คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : - 13 -
อนที่ 13
ำหนารเิมือพรุ่นี้บอสะ้อเินทาไปเาะเู แ่เิ้อเลื่อนนัและเปลี่ยนาเูเป็นประเทศี่ปุ่นแทน บอสึมอบหมายานให้แทยเลียร์เอสารที่้อเ็น่อนบอสะไม่อยู่ออฟฟิศะนั้นสามวันที่ผ่านมานี้แทยทำอะไรอย่าอื่นไม่ไ้นอา ทำาน ทำาน ทำาน แล้ว็ทำาน
“เสร็แล้วรับ!!” แทยพูเสียื่น เมื่อแฟ้มเอสารถูวาไว้บนหัวเา้วยแรไม่เบานั เ็บแ่ร้อไม่ออ หรี่ามอบอสที่วาแฟ้มมาทั้หมสามแฟ้มในราวเียว
“ยัไม่ไ้ถามเลย ะบอว่าอันนี้แยเ็บไว้่อน ลับาี่ปุ่น่อยเลียร์”
“อ่อ ทีหลัยื่นให้ีๆสิรับ บอสวามาแ่ละทีมันเ็บ” แทยลอบบ่นเสียหุหิ วาแฟ้มที่ไ้มาใหม่ให้ไลออไปอีสอ่วแน บอสมอแทยที่ทำานัวเป็นเลียวลอสามวันที่ผ่านมา ยอมรับว่าารมีแทย่วยไ้มา เพราะานุิหลายอย่าเาโยนมาให้แทยทำมันทั้หม ถึะยัไม่รบีแ่แทย็ทำานมาไ้เือบะรบสามเือนเ็มแล้ว ไม่มีอะไรน่าหนัใเว้นเสียแ่ว่า
“เยิะเรียน่อบ้าหรือเปล่า?” แทยหยุพิมพ์ื้อๆ เยหน้ามอบอสพลาระพริบาปริบ
“อะไรนะรับ?”
“ถามว่าเยิะเรียน่อโทมั้ย?”
“เอ่อ...” แทยอ้าปา้า สมอิไปหลาหลายแบบ บอสถามแบบนี้หมายวามว่า ---
“บอสถามทำไมรับ?”
เี๋ยวนีุ้เลาเริ่มย้อน บอสอมยิ้มเล็น้อย เอ่ยเสียเรียบเรื่อยับอีฝ่าย
“ถามู เห็นว่าเรียนเ่ เลยิว่าอยาเรียน่อ”
“ผมไม่อบเรียนเท่าไร” แทยสารภาพ “แ่็เรียนไ้รับ”
“ั้นเหรอ? แล้วถ้าะเรียน่ออยาเรียน้านไหน?”
“อืม...” แทยทำท่านึ สสัยนึนานไปหน่อยบอสเลยยื่นมือมาีนิ้วลาหน้าผาเสียัป๊อ !
“อีแล้วนะรับ!!” แทยพูเสียุ่น “มันเ็บบอสไม่รู้หรือไ”
“ีให้ื่นาฝันนี่ไ ทำานรับุเลา ผมอ่อนบ่ายโม” พูบ็เินัวปลิวทิ้ไว้แ่รอยแลาหน้าผา แทยลอเปิหน้าม้าู นึในใถ้ามีโอาส่อให้ในฝันเาะระโใส่บอสแล้ว่วนหน้าให้สาสมับวามแ้นที่สั่สมมาลอั้แ่เริ่มทำาน
“เสร็แล้วร้าบ” ลี แทยพูประโยนี้้วยเสียเหนื่อยอ่อน โยปิเาะเลิานไม่เินห้าโมเย็นแ่สามวันที่ผ่านมาเินออาออฟฟิศฟ้า็มืสนิทเป็นเวลาสามทุ่มแล้ว
“โอเ” แฮยอนพยัหน้ารับโยสายายัไม่ละาออมพิวเอร์ แทยยอรับว่าสามวันมานี้เาเหนื่อยมา เลิาน้าลับถึห้อ็สี่ทุ่มว่าเอเีย็ล้มัวลนอนแบบไม่ิอะไรอี แ่เหนือสิ่อื่นใบอสอ็ยัเสมอ้นเสมอปลายือมาเ้าว่าเาและลับบ้าน้าว่าทุน
ูเหมือนะเป็นนิสัยออีฝ่ายไปเสียแล้ว เ้าใอยู่ว่าที่มาเร่ัน็เพราะะไม่อยู่ที่นี้ั้สี่วัน
“แล้วบอสเรียมัวไปี่ปุ่นเรียบร้อยแล้วหรอรับ?” แทยถามึ้น บอสอละสายาาออมพ์มามอหน้าุเลาพลาเลิิ้ว
“อะไรนะ?”
