ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ลากกระเป๋าเดินทาง ลัดฟ้าสู่ดินแดนแห่งเบียร์

    ลำดับตอนที่ #8 : เหตุผล - ที่คุณควรจะคว้าโอกาสการเป็น 'นักเรียนแลกเปลี่ยน'

    • อัปเดตล่าสุด 24 ก.พ. 56


    วันนี้มีน้องคนนึงในเฟส น้องโบว์เค้าตามแอดเรามาจากบทความนี้ค่ะ เราคุยกับน้องมาได้ซักพักแล้ว
    น้องเค้าถามเราว่า เราตามอ่านบทความของเต้าหู้เหมือนกันใช่ไหม? ก็บอกไปว่าใช่
    แล้วก็ได้พูดถึงเรื่องว่า ทำไมเราถึงมาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน และเหตุผลอะไรที่เราควรมา
    เลยอยากเอามาพูดถึงให้คนที่กำลังสองจิตสองใจว่าเราจะไปดีมั้ย? หรือไม่ไปดี เผื่อว่าจะได้ตัดสินใจกันได้ค่ะ (:

    ตั้งแต่เดิมเลย เราไม่มีความคิดที่อยากจะมาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนเลยค่ะ ไปตามอ่านบทความของคนอื่นๆ ส่วนมากจะมีความคิดนี้ตั้งแต่เด็กๆ
    ต่างกับเราค่ะ ไม่เคยคิดว่าจะมาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนเลยแม้แต่นิดเดียว แล้วเราก็เคยคิดว่าถึงมาสอบเราก็ไม่ได้หรอก อังกฤษก็ไม่เก่งเลิศเลอด้วย
    จนกระทั่งเราได้อ่านบทความของเต้าหู้ YFU#15 เกาหลีใต้ พออ่านๆไป มันก็เกิด inspiration (แรงบันดาลใจ) ขึ้นมาว่า
    เออ ชีวิตเราชีวิตนึง อยากลองอยู่ห่างครอบครัว อยู่ห่างสิ่งที่เราคุ้นเคย ทิ้งทุกอย่างซักปีนึ่ง ไปอยู่ที่ไหนซักแห่งบนโลกใบนี้ ใช้ชีวิตแบบที่ไม่คิดว่าในชีวิตนี้จะได้ใช้ เดินทางแบบที่เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึงจะได้เดินทางจนถึงที่สุดว่าเราจะไปอยู่ตรงไหนของโลกใบนี้
    เราคิดว่าชีวิตนี้ พ่อแม่คงไม่อยู่ค้ำฟ้าดูแลเราไปตลอดจนแก่จนเฒ่า เราต้องช่วยเหลือตัวเราเองนะ ดังนั้น ฝึกให้คุ้นตั้งแต่ตอนนี้จะดีกว่า
    แล้วตัวเราเนี่ย ก็มีความฝันว่าอยากทำงานต่างประเทศมานานแล้วค่ะ อยากทำงานที่ไหนก็ได้ที่ไม่ใช่ประเทศไทย
    ไม่ใช่ไม่รักประเทศนะคะ แต่อยากทำงานที่เดินทาง อย่างไกด์ทัวร์แบบนี้ >_<

    ตัวเราเองก็พึ่งมารู้ว่าอยากไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจัง เพราะมาเจอบทความของเต้าหู้
    บวกกับว่าตอนนั้น(และตอนนี้) โครงการ YFU ยังไม่เป็นที่รู้จักแพร่หลายมากนักในหมู่นักเรียนไทย คนเลยสมัครสอบน้อย
    และโอกาสที่เราจะได้คงจะเยอะขึ้น ถ้าไปสอบ AFS เราคงไม่ติดแหงๆเลย
    ก็เลยเอาล่ะ! ลองดูซักตั้งแล้วกัน เสี่ยงดวง โง่ๆแบบเราอาจจะได้ก็ได้นะ เอาจริงๆไม่ได้เตรียมตัวไปสอบเลยค่ะ (ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง)
    ก็เลยสอบ แล้วไม่ได้คาดหวังด้วยว่าจะต้องไปประเทศนั้นประเทศนี้ ขอแค่เราได้เดินทางซักครั้งในชีวิตก็พอ (:

