chequered ดินแดนแห่งเวทมนต์

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

บทความที่ท่านจะได้อ่านต่อไปนี้ ได้กล่าวถึงดินแดนแห่งหนึ่ง ที่ซึ่งมันได้ถูกสรรค์สร้างขึ้นมาจากอำนาจแห่งเวทมนต์ ด้วยฝีมือทายาทแม่มดคนสุดท้ายที่หลงเหลืออยู่บนโลกใบนี้ และนามของดินแดนนั้นก็คือ  “เชคเคอร์ด”



ถึงแม้ดินแดนแห่งนี้จะถูกสร้างขึ้นจากเวทมนต์ แต่ทว่า กลับไม่มีผู้ใดเลยในดินแดนแห่งนั้นที่มีเวทมนต์ พวกเขาต่างก็เป็นแค่เพียงมนุษย์ปถุชนธรรมดา ไร้ซึ่งคาถา หรืออำนาจพิเศษเหนือมนุษย์คนอื่นๆ กล่าวง่ายๆก็คือ พวกเขาเป็นแค่เพียงกลุ่มคนที่อาศัยหลบอยู่ในพื้นที่อื่นที่แตกต่างไปจากเรา สถานที่ที่เปรียบเสมือนซ่อนตัวเองอยู่ในเงามืดของรัตติกาลที่ไม่มีวันสว่าง สถานที่ที่เงียบเหงา หดหู่ ลึกลับ และถูกสาป



เชคเคอร์ดเป็นดินแดนเล็กๆที่ถูกสร้างขึ้นเมื่อหลายพันปีก่อนโดยแม่มดที่ชื่อ ลานนิวส์เม เหตุผลที่เธอสร้างดินแดนแห่งนี้ขึ้นเพราะองค์กษัตริย์คาริเอร์ดผู้ปกครองอาณาจักรเล็กๆทางตอนล่างของทวีปยุโรปเป็นผู้ขอร้อง เนื่องจากต้องการพาพลเมืองหลายแสนคนในพระราชปกครองให้หลบหนีภัยธรรมชาติและโรคระบาดอันโหดร้ายที่กำลังคร่าชีวิตผู้คนในเมืองไปนับไม่ถ้วน โดยมีข้อแลกเปลี่ยนอย่างหนึ่งก็คือ จะต้องให้เธอปกครองประชาชนในแคว้นนั้นกึ่งหนึ่ง รวมทั้งเธอจะแบ่งดินแดนให้ทางราชวงศ์เดิมเพียงส่วนเดียวเท่านั้น ซึ่งองค์คาริเอร์ดก็ยินยอม



ในเดิมทีนั้น ไม่มีใครในเมืองเคยรู้มาก่อนว่า นางลานนิวส์เมมีพลังอำนาจมากมายขนาดสร้างแผ่นดินจากเวทมนต์ให้คนเข้าไปอยู่ได้ เพราะในขณะนั้น เธอเป็นเพียงแค่โหรทำนายดวงชะตาคนหนึ่ง แต่สิ่งที่แปลกไปจากโหรคนอื่นก็คือ เธอมักจะทำนายเหตุการณ์ทุกอย่างล่วงหน้าได้อย่างแม่นยำ ดังนั้น เมื่อถึงคราวกลียุค องค์คาริเอร์ดจึงไปขอคำแนะนำจากเธอ และเธอก็ได้เสนอแนวคิดสร้างโลกใหม่เพื่อให้คนไปอยู่อาศัย - - เมื่อองค์คาริเอร์ดได้ทราบดังนั้นจึงขอร้องให้เธอสร้างมันดินแดนลี้ภัยที่ว่าและยอมรับข้อเสนอของนางทุกประการ



แท้จริงแล้ว สิ่งที่นางลานนิวส์เมทำลงไปนั้นหาใช่เพราะความสงสารหรือเห็นใจชาวเมืองแต่อย่างใด เธอได้มีแผนการร้ายอย่างหนึ่งซ้อนไว้ในใจของเธอ เนื่องจากเธอเองรู้ตัวดีว่า การใช้เวทมนต์สร้างแผ่นดินที่ว่านี้ขึ้นมา ย่อมจะต้องสูญเสียพลังชีวิตของตนเป็นอันมาก และเธอเองในฐานะผู้มีเวทมนต์ (แม่มด) คนสุดท้าย ย่อมไม่ปล่อยโอกาสที่เธอจะได้ปกครองเหล่ามนุษย์ผู้ไร้เวทมนต์นั้นหลุดลอยไปได้ง่ายๆแน่นอน และที่สำคัญ เธอจะต้องพยายามหาทางสืบเชื้อสายผู้มีเวทมนต์ของเธอให้คงอยู่และให้เป็นใหญ่เหนือมนุษย์ทั้งปวงให้ได้ - - แต่ทว่า ดูเหมือนแผนการของเธอคงจะไม่สำเร็จ เพราะหลังจากที่เธอสร้างแผ่นดินเชคเคอร์ดนี้ขึ้นมาเพียงไม่กี่ปี เธอก็สิ้นใจ - - โดยไม่มีทายาทผู้มีเวทมนต์คนใหม่เกิดขึ้นมาเลย และนี่ก็เปรียบเสมือนจุดจบของเชื้อสายแห่งเวทมนต์ที่ได้สืบทอดกันมายาวนาน





พีโนเทรียม เป็นเมืองหนึ่งซึ่งอยู่ในอาณาจักรเชคเคอร์ด เป็นเมืองที่เรียกได้ว่าสำคัญที่สุดของแผ่นดินนี้เลยก็ว่าได้ แต่ทว่ามันกลับถูกจำกัดให้อยู่แต่ในบริเวณแคบๆเนื่องมาจากคำสาปของนางลานนิวส์เม เพราะว่าเมืองพีโนเทรียม เป็นเมืองซึ่งปกครองโดยราชวงค์แห่งคาริเอร์ด และก็เป็นอาณาจักรเดียวที่ยังคงมีกษัตริย์ผู้สืบทอดเชื้อสายลงมาเรื่อยๆเป็นผู้ปกครอง โดยไม่ได้ขึ้นอยู่กับความควบคุมทางการปกครองของนางลานนิวส์เม ซึ่งเธอได้ปกครองเมืองขนาดใหญ่ที่มีชื่อว่าโบคินิวล์  ซึ่งเป็นเมืองที่มีผู้คนอาศัยอยู่มากที่สุด และเธอตายจากไป ที่เมืองนั้นก็มีการเลือกผู้แทนมาปกครองสืบต่อเรื่อยมา



ถึงแม้ว่านางลานนิวส์เมจะตายไปแล้ว แต่ของวิเศษที่นางได้สร้างขึ้นมานั้นยังคงยืนอยู่จนถึงกาลปัจจุบัน เปรียบเสมือนไอยราที่ถึงแม้จะสิ้นชีพไปแล้ว แต่งาอันมีค่าก็จะยังคงอยู่และเป็นที่หมายปองของทุกคน และนั้นเอง ก็เป็นชนวนของการสงครามที่เกิดขึ้นในแผ่นดินเชคเคอร์ดไม่รู้จักจบจักสิ้น



ของวิเศษที่นางลานนิวส์เมสร้างขึ้นนั้น แต่แรกเริ่มเดิมที มีจุดประสงค์อยู่เพียงสองประการคือ หนึ่ง ใช่สำหรับติดต่อกับโลกภายนอก หรือที่ชาวบ้านในเมืองนั้นเรียกว่า “โลกเก่า” - - สองคือ เพื่อถวายเป็นของกำนัลแก่องค์คาริเอร์ดที่ยกแผ่นดินให้นางตามสัญญา และเพื่อให้ใช้พลังของมันการปกครองเมืองจากภัยพิบัติอื่นๆ แต่ก็แลกด้วยข้อกำหนดเพิ่มเติมอีกหนึ่งอย่างก็คือ จะต้องไม่มีการโยกย้ายเมืองกลับสู่โลกเก่าอีกเป็นอันขาด นั้นคือ เมืองนั้นจะต้องอยู่ในดินแดนเชคเคอร์ดไปตลอดกาล - - โดยส่วนใหญ่ หลายคนอาจจะมองว่าของวิเศษนั้นเป็นสิ่งที่ดี แต่ชาวเชคเคอร์ดหลายคนกลับมองว่า นี่เป็นการมอบความหายนะมาสู่เมืองมากกว่าที่จะสร้างคุณค่าแก่พวกเขาอย่างแน่นอน



มูลเหตุของสงครามนั้นเกิดมาจากการที่นางลานนิวส์เมได้เสียชีวิตลง และดูเหมือนในขณะนั้น เธอยังไม่ได้สร้างสิ่งใดให้แก่เมืองโบคินิวล์เลย ชนชั้นปกครองของโบคินิวล์จึงอิจฉาและมีความต้องการที่จะได้ของวิเศษที่อยู่ในเมืองพีโนเทรียมมาอยู่ในอำนาจของตน - - แต่ทว่า ไม่ว่าเมืองโบคินิวล์จะมีไพร่พลหรือความสามารถมากเพียงใด ก็มิอาจช่วงชิงของวิเศษที่ว่านั่นมาได้ สิ่งวิเศษที่นางลานนิวส์เมสร้างขึ้นมานั้นมีอำนาจวิเศษมากมายเกินกว่าที่คนธรรมดาจะต่อกร - - แต่อย่างที่ได้กล่าวไว้ ของยิ่งมีคุณมาก ก็ย่อมที่จะมีโทษมาก เพราะอำนาจทั้งหลายที่เกิดขึ้นมานั้น หล่อหลอมขึ้นมาจากคำสาป แต่อย่างไรก็ตาม พลังของมันก็ไม่เคยถูกปลดปล่อยอย่างเต็มที่เลยสักครั้ง เนื่องจากในโลกใบนี้ ไม่มีใครมีอำนาจเวทมนต์ที่จะดึงเอาความชั่วร้ายภายในนั้นออกมาได้เลย พลังนั้นจึงยังคงนอนนิ่งอยู่ภายใต้ของวิเศษที่นางลานนิวส์เมสร้างขึ้นตลอดมาดุจดั่งตะกอนในน้ำนิ่งที่ยังไม่มีผู้ใดคนขึ้นมา



