fic prince of tennis

ลำดับตอนที่ #8 : วันที่แสนเหนื่อย&สุดซวย

วันที่แสนเหนื่อย&สุดซวย
______________________________________________________________________________
"ไม่ไว้ใจกันแล้วหรอเรียวมะคุงชั้นโกรธแล้วนะ!!!!!!!!"ซากุโนะ
"นี่เจ้าเปี๊ยกรู้มั้ยว่าพวกเราต้องลำบากแค่ไหน!!!"เอจิ
"ไม่รู้ครับ_ _"เอจิเซ็น(มันยังกวน teen อีก -*-)
"เฮ้ย!!! กระทืบมัน"โมโมะ(เอางี้เลยเรอะO[ ]O)
"หยุดเดี๋ยวนี้นะ นี่คือการปล้น เอ้ยไม่ใช่ หยุดเดี๋ยวนี้นะ เรามาอาศัยเขาอยู่เราจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ ฉอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"เทะสึกะ
"ขอโทษนะเทะสึกะ ชั้นทนไม่ไหวแล้ว!!!"เอจิ
แล้วพวกตัวจริงก็วิ่งไล่เอจิเซ็นรอบบ้าน(ยกเว้น เทะสึกะ ฟูจิ)
10 รอบผ่านไป
แล้วเอจิเซ็นก็หยุดแล้วยกปืนขึ้นมา(เฮ้ยมันไปเอามาจากไหน!!!!O[ ]O)
"เฮ้ยเอจิเซ็นนายเอาปืนมาจากไหน"โมโมะ
"รุ่นพี่ไม่เห็นเหรอฮะว่าผมเอามาจากไหน"เอจิเซ็น
"ไม่เห็น"โมโมะ
"ตาเซ่อ"เอจิเซ็น
"แต่ว่านะเอจิเซ็นนายยิงปืนเป็นแล้วเหรอ"ทากะ
"เป็นสิฮะ ไม่งั้นผมจะหยิบมาหาหอกอะไรล่ะฮะ"เอจิเซ็น(ไอ้นี่กวนทั้งชาติ)
"เจ้าเปี๊ยกยิงแม่นเปล่าอ่ะ"เอจิถามเสียงสั่น
"ไม่รู้สิฮะ เพราะปกติ ผมยิงขาเจือกไปโดนหัว ยิงหัวเจือกไปโดนหัวใจ
ยิงแขนยิ่งจังไลโดนทั้งหัวใจและสมอง"เอจิเซ็น
"เอจิเซ็นอย่าทำอะไรพวกเราเลยนะTTOTT"ทุกคน
"แล้วผมจะยิงรุ่นพี่ไปทำไมล่ะฮะ"เอจิเซ็น
"แล้วนายหยิบปืนมาทำไมล่ะ!!!!"ทุกคน
"ก็เนี่ยปืนแก็บ ยิงไม่ได้ เอามาขู่เฉยๆแค่นี้ก็ไม่รู้พวกรุ่นพี่นี่โง่จริงๆ555+"
"นี่เจ้าเอจิเซ็นแกกล้าหลอกพวกเราหรอ!!!"โมโมะ
"แกตาย!!!!!!!!!!!!!!!!"ทุกคน
แล้วทั้งหมดก็เริ่มวิ่งอีกรอบ
จนกระทั่งถึง4 ทุ่ม
ทุกคนก็เริ่มเหนื่อย
"ฝากไว้ก่อนเถอะเจ้าเปี๊ยก แฮ่ก แฮ่ก"เอจิ
"อย่าลืมมาเอาคืนก็แล้วกันนะฮะ แฮ่ก แฮ่ก"เอจิเซ็น
แล้วพวกรุ่นพี่ก็รวมตัวกันเพื่อจะก่อม็อบ เอ้ย เพื่อหาแผนแกล้งเอจิเซ็น
โดยใช้ซากุโนะเป็นตัวล่อ(พวกแกเนี่ยเลวได้ใจจริง -*-)
"แต่ว่าเดี๋ยวบอกริวซากิวันพรุ่งนี้ตอนมืดๆก็แล้วกัน"โมโมะ