“เอ่อ ผมถามว่าบอสเรียมัวไปี่ปุ่นเรียบร้อยแล้วหรอรับ?”
“อ่อ เอสารเรียบร้อยแล้วั้แ่เมื่อวาน แล้วมีอะไรที่้อเรียมอีหรือ?” บอสถามเสียื่อ ุเลาไ้ฟั็ยมือเาหัวแ้เ้อ ลอบหัวเราะเสียแห้่อนะ่อมหัวเพื่ออลาลับบ้าน
“แทย”
“รับ?”
“าแฟให้แ้วหนึ่สิ่อนะไป”
ออฟฟิศอนนี้เหลือเพียบอสและเาอยู่ันามลำพั ะว่าไปอนไม่มีใร็วนวัเวใแปลๆ แทยเินไปที่ห้อรัวหยิบแ้วใส่านรอ่อนะสบถออมาเมื่อเห็นว่าา้มน้ำร้อนถูถอปลั๊้วยฝีมือุแม่บ้านไปแล้ว
ะนั้นเาเลยยืนีบสิบนาทีรอน้ำเือ ัผาแฟับน้ำาลลในถ้วย ะนั้นมือถือในระเป๋า็เิสั่นาารแ้เือนทำให้แทยละาาราแฟหยิบมือถือึ้นมาู
‘อยู่ไหน?’
แทยลอบลอา อ่าน้อวามที่ึ้นมาพร้อมื่อแล้วเลือที่ะว่ำหน้าอวาไว้ให้พ้นหูพ้นา แ่ผ่านไปไม่ถึสอนาทีเสียเรียเ้ามือถือ็แผร้อลั่นท่ามลาวามเียบนร่าบานึใ
“บ้าเอ้ย!!” และ้วยวามใมือเาึเผลอปัถ้วยาแฟนเือบ ทว่า โทรศัพท์เาลไปนอนแอ้แม้ที่พื้นส่วนที่แ้วาแฟไม่ามนั่นเพราะเาเอามือไปรอรับเอโยร
“ว้อยยย ร้อนนนน!!” แทยแผเสีย้าับัวเอมอหาระาษทิู่ะที่ปาเบะร้อเพราะวามุ่ม่ามที่ไม่เ้าใรออใร
ะที่แฮยอนเินมาที่ห้อรัวเพราะเห็นว่าแทยหายไปนาน ร่าสูสะุเ้าับเสียร้อนั่นเ้าพอี
“ทำอะไรอนายเนี่ย!”
ายหนุ่มปราเ้ามาิ วาามอพื้นที่โยรอบและไม่ำเป็น้อพึ่ำอธิบายใๆาแทย
“น้ำร้อนลวรับ” บอสมวิ้ว ระุแนแทยให้เินามออมา้วยัน ผลัประูห้อน้ำ่อนะรไปที่อ่าล้าหน้า เปิน้ำและยื่นมือแทยเ้าไป
“ไปทำท่าไหนเนี่ย อยู่ีไม่ว่าี” แฮยอนบ่นึ้น้วยน้ำเสียเหนื่อยหน่าย มอมือบาที่ปรารอยแเป็นปื้น แทยล้ามือ้วยวามปวแสบปวร้อนะที่บอสผละออไปโยที่แทยไม่รู้ว่าออไปไหน
แฮยอนลับมาอีรั้พร้อมับอุปร์ที่แทยไ้แ่ระพริบาปริบๆ อีฝ่ายแะน้ำแ็ที่นำมาา่อฟีเอร์ลในะละมัล้าามอป้าแม่บ้าน านั้น็เทน้ำเย็นลในะลัมัอีที ายหนุ่มหยิบผ้าเ็หน้าออาระเป๋าเสื้อ ุบน้ำเย็นั่อนะบิพอหมา
“ยื่นมือมา” แทยทำามอย่าว่า่าย ยื่นมือออไป้านหน้า สัมผัสเย็นวาบเิึ้นทันทีที่บอสวาผ้าเ็หน้าที่พันทบเป็นแนวยาวบนมือเา ร่าสูบ่นึ้นเบาๆ
“นอาโ่แล้วยัุ่ม่ามอีหรอ?”
