<<[Neuter Boy รักอลเวง แก๊งเด็กหน้าหวาน]>>

ลำดับตอนที่ #4 : ลำดับตอนที่ 4

 

                ...กลับมาภายในห้องส่วนตัวของเหล่า neuter boy

สมาชิกทั้ง 4 คนนั่งประจำที่กันเหมือนทุกครั้ง (การจัดโต๊ะจะเหมือนห้องประชุมน่ะนะ ที่มีโต๊ะยาววางต่อกันเป็นตัว U)

แต่ที่ไม่เหมือนทุกครั้ง อาจจะเป็นครั้งนี้ที่ 2 ใน 4 คนมีท่าทีเหมือนอยากจะพูดอะไรแต่ก็ไม่ยอมพูด

“มิโดริคาว่าคุงกับคาเสะมารุคุง มีอะไรอยากพูดสินะ”เหมือนจะถามนะพ่อ(แม่)เทพธิดาคนนี้ แต่ไม่ใช่หรอก ...นั่นน่ะเป็นคำสั่งควรจะบอกว่า พูดมาซะสิ! แบบนี้มากกว่า- -

“พวกนาย...คิดจะให้พวกเราไปที่ไหนซักแห่งช่วงปิดเทอมฤดูร้อนจริงๆงั้นเหรอ?”คาเสะมารุประเดิมเอ่ยถามคนแรกอย่างที่ต้องการ บอกไปแล้วแท้ๆว่าฉันมีธุระ- -* (สีหน้ามันฟ้องแบบนั้นน่ะ- -)

“ใช้ศัพท์กำกวมนะ ต้องบอกว่าไปเที่ยวช่วงปิดเทอมต่างหาก^ ^”อโฟรดี้ยกนิ้วชี้ขึ้นแตะคางพร้อมเอียงคอยิ้มเหมือนพยายามจะชักจูง จูงใจ เห็นด้วยกับฉันซะดีๆ ส่งกระแสจิตไปเป็นคลื่นมาคุลางๆ (เหอ?- -?)

“ก็บอกแล้วไง ว่าฉันต้องไปเข้าค่ายซ้อมฟุตบอลน่ะ!”เจ้าหญิงคาเสะของเราเริ่มขึ้นเสียงท่าทางไม่ค่อยจะพอใจ

“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอก...”

“ซาคุมะ?”คาเสะมารุเอ่ยชื่อของคนที่ตัดบทขึ้นมาแทรกบรรยากาศหงุดหงิด ซาคุมะเงยหน้าขึ้นมองคาเสะมารุ

“ถ้าเรื่องเข้าค่ายฝึกล่ะก็...”ซาคุมะเริ่มอธิบาย

 

                                เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน-----

 

“เอ๋?เรื่องเข้าค่ายน่ะเหรอ?”เอ็นโด มาโมรุ กัปตันทีมฟุตบอลหันไปทวนเรื่องที่ซาคุมะถามขณะกำลังจะเดินเข้าห้องเรียน

“อืม ...พวกนายจะไปที่ไหนกัน?”ซาคุมะถามเข้าประเด็น เพื่อประหยัดเวลา(เพราะตนก็ต้องเข้าเรียนเหมือนกันถ้าจำไม่ผิด- -)

“อ๋อ!เรื่องนั้นยังไม่รู้เลย”เอ็นโดเกาหัวพร้อมหัวเราะแหะๆ แบบตั้งตัวไม่ทัน “ลองไปถามคิโดดูสิ เพราะหมอนั่นเป็นคนเสนอเรื่องนี้”

“คิโดเหรอ?”ซาคุมะถามซ้ำสีหน้าตกใจไม่น้อย อีกฝ่ายเพียงพยักหน้าตอบ “เอ้อ...ขอบใจนะ”

“ไม่เป็นไร ถ้าพวกนายไปด้วยคงสนุกน่าดูเลยเนอะ^ ^”พูดจบแล้วยิ้มกว้างอย่างเป็นกันเอง

“อ!?O_O\\\”ทำเอาซาคุมะของเราใจเต้นไปวูบหนึ่งแล้วรีบวิ่งไปทางห้องที่คิโดเรียน

...พอจะเข้าใจแล้วว่าทำไมหมอนี่ถึงได้คะแนนทะลุอันดับ- -(เป็นผู้ชายที่อันตรายจริงๆ)

