เรื่องราวความรักของเด็กผู้หญิงเย็นชา ตอนที่ 3

เช้ารุ่งอรุ่ณเป็นวันที่แสนสดใสสำหรับใครหลายคนแต่สำหรับเธอคนนี้เป็นวันที่ท้องฟ้ามืดมนไร้แสงสว่างที่สดใสและสวยงามก็ในเมื่อความรักมันไม่สดใสเหมื่อนเก่าจากสีชมพูเป็นสีเทาขึ้นไปทุกทีในหัวใจของเธอในตอนนี้ ไม่ต้องอธิบายเป็นคำใดๆว่าเจ็บและทรมานขนาดไหน เมื่อรับรู้ว่าเขานั้นรักผู้หญิงคนนั้นมากขนาดไหน เธอก็เริ่มลุกขึ้นจากที่นอนแสนนุ่มเหลือเพียงแต่คราบน้ำตาแปะเปื้อนไว้บนหมอน แพรไหมรู้สึกเหมือนไม่มีแรงบันดาลใจเพราะหัวใจที่บอบช้ำเป็นสาเหตุ เธอเดินก้าวไปรอบๆทีละก้าว เมื่อเธอนึกถึงวันเก่าๆที่แสนเจ็บช้ำจนเจียนตายน้ำตามันก็หยดลงบนพื้นที่ละนิดๆทีละนิด ลำตัวก็เริ่มเอนจนคล้ายจะเป็นลมเธอก็พยายามเก็บความรู้สึกเหมือนคนไร้หัวใจเสมอมา แต่ก็กลั้นน้ำตาไม่ไหวจริงๆจึงร้องไห้ออกมา แพรไหมก็คิดว่า เธอต้องรักเขามากจริงๆถึงน้ำตามันออกมา เธอก็ไปโรงเรียนด้วยสภาพอาการคนอกหัก จนเพื่อนในห้องดูออก พวกเขาก็ไม่ทักอะไร เพราะดูอาการของแพรไหมก็รู้ว่ารู้สึกยังไงแต่ไม่พูด มีเพื่อนบางคนก็ทักเรื่องของคนที่แพรไหมแอบชอบโดยบังเอิญอีกครั้ง จนแพรไหมหันหน้าไปทางอื่นไม่อยากรับรู้ เพื่อนในห้องก็พูดขึ้นว่า "แกวันนี้ กูเห็นคนหล่อประจำโรงเรียน โพสเรื่องเศร้าในfacebook สงสัยอกหักกับแฟนชัวร์ เราต้องเขาไปส่องซะแล้ว"แพรไหมก็พูดขึ้นด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ "อย่าไปยุ่งเรื่องส่วนตัวของเขาจะได้มั้ย!"เพื่อนๆในห้องก็พากันตกใจและแอบคิดในใจว่า คุณเธอเป็นอะไรกับเขา?-_-แพรไหมพูดเสร็จ รีบก้าวเท้าออกไปข้างนอกห้องเรียนอย่างจัง จนทุกคนในห้องพากันตะลึง○_● ในหัวสมองของแพรไหมตอนนี้ไม่มีกระจิตกระใจจะเรียนหนังสืออีกต่อไป เธอก็เดินก้าวไปเรื่อยๆอย่างไม่มีจุดหมายใดๆ ในหัวสมองมีแต่เพียงคำว่า รักคุณ เพียงคำเดียว เธอนึกถึงแต่เขาตลอดเวลาจนเรียกว่าแอบรักข้างเดียว เธอก็หยุดก้าวเท้าชะงัก ด้วยสีหน้าที่ตกใจ เมือเจอเขานั้งอยู่คนเดียวด้วยสีหน้าที่แสนเศร้าเกินคำบรรยาย เธออยากจะเดินไปให้กำลังใจเขา แต่เราแค่คนรู้จักทำได้แค่อยู่ห่างๆ แล้วเธอก็เดินจากไป โดยที่ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น "ดูสีหน้าและท่าทางของเธอก็รู้แล้วว่า เธอรักเขามากแค่ไหนTT" แพรไหมพูดขึ้นในใจ แล้วเด็กชายคนที่แพรไหมแอบชอบก็หันมาเจอแพรไหมพอดี แล้วพูดขึ้นว่า "เธอๆ เราเคยเจอที่ไหนมาก่อนรึเปล่า เราคุ้นหน้าเธอจัง เธอชื่ออะไรเหรอ"เราชื่อแพรไหม ยินดีที่ได้รู้จักน่ะ ไม่ทราบว่าเป็นอะไรรึเปล่าทำไมถึงไม่เข้าเรียน มีอะไรบอกเราได้น่ะ"555 มาเป็นชุดเลย เราชื่อ บอลน่ะเราจะบอกให้ก็ได้ว่าเราเป็นอะไร เราเห็นเธอไว้ใจมากที่สุด เลยบอกเป็นคนแรก ขนาดเพื่อนเรายังไม่บอกเลยน่ะ555 ควรจะดีใจนะ:))" หลงตัวเอง คนอะไรไม่รู้555" แพรไหมพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มร่าเริงอีกครั้ง บอลก็บอกเรื่องแฟนของเขาให้แพรไหม แพรไหมก็เข้าใจบ้างและไม่เข้าใจบ้าง เพราะแพรไหมไม่เคยมีแฟน แพรไหมเริ่มหวั่นไหวอีกครั้ง เมื่อฟังเรืองของเขา แทนที่จะเศร้าแต่กลับ ดีใจ ที่บอลไว้ใจเธอมากที่สุดพอบอลเล่าเรื่องจบ และบอกกับแพรไหมว่าอย่าไปบอกใครน่ะ ความลับสุดยอด^^ แพรไหมก็บอกว่า"งั้นไปเรียนต่อคาบต่อไปน่ะ รู้ตัวรึเปล่า บอลทำให้เราโดดเรียน^^"แล้วใครใช้ให้มาฟังเล่า 55 ไปเลยไป^^บอลพูดขึ้น แพรไหมก็เดินจากไป ด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มจนบอกไม่ถูก\\เธอยิ้มตลอดจนไม่หุบ จนทุกคนคิดว่า เธอมันบ้าไปแล้วจริงๆนั้นแหละ