คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #32 : [Complete] - เซ่ย์ - [Fic Cross over Louis+Umi]Change! - @dododo
การเขียนฟิคโดยเอาเกมส์กับอนิเมะมาลง เซ่ย์เคยอ่านเป็นเรื่องแรกเลยค่ะ
อาจไม่ค่อยเข้าใจเนื้อเรื่องของเกมหรืออนิเมะโดยตรง
ฉะนั้นเนื้องานจะให้คะแนนตามเกณฑ์ของ light novel หรือ ไลต์โนเวล ผสมกับแฟนฟิคนะคะ
[ฺ C+] ชื่อเรื่อง
[Fic Cross over Louis+Umi]Change! สาวไอดอลกลายมาเป็นเจ้าหญิง!! หรือ [Fic Cross over Louis+Umi]Change!
เป็นชื่อที่ง่ายกับการจดจำคะ เท่าที่เซ่ย์เคยผ่านตามา เราไม่เอา “!” มาใช้กรณีนี้นะคะ ถ้าตัด "!” ชื่อจะเหลือ Change ซึ่งไม่สื่อความหมายอะไรกับเนื้อเรื่องเลย ที่จริง Change แปลว่า "เปลี่ยน” แต่ที่อ่านเป็นเหมือนการเข้ามาสวมบทบาทในเกมมากกว่า ชื่อไม่ตรงกับเนื้อเรื่องเท่าไหร่ ส่วนความน่าสนใจของชื่อ ในความรู้สึกของเซ่ย์ มันตรงตัวเกินไปทำให้คนอ่านเดาเรื่องได้จนหมด
[C] เกริ่นนำ/บทนำ
บทนำด้วยเรื่องครูสอนภาษาอังกฤษครูโรแบร์ และบทต่อไปยังเป็นเรื่องครูโรแบร์เพื่อเน้นให้เห็นถึงตัวละครที่เชื่อมโยงโลกของหลุยส์และอุมิ ในความรู้สึกของเซ่ย์ เห็นว่ามีบทเกี่ยวกับครูคนนี้มากเกินไปค่ะ บทนำควรเป็นบทที่ทำให้นักอ่านเกิดความประทับใจอยากอ่านต่อ แต่คุณเซนกลับใช้บทนำเล่าเรื่องความสัมพันธ์อันดีงามของอุมิและครู ซึ่งไม่มีความซับซ้อนหรือชวนค้นหาความลึกลับของครูคนนี้ ลองปรับลดแล้วเพิ่มความลึกลับเกี่ยวกับที่มาที่ไปของครูจะทำให้บทนำน่าสนใจขึ้นค่ะ
[C] เนื้อเรื่อง (โดยรวม)
เนื่องจากเป็น ไลต์โนเวล เน้นดำเนินเรื่องเร็วกระชับ แต่งานเขียนของคุณเซนเหมือนเกมมากเกินไปนะคะ คือพูดถึงเรื่องทั้งหมด ไม่ว่าฉากร้องเพลง ฉากการมาถึงอาณาจักรวิสเทอเรีย อาการไม่สบาย หรือการพูดคุยของตัวละครทุกตัวทุกตอน ทำให้ฉากตัดกันไปมาและดำเนินเรื่องอืด คนอ่านเดาเรื่องได้หมด
นอกจากนี้ มีหลายจุดที่เซ่ย์ ไม่เข้าใใจ แม้จะอ่านกลับไปมาหลายเที่ยว เช่น การที่อุมิใส่ชุดนักเรียนไปพระราชวัง ทั้งที่ควรสวมเสื้อผ้าเหมือนชาวเมืองทั่วไปเพื่อความง่ายในการเข้าไป ความระมัดระวังถึงขั้นระแวงน่าจะเป็นนิสัยทั่วไปของคนที่เห็นคนแต่งตัวประหลาดมายืนหน้าบ้านตัวเอง แล้วนี่เป็นถึงพระราชวัง ทำไมอลันให้บัตรเชิญง่ายไม่สมเหตุผล หรือตอนอื่นที่อุมิควรแสดงความสามารถที่ควรได้รับการยอมรับเป็นเจ้าหญิงกลับไม่เขียนถึง นอกจากจิลเป็นคนเลือกและเข้าไปขัดจังหวะการพูดคุยระหว่างขุนนางและพระราชา หรือการตั้งโรงเรียนของอุมิในอาณาจักรวิสเทอเรียมีอะไรสำคัญถึงต้องตั้ง นอกจากทำให้หลุยส์รู้ว่่าอุมิมาถึงแล้ว เป็นต้น
เซ่ย์แนะให้ปรับลดตอนที่หลุยส์หรืออุมิไม่มีส่วนเกี่ยวข้องให้น้อยลง แล้วเพิ่มความมีเหตุผลของแต่ละเหตุการณ์คะ
[C+] การบรรยาย (โดยรวม)
ขอชมเรื่องชื่อตัวละครและบรรดาศักดิ์หรือยศขุนนางยุโรป รวมทั้งความรู้เกี่ยวกับญี่ปุ่นค่ะ ทำให้ได้กลิ่นอายของทั้งสองวัฒนธรรม มองในแง่ของไลต์โนเวล แม้งานไลต์โนเวลไม่เน้นบรรยาย ใช้เพียงแค่ประโยคสั้นๆ ในหนึ่งย่อหน้า แต่ไม่ใช่ไม่มี งานเขียนนั้น มีเพียงตัวอักษรเป็นสื่อกลางระหว่างนักเขียนและนักอ่าน การบรรยายเพื่อให้เห็นภาพจึงเป็นเรื่องสำคัญ เซ่ย์ไม่ค่อยเห็นการบรรยายเลยค่ะ
