คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : MY LADY : 1
MY LADY
-บทที่ 1-
~แรกพบ~
ครั้นเมื่อจะถึงงานฉลองครบรอบ 30 ปีของบริษัท อู๋แอร์เวย์ ซึ่งเป็นบริษัทสายการบินอันดับต้นๆของประเทศ คริส หรือ อู๋ อี้ฟาน รองประธานบริษัทพ่วงด้วยตำแหน่งทายาทของกิจการนี้ ก็อดตื่นเต้นกับงานนี้ไม่ได้ เพราะงานนี้จะเป็นการเปิดตัวประธานบริษัทคนใหม่ซึ่งก็คือเขานั่นเอง
ว่าที่ประธานคนใหม่ ไม่ลืมที่จะเชิญชวนพี่น้องคนสนิทร่วมตระกูลไปงานสำคัญนี้ไม่ได้ จึงโทรเชิญเป็นการพิเศษและทุกคนก็รับปากที่จะไปร่วมงานนี้ให้ได้อย่างแน่นอน โทรไปเชิญจนเกือบครบทุกคนกระทั่งคนสุดท้าย น้องเล็กของกลุ่ม โอ เซฮุน....
“(ว่าไงครับเฮียคริส)”
“อาทิตย์ หน้างานฉลองครบรอบ 30 ปีของบริษัทเฮียและเปิดตัวประธานบริษัทคนใหม่ เฮียโทรมาชวนให้ไปร่วมงานด้วย”
“(โอ๊ะ! ยินดีด้วยนะครับว่าที่ประธานคนใหม่ ผมจะไปแน่นอนครับ)”
“ฮะๆ ขอบใจมากน้องชาย ... เอ่อ พอดีเฮียอยากตัดสูทใหม่สำหรับงานนี้น่ะ เซฮุนไปเป็นเพื่อนเฮียหน่อยสิ”
“(ได้ครับ ดีเลย! ผมจะได้ไปตัดสูทใหม่ไปงานด้วยของเฮียด้วย ไปวันไหน กี่โมง เฮียว่ามาเลย)”
“เป็นเย็นนี้ก็แล้วกัน เซฮุนเลิกงานกี่โมงล่ะ?”
“(ประมานห้าโมงเย็นครับเฮีย)”
“โอเค งั้นเลิกงานเสร็จ เซฮุนมารอเฮียที่หน้าบริษัทนะ”
“(ครับ ... เอ่อ ว่าแต่เฮียได้ร้านที่จะไปตัดสูทรึยังครับ?)”
“ได้แล้วล่ะ พอดีเลขาแนะนำให้”
“(ครับ แล้วเจอกันนะเฮีย)”
หลังจากที่เลิกงานชายหนุ่มว่าที่ประธานบริษัทก็ไม่รีรอให้เสียเวลาที่นัดกับน้องชายคนเล็กไว้ คุยนัดแนะถึงสถานที่ที่จะไปเสร็จเรียบร้อย ก่อนรถยนต์คันหรูจะเคลื่อนตัวออกไปยังปลายทางที่ต้องการ
LU-XING TAILOR
เซฮุนกับคริสมาถึงที่หมายอย่างเรียบร้อย ก่อนจะก้าวเท้าลงจากรถ เพื่อสำรวจหาร้านตัดสูทที่ตัวเองต้องการ กวาดสายตาหาเล็กน้อยก็พบร้านที่เป็นที่หมาย ป้ายร้านขนาดใหญ่โชว์หร่าให้เห็นเต็มสองตา ภายนอกถูกด้วยตกแต่งสไตล์โมเดิร์นตามสมัย ร่างสูงสองคนย่างกรายเข้ามาภายในร้าน ก่อนจะสำรวจมองไปรอบๆภายในร้านที่ถูกตกแต่งแบบจีนประยุกต์ที่ดูแตกต่างจากภายนอกอาคารอย่างสิ้นเชิง
สองหนุ่มรู้สึกผ่อนคลายกับบรรยากาศภายในร้านนี้เสียเหลือเกิน ดื่มด่ำกับเสียงเพลงที่เปิดคลอเบาๆกับกลิ่นเทียนหอมที่ตลบอบอวน ชวนให้เคลิบเคลิ้มและหลงใหลได้ไม่นานก็ต้องหลุดจากภวังค์ จากเสียงต้อนรับของพนักงานของทางร้าน....