“อโทษรับ” แทยพูเสียเรือ บอสนิ้วลที่แผลึ่ยัสอยู่มาทำให้แทยร้อรวออมาเบาๆ
“โนเยอะหรือเปล่า?” เสียทุ้มเอ่ยถาม เอาผ้าออและุบน้ำทำ้ำวิธีเิม
“ไม่แน่ใ แ่อนนี้ปวทั้มือเลยรับ” แทยว่าเสียอ่อย ูเหมือน้าที่ไม่ถนัะโนลวเยอะว่า
“นายนี่มัน...” แฮยอนลอบถอนหายใ วาผ้าเย็นับนมือ้ายอแทย่อนะับมือวาออีฝ่ายพลิูเพื่อสำรววามเสียหาย แทยระพริบา้ำ ปลายนิ้วเย็นัอบอสไล้วนไปทั่วฝ่ามือเาไม่แน่ใว่าเป็นเพราะวามเย็นนทำให้เารู้สึาหรือไม่ อนนี้ถึไม่ไ้รู้สึเ็บปวแม้แ่น้อย ร่าเล็เยหน้ามอใบหน้าหล่อเหลาอนที่้มสำรวฝ่ามือเาอย่าั้ใ ใล้ินเห็นรอยล้ำใ้าอีฝ่ายเ่นั ไหนะเม็แมลวันเล็ๆที่อยู่บริเวแ้ม
ไม่เยใล้นรับรู้ไ้ถึลหายใอุ่นร้อนแบบนี้ ปลายนิ้วเี่ยวันไว้อย่าอ้อยอิ่ะที่บอสลอบสบาับแทยที่แอบมอนเอ
โยปิเามัะเป็นฝ่ายที่ถอนสายาออมา่อน แ่ราวนี้แทยทอสายามออีฝ่ายอย่าเปิเผย ระทั่วาู่มออีฝ่ายเลื่อนมาสบ เิระแสบาอย่าึ่เบาบาและไร้มวลน้ำหนัแผ่ระายอยู่รอบ้านพวเา แ่สร้าวามสั่นไหวรุนแรอยู่้าใน
แทยสะท้านเฮือ วามเยือเย็นู่โมเาที่ฝ่ามือแ่ภายในลับร้อนรุ่ม แ่าาสัมผัสที่อีฝ่ายมอบให้ลิบลับ
“ไปโร’บาลีว่า” แฮยอนเอ่ยทำลายวามเียบ เาถอนสายาออาใบหน้าเรียวสวย
“เห? บอสรับ ือ...เี๋ยวผมลับไปทายาเอา็ไ้” แทยประมวลผล่อนะเอ่ยปิเสธ ไม่อยาให้มันลายเป็นเรื่อให่โ แุ่่ม่ามทำน้ำร้อนลว็อายะายอยู่แล้ว
“ันไม่รู้ว่ามันเป็นเยอะเท่าไร ไปให้หมอรวนั่นแหละีแล้ว” บอสเอ่ยเสียนิ่ะหันลับไปเ็บอุปร์เียบๆ แทย้มหน้ามอพื้น้วยวามรู้สึผิ
“ถ้าั้นเี๋ยวผมไปโรพยาบาลนเียว็ไ้รับ ะไ้ไม่รบวนบอส”
บอสพ่นลมหายใเหนื่อยหน่ายออทามู หวัให้อีฝ่ายรับรู้โยร
“ทีเรื่ออย่านี้ล่ะ็เถียเ่ึ้นมาเลยนะรับ ้ออ้อนวอนให้ไปโรพยาบาลับผมมั้ย ุถึะยอมไปับผมีๆ ุลี แทย”
บอสเน้นื่ออเาลท้ายและทำให้แทยเสียวที่หลัอึ้นมา ร่าเล็พยัหน้าหึหั รับผ้าที่ห่อน้ำแ็่อาบอสมาถือประบไว้ในมือ
ใ้เวลาไม่นานแทย็ไ้รับารรวานายแพทย์ มุน แทอิล ่อนหน้าะมาที่โรพยาบาลแทยไ้ยินบอสุยสายโทรศัพท์ับใรบาน แ่นึเท่าไร็นึไม่ออว่าบอสะุยับใรที่ไหน พอเอหน้าหมอมุนอีรั้วามทรำ่อนหน้า็ทำให้แทยิออทันที
“ไปไมาไเนี่ย” แทอิลเลิิ้วถาม ทอมอร่าเล็อแทยสลับับแฮยอน
“น้ำร้อนลวมือ รวให้หน่อย รอ้านอนะ” บอสพูรวบรั สัมผัสอุ่นวาบที่หลัอ็เิาฝีมือบอสที่บีบลมา่อนะออาห้อไป
หมอมุนยิ้มอ่อนให้นไ้
“สวัสีรับ ำหมอไ้มั้ย?”
