ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : THIs Is LOVe?:03
(โทรซองมิน>ชินดง เวลา 15:04:05)
ตู๊ด------------ตู๊ด (ไม่รับสาย)
"ไอ้บ้าชินทำไม่ถึงไม่รับสายนะ?"
"ว่าจะให้มารับหน่อย ของก็เยอะ รถแถวนี้ก็ไม่มีอีก"
"แล้วต้องรออีกนานเท่าไหร่เนี่ย!!~"
(ทำไงได้ก็ผมต้องมาซื้อของเข้าร้านนิ แต่ใครจะไปคิดละว่าเดินไปเดินมาก็จะมีของที่น่าซื้อมากขนาดนี้กัน)
(เพราะฉะนั้นแล้วอย่าปล่อยผมไว้กับห้างนะคับ--)
"ขอโทษนะคับ" ????
"มีอะไรให้ช่วยรึป่าวคับ" ????
ผู้ชายคนหนึ่งเดินมาตรงหน้าของซองมินเขารูปร่างสูงหน้าตาคม หล่อ เท่ และสุภาพอยู่ในชุดสูทเหมือนนักธุระกิจ
(หวา~ หล่อจังเลย)
"คุณคือ?"
"ผมเสียมารยาทจริงๆ ผมซีวอนคับ"
"ผมเห็นคุณท่าทางจะมีปํญหามีอะไรให้ช่วยไหมคับคุณ?"
"ซองมิน...คับ"
"คับคุณซองมิน"
"ทำไมถึงมายืนอยู่ตรงนี้ละ?"
"เออ...ผมมาซื้อของและกำลังจะกลับแต่ไม่มีรถไปเลยนะ"
"พอโทรหาเพื่อนเขาก็ไม่รับอีก..."
(คอยดูเถอะ ถ้ากลับไปเมื่อไหร่นายได้กลายเป็นหมูหันแน่!!)
"ว่าแต่คุณอยู่แล้วไหนหรอคับ"
"ผมอยู่ตรง@##@#@#@!@***คับ"
"คงแย่แน่เลยถ้าปล่อยคุณไว้ตรงนี้คนเดียว ถ้าไม่รังเกียจให้ผมไปส่งนะ"
"ไม่ต้องหรอกคับ ผมเกรงใน"
"ไม่เป็นไรผมเองก็จะไปทำธุระที่นั้นพอดีให้ผมไปส่งนะ" ซีวอนเปินประตูรถแล้วทำท่าเชิญให้ซองมินขึ้นไป
"ถ้างั้นรบกวนด้วยนะคับ---"
(---ทำไมเราถึงยอมขึ้นรถไปกับคนอื่นง่ายขนาดนี้นะแย่จริงๆเลย)
.......................ผ่านไป 20 นาที ในที่สุดก็มาถึงหน้าร้าน....................................
"ถึงแล้วคับ ตรงนี้แหละ"
"นี้ร้านคุณหรอ"
"ใช่ผมเปิดร้านอาหาร จริงสิถ้าคุณว่างๆก็มาได้นะเดี๋ยวผมเลี้ยงเองถือว่าเป็นการตอบแทน"
"คับ ผมจะมาแน่งั้นผมไปก่อนนะ"
"ขอบคุณมากๆนะคับ"
"คับ ไว้เจอกันใหม่ บาย"
"บาย~"
(เขาทั้งหล่อทั้งเท่แถมยังเป็นสุภาพบุรุษอีก จะหาแบบนี้ได้ที่ไหนอีกกันนะ----)
--------------------แพร้ง------------------------
"เกิดอะไรขึ้น??"
"ผมขอโทษคับ...คุณชินดงผมไม่ได้ตั้งใจ"
"นายไมเป็นไรนะ?"
"คับ"
"เดี๋ยวฉันเก็บกวาดเอง นายไปรับแขกเถอะ"
"แต่ว่า...."
"เอาน่าไม่เป็นไร ไปได้แล้ว"
"คับ ผมขอโทษจริงๆนะคับ"
"ไม่เป็นไรเรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้"
(รีบเก็บกวาดก่อนที่มินจะมาดีกว่าไมงั้นมันเอาตายแน่!)
"โอ้ย!!..."
"คุณชินเป็นอะไรมากรึป่าวคับ"
"ไม่ๆ ฉันไม่เป็นไร..."
"มือคุณเลือกออกนิ! ให้ผมทำแผลให้นะคับ"
"อือ"
ฮยอกแจรีบวิ่งไปหยิบกล่องพยาบาลมาแล้วทำแผลให้
"เป็นเพราะผมทำให้คุณต้องเจ็บแบบนี้"
"อย่าโทษตัวเองสิ ฉันไม่ระวังเอง"
"คุณใจดีกับผมมากเลย"
"ไหมจะเรื่องที่คุณช่วยคุยกับคุณมินทำให้ผมได้ทำงานต่อและไหมจะเรื่องที่เสียเวลามาฝึกงานให้ผมอีก..."
"ผมไม่รู้จะขอบคุณ คุณยังไงดี"
"อย่าคิดมาก เรื่องเล็กๆเอง"
(ทำไงได้ละก็ไอ้มินบอกว่าในเมื่อเรารับอยอกแจเข้ามาทำงาน งั้นก็จัดการเรื่องของฮยอกดแจเองแล้วกัน!)
(เฮ้ย~ ผมนี้หาเรื่องใส่ตัวจริงๆเลย)
"คุณชินดูรู้ใจคุณมินมากๆเลยนะคับ ทั้งสิ่งที่ชอบหรือไม่ชอบ"
"ถึงเขาจะดูขี้บ่น เนียบไปทุกเรื่องแต่พอเอาเข้าจริงๆ ก็ไม่ได้เรื่องอะไรหรอกเพราะงั้นเขาถึงต้องมีคนดูแลไง"
"คุณมินนี้ดีจริงๆเลยที่มีคุณคอยเอาใจอยู่ตลอด"
"พูดอะไรของนายดูเหมือนน้อยใจเลย ยังไงนายก็มีฉันเหมือนกันนะ"
"คับ.."
"เรากลับไปทำงานกันต่อเถอะ ถ้าไอ้มินกลับมาแล้วเห็นเราอู้ละก็ตายแน่"
"คับ!"
------------------------------หน้าร้าน-----------------------------
(เอ๋!~ นั้นมันรถของใครกันมาจอดอยู๋หน้าร้านเรา)
(รถหรูซะด้วยคงเป็นคนรวยมากแน่เลย เดี๋ยวนะคนที่ลงมาจากรถนั้นมัน......?)
"ขอบคุณมากนะคับ"
"คับไว้เจอกันใหม่ บาย----"
"บาย-----"
.
.
.
(ซองมิน??)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น