 

เป็นความคิดที่ผุดขึ้นมาขณะวิ่งที่ระเบียง (ในที่สุดนายก็เข้าใจเรอะ)

 

                -----ห้องเรียนคิโด

 

“เรื่องเข้าค่าย...ฉันยังไม่ได้กำหนดสถานที่หรอก”คิโดมองซาคุมะที่ยังหน้าแดงอยู่จางๆ เลยไม่ค่อยสนใจ(นึกว่าวิ่งมาเหนื่อย) “เพราะอีกตั้ง 10 วันกว่าจะปิดเทอม”

(เออ... 10 วันในเรื่อง แต่ถ้าเป็นตอนของเรามันก็ไม่นานหรอกนะ เพราะงั้นรีบคิดไว้เหอะ- -)

 

“ถ้าอย่างนั้น...หมายความว่าจะไป“ที่นั่น”ก็โอเคสินะ”เอาแล้วคำปริศนา โผล่มาให้สงสัยกันอีกแล้ว- - ซาคุมะมองคิโดยิ้มแฝงเล่ห์เหมือนวางแผนอะไรไว้

 

หึ!

 

“ไม่รู้หรอกนะว่าคิดอะไรอยู่ แต่ถ้าเป็น“ที่นั่น”ฉันก็ไม่มีปัญหา...”คิโด ยูโตะเผยยิ้มที่มุมปากสีหน้านึกสนุก (ทั้งที่ไม่รู้อะไรเลยเนี้ยนะ)

“ตกลงตามนี้นะ”

“อืม...”คุยธุระกันเสร็จต่างฝ่ายต่างโบกมือลา แล้วกลับห้องตนเองไป...

 

 

                                กลับมาช่วงเวลาปัจจุบัน----

 

“ที่นั่น??”มิโดริคาว่าเอ่ยถ้อยคำปริศนานั่นออกมา เพื่อถามให้เจาะจงและแน่ชัดกว่านั้น “มันที่ไหนกันน่ะ?”

 

“ออ...ที่นั่นก็คือ....”ซาคุมะ ถ้านายจะทำให้สงสัยขนาดนี้น่ะนะ...- -*

 

                ขณะที่กำลังบอกถึงสถานที่อยู่ จู่ๆก็มีลมแรงพัดมา ทำให้ไมที่เราแอบติดไว้ดักฟังในห้อง neuter boy เกิดเสียงแทรกจนฟังไม่รู้เรื่อง ...ก็เลยไม่รู้ว่าที่ไหน (เฮ้ยได้ไง แล้วเราจะตามไปดักยังไงต่อล่ะเนี้ย=[ ]=?)

 

“หา~ ที่นั่นน่ะนะ”คาเสะมารุท่าทางตกใจไม่น้อย เฮ้ย! ที่นั่นน่ะมันที่ไหน- -

“อืม...”ซาคุมะตอบพร้อมพยักหน้า เหมือนจะถาม ทำไมมีปัญหาเหรอ?

 

“แล้วใครไปมั้งอ่ะ?”มิโดริคาว่าเริ่มถามเปลี่ยนประเด็น คาเสะพรรคพวกเธอแปลพรรคซะแล้ว (เฮ้ย!ได้ไง :คาเสะ)

“ตอนนี้ก็มีชมรมฟุตบอลทุกคน พวกเรา แล้วก็...คนที่ไรเตอร์รับสมัคร”ว่าแล้วอโฟรดี้ก็เหล่มามองทางกล้องจิ๋วที่เราแอบติดไว้อีกเหมือนกัน (เฮือก! มันรู้ถึงขนาดเรื่องกล้องเลยรึเนี้ย?)ร้ายกาจสมเป็นเทพธิดา (ไม่น่าเกี่ยว- -)

“ไรเตอร์? หมอนั่นเกี่ยวด้วยอีกแล้วเหรอเนี้ย”คาเสะพูดเหมือนสถบ ท่าทางไม่ค่อยพอใจ   เออ...เราก็เกี่ยวตั้งแต่เปิดเรื่องอ่านะ(นั่นดิ- -)