    แล้ววันนี้ อยู่ๆเราก็เปิดจดหมายที่เราเขียนถึงโฮสต์แฟมิลี่ในคอมขึ้นมาอ่านค่ะ อ่านแล้วรู้สึกประทับใจกับพารากราฟนี้ของตัวเองมาก
    ไม่รู้ว่าตอนเขียนคิดอะไรอยู่ 55555555555555555555
    พารากราฟนั้น มีอยู่ว่า


    "The reason that I want to take an exchange program is learning about other country.
    I’m not a kind of intelligent student. But I like to travel and observe everything that surrounds me.
    I’m already go to Europe, Scandinavia and China with my family.
    I loved to observe people in other country. They have a different culture.
    I think I’ll anxious to go to other country. I’ll missing my family and my friends.
    But I think this chance may come into my life just one time. And I can’t let it go.
    So, I choose to take this exchange program.

    เหตุผลที่ฉันต้องการเข้าร่วมโครงการนักเรียนแลกเปลี่ยนคือต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับประเทศอื่นๆ
    ฉันไม่ใช่นักเรียนประเภทที่เก่งหรือฉลาด แต่ฉันชอบที่จะได้เดินทางและสังเกตทุกสิ่งที่อยู่รอบตัวฉัน
    ฉันเคยไปยุโรป สแกนดิเนเวียและจีนกับครอบครัวมาแล้ว ฉันรักที่จะสังเกตผู้คนในประเทศต่างๆ
    พวกเขามีวัฒนธรรมที่แตกต่างกันออกไป
    ฉันคิดว่าฉันคงกระวนกระวายกับการเดินทางไปต่างประเทศ ฉันคงคิดถึงครอบครัวและเพื่อนๆของฉัน
    แต่ฉันคิดว่า โอกาสนี้อาจจะเข้ามาในชีวิตของฉันเพียงครั้งเดียวเท่านั้น และฉันก็ปล่อยมันไปไม่ได้

    ดังนั้น, ฉันจึงเลือกที่จะเข้าร่วมโครงการนักเรียนแลกเปลี่ยนนี้"

    (แกรมม่าง่อยมาก ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง)
     

    เราเลยอยากแนะนำทุกคนค่ะ ถ้าน้องๆมีโอกาส มีครอบครัวที่สนับสนุน ทุกอย่างพร้อมแล้ว
    อยู่ที่ตัวน้องเองว่าน้องพร้อมมั้ย

    พร้อมที่จะเดินทางรึเปล่า? พร้อมที่จะละทิ้งความเคยชินและสะดวกสบายที่เคยได้รับมามั้ย?
    พี่ว่าถ้าน้องพร้อม โอกาสที่ดีที่สุดในชีวิตของน้องก็รอน้องอยู่


    ถ้าน้องๆแต่ละคนได้มีโอกาสเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของโครงการแลกเปลี่ยนไม่ว่าทุนใดก็ตาม ถ้าได้คุยกับเพื่อนๆในโครงการ
    จะรู้เลยว่าเพื่อนๆทุกคนมีความฝันเหมือนกันกับเรา จุดหมายปลายทางของทุกคนคือจุดหมายเดียวกันกับเรา
    ความฝันทุกคนจะแรงกล้ามากๆ ในดวงตาแต่ละคนจะเป็นประกายเมื่อได้พูดถึงการเดินทาง
    เราว่านี่แหละ คือโอกาสที่ดีที่สุดในชีวิตพี่ 1 ปีในการอยู่ที่นั่นจะร้ายหรือดีเราไม่รู้
    แต่เราว่าอย่างน้อยก็ขอให้เราได้ ได้ผิดพลาดบ้าง เหนื่อยบ้าง ท้อบ้าง เพราะความผิดพลาดจะทำให้เราเติบโตขึ้น
    อย่าลืมนะคะ


    การเดินทางนับหมื่นล้านไมล์ เริ่มต้นที่ย่างก้าวเล็กๆก้าวแรก (:
    ขอให้ทุกคนโชคดี แล้วมาเป็นหนึ่งในนักเรียนแลกเปลี่ยนด้วยกันนะคะ.


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×