“ไ้รับ”
“ีั อูมือหน่อยนะ อืม ปมพยาบาลเบื้อ้นแล้วสินะ” แทอิลเพ่มอผิวอแทยที่อนนี้ปรารอยแัเน
“ริๆแผลน้ำร้อนลวไม่ี่วัน็หาย แ่้อทนปวแสบปวร้อนหน่อยแล้วแ่รี ถ้าโนมา็หลายวัน เิุ่มอย่าี้ออเอนะ หมอะสั่ยาทาภายนอให้” แทยมอหมอมุนที่พู้วยน้ำเสียน่าฟัสมับเป็นหมอ บรรยาาศรอบัวออีฝ่ายสบและเย็นเยือทว่าลับเป็นมิรน่าบหา
“รับ”
“ว่าแ่ทำยัไถึน้ำร้อนลวไ้ล่ะเนี่ย” หมอมุนถามเสียำ “แถมแฮยอนยัพามาโร’บาลเอ้วย”
แทยไม่เ้าใประโยหลัะนั้นเาึอบไ้แ่ำถามแร
“ผมะาแฟให้บอสแล้วเผลอปัแ้วน่ะรับ”
“อ๋อ ทีหลัระวัหน่อยน้า ~” หมอมุนว่ายิ้มๆ
“เี๋ยวล้าแผล ทำแผลเนอะ ูๆแล้วมือ้ายน่าะหายยาหน่อย”
“รับ”
“ไม่ำเป็น้อเร็นานั้น็ไ้ ยัไเรา็รู้ัันอยู่แล้ว”
“เอ่อ...” ถึะพูแบบนั้นแ่แทย็ไม่่อยมั่นใเท่าไร แทอิลอมยิ้ม่อนะลมือล้าแผลให้อีฝ่ายอย่าเบามือ
เิวามเียบระหว่านั้น แทยเอลอบมอหมอมุนหลายรั้่อนะเิำถาม่าๆามมามามายนับไม่ถ้วน
“ุหมอ...”
“รับ?” แทอิลรับำ แ่แทยทิ้่วไป ร่าบาลอบัริมฝีปา่อนะเรียบเรียประโยใหม่
“ุหมอรู้ัับบอสมานานแล้วหรอรับ?”
“อ๋อ...็ั้แ่เาย้ายลับมาอยู่ที่เาหลีน่ะ”
“…??…” ร่าบาเผลอย่นหัวิ้วเ้าหาัน
ระหว่าที่เริ่มพันผ้า็อแทอิล็เล่าเรื่อบอสที่แทยไม่เยรู้ให้ฟั
“เาย้ายลับมาอยู่เาหลีถาวรั้แ่เรียนมอ้นปีสอล่ะมั้ เห็นว่าเป็นเ็ที่เ้ามาลาเทอมันับโยอ็เลย่วยันูแลน่ะ รู้ัโยอใ่มั้ย?”