 

แต่ถึงจะถูกว่ายังไง พวกเราก็ยังคงนั่งดูสถานการณ์ภายในนั้นอยู่ดี (เพราะอโฟรดี้ไม่มีทีท่าว่าจะเปิดโปงออกไป)

 

“งั้นเหตุผลที่อยากให้พวกเราไปมากขนาดนั้นก็...”มิโดริคาว่าถามขึ้น พร้อมมองไปทางอโฟรดี้(ที่ดูเหมือนจะเป็นคนที่รู้ทุกอย่างจริงๆ- -)

“ใช่...ก็เพราะไรเตอร์นั่นแหละ”อโฟรดี้พูดพร้อมรอยยิ้มและท่าทางที่สง่างามเหมือนเคย (อาวเฮ้ย!พวกแกเป็นคนเสนอมาก่อนนะ ฉันแค่ตอบตกลงเท่านั้นเอง)อย่ามาโยนขี้ให้กันทั้งก้อนแบบนี้ดิ

“ยังไงตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว กลับบ้านกันก่อนก็แล้วกัน”ซาคุมะเสนอความเห็นพร้อมมองออกไปนอกหน้าต่างด้านหลังตน(บานที่ฮิโระโดดออกไปและกลับมาได้ภายใน 2 หน้านั่นแหละ- -)

“นั่นสิ ...พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่”คาเสะมารุลุกขึ้นจากเก้าอี้คนแรก ท่าทางรีบร้อนใช่เล่น แล้วหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพายบ่าก่อนเดินออกไป โดยไม่ลืมที่จะบอกลาทั้ง 3 ที่ยังอยู่ในห้อง

 

“งั้นฉันก็กลับก่อนล่ะ”มิโดริคาว่ารีบหยิบกระเป๋าลุกขึ้นจากเก้าอี้ ก่อนที่เราจะถูกลากไปทำอะไรแปลกๆอีก- -

“เดี๋ยวก่อน มิโดริคาว่า...”

 

เฮือก!

 

เด็กหนุ่มผมสีเขียวรื่นตาสะดุ้งแทบเห็นได้ชัดเมื่อถูกชายผมยาวพลิ้วไสว ใบหน้างดงามยิ่งกว่าเทพธิดาเรียกรั้งไว้ เขาหันกลับไปสีหน้าเสียวๆ

“อ...อะไร?”

“ไรเตอร์บอกว่าก่อนกลับไปช่วยไปหาเขาก่อน”อโฟรดี้ยิ้มพูดท่าทางเหมือนจะเป็นกันเอง แต่นั่นน่ะโคตรจะบังคับเขาเลย

 

(เฮ้ย...นี่พวกเราเรียกหมอนั่นงั้นเหรอ?)

ฉันว่าไม่ใช่นะ= =|||

(งั้นแล้ว....)

จะรู้เหรอ? หมอนั่น(อโฟรดี้)จะเอาไงกะเรากันเนี้ย= =;;

(หือ? เฮ้~อโฟรดี้พูดอะไรให้เราน่ะ??)

[พวกเรา crazy & lazy มองที่มอนิเตอร์ซึ่งดูเหมือนว่าพ่อเทพธิดากำลังพึมพำบางอย่างมาทางนี้]

อะไร? เราพยายามหรี่ตามองให้ชัดๆ(กล้องพิกเซลต่ำ ทำใจกันไป...งบน้อย- -)

(พา...พำ...พัม...กี....??หา? อะไรอ่ะ???ไม่เห็นรู้เรื่อง= =)

พัมกี...พัมกี~น พัม เฮ้ย! (อโฟรดี้พยายามทำปากงึมงำไป เพื่อให้พวกเราเข้าใจ สุดท้าย crazy ก็อุทานเหมือนนึกออก)

(อะไรของแกจู่ๆ...)[ท่าทาง crazy ดูแปลกๆ หน้าดูซีดๆผวาๆเหมือนเจอผี- -]

พ่อเทพธิดา...กะจะให้ใช้ Pumpkin

(Pumpkin? ฟักทอง?? อะไรอยากกินงั้นเหรอ?)