“สวัสดีคะ ขออภัยที่ให้คุณลูกค้ารอนะคะ ไม่ทราบว่าคุณผู้ชายทั้งสองมีอะไรให้ดิฉันรับใช้คะ”
พนักงานสาวในชุดกี่เพ้าสีชมพูเอ่ยกล่าวต้อนรับค้าหนุ่มสองคนอย่างสุภาพ ก่อนจะได้รับรู้ความต้องการของลูกค้าชายทั้งสองคนนี้
“ผมกับน้องชาย อยากจะตัดสูทสำหรับงานสำคัญน่ะครับ” คริสเอ่ยปากบอกอย่างสุภาพ
พนักงานสาวเชิญลูกค้าหนุ่มทั้งสองคนเข้าไปในส่วนด้านในสำหรับการวัดตัวพร้อมกับสั่งรายละเอียดต่างๆตามที่ต้องการกับเจ้าของร้าน เซฮุนกับคริสยืนรออยู่สักพัก ก่อนพนักงานสาวคนเดิมจะเดินเข้าไปหาเจ้าของร้านตัวจริงให้มาพบกับลูกค้า
ชายหนุ่มทั้งสองแทบจะหยุดจะหยุดหายใจ เมื่อร่างบอบบางของหญิงสาวสองคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าของร้าน เดินเฉิดฉายอย่างสง่างามออกมาจากทางด้านในด้วยชุดกี่เพ้าสีชมพูแบบเรียบๆ หากแต่มันดูสวยเป็นพิเศษเมื่ออยู่ในร่างของคนตรงหน้าทั้งสอง....
งดงามราวกับนางฟ้า
“คุณหนูคะ คุณผู้ชายทั้งสองต้องการจะตัดสูทสำหรับงานสำคัญคะ”
“อืม เข้าใจแล้ว ไปทำงานต่อเถอะ เดี๋ยวฉันกับชิงชิงจัดการต่อเอง” ร่างเล็กของเจ้าของร้านเอ่ยรับคำของพนักงานสาว ก่อนจะสั่งให้กลับไปทำหน้าที่ดังเดิม
ร่างระหงส์หันกลับมาเผชิญหน้ากับลูกค้าหนุ่มอีกครั้ง พร้อมกับรอยยิ้มที่พุดขึ้นอย่างเป็นมิตรตามแบบฉบับของเจ้าตัว
“สวัสดีคะ คุณผู้ชาย ดิฉัน เสี่ยว ลู่ฮาน และนี่ จาง อี้ชิง น้องสาวของดิฉันเอง และเราสองคนเป็นเจ้าของร้าน ไม่ทราบว่าคุณผู้ชายต้องการตัดสูทแบบไหนคะ?” ลู่ฮานเอ่ยถามอย่างสุภาพ
“อะ เอ่อ....คือ” ราวกับหาเสียงไม่เจอกันทั้งคริสกับเซฮุน ที่ได้แต่จ้องมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างไม่วางตา เพราะเขาไม่เคยรู้สึกตื่นเต้นและหัวใจเต้นรัวมากขนาดนี้มาก่อน ...มันเป็นเพราะอะไรกันนะ?
“เชิญทางนี้ดีกว่าคะ” อี้ชิง เห็นท่าทางอึกอักของลูกค้า ก็พอจะเข้าใจอาการ เพราะเขาเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน
หลังจากที่เซฮุนกับคริสเดินตามเจ้าของร้านคนสวยก็แยกกันไปคนละส่วน โดยคริสไปกับอี้ชิง ส่วนเซฮุนไปกับลู่ฮาน เพื่อทำการวัดตัวและรายละเอียดของแบบที่ต้องการ
ทางด้านเซฮุนกับลู่ฮาน....
“คุณ......เอ่อ”
“ผมเซฮุน โอ เซฮุนครับ” เซฮุนตอบพร้อมกับยิ้มกว้างๆแบบที่ไม่เคยยิ้มให้ใครมาก่อน
“คะ ...คุณเซฮุนต้องการสูทแบบไหนคะ?”