“เอ่อ รับ” แทยพยัหน้าฟั่อ
“ริๆแฮยอนับโยอไม่่อยถูันเท่าไรหรอ่วแร แ่ว่าวามริแล้วสอนนั้นนิสัยเหมือนันมาเลยั้หา เวลาทำอะไร็เลยเหมือนแ่ันลอ” แทอิลเล่า้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม
“แ่ึ้นมอปลายมา...” หมอมุนหยุเว้นวรรไป่ว เผยยิ้มที่แทยไม่เ้าใวามหมาย
“เรา็่าน่าเรียนน่ะ แฮยอน็ไปสนิทับโยอมาว่า ส่วนัน็เอาแ่เรียนพิเศษเลยไม่ไ้สนใใร โทษทีนะถ้าันเล่าอะไรที่นายอยารู้ไม่ไ้”
“เอ่อ ไม่ใ่เลยรับ” แทยปิเสธเสียสั่นแ่แทอิลลับหัวเราะิั
“็เห็นนายถาม ็เลยนึว่าอยารู้เรื่ออแฮยอน”
ร่าเล็นั่้มหน้าุ ใบหน้าเห่อร้อนอย่าไม่ทราบสาเหุ
“มีอะไร็ถามแฮยอนรๆเถอะ เาไม่ว่าอะไรหรอ”
แทยยิ้มแห้ นึแย้อยู่ในใว่าบอสเนี่ยนะะไม่ว่าถ้าเาเิั้ำถามละลาบละล้ว
“อโทษรับ ผมไม่เห็นว่าบอสเาสนิทับใรแล้วผม็ไม่ล้าถามบอสรๆ”
“็นะ ... เี๋ยว็ิน เาใีนะ โยเพาะับอะไรที่เาอบ” แทอิลยยิ้มุมมือแทยแล้วบอวิธีารูแลรัษาแผล
“หมั่นทายาบ่อยๆ็พอ เป็นุ่มอย่าเาอย่าแะ เี๋ยวรอรับยา้านนอนะรับ”
“อบุรับุหมอ”
“เอันรั้หน้าเรียพี่็ไ้”
แทยยิ้มลับ รู้สึสบายใแม้ว่าะพูุยันไม่ี่รั้ เินยิ้มออาห้อรว่อนะะัึเมื่อเอใบหน้าบอสับำพูถาถา
“เ็บัวแล้วยัยื้มระรื่น าิส์หรอไ?”
“เปล่ารับ” แทยทำหน้าูม ่อมาึิึ้นไ้ว่าไม่สมวร
“หมอมุนบอว่าให้ไปรอรับยาไ้เลย”
“แล้วแผลอีี่วันถึะหาย”
“เอ่อ ไม่ทราบรับ” แฮยอนส่ายหน้าหน่ายๆ ่อนะบ่นึ้นลอยๆ
“ูเอาเถอะนะ อยู่ีไม่ว่าีเทน้ำร้อนใส่มือัวเอเย”
“อุบัิเหุรับ”
“ี่วบแล้วล่ะเรา ถ้าเ็วบะไม่ว่าเลย” แทย้มหน้าุไม่โ้เถียำล่าวอบอสระทั่เินมาถึที่นั่รอิวรับยา
“เห้อ เ็” แทยเหลือบมอนที่นั่บ่นฟ้าบ่นอาาศอยู่้าน้า รู้ัวแหละว่าทำให้บอสเสียเวลา
“อโทษริๆรับ ผมไม่ระวัเอ” แฮยอนเพียแ่ปรายามอร่าเล็สลับับมือที่พันผ้าไว้อย่ามิิ แทยสะุ้เพราะู่ๆมือทั้สอ้า็ถูอีฝ่ายว้าไปวาบนั แม้ว่าะเป็นนโผ่ผ่าพูาไม่เ้าหูแ่ทุสัมผัสาอีฝ่ายลับเ็มไป้วยวามอ่อนโยน
แทยลอบมออีนที่เอาแ่ลูบมือเา้วยใบหน้ารุ่นิ ูเหมือนะหนัใับอะไรบาอย่า
“บอส”
“…”
“บอสรับ” แฮยอนึสายาเลื่อนลอยลับมามอใบหน้าอีฝ่าย
“ยัเ็บอยู่หรือเปล่า?”