กล่าวลงมาถึงยุคปัจจุบัน เมื่อผู้นำโบคินิวล์รู้ตัวแล้วว่าคงไม่มีทางชิงสิ่งวิเศษมาได้แน่ การสงครามทั้งหลายจึงได้เงียบหายไปนานหลายสิบปี - - โดยดูเหมือนว่า พวกเขาจะยอมรับความพ่ายแพ้ต่ออำนาจศักดิ์สิทธิ์ แต่ความจริงแล้ว พวกเขาไม่เคยยอมแพ้อะไรง่ายๆ ไม่ว่าสิ่งที่พวกเขารอคอยอยู่นั้นจะเป็นอะไรก็ตาม



ถึงแม้จะเว้นห่างสงครามมาหลายปี แต่ทว่า ชาวเมืองพีโนเทรียมเองก็ยังคงไม่พบกับความสุขที่แท้จริงอยู่ดี เพราะพวกเขาทุกคนยังคงรับรู้และหวาดกลัวพลังของนางลานิวส์เมที่แฝงผ่านมากับของวิเศษ อำนาจคำสาปที่ไม่มีวันถูกลบล้าง - - แต่องค์กษัตริย์ในรุ่นต่อๆมากลับไม่เห็นด้วยกับชาวเมือง พวกเขามองว่ามันเป็นเหมือนเกราะป้องกันที่จะช่วยใช้ทุกคนรอดพ้นจากภัยภิบัติทั้งปวง



ด้วยเหตุนี้เอง จึงมีคนกลุ่มหนึ่งพยายามที่จะล้มล้างอำนาจเวทมนต์ที่ปกครองเมืองมาเกือบหนึ่งพันปี แต่การกระทำเช่นนั้นมันยากเหลือเกิน เพราะจะไม่มีใครที่จะสร้าง หรือทำลายของวิเศษนั้นได้เลยนอกจากตัวผู้สร้างเอง ดังนั้น ไม่ว่าใครที่ไหนก็ไม่อาจล้มล้างชะตากรรมแห่งนี้ไปได้เลย เพราะถึงแม้จะพยายามสักเพียงใด ก็ไม่มีวันเป็นผล







แต่ทว่า ก็กลับมีสิ่งที่มิอาจคาดฝันเกิดขึ้น เมื่อมีกลุ่มบุคคลหนึ่งที่โลกเก่าพลัดหลงเข้าไปยังดินแดนเชคเคอร์ด การพลัดหลงของคนกลุ่มนี้ ไม่ว่าจะโดยบังเอิญหรือบัญชาของพระเจ้าก็ตามที ก็ถือเป็นโชคดีของชาวเชคเคอร์ดโดยแท้ เพราะพวกเขา ได้นำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลกสิ่งต่างๆในเชคเคอร์ดอย่างมากมาย และแน่นอน มันรวมไปถึงการไขปริศนาลับของสิ่งวิเศษ อันจะนำไปสู่การลบล้างพันธสัญญาที่องค์คาริเอร์ดได้เคยให้ไว้แก่นางลานนิวส์



แท้จริงแล้ว การผจญภัยที่จะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงและกอบกู้แผ่นดินนั้นมิได้เกิดขึ้นในตอนนี้ เพราะนี่เป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นของสงครามอันจะบังเกิดขึ้นในภาคที่สอง  ซึ่งจะนำไปสู่โศกนาฏกรรมอันแสนเศร้าของทุกคนที่ต้องต่อสู้กับอำนาจความชั่วร้ายที่ตื่นขึ้นมาจากก้นบึ้งในความเคียดแค้น อันทำให้ผู้คนในเมืองเดียวกันต้องมาฆ่าฟันกันเอง เพราะเนื่องจากกิเลสตัณหาที่เผยออกมาทางความโลภอันไม่สิ้นสุดของมนุษย์ - - ดังนั้น เรื่องที่กำลังจะปรากฏต่อสายตาท่านต่อไปนี้ จึงเป็นเสมือนปฐมบทอันซึ่งเป็นชนวนที่จะนำไปสู่สงครามต่อไป…