คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #46 : บทที่ 43 สงคราม (1)
เรมีเอลุมบาแผลที่หน้าท้อแล้วหอบัวโยน เลือสีสไหลรินผ่าน่อว่าระหว่านิ้วระทบพื้นหินอ่อนสีาวนพื้นุ่ม่ำไป้วยเลือสๆ
"ท่านบาเ็บนี่.." ราฟาเอลส่เสียใแล้วเินเ้ามาหา
เามีเรือนผมสีน้ำาลอ่อนๆแล้ววาสีฟ้าริใ บุลผู้นี้็ืออัรเทวทูราฟาเอล อัรเทวทูแห่ารรัษา
เาเินเ้ามาใล้แล้ววาฝ่ามือลบนบาแผลอเรมีเอล แสสว่าสีาวอบอุ่นพลันส่อประายเหนือแผลนั้น สัพัปาแผล็ปิสนิท
"รัษาไ้แ่บาแผลภายนอเท่านั้นนะ อย่าไร็้อระวั อย่ายับร่าายมานั" ราฟาเอลเือนอย่าหวัี
"แล้ว..วามทรำอท่านลับมาหมแล้วหรือ?" เาถาม
"อืม..." เรมีเอลอบรับในลำอ
"แล้วเหุใท่านถึถูบล็อวามทรำเล่า ไหนะเรื่อลไปอยู่บนโลมนุษย์อี"
"...้าำเรื่อนั้นไม่ไ้ ำไ้อีที.. ็อนที่ื่นึ้นมาในห้อทลออะไรสัอย่า.." เรมีเอลพยายามรุ่นิ แ่วามเ็บปว็แล่นี๊เ้าสมอ ราฟาเอลเห็นเ้าเลยเอ่ยเือน
"ถ้านึไม่ออท่าน็อย่าฝืนเลย"
เรมีเอลยิ้มแห้ๆแล้วราฟาเอล็อัวไปัารธุระ่อ
เรมีเอลเินไปามทาอย่าอ่อนแร เมื่อสุทา็เป็นประูบานให่สีาวสะอา ประับ้วยอัมีทุนิที่มีบนโล
เาผลัประูเ้าไป แสสว่าเิ้า็สาออมานมออะไรไม่เห็น เายืนนิ่อยู่หน้าประูแล้ว็ปิมันล ไม่ว่า้าในะมีอะไรหรือมีใร็าม อนนี้เาไม่พร้อมสำหรับอะไรทั้สิ้น
"อัรเทวทูเรมีเอล ที่ายแนำลัะมีสรามระหว่าเทวทูและปีศา อท่านไปร่วมเป็นแนว้านับพวเรา้วยเถิ" ราฟาเอลเินเ้ามาหาเาอย่าเร่ร้อนแล้วรีบลาเาไป้วยพร้อมอธิบายให้ฟัอย่าเร่่วน
เรมีเอลสะุ้ใับำเอ่ยทัาราฟาเอลและประมวลผลับำพูนั้น
สรามระหว่าเทวทูและปีศา...