“นิหน่อยรับ”
“ืนนี้ทำอะไรลำบา...” บอสเว้น่วไปอึใ
“ับรถ็ไม่ไ้้วย ะลา็ไ้นะ”
แทยส่ายหน้าหวือ
“แผลแ่นี้ ไม่เป็นไรหรอรับ อีอย่ามือวาผมไม่่อยเ็บเท่าไร”
“ั้นเหรอ?” แฮยอนหรี่าถาม่อนที่นิ้วึ่ลูบวนอยู่่อนหน้าะลมาที่ลาฝ่ามือเานแทยทำหน้าเหยเ
“บอสรับ~” ร่าเล็ราเสียเรือ เ็บนน้ำาเล็
“พรุ่นี้ลาหยุ็แล้วัน” บอสเอ่ยออำสั่ที่ทำให้แทยไม่สามารถปิเสธไ้ หมายเลรับยาอเา็ถูานเรียพอี บอสึผละออไปัารให้้วยนเอ
แทยมอามร่าสูส่า ผิวาวอบอสโเ่นนหลายน่าับ้อสายาไปที่อีฝ่ายอย่าไม่ปิบั ร่าเล็ระลึถึสิ่ที่ผ่านมาาที่ใสั่นอยู่แล้วอนนี้เ้นแรนหายใเ้า็ยัเ็บ
แฮยอนฟัวิธีารใ้ยาาเภสัอย่าั้ใ เมื่อเสร็ึเินลับมาหาแทยที่นั่หน้าป่วยอยู่ที่เ้าอี้ัวเิม
“เสร็แล้ว ะินอะไร่อนลับหรือเปล่า?” แทยเยหน้ามอเา ้วยวาู่ลมึ่ปรือ่ำ้วยหยาน้ำลอหน่วย แฮยอนเสสายาหลบ่อนะลับมาสบาู่โใหม่
“ว่าไ หิวอะไรมั้ย ะินแถวโร’บาลหรือบ้านัวเอ”
“อะไร็ไ้รับ” แทยอบเสียอ้อมแอ้มในลำอ
“นี่ แ่น้ำร้อนลวไม่ใ่หรือไ ทำหน้าเหมือนหมอรวเอเนื้อร้าย”
แทยยื่นปาทำให้เา้อมอไปทาอื่น ทาไหน็ไ้ที่ไม่ใ่หน้าแทยในเวลานี้
“ลุ ๆ” สุท้ายเา้อเอ่ยับทเอ เินนำโยทิ้อีฝ่ายไว้้านหลัแบบทุที โรพยาบาลในเวลานี้ยัพลุพล่านไป้วยนนอเพราะยัไม่หมเวลาเยี่ยม ทั้ยัมีลีนิพิเศษที่เปิเพาะอนเย็น
ร่าเล็้าวเท้าเร็วเพื่อเินามบอสให้ทัน เาเห็นแผ่นหลันั่นท่ามลาผู้น โเ่นเป็นภาพสีเพราะมีเพียุโฟัสเียวในสายา ระทั่อีฝ่าย่อยๆลืนหายไปแทยึัสินใเรียอีฝ่ายไว้
“บอสรับ”
แ่แฮยอน็ไม่หันลับมา เา้าวเท้าให้เร็วึ้นอีระทั่่วแนสามารถรั้นรหน้าไว้ไ้ แฮยอนะัในทันที เาเหลียวมามอร่าเล็สลับับมือออีฝ่ายที่ำายเสื้อไว้
“ฮยอ”
แทยเอ่ยเสียแผ่ว
“อบุนะรับ”
แม้ไม่ไ้มอหน้าแ่็ยัไ้ยินเสีย แฮยอนลอบถอนหายใบาเบา เลื่อนมือไปแะมือแทยออ่อนะถือแนอีฝ่ายไว้
“ับแบบนี้เี๋ยว็เ็บแผลพอี”
“…”
“แล้วเวลาอบุใรเาให้ทำหน้าาแบบนี้ัน” แทยเผลอหัวเราะทั้ที่บอสำลัเอานิ้วี้ันหน้าผาเา
“อบุรับ” ร่าเล็เอ่ยึ้นใหม่ วาู่ลมเล็หยี ริมฝีปาบาแย้มยิ้มว้าเผยแผฟันเรียสวย
“…”
“ทุๆอย่าเลย” บอสรับำในลำอ หลุบสายาหันหนีไม่มอหน้าