ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    กลอนหนุกหนานเฮฮาปาร์ตี้

    ลำดับตอนที่ #2 : กลอนหนุกหนานเฮฮาปาร์ตี้ ภาคเซมากูเตะ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 65
      0
      5 มิ.ย. 48

    เมื่อนั้น….

    ทศกัณฐ์จอมโหดพิโรธใหญ่

    ยกทัพออกกรุงลงกาในทันใด

    เพื่อจะไปทำศึกกับองค์ราม

    ทั้งรถถังยานเกราะเหาะข้ามฟ้า

    เอฟสิบห้าเอฟสิบหกอีกพันสาม

    มีทหารอีกเจ็ดหมื่นคอยติดตาม

    น่าเกรงขามเสียงกึกก้องท้องธานี

    ผ่านปราสาทบนยอดเขาสูงเสียดฟ้า

    ที่นามว่าโอลิมปัสรัฐกรุงศรี

    ทันใดนั้นเทพซีอุสทรงฤทธี

    เหาะตามจะราวีหรืออย่างไร

    จนมาทันพลันพุ่งเข้ามาหา

    หยุดตรงหน้าทศกัณฐ์พลันสงสัย

    กระเป๋าตังค์ของท่านทำตกไว้

    ทศกัณฐ์กล่าวขอบใจด้วยไมตรี



    ก็รักเธอจริงนะนี่นะ

    หรือว่าจะ ให้สาบาน ก็ย่อมได้

    แม้ว่าเธอ จะเกิดมาเป็นควาย

    ก็จะขอ ตายตามเธอ ไปอีกที

    ไปเป็นนกเอี้ยง ขนสวย

    ถ้าเธอม้วย แล้วไม่เกิด ดันเป็นผี

    ก็จะขอ ตายตามเธอไปอีกที

    ไปเป็นโลง ชั้นดี ให้เธอไง

    ถ้าเธอดัน เกิดมาเป็นส้วม

    เอาวะหยวน จะเกิด เป็นขันให้

    ถ้าเธอดัน เกิดเป็นขี้ ก็บรรลัย

    ก็ตัวใคร ตัวมัน ฉันบ๊าย บาย



    วันนี้ตื่นสายตายแน่นะคราวนี้

    ทุกนาทีเคลื่อนไปไวนักหนา

    อยากจะฉุดหยุดตรึงซึ่งเวลา

    คงถูกว่าตื่นสายจนได้เรา

    วันนี้มีทีชเชอร์ลอเล้นอีก

    อยากหลบหลีกหนีไม่ทันเป็นคนเขลา

    แต่ทีชเชอร์คนเนี้ยบเฮี้ยบไม่เบา

    ถึงหนีเขาจับได้..ให้เอฟเลย

    เช้าวันนี้จึงรีบร้อนไม่นอนต่อ

    หากรีรอมัวอ้อยอิ่งมัวนิ่งเฉย

    อนาคตที่สวยซวยแน่เลย

    มีหวังเสยจบหกปีนี่หนักใจ

    วิ่งหน้าตั้งก็ยังวิ่งยิ่งรีบเร่ง

    สาวเท้าเองให้มันไม่ทันสาย

    ก้าวเข้ามาในห้องต้องโล่งใจ

    ยิ้มสดใสทีชเชอร์เลทเจ็ดนาที



    ม.เมียนั้นหายาก

    ต้องลำบากไปจีบมา

    ฝ่าตะพดของพ่อตา

    อีกคำด่าของแม่ยาย

    สินสอดและทองหมั้น

    เงินทั้งนั้นที่เสียไป

    ห้าทุ่มรีบดับไฟ

    คืนกำไรให้ตัวเอง



    เจ้านกน้อย ลอยฉลวย บนปุยเมฆ

    เจ้าช่างเสก ช่างสรรค์ ในงานศิลป์

    จึงปล่อยอึ จากฟากฟ้า มาสู่ดิน

    เกิดภาพศิลป์ บนผืนผ้า หน้าเราเอย



    เกรด A นั้นหายาก

    ต้องลำบากจดโพยไป

    นั่งลอกบานตะไท

    ใช้ทั้งหมึกเปลืองปากกา

    ต้องเก็บวางให้ไว

    ซ่อนเอาไว้ที่ลับตา

    เก็บไม่มิด F ลอยมา

    โอ้เธอจ๋าจำจงดี



    มีสลึงพึงบรรจบให้ครบบาท

    อย่าให้ขาดหายไปสักสลึง

    มีน้อยไปเป็นกรรมควรคำนึง

    สามสลึงต้องอยู่ศรีธัญญา



    มีต่อภาคหน้า.................โปรดติดตามชม............

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×