …
‘นายเป็นใครกัน ?’ นี่คือสิ่งแรกที่ชิออนนึกได้ … เมื่อเห็นภาพนั้น
ส่วนซูฮาลที่ยืนอยู่บนดาบเขาก็กลางร่มและเอามือซ้ายขึ้นมาที่บังที่ใบหน้า
“ซา เกน” สิ้นเสียงของซูฮาลโลหิตสีดำก็พุ่งกระฉูดออกมาจากผู้คุมทั้งสองจนร่างกายนั้นแห้งเหือดเป็นหนังติดกระดูก จากนั้นร่างของผู้คุมทั้งสองก็ค่อยๆสลายกลายเป็นไปฝุ่นละอองสีดำลอยฝุ้งไปในอากาศ
ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องของซีนาก็ดังขึ้น
กรี้ดดดดดดดดดดดดดด !!
“ซีนา !! ”
ความคิดเห็น