เรื่องราชาศัพท์ คุณเซนตรวจอีกครั้งนะคะ ยังมีหลุดใช้ภาษาพูดและเขียนปกติประกอบหรือมีคำขยายมาเกินไปนะคะ เช่น 'บทที่ 11 ทรงได้ทรงบรรทม ควรจะเป็น ให้ฝ่าบาททรงบรรทม' รวมทั้งคำผิดหรือภาษาพูดปะปน เช่น 'ซะเท่าไหร่ ควรเป็น สักเท่าไหร่' 'อ้าย ควรเป็น อาย' 'ลางภาพ ควรเป็น ร่างภาพ'
[C] บรรยายฉาก
บรรยายสั้นเกินไปและน้อยมากค่ะ เช่น ณ พระราชวังวัสเทอเรีย ห้องทรงงานของพระราชา เป็นต้น ให้ความรู้สึกเหมือนอ่านเนื้อเรื่องในเกมมากกว่าเป็นงานเขียน ควรเพิ่มสิ่งแวดล้อมหรือบรรยายความประทับใจหรือจุดเด่นในฉากตอนที่อุมิหรือหลุยส์เดินเข้ามา
[C+] การบรรยายตัวละคร
เห็นมีบรรยาลักษณะของตัวละคร แต่ขาดการลงรายละเอียด เช่น อุมิเป็นสาวน้อยขี้อาย แต่อ่านเนื้อเรื่องแล้วไม่เห็นสื่อถึงความขี้อายของอุมิเลยค่ะนอกจากหน้าแดงที่คุณเซนเขียนถึง ดูขัดกับการที่อุมิเป็นไอดอลซึ่งต้องมีความมั่นใจในตัวเอง ไม่งั้นจะกล้าเต้นต่อหน้าคนอื่นได้ยังไง และยังเรื่องที่คุยกับคนอื่นก็ดูปกติทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องที่หน้าแดงตอนที่เจอครูโรแบร์ตอนเด็ก กับตอนคุยกับจิลซึ่งยื่นหน้าเข้ามาใกล้ หรือหลุยส์ที่เป็นถึงดยุกและผ่านประสบการณ์เลวร้ายในอดีตมามาก ควรเข้มแข็ง แก้ไขปัญหารวดเร็วและรู้จักใคร่ครวญไม่เชื่อใครง่าย เซ่ย์กลับไม่เห็นส่วนนี้ เมื่อขาดรายละเอียดตัวละคร ทำให้ตัวละครทุกตัวขาดความสมจริง
[C-] อารมณ์ร่วมกับการอ่าน
เซ่ย์เห็นว่า คุณเซนเขียนถึงความรู้สึกของตัวละคร คือเขียนเหมือนเล่าจากมุมมองของบุคคลที่สามหรือถามความเห็นของคนอ่าน ไม่ใช่อารมณ์ของตัวละครที่แท้จริงในสถานการณ์นั้น รวมทั้งขาดการบรรยาย
ทำให้ไม่เกิดอารมณ์ร่วมในการอ่าน ยิ่งกว่านั้น ทุกอุปสรรคหรือปัญหานั้นดูจบง่ายเกินไป
ทั้งอุมิและหลุยส์ไม่ได้ทำอะไรที่ทำให้เกิดความรู้สึกอยากติดตามหรือลุ้นไปกับตัวละครเลยค่ะ
[B-] ตัวหนังสือ และการจัดหน้า
ตัวอักษรและย่อหน้าติดกันเกินไป ลองเคาะเว้นวรรคเมื่อขึ้นย่อหน้าหรือบทพูดบทใหม่ อย่างน้อย 1 ย่อหน้าคล้ายกับที่เซ่ย์เว้นย่อหน้าเมื่อขึ้นหัวข้อให้คะแนนเรื่องต่อไปนะคะ ส่วนสีอักษรที่เปลี่ยนเป็นสีฟ้า สีฟ้าเป็นสีสว่างทำให้อ่านมากแล้วปวดตา สีอักษรควรเป็นสีเข้มมากกว่า
X โดยรวม [ C]
ลดบทสนทนาของตัวละคร ฉากที่ไม่เกี่ยวข้อง เพิ่มการบรรยายฉาก สิ่งแวดล้อม บรรยายความรู้สึกของตัวละคร
แก้คำผิด และเพิ่มความมีเหตุผลของงานเขียน ระวังเรื่องลิขสิทธิ์ด้วยนะคะ ถ้าเอาภาพหรือข้อมูลของคนอื่นมาใส่
เราต้องให้เครดิตเขานะคะ โดยเขียนชื่อเว็บและคนวาดหรือเขียนหรือที่มาด้านล่างภาพหรือข้อมูล
~ คุณเซนค่ะ เซ่ย์เข้าใจถึงความยากในงานเขียนเป็นอย่างดี เซ่ย์ชื่นชมและเป็นกำลังใจให้นักเขียนทุกคนเสมอมา
สิ่งที่เซ่ย์เสนอนั้นเพื่อให้คุณเซนพัฒนางานเขียนด้วยความจริงใจ ขอบคุณมากค่ะที่ใช้บริการของเรา~
15 เมษายน 2559
ความคิดเห็น