เซฮุนบอกแบบสูทที่ตัวเองต้องการก่อนจะเริ่มทำการวัดตัว มือเล็กจับสายวัดขนาบกับไหล่กว้างทางด้านหลัง ก่อนจะวัดไปตามสัดส่วนอื่นๆของร่างสูงอย่างชำนาญ
“อ๊ะ! คุณเซฮุนช่วยยกแขนทั้งสองขึ้นเล็กน้อยหน่อยนะคะ ฉันจะวัดรอบเอวนะคะ”
ว่าจบลู่ฮานก็กระชิดตัวเข้ามาใกล้กับร่างสูง ก่อนจะวาดวงแขนอ้อมไปทางด้านหลังพร้อมกับสายวัดตัว ระยะใกล้ขนาดนี้ ทำให้ลู่ฮานได้กลิ่นน้ำอ่อนๆจากชายหนุ่มได้เป็นอย่างดีและรู้สึกใจสั่นแบบแปลกๆ ใบหน้าสวยแทบจะแนบติดกับหน้าท้องของร่างสูง
หลังจากวัดสัดส่วนเสร็จลู่ฮานผละตัวออกมาเพื่อจะเก็บสายวัดตัว แต่ไม่ทันได้ระวังก้าวถอยหลังสะดุดกับขาตัวเอง หากแต่ชายหนุ่มตรงหน้าคว้าตัวรับไว้ได้ทันก่อน
“อ๊ะ!”
“เป็นอะไรรึเปล่าครับ คุณลู่ฮาน?” เซฮุนเอ่ยถามหญิงสาวในอ้อมกอด
ตึกตัก .... ตึกตัก....
ทำไมใจเต้นแรงอย่างนี้นะลู่ฮาน!
“อะ เอ่อ มะ ไม่เป็นไรคะ ฉันซุ่มซ่ามเอง ขอบคุณที่ช่วยนะคะคุณเซฮุน” ลู่ฮานค่อยๆละตัวออกจากอ้อมกอดอันอบอุ่นนี้ออกและตั้งตัวยืนตรงได้อีกครั้ง ก่อนจะพาเซฮุนไปเลือกแบบเสื้อสูทที่โต๊ะ
พอเลือกเสร็จ เซฮุนชวนลู่ฮานคุยเล็กน้อย คนตัวเล็กก้ไม่เสียมารยาทที่จะคุยกับอีกฝ่าย เพราะชายหนุ่มเป็นสุภาพบุรุษมากเท่าที่เคยเจอมา จึงคิดว่าไม่เสียหายอะไรที่จะทำความรู้จักกันไว้ และไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างลู่ฮานจะคุยถูกคอกับคนที่พึ่งจะเคยเจอกันครั้งแรก.....
“อ่า คุณลู่ฮานครับ ผมขอเบอร์โทรฯหน่อยได้มั้ย? ครับ” ลู่ฮานหัวเราะเล็กน้อยกับท่าทางเคอะเขินของอีกฝ่ายที่ขอเบอร์เขา ไม่ใช่ลู่ฮานไม่เคยเจอลูกค้าขอเบอร์และคิดว่านี้ก็คงเป็นเรื่องปกติ ถ้าหากชายหนุ่มไม่ได้มีความนัยย์อื่นแฝงอยู่....
“ได้สิคะ จะเอาไว้โทรมาจีบฉันหรอคะ คุณเซฮุน” คนสวยจีบปากจีบคอพูดแซวคุณลูกค้าสุดหล่อจนเขินอาย ท่าทางแบบนั้นลู่ฮานคิดว่ามันน่ารักมากเลยทีเดียว
“ปะ เปล่า นะครับ!! ผมแค่จะเอาไว้โทรมาถามเรื่องสูทแค่นั้นเองนะ!” เซฮุนรีบปฏิเสธ
“ฮะ ฮ่า ฉันแค่แซวคุณเล่นๆนะคะ อย่าคิดมาก” ลู่ฮานระบายยิ้มอ่อนๆให้เซฮุน จนคนหล่อเผลอยิ้มตามคนสวย
“คุณลู่ฮานอ่า~ >o< ...แล้วถ้าผมอยากจีบคุณขึ้นมาจริงๆล่ะครับ จะว่ายังไง?” เซฮุนพูดที่เล่นทีจริง แต่ก็แอบคิดอยากจีบคนสวยคนนี้ดูบ้าง เพราะเขาไม่เคยสนใจใครเลย จนมาถึงวันนี้ วันที่ได้เจอกับนางฟ้าในความคิดของเขา
“อยากจีบก็จีบสิคะ ฉันห้ามได้หรอ? ถึงห้ามแล้ว คุณจะเลิกจีบฉันรึเปล่าล่ะคะ” นิสัยผู้ชายทั่วๆไปก็มักจะเป็นอย่างนี้ ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ เขาจึงไม่ห้ามดีกว่า
“ไม่อย่างแน่นอน! ฮะ ฮ่า”
“ฉันจะรอคุณมาจีบนะคะ คุณเซฮุน” : )
“รอผมนะครับ : )”
ด้านคริสกับอี้ชิง
หลังจากที่เดินเข้ามาภายในห้องวัดตัว อี้ชิงก็ทำการวัดตัวคนตัวสูงให้เรียบร้อย ก่อนจะมาเลือกแบบสูทที่ชายหนุ่มต้องการ ขณะที่เลือกดูแบบสูทต่างๆ คริสแทบจะไม่มีสมาธิดูหนังสือชุดสูทที่คนสวยตรงหน้าเปิดไปมาไม่รู้กี่หน้าแล้ว พร้อมกับพูดเจือแจ้วอย่างไม่หยุด คริสเห็นความน่ารัก สดใสของหญิงสาวตรงหน้า ก็ไม่สามารถที่จะหยุดมองได้เลยแม้แต่นาทีเดียว จนคนถูกจ้องมองรู้สึกตัว ก็เอ่ยปากถามด้วยความสงสัย.....
“คุณคริส คะ หน้าฉันมีอะไรติดรึเปล่าคะ?”
“ขาว....”
“??????”
“สวย.....”
“??????”
“นะ น่ารัก....”
“คะ คุณคริสคะ เป็นอะไรรึเปล่า?” อี้ชิงไม่รู้ว่าทำไมตัวเองรู้สึกร้อนหน้าแบบนี้เพียงเพราะได้ยินคำพูดของคนตรงหน้าที่จ้องเขาไม่เลิก จนทนไม่ไหวต้องเขย่าร่างสูงเล็กน้อยเป็นการเรียกสติ
“อ่ะ เอ่อ ครับ...คุณอี้ชิงว่าไงนะครับ?” คริสหลุดออกจากภวังค์ได้สักที เขาก็พอจะรู้ตัวว่าจ้องคนตัวขาวมากเกินไป ก็ แหม...... เจอคนสวยถูกใจป๋านี่นา ^^!
“ฉันถามว่า หน้าฉันมีอะไรติดรึเปล่าคะ?”
“ไม่มีหรอกครับ...ผมแค่มองคนสวยมากเกินไปหน่อย ขอโทษนะครับ คุณอี้ชิง ^^!”
“-////////-” คนโดนชมก็อดหน้าขึ้นสีไม่ได้ ...ใครใช้ให้มาชมแบบนี้กันเล่า!!!
“ละ แล้วตกลงคุณคริสอยากได้แบบไหนคะ ฉันเปิดให้ดูหลายรูปแล้วนะคะ” อี้ชิงปรับสีหน้าให้เป็นปกติ ก่อนจะวกเข้ามาที่เรื่องเดิมที่ทำค้างไว้
“คุณอี้ชิง ว่าแบบไหนเหมาะกับผม ก็เอาแบบนั้นเลยครับ”
“ได้ยังไงล่ะคะ”
“นะครับ~ผมเชื่อใจคุณอี้ชิงนะ ว่าจะทำให้ผมไม่ผิดหวังในฝีมือของคุณ” รอยยิ้มกับสายตาที่เชื่อมหวานที่สามารถละลายใจสาวๆได้ไม่ยาก ถูกระบายออกจากมุมปากของร่างสูง แม้จะเคยเจอผู้ชายหล่อๆส่งยิ้มให้มาบ่อยๆ แต่อี้ชิงก็ไม่เคยรู้สึกวูบไหวแบบนี้มาก่อน จนแทบจะหลบสายตาร่างสูงแทบไม่ทัน
“กะ ก็ได้คะ ...ละ แล้วอย่ามาโทษกันที่หลังนะคะ คุณคริส”
“หึ! ผมไม่กล้าว่า ว่าที่แฟนผมหรอกครับ!”
“O.O!!!!!!!”
อัพตอนแรกแล้ว
ชอบไม่ชอบยังไง ก็ช่วยคอมเมนท์ติชมกันด้วยนะคะ
:)
ความคิดเห็น