หมายวามเบลฟ์็มาั้นหรือ
เาแล้วเบลฟ์้อสู้ันในสรามรั้นี้ั้นหรือ
เรมีเอลสะบัหัวไล่วามิที่เาเ็บปวใแล้วมอรไหน้าหน้า พยายามะยืนหยั้วยัวเอ
ทาฝ่ายเบลฟ์
หนึ่ั่วโม่อน หลัาท่าน้าวปีศาเรียัวเบลฟ์ลับปิาทิส
เธอพบผู้นมามาย
รวมทั้'พี่น้อ'อเธอ มหาบาปอี 6 น
"เหอะ นึว่าใร ที่แท้็นทรยศ ยัมีหน้าลับมาอีนะ" หิสาวผู้มีเรือนผมสีแเพลิพูเหน็บแนมเธออย่าแ้นเือ เธอือาาน มหาบาปแห่วามโรธ
"เปลี่ยนไปมานะเบลเฟอร์" หิสาวอีนผู้มีเรือนผมสีทอยาวรสยายถึลาหลัและวาที่ี้สูึ่ปรายามอเธออย่าเยเอ่ยทั เธอือลูิเฟอร์ ัวแทนมหาบาปแห่วามหยิ่ทะน
"หิสาวผู้มีวามรัมัเปลี่ยนไปเสมอ เ้มแ็ึ้น.. หรืออ่อนแอล" หิสาวผู้มีเรือนผมสีบลอน์ีและวาสีเียวมรับรอยยิ้มสีุหลาบหวานๆนั้นเลี่ยนิ้วมือเรียวยาวไปบนแ้มเธออย่าอ่อนโยน ระิบ้าหูอย่าแผ่วเบา เธอือแอสโมิอุส มหาบาปแห่ราะ
"แ่ถึอย่าไร็อ้อนรับลับมานะที่รั" แอสโมิอุสล่าวึ้นอีรั้พร้อมรอยยิ้มพิมพ์ใ เธอผายมือไปทา้านหลัให้เห็นมหาบาปนอื่นๆอีที่ไม่ไ้เ้ามาทัทายเธอ แ่มอเธออยู่ห่าๆ้วยสายาเลือบแลใ
"เบลฟ์!!" เสียเล็ๆอเ็ผู้ายัึ้น
เบลฟ์ที่เริ่มห่อไหล่้วยวามัวลผ่อนลายลแล้วยิ้มบาๆพร้อมหันไปมอร่าเล็ที่วิ่เ้ามาอ
"นีเบล.."
"เบลฟ์ลับมาแล้วริๆ้วย เบลฟ์เป็นยัไบ้า"
"..สบายี" เบลฟ์ฝืนยิ้มส่ให้นีเบลแล้วยีผมนีเบลเสียยุ่เหยิ นีเบลเยหน้ามอนัวสูว่าึ่อยู่ในอ้อมแนเาแล้วทำหน้านิ่ไป
"เบลฟ์... อย่าร้อไห้สิ" นีเบลเอื้อมมือไปเ็น้ำาบนพวแ้มสีุหลาบนั้นอย่าเบามือ
"เอ๋" เบลฟ์ร้ออย่าแปลใแล้วยมือปาน้ำาบนแ้มัวเอ เธอมอหยาน้ำใสๆในมือแล้ว้อนสะอื้น็มาหยุอยู่ที่อ
เบลฟ์นั่ลุเ่า มือเรียวระหว้าัวเ็ายมาอแน่นแล้วุหน้าที่ออเล็ๆ
"นีเบล.. นีเบล ้า.. ้าวรทำยัไี" เบลฟ์สะอึสะอื้นร้อไห้อนีเบล ึ่เ็าย็ยืนอึ้ออบอย่าไม่รู้ะทำอย่าไร
นีเบลที่เยเป็นเ็ี้แยอบร้อไห้โวยวายนั้นลับเป็นฝ่ายปลอบเธอ อนนี้เธอ่าหาที่เป็นนี้แย
"เ้มแ็ไว้นะเ้าะท่านเบลเฟอร์" พอร์เียเอื้อมมือมาแะแผ่นหลัอเบลฟ์แล้วเอ่ยให้ำลัใ
"..้า้อ.. ไปทำสรามแล้ว.. พวเ้า.. รออยู่ที่นี่นะ หา้ารอ ้าะลับมาหา" เบลฟ์ยิ้มแล้วุมพิที่หน้าผาอเ็ายและอพอร์เีย ผู้อยิามรับใ้นสนิท
"ลับมาให้ไ้นะเบลฟ์ สัาที่ว่าะเป็นเ้าสาวให้นีเบลเบลฟ์ยัไม่ไ้ทำามเลยนะ" นีเบลพูอย่าเอาแ่ใึ่เบลฟ์็ยิ้มบาๆให้อย่าอ่อนแร
เบลฟ์เินาไป เธอยมือึ้นใ้แนเสื้อปาหยาน้ำใสๆบนใบหน้าออ แล้วล้วเ้าไปในระเป๋าาเหยิบบาสิ่ออมา
เป็นหลอแ้วใส ้าในเป็นอเหลวที่สีที่ในนั้นเปลี่ยนสีไปเรื่อยๆอย่าไม่แน่นอน
'ยาทำลายระบบประสาทรับรู้วามเ็บปวทาร่าายและิใ'
เบลฟ์เปิุ๊อออแล้วยึ้นื่มอย่าไม่ลัเล
ความคิดเห็น