เรื่องเลวร้าย๘ที่ผมทำกับเพื่อนพี่สาว

เนื้อเรื่อง

> > > > > > > > อ่านให้ถึงตอนจบแล้วคิดว่าจะให้อภัยมั๊ย**** > > > > > > > > > >
> > >ผมอาศัยอยู่กับพี่สาวสองคนในบ้านสองชั้นหลังเล็กๆ > > > > >
> > >;ที่ทำงานของผมอยู่ห่างจากบ้านไม่มากนัก > > > > >
> > >;ทุกวันหลังเลิกงานผมจะเดินกลับบ้าน ด้วยความหวังอะไรบางอย่าง > > > > >
> > >;ครับ….ความหวังของผมกำลังเดินมาแล้ว……นางในฝันของผม >> > > > >
> > >ผมเฝ้ามองเธอมาหลายเดือนแล้วครับ > > > > >
> > >บางครั้งผมรู้สึกเหมือนกับว่ามีรอยยิ้มเล็กๆ
> > >จากเธอส่งมาให้ผู้ชายจืดๆ > > > > > เช่นผม (หรือหัวใจผมมันหลอกตัวเองนะ) >
> >
> > > > > > หลายครั้งที่ผมอยากจะเข้าไปแนะนำตัวกับเธอ > > > > >
> > >;แต่เพราะสายตาน่าเกลียด-น่ากลัวของกะเทยควายเพื่อนของเธอ > > > > >
> > >;ทำให้ผมต้องถอยกลับอย่างฝันหนีทุกครั้งไป > > > > >
> > >;หากบอกไปคงไม่มีใครเชื่อว่านักกีฬากล้ามใหญ่อย่างผม > > > > >
> > >จะกลัวกะเทยฝังใจเช่นนี้ > > > > >
> > >หลายเดือนมานี้ไม่มีซักวันเลยที่เจ้ากะเทยควายจะปล่อยให้เธอเดินคนเดียว > >
> >
> > > > > เมื่อไหร่ผมจะมีโอกาสนะ? แต่รักแท้ต้องไม่ทิ้งความพยายาม > > > > >
> > >;ผมเชื่อว่าวันหนึ่งโอกาสต้องเป็นของผม > > > > > > > > > >
> > >;ในขณะที่หัวใจผมกำลังอิ่มเอิบไปด้วยความหวังแห่งรักนั้น > > > > >
> > >กลับมีเหตุการณ์เลวร้ายที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้นกับชีวิตผม > > > > >
> > >เพื่อนของพี่สาวย้ายเข้ามาเช่าบ้านติดกับบ้านผม > > > > >
> > >;พี่สาวแนะนำให้ผมรู้จัก “พี่มด”
> > >และขอแรงผมช่วยขนย้ายสัมภาระเข้าบ้าน > > > > >
> > >;แต่สายตาและรอยยิ้มของพี่มดที่มองมายังผมซิครับ > > > > >
> > >;ทำเอาหัวใจของผมเหมือนจะหยุดเต้น > > > > > ;ผิวของพี่มดขาวละเอียดมาก
> > >เข้าใจว่าคงผ่านการดูแลมาอย่างดี > > > > > ;พี่มดสูงประมาณ 170 ซม.
> > >เอวเล็กรับกับก้นที่ได้รูปอย่างแปลกประหลาด > > > > >
> > >;ในระหว่างที่ช่วยกันขนย้ายสิ่งของ > > > > >
> > >;ผมมองผ่านหน้าอกของพี่มดอย่างไม่ตั้งใจ > > > > >
> > >;แต่ก้ออดจะนึกถึงแตงโมลูกย่อมๆ
> > ที่แม่ค้าวางขายอยู่ในตลาดไม่ได้
> > > > > > > > ;เธอเอามันมาจากไหนนะ เห็นแล้วน่าหนักอกหนักใจแทนจริงๆ > > > > >
> > >;ยามที่เราขนย้ายสิ่งของผ่านช่องทางเล็กๆ ที่ต้องค่อยๆ
> > >เบียดผ่านกัน > > > > > > > > > > > > > >
> > >
> > >;ผมรู้สึกได้ถึงความนิ่มจากร่างกายพี่มดที่บดเบียดลงมาบนร่างกายที่เต็มไปด้ว
> > >ยเม > > > > ็ดเหงื่อของผม > > > > >
> > >มันเป็นความรู้สึกที่คนอย่างผมยากจะบรรยายจริงๆ > > > > >
> > >;พี่มดคงมองผมเป็นน้องเลยไม่ได้ระวังตัว > > > > >
>ผมได้แต่ข่มความรู้สึกแปลกๆ
> > >ที่กำลังปะทุขึ้นมาในใจอย่างสุดความสามารถ > > > > >
> > >อย่างน้อยก้อเพื่อเห็นแก่พี่สาวผม > > > > > > > > > >
> > >วันเวลาผ่านไปพี่มดมาเป็นแขกประจำของพี่สาวผมแทบทุกวัน > > > > >
> > >บางวันก้อชวนกันออกไปดูหนังพักผ่อน > > > > > บางวันก้อชวนกันไปหาหมอความงาม
> >
> > > > > > > ;(ไม่รู้พี่สาวผมจะบ้าความงามตามพี่มดไปถึงไหนไม่เข้าใจจริงๆ) > >
> >
> > > > > แต่สายตาที่พี่มดมองมายังผมมันแฝงแววตาแปลกๆ มากขึ้นทุกวัน > > > > >
> > ;บางคืนผมหลับตานอนยังมองเห็นรอยยิ้มและแววตาคู่นั้นจนนอนไม่หลับ
> > > > > > > > ;ต้องลุกขึ้นมาออกกำลังกายหนักๆ
> > >เพื่อข่มความรู้สึกตัวเองให้บรรเทาลง > > ;... > > > > >
>คืนนี้ตีสองกว่าแล้ว
> > >ผมตื่นขึ้นมาเพราะเสียงเรียกของพี่สาว > > > > >
> > >;ผมเดินลงบันไดมาเจอพี่สาวกำลังประคองพี่มดที่อยู่ในอาการเมาไม่ได้สติ > > >
> >
> > > > ;พี่สาวบอกว่าคืนนี้เพื่อนร่วมรุ่นเลี้ยงฉลองกัน > > > > >
>แต่พี่มดเมามาก
> > >กุญแจบ้านพี่มดก้อหาย จึงต้องพามานอนบ้านเรา > > > > >
> > >แล้วพี่สาวก้อบอกให้ผมประคองพี่มดขึ้นไปนอนบนห้องของพี่สาว > > > > >
> > >;ส่วนตัวพี่สาวขับรถออกจากบ้านไปส่งเพื่อนๆ อีกสองสามคน > > > > > > > > > >
> > >ผมประคองพี่มดขึ้นบันไดไปห้องพี่สาว > > > > >
> > >;ด้วยแขนขาที่สั่นจนแทบควบคุมไม่ได้ > > > > > ;กลิ่นไวน์อ่อนๆ > > > > >
> > >ผสมกับกลิ่นน้ำหอมราคาแพงที่อาบอยู่บนตัวพี่มดลอยมาแตะจมูก > > > > >
> > >ลูกแตงโมย่อมๆ มันเบียดกับร่างกายผม
> > >จนหลุดออกจากเกาะอกมาโชว์แก่สายตา > > > > > ผมได้แต่ข่มความรู้สึกตัวเอง >
> >
> > > > > > ประคองพี่มดขึ้นมาจนสุดขั้นบันไดอย่างยากเย็น > > > > >
> > >แต่แล้วเหตุการณ์ที่ผมไม่คาดคิดก้อเกิดขึ้น > > > > > ;คงด้วยความเมา
> > >พี่มดผลักผมเข้าไปติดผนัง > > > > >
> > >;หน้าอกทั้งสองบดเบียดกับหน้าอกเปลือยเปล่าของผมอย่างแนบแน่น > > > > >
> > >;ก่อนที่ผมจะทันได้ตั้งตัว > > > > >
> > >;ริมฝีปากของพี่มดก้อกดลงมาบดเบียดกับริมฝีปากผม > > > > > ;... > > > > >
> > >;จากนั้นสติของผมก้อขาดลง > > > > > ;ลืมผิดชอบชั่วดี ลืมทุกสิ่งรอบกาย > >
> >
> > > > > ผมทำสิ่งเลวร้ายที่สุดในชีวิตกับพี่มด อย่างไม่น่าให้อภัย > > > > > >
> >
> > > > > > ;สติผมกลับคืนมาอีกครั้งหนึ่ง > > > > >
> > >ภายใต้เสียงร้องครวญครางเจียนจะขาดใจของพี่มด > > > > >
> > >แต่ทุกอย่างมันก้อสายเกินที่จะแก้ไขซะแล้ว > > > > >
> > >อารมณ์ที่อัดอั้นมันไหลออกจากตัวผมอย่างสุดจะควบคุม > > > > >
> > >;ผมไม่น่าทำมันลงไปเลย….. > > > > > ;... > > > > > ;ผมขอโทษ…. > > > > >
> > >;เสียงขอโทษของผมหลุดออกมาจากปากอย่างแผ่วเบา > > > > >
> > >;ภายใต้เสียงสะอื้นและน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย > > > > >
> > >ผมกอดกระชับพี่มดอย่างสำนึกผิดในการกระทำของตัวเอง > > > > >
> > >;แต่เลือดที่ไหลออกมาเต็มขาของพี่มดทำให้ผมตกใจแทบสิ้นสติ > > > > > ;... >
> >
> > > > > > ;หลังจากคุณหมอรับตัวพี่มดเข้าห้องฉุกเฉินแล้ว > > > > >
> > >ผมทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้อย่างหมดแรง > > > > >
> > >;คงเป็นครั้งแรกของพี่มดที่เจอเรื่องเลวร้ายเช่นนี้ > > > > >
> > >;พี่มดจะให้อภัยผมหรือเปล่านะ > > > > >
> > >;หากพี่มดแจ้งความกับตำรวจผมจะทำอย่างไรดี > > > > >
> > >;ผมไม่น่าทำกับพี่มดอย่างนี้เลย > > > > > ;แต่ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ
> > ร่างกายมันทำไปตามความต้องการของมันเอง
> > > > > > > > ;แล้วผมจะบอกเรื่องนี้กับพี่สาวอย่างไร? > > > > > ;... > > > >
> >
> > >;พี่สาวยืนจ้องหน้าผมด้วยแววตาที่ยากเกินจะบรรยาย > > > > >
> > >;ผมนั่งก้มหน้าปล่อยเสียเบาๆ เล็ดลอดออกจากปากอย่างยากเย็น > > > > >
> > >;“ผมขอโทษครับพี่” > > > > > ; > > > > > ;พี่ก้อรู้ว่าผมเกลียดกะเทยมาก > >
> >
> > > > > \"ผมลืมตัวถีบพี่มดตกบันได” > > > > > ;ผมทำไปอย่างไม่รู้ตัวจริงๆ ครับ
> >
> > > > > > > ;………. > > > > > ;……. > > > > > ;….. > > > > >
> > >
> > >;(เพราะรู้….ข้าจึงปล่อยนังมดไว้กับแก…..คิดไม่ถึงจริงๆ…พี่สาวรำพึงเบาๆ) >
> >
> > > > > > ;... > > > > >
> > >;……นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า…..กะเทยควรระวังชายกล้ามใหญ่….เหอ…เหอ… > > >
> >
> > > > > > > > > ;อ่านถึงตอนนี้แล้ว ถอนหายใจกันเฮือกใหญ่ ทำไมเหรอ จ๊ะ @^_^@