คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #83 : [Complete] - C i r c e - XENON LIFER อมนุษย์พันธุ์ทมิฬ - @rebonza001
X เรื่องที่เน้น
X [A] การพูดคุย : พูดคุยมองเห็นอารมณ์ตัวละครดีมากจ้า แต่ติดเรื่องการใช้ภาษา ยังดูไม่เหมาะกับจุดเด่นของเรื่องที่เป็นความดาร์คเท่าไหร่ เช่น “ยากส์” ถ้าเป็นนิยายที่มีความไบร์ทในตัวมันจะเหมาะมาก แต่ด้วยความที่เปิดเรื่องมาด้วยการฆ่าสุดระห่ำของพระเอกแบบนั้นแล้วมาเจอตัวละครคุยกันด้วยคำว่า ยากส์ มันเลยดูขัดๆกันในแง่การใช้ภาษาจ้า แต่ถ้าอยากให้ผู้อ่านรู้สึกถึงการใช้น้ำเสียงของคำนั้น แนะนำว่าให้ลองแนะนำด้วยการบรรยายว่า ผู้พูดกล่าวด้วยน้ำเสียงดัดจริต อะไรแนวๆนี้นะจ้ะ
X [A+] การดำเนินเรื่อง : ไม่มีอะไรติเตียนเลย เนื้อเรื่องน่าติดตามมากและดำเนินได้สมเหตุสมผล สายดาร์คติดใจแน่นอน
รายละเอียดเชิงวรรณกรรม
X [A+] ชื่อเรื่อง : ชื่อภาษาอังกฤษ XENON LIFER มีความงงกับคำว่าเซนอนนิดหน่อยเมื่ออ่านครั้งแรก แต่พอมาอ่านคู่กับ อมนุษย์พันธุ์ทมิฬ ก็เข้ากันดีมากจ้า ตัว X มันให้ความรู้สึกถึงความดาร์คได้อย่างดี และคำว่า XENON ก็เพราะมากจ้า ชอบสุดๆ
X [A++] เกริ่นนำ/บทนำ : เอา A++ ไปเลย บทนำอ่านแล้วอยากอ่านต่อสุดๆ ผู้เขียนส่งอารมณ์ดาร์คมาได้ดีมาก บอกผู้อ่านเข้าตรงๆเลยว่า “มาดาร์คนะ ใสๆหลบ” พวกชาวแฟนตาซีมุ้งมิ้งต้องหลบกันเลยทีเดียว
X [A] เนื้อเรื่อง : มีความแปลกใหม่น่าสนใจดี องค์ประกอบ symbolism น่าสนใจ มีมิติในตัวเอก รวมถึงปริศนาต่างๆ ติอะไรไม่ได้เลยในส่วนนี้ เนื้อเรื่องจัดแจงความดาร์คมาได้งดงาม
X [A-] การบรรยาย : กระชับ มีความมั่นใจของนักเขียน จินตนาการล้ำลึกแต่ที่ขาดก็คือรายละเอียดของอรรถรสเชิงวรรณกรรมและการเรียงลำดับบรรยายสื่อจินตภาพ ยกตัวอย่างเช่นตัวละครที่ดูเป็นตัวหลักอย่าง จิล ถูกบรรยายรูปลักษณะในช่วงเกือบท้ายบททั้งๆที่เหตุการ์ณในบทนั้น จิล แทบจะเดินเรื่องเสียเองหมดเลย นักอ่านก็จะเห็นในหัวเป็นอีกแบบหนึ่งโดยจินตนาการมั่วๆ แล้วพอนักเขียนบรรยายตัวละครที่ดำเนินเรื่องนั้น จินตนาการดังกล่าวก็ได้ถูกทำลายลง จนสุดท้ายนักอ่านก็เริ่มสับสนว่า เฮ้ย ผมมันสีไรนะ ตาสีไรนะ สูง เตี้ย สวย ไม่สวย? งง อยากให้ลองปรับแก้รายละเอียดยิบย่อยนี้หน่อย ด้วยความที่มันเป็นการบรรยายแบบบุคคลที่สาม การเรียงลำดับควรมาก่อน แนะนำว่าก่อนเขียนให้ลองนึกเป็นเหตุการณ์ก่อนเลยว่า อีเว้นท์นี้ใครนำ ใครเป็นผล ใครเป็นเหตุ ใครก่อ จำไว้เลยว่า ตัวนำพาเหตุมา และเหตุมาก่อนผล ตัวละครไหนเวลาเข้าฉากครั้งแรก ถ้าเป็นตัวละครสำคัญก็ควรบรรยายจินตาภาพไปเลย จะให้มองจากสายตาของตัวละครหลักก็ได้ แต่ต้องดูลำดับเหตุการ์ณด้วยเช่นการ แต่ว่าฉากการต่อสู้ถือว่าทำได้ดีมาก ตื่นเต้น เร้าใจ ไร้ที่ติ
X [A-] การบรรยายตัวละคร : ในแง่รูปลักษณะ ถือว่าโอเคแต่ที่ขาดคือเช่นเดิม อรรถรส ในส่วนของพระเอกถือว่าทำดีมาก มองออกเลยว่าตัวแบบนี้ เสื้อแบบนี้ มันต้องมาแบบดาร์คดำดิ่ง แต่พอมาที่ตัวอื่นๆ ก็ยังมองไม่เห็นมิติตัวละครอื่นๆที่ไม่ใช่พระเอก พยายามสอดแทรกนิสัยต่างที่คนเรามีกัน เช่นท้าวเอว บีบมือ ประสานมือตลอดเวลา คนอ่านจะมโนภาพได้เองว่า คนนี้น่าจะเป็นนักฆ่า คนนี้เป็นเจ้าของบาร์เหล้าโดยที่การบรรยายว่าเป็นนักฆ่าหรือเจ้าของบาร์แทบจะกลายเป็นตัวสรุปความคิดนักอ่านแทน
X [A+] อารมณ์ร่วมกับการอ่าน : ดาร์คแบบดิ่งดิน อ่านแล้วรุ้สึกเลยว่าความดาร์คนี้มันอะไรกัน ถ้าไม่มีจิล แส่งสว่างใดๆในโลกนี้เหมือนจะดับหมด แต่ต้องระวังจุดนี้ ถ้าดาร์คไปเรื่อยๆ อะไรที่มันซ้ำๆมันก็มักจะเหมือน flooding ให้นักอ่านได้สัมผัสด้านอื่นของเรื่องราวด้วย เพราะโลกนี้มันมีสองด้านเสมอ ให้ดาร์คดีเอือดอย่างเดียว มันจะดูไม่สมเหตุในปลายเรื่อง
X [A++] ตัวหนังสือ : จัดหน้าได้สวย ตัวหนังสือใหญ่พอดี แต่การลงให้ดูฟ้อนท์นิดนึง เพราะบางฟ้อนท์เวลาเขียนไทยมันเล็กแต่พอเป็นอังกฤษตัวมันใหญ่เกินไป ดูไม่สวยงาม ให้ลองไปปรับนะจ้ะ
X โดยรวม [A+]
ฝากข้อความถึงผู้เขียน : น้องไดเป็นคนมีพรสวรรค์ในด้านนี้นะ ยังเด็กอยู่เลยแท้ๆ เป็นความสามารถที่ดีมาก การมองเรื่องราวมีความเด็ดขาด การขึ้นลงของเรื่องราวจัดแจงมาได้ดี มีจุดผ่อน จุดหนักเบาที่น่าเหลือเชื่อ อยากให้รักษาความสามารถนี้ไว้นะ ถ้าโตไปแล้วทำงานด้านงานเขียนเนี่ย น่าจะไปได้ไกลพอสมควร รักตัวละครทุกตัวของเราที่สร้างขึ้นมานะ ไม่ว่าเขาจะดีหรือจะร้ายเขาก็เหมือนนักแสดงของเรา ถ้าเราเข้าใจในตัวละครมากๆล่ะก็ เราก็จะสามารถเขียนเรื่องราวของพสกเขาได้สุดยอดมากเลยล่ะจ้า สู้สู้นะจ้ะ พี่จะคอยดู !! ^O^
ความคิดเห็น