บ้าเรอะแก พัมกิ้นไง พี.พัมกิ้น ไงเล่าเจ้าโง่!![crazy 2มือประกบแก้ม lazy แรงพร้อมเอ่ยด่าอย่างไม่เกรงใจ]

(เอ๊ะ?....หา....เออ....เฮ้ย!!! ไหงงั้น!?!)

แต่ก็ต้องทำอ่ะ [crazyไปนั่งซึมกอดเข่าอยู่มุมห้อง] เจ้านั่นหน้ากลัวกว่าแม่เราอีกนะ...

(ชีวิตแกนี่รันทดกว่าฉันอีกนะ- -) [lazyมองเพื่อนร่วมงานท่าทางเอื้อมๆ]      

 

 

                ------ห้องรับแขก (ที่ถูกเรายึดมาเป็นห้องสังเกตการณ์ neuter boy)

 

“เฮ้~ ไรเตอร์ ฉันมาแล้ว~!!”น้องชาเขียวเลื่อนประตูเปิดเข้ามา พร้อมเอ่ยเสียงดัง(คงทดแทนอินเตอโฟนล่ะมั้ง- -?)

“ไงริวจิ”ด้วยความจำใจ เราทักน้องชาเขียวขณะนั่งเก๊กอยู่ที่โซฟายาวนิ่มสีเลือดหมูตัวหนึ่ง(แต่คงดูกันไม่ออกหรอก เพราะเราปิดม่านไว้เลยดำมืดไปหมด- -)

“นั่งก่อนสิ...”ริวจี้ผู้น่ารัก>{}< เดินมานั่งโซฟายาวสีเดียวกันฝั่งตรงข้ามอย่างว่าง่าย

“มีเรื่องอะไร ถึงเรียกฉันมาอ่ะ?”มิโดริคาว่าเอ่ยถามท่าทางจะรีบร้อน เหมือนอยากรีบออกไปให้พ้นๆหน้าเรา(นี่พวกเราน่ารักเกียจขนาดนั้นเลยเหรอT^T)

 

“(ก็ไม่ได้มีอะไรมากหรอก...)”lazy เดินออกมาจากเงามืดมุมหนึ่งในห้อง โดยมีเสียนำมาก่อนดูอันตราย [บ.ก.ติ๊งต่าง : ฉันว่าที่มันน่ากลัวเพราะบรรยากาศห้องพวกแกมากกว่า=[]=]

 

“เรื่องเข้าค่าย(เที่ยว)ปิดเทอมนั่นน่ะ”

“ออ...”

“(เราอยากให้นายช่วยดูแลคนๆนึงหน่อย)”lazy แกแย่งฉันพูด (ช่างดิ- -) ง่ะ={}=!?

“คนๆนึง...ใคร?”โฮ่~ มันต้องแบบนี้สิเจ้าหญิงน้อยของฉัน ไม่มีปฏิเสธเลย>w< น่ารักที่ซู๊ด~~!! (บ.ก.คร้าบ crazy มีทีท่าจะใจฝักใฝ่เอนเอียงคร้า~บ!) เฮ้ย!ขี้ฟ้องง่ะ!!

“ออกมาสิ พี...”เราวาดมือไปทางมุมมืดอีกฝั่ง(ห้องนี้มุมมืดเยอะแฮะ- -) [บ.ก.ติ๊งต่าง : เพิ่งจะรู้กันเรอะ]

ได้มีร่างหนึ่งค่อยๆเยื้องย่างออกมาช้าๆ

 

 

 

 

 

*_*_****_*_*_*_*_*_*_*_*****_***_*_*_*_*_*

To Be Continue


ส่วนใหญ่ตอนนี้ก็มีแต่การเถียงกันเองของพวกเราอ่านะ

(แกเริ่มก่อน)

มั่ว! อย่ามาโบ้ยเด้!=[ ]=

(แกเริ่มก่อน- -)

ช่างเหอะ...



ขอบคุณที่อ่านการเถียงแบบบ้าๆจะจนนะครับผม!!

มาสมัครกันเยอะๆเน้อ~! เราจะรอ

(และมีทีท่าว่ามันจะมีอะไรแบบนี้มาเรื่อยๆ เล่นกะมันหน่อยละกัน)

ใช่แย้ว~~~!!!!