คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #90 : [Complete] - ปห. - เงาปฏิพัทธ์ - @totoro_ind
สวัสดีค่า คุณ Fernfinzy ขอบคุณที่เลือกเรานะคะ
นี่เป็นการวิจารณ์นิยายครั้งแรก ผิดถูกอย่างไรขออภัยด้วย เราไม่ค่อยได้อ่านนิยายแนวนี้เท่าไหร่
เป็นแนวที่ค่อนข้างผู้ใหญ่ไปอีกหนึ่งระดับสำหรับเรา รวมถึงมีการใช้คำราชาศัพท์ผสมด้วยนิดหน่อย
ทำเอาเรานั่งเปิดพจนานุกรมเลย ฮ่า นี่เป็นแค่การแสดงความเห็นของเราเท่านั้น
อาจมีผิดหรือถูกบ้างปะปนกันไป ไม่จำเป็นต้องเชื่อร้อยเปอร์เซ็น เพราะบางอย่างที่คนอื่นว่าไม่ดี
เราก็มองว่าดี55555 คงความเป็นตัวตนเอาไว้ค่ะ อย่างไรก็ตามหวังว่าจะช่วยได้ไม่มากก็น้อยนะคะ :D
X เรื่องที่เน้น (A+)
- ฉาก
การบรรยายฉากราบรื่นค่ะ ไม่สะดุดแม้แต่ เห็นภาพชัดเจนว่าใครทำอะไรอยู่ที่ไหน
ไม่ต้องเล่าละเอียดของสถานที่มากนักแต่ใช้การแสดงออกของตัวละคร
ทำให้เราเห็นภาพของสถานที่ชัดเจนขึ้นค่ะ สัมผัสได้ถึงบรรยากาศช่วงนั้นๆ เลย
- ความลื่นไหลของภาษา
ทุกอย่างลงตัวค่ะ อ่านได้เรื่อยๆ อาจติดแค่แต่ละวรรคยาวไปหน่อย แต่การบรรยายลื่นไหลมากค่ะ
- อารมณ์ความรู้สึกที่ได้อ่าน
เราชอบฉากที่มีดาด้า เรายิ้มไปด้วยทุกครั้งเลย เรารู้สึกว่าดาด้าเป็นคนที่ดูสดใสมากๆ ใครอยู่ด้วยก็มีความสุข
เป็นคนที่สามารถส่งต่อความรู้สึกดีๆ ให้คนอื่นได้ผ่านทางอากาศ ส่วนคุณลักษณ์ให้ความรู้สึกถึงความร้อน
ความมาคุ ฉากที่มีคุณลักษณ์ในหัวเราเป็นสีโทนร้อน ทุกอย่างอบอ้าวไปหมดเลย55555
พอสองคนมาอยู่ด้วยกันจะได้ภาพสีปกติ ทุกอย่างดูสมดุล แต่เวลาที่ดาด้าพูด
หรือบรรยายถึงดาด้าเรามองเห็นมันเป็นสีชมพู ดูเป็นคนที่สดใสมากๆ
X [A+++] ชื่อเรื่อง
ชอบชื่อเรื่องมากค่ะ (นี่ยังไม่ได้อ่านเนื้อเรื่องนะคะ)
เงาปฏิพัทธ์ เราค้นหาความหมายแล้วพบว่า ปฏิพัทธ์ หมายถึงความผูกพันธ์ ตามความเข้าใจเราคิดว่านี่คือการสื่อว่า พระลักษณ์กับพระรามคือสองสิ่งที่ผูกพันธ์กัน (อิงจากคำโปรย) เหมือนว่ายังไงก็ต้องอยู่ด้วยกัน ให้อารมณ์เหมือนหนังเรื่องแฝดเลย เอ ทำไมไปหนังผีเฉย 5555 หรืออาจหมายถึงว่าพระรามอาจดูเหมือนคู่กับนางสีดาแต่พระลักษณ์ต่างหากที่เป็นเหมือนเงา คอยดูแลดูใกล้ๆ ตลอด
X [A] เกริ่นนำ/บทนำ
เกริ่นนำ คำโปรยหน้าบทความ เราคิดว่าถ้าหากตกแต่ง หรือใช้ธีมอาจจะทำให้บทความดูมีความสวยงามขึ้น (นี่คือความเห็นส่วนตัวนะคะ) แต่แบบไม่มีก็ให้อีกความรู้สึกนึง แต่เราคิดว่าการที่เปิดหน้ามาแล้วมันเต็มไปด้วยตัวหนังสือยาวเป็นพรืดทำให้เรารู้สึกว่ามันไม่นานอ่าน ทำไมทุกอย่างมันดูเบียดกันไปหมด ลองเว้นวรรค ย่อหน้าด้วยการ tab หรืออาจจะแทรกรูป หรือขึ้นย่อหน้าใหม่ดู เพื่อให้ดูมีช่องว่างในการอ่านบ้าง
ส่วนคำโปรยข้างหน้าทำให้เราเห็นภาพว่านี่คือการนำเอาวรรณคดีมาประยุกต์ซึ่งเราชอบมากค่ะ เป็นไอเดียที่ดีมากเลย ทำไมพระเอกต้องเป็นพระราม เป็นพระลักษณ์ไม่ได้หรอ ทำให้เราเกทเรื่องมาระดับหนึ่งค่ะ
เราเจอคำว่า ร่างแบบบาง สองครั้ง คุณคนเขียนหมายถึง ร่างบาง หรือ ร่างบอบบาง หรือเปล่าคะ ถ้าเราเข้าใจผิดก็ขอโทษด้วย เพราะไม่เคยเห็นแบบคำแรกเลย แฮ่
บทนำไม่มีปัญหาอะไรค่ะ อ่านได้เรื่อยๆ มีการทิ้งประโยคสุดท้ายให้ลุ้นตามว่าเกิดอะไรขึ้น การแสดงออกของลักษณ์ทำให้เห็นภาพว่าเขาเป็นคนที่น่าจะค่อนข้างเข้มงวด และไม่ค่อยสนใจใครเท่าไหร่ น่าจะเป็นคนที่ดุมากแน่ๆ
X [A] เนื้อเรื่อง
จากที่อ่านคำโปรยมาพบว่าเนื้อเรื่องโดยรวมคือ ลักษณ์และดาด้าจะไปตามหาคุณรามผู้หายไปไหนก็ไม่รู้กัน5555 ตอนแรกคือการปูเรื่องของคนทั้งคู่ ว่าแต่ละคนมีที่มาที่ไปอย่างไร คุณลักษณ์อาจดูเป็นคนขี้โมโห แต่เรากลับไม่รู้สึกโกรธ หรือรำคาญตัวละครนี้เลย อาจเป็นเพราะพออ่านแล้วพอเข้าใจว่ามีที่มาที่ไปอย่างไร ทุกคนต่างก็มีเหตุผลของตัวเองกันทั้งนั้น ส่วนคุณรามให้ความรู้สึกลึกลับมาก เห็นเป็นแค่ภาพ silouette จางๆ ว่าเป็นผู้ชายคนนึง แต่ไม่รู้แน่ชัดว่านิสัยเป็นยังไง เหมือนเนื้อเรื่องจะเครียดหน่อยๆ คุณลักษณ์ก็โหดเกิ้น แต่กลับมีสอดแทรกมุกตลก หรือการต่อล้อต่อเถียงของทั้งคู่มาบ้าง ทำให้อ่านได้เพลิดเพลินค่ะ
X [A] ตัวละคร
ไม่แน่ใจว่า นภัทร คือเลขาสาวของคุณลักษณ์ใช่หรือเปล่าคะ เพราะเรามีเพื่อนผู้ชายชื่อนี้สองสามคนเลยไม่ค่อยแน่ใจ 5555 ถ้าเกิดใช่อยากให้เน้นสักหน่อยอย่างเช่น เขาพูดกับนภัทร, เลขาคนสนิท หรือว่าเลขาสาว หรือเรียกว่านภัทร อะไรแบบนี้น่ะค่ะ อยากให้ช่วยเน้นนิดนึง เพราะอยู่ดีๆ ก็โผล่ออกมา เลยทำเราเขวไปหน่อยนึงจนต้องย้อนกลับไปอ่านใหม่
ส่วนตัวละครอื่นๆ บรรยายได้ดีค่ะ เราเห็นภาพลางๆ ว่าแต่ละคนมีนิสัยเป็นยังไง คุณลักษณ์ขี้โมโห ดาด้า(ชื่อน่ารักมาก contrast ได้อีก 55)ดูเป็นเด็กผู้หญิงคนนึง นิสัยแบบผู้หญิงทั่วไป คุณรามนี่ดูจะไม่สนใจเรื่องการแต่งงานอะไรเลย เหมือนอยากทำอะไรก็ทำ สบายๆ แต่ไม่ค่อยสนใจคนอื่น5555 นภัทรเป็นเลขาที่มืออาชีพมาก รู้ว่าควรวางตัวอย่างไร สมกับที่คุณลักษณ์ภูมิใจ
X [B] ตัวหนังสือ และการจัดหน้า
เราคิดว่าแต่ละวรรคยาวมากเลย (หรือเราอาจจะไม่ค่อยคุ้นกับการอ่านอะไรแบบนี้?) จนเราแอบตาลาย เราคิดว่าแต่ละวรรคไม่จำเป็นต้องยาวเหยียดห้าถึงหกบรรทัด บางทีอาจจะแค่ขึ้นบรรทัดใหม่เพื่อเน้นเฉยๆ เช่น (ตอนที่สอง) ขึ้นบรรทัดใหม่เพื่อเน้นประโยคถัดมาเฉยๆ
…ถือว่าความคิดนี้เป็นอันตกไป
ปิดประเด็น!
หรือว่า
…เริ่มต้นจากผลประโยชน์ และอย่างที่สองก็คือ...
หาแฟนดีๆ ให้เจ้านายเธอสักคน
แล้วมันจะไปหาได้จากไหน? วันๆ...
ส่วนขนาดตัวอักษร และอื่นๆ อ่านสบายตาค่ะ
X โดยรวม [A]
ตอนที่สาม ร้านอาหารฟาสฟู้ดหรือเปล่าคะ? เอามีดมาจ้วง?
ชอบตรงที่มาของชื่อนางเอกด้วย ดูมีที่มาที่ไป ทำให้อินกว่าเดิม
ตอนที่สี่ กระตือรือร้น? มีคำผิดบ้างประปรายนะคะ ไม่ได้ร้ายแรง แค่สะกดตกไปนิดหน่อยค่ะ
อย่าลืมเคาะวรรคทุกครั้งที่ขึ้นวรรคใหม่นะคะ
โดยรวมดีค่ะ ไม่มีปัญหาติดขัดอะไรมาก ทั้งบทสนทนา และการบรรยาย ขอให้สู้ต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่า
ความคิดเห็น