"ทำไมล่ะโมโมะ"เอจิ
"พรุ่งนี้ตอนมืดๆมีความเป็นไปได้100%ว่าฝนจะตกนายก็เลยจะใช้โอกาสนี้ใช่มั้ยล่ะ
โมโมะ"อินูอิ
"ครับ^^"โมโมะ
เช้าวันรุ่งขึ้น
"นี่เรียวมะชั้นขอคุยด้วยเดี๋ยวนึงได้มั้ย"ซากุโนะ
"ได้สิ"เอจิเซ็น
แล้วทั้งคู่ก็เดินออกไปที่สวนหลังบ้าน
"แล้วพาชั้นมาที่นี่มีธุระอะไรหรอ"เอจิเซ็นเปิดประเด็นถาม
"เมื่อวานทำไมเรียวมะคุงถึงลืมพวกเราล่ะ"ซากุโนะ
"เอ่อ...ชั้นขอโทษ"เอจิเซ็นทำหน้าสำนึกผิด
"ชั้นไม่ยกโทษให้หรอกลืมพวกเราแถมไม่ไว้ใจพวกเราอีก�
แล้วยังแต่งเพลงให้ใครอีกก็ไม่รู้"ซากุโนะ
"ชั้นขอโทษเพลงนั้นน่ะชั้นแต่งให้เธอนะ ซากุโนะ"เอจิเซ็น
"จริงเหรอ เรียวมะคุง ที่ชั้นโกรธเมื่อกี้น่ะชั้นแกล้องเธอเล่นเฉยๆน่ะ"ซากุโนะ
"ขอบใจมากนะที่ไม่โกรธชั้น"เอจิเซ็นวิ่งเข้าไปกอดซากุโนะ
"เอ่อ เรียวมะคุงปล่อยได้แล้วจ๊ะ-/////-"ซากุโนะ
"เอ่อ...โทษที^///^"เอจิเซ็น
"ผมว่างานนี้คงใช้ริวซากิไม่ได้แล้วมั้งครับ"โมโมะ(พวกแกแอบดูเหรอ)
"งั้นใช้โฮริโอะก็แล้วกัน"เอจิ
"เชื่อมือผมเถอะครับรุ่นพี่"โฮริโอะ
ตกค่ำ
"นายจะปลุกชั้นมาทำไมเนี่ย"
"นี่เอจิเซ็นออกไปข้างนอกกับชั้นหน่อยสิ"โฮริโอะ
"อือ"
พอเอจิเซ็นออกมาข้างนอกโฮริโอะก็รีบวิ่งเข้าไปปิดประตูพร้อมล็อกกลอน"เฮ้ย!!!เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ"เอจิเซ็น
"นายนอนตรงนั้นแหละ"โมโมะ
เสียงของโมโมะดังออกมาจากบ้าน
"นี่มันบ้านผมนะฮะ"เอจิเซ็น
"ช่วยไม่ได้นายอยากลืมพวกเราเอง"เอจิ
"ชิ~แล้วซากุโนะล่ะ"เอจิเซ็น
"เป็นห่วงแฟนจังนะ ริวซากินะหลับแล้วไม่มีใครช่วยนายได้หรอก555+"โฮริโอะ
"พวกเราไปนอนก่อนนะ~"ทุกคน
"ชิ ไปนอนบ้านเพื่อนก็ได้"แล้วเอจิเซ็นก็เดินไปที่รถ
แล้วเอจิเซ็นก็นึกอะไรขึ้นมาได้.....
"กุญแจอยู่ในบ้าน!!!"เอจิเซ็น
"โทรศัพท์ล่ะ"เอจิเซ็นเอามือล้วงกระเป๋า
"อยู่บนห้อง!!!"
"ซวยจริงๆ นอนข้างนอกก็ได้วะ"เอจิเซ็น
______________________________________________________________________________
TBC.....
ฮ่า ฮ่า วันนี้เรียวมะซวยจริงๆ
กุญแจรถอยู่ในบ้าน
โทรศัพท์อยู่บนห้อง
สรุปได้นอนนอกบ้าน
แต่ยังไงก็เม้นด้วยนะคร้าบบบบบบ