THIs Is LOVe?? [SJ] [ShinDong x Sung Min] [Yaoi]

ลำดับตอนที่ #4 : THIs Is LOVe?:02

"จะไม่เป็นไรแน่นะคับ คุณชิน"

"ไม่เป็นไรหรอกน่าาา"

"เชื่อฉันสิ  เดี๋ยวฉันจัดการเองแล้วเตรียมของที่ฉันสั่งรึยัง"

"ได้แล้วคับตามที่สั่งเลยคับ"

"นายไปทำงานได้แล้ว"

"ค---คับ"

...................................................................................................................

"มาแล้วคับคุณลูกค้า~"

"เค้กช็อกโกแลตหนึ่งที่หรือจะรับเป็นเค้กสตอเบอรี่ก็ได้นะ"

"เสริฟ์พร้อมกับชาร้อนๆ"

"หรือคุณลูกค้าจะเป็นอย่างอื่นก็ได้นะคับ"

"ไม่ต้องเลย!"

"ฉันไม่อยากกิน..."

(แต่ถึงผมจะพูดแบบนั้นก็เถอะ ย๊าาา---มีสตอเบอรี่ด้วย > < )

(ไม่ได้ๆๆ ซองมินต้องอดทนไว้อย่าได้หลงกลเจ้าบ้านี้เด็จขาด!!)

"แน่ใจนะคับคุณลูกค้า?"

"น่าเสียดายจัง งั้นเอาไปให้ฮยอกแจแล้วกัน"

" หยุดเลย!  ฉันกินเอง " 

ได้ยินแบบนั่นซองมินก็รีบคว้าจานเค้กเอาไว้ทันทีพร้อมกับตักเค้กเข้าปาก

(จะให้เจ้าหมอนั้นหรอฝันไปเถอะ  ฉันกินเอง!)

(อร่อนจังเลย--ของหวานนี้มันดีจริงๆ)

"อร่อยใช่มั้ย"

"อือ อร่อยมากๆเลย^^" (...หลงกลจนได้)

"....แล้วอารมณ์ดีขึ้นแล้วใช่มะ"

"ก็ดีมั้ง"

"เอาน่าาา   มินที่ฉันรับฮยอกมาทำงานก็แค่จะแบ่งเบานายเท่านั้นเองนะ"

"ยังไง??"(แบ่งเบาหรอ  ดีฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่านายจะแก้ตัวยังไง)

"ฉันก็แค่เห็นนายเอาแค่ทำงานหนักทุกวันจนไม่มีเวลาว่างเลย.."

""งั้นหรอ" (แล้วนายหายไปไหนไม่เห็นมาช่วยกันบ้างละ)

"ใช่  เราจะได้มีเวลาว่างไปเที่ยวด้วยกันเหมือนเมื่อก่อนไง"

"จริงหรอ..."

"ช่ายยย ^ ^"

".อือ"

(แย่แล้วๆ ทำไมอยู่ๆก็ร้อนแบบนี้นะให้ตายเถอะเจ้าบ้ารู้มั้ยว่าพูดอะไรออกมา)

"แค่เค้กแค่นี้ไม่ได้หมายความว่าฉันจะหายโกรธนายหรอกนะ"

"แล้วฉันต้องทำงัยนายถึงหายโกรธ?"

"ทีหลังถ้านายจะตัดสินใจอะไรก็บอกฉันก่อนเข้าใจมั้ย"

"รับทราบ!~"

"มีเรื่องอะไรนายก็ต้องบอกฉันเข้าใจมั้ย"

"รับทราบ!~"

"แล้วก็นายจะต้องเข้าเวรที่ร้าน 2 อาทิตทร์"

"หะ ฉันคนเดียวเลยหรอ??"

"ใช่!  ก็นายอยากแบ่งเบางานฉันไม่ใช่หรอ  ทำไมแค่นี้ทำไม่ได้??" 

"รับทราบคับ...."

"ดี!" (เป็นไงเจ้าบ้า---นายจะได้ไม่เอาแต่เที่ยวและจะได้รู้ซึ่งถึงงานฉันซักที!)

"----นี้มินอยู่นิ่งๆนะ"    อยู่ๆชินดงก็ค่อยๆเข้ามาใกล้ซองมินและใช้มือเช็ดครีมที่ติดอยู่มุมปากของซองมินออกและเลียเข้าปาก  สิ่งที่ชินดงทำนั้นทำให้คนตรงหน้าเริ่มตัวร้อนขึ้นจนเห็นหน้าที่แดงและลมหายใจที่หยุดนิ่งไป

"กินงั้นไงของนายเนี่ยเลอะไปหมดเลย^^"

"น---นายทำอะไรของนายเนี่ย??" ตอนนี้ซองมินเริ่มได้สติแล้วแต่ก็ยังคงมึนๆอยู่มากกับภาพเมื่อกี้

"ก็ช่วยเช็ดครีมให้นายไง?"

"เจ้าบ้าๆๆๆๆ" (หัวผมมึนไปหมดแล้ว***)

B
E
R
L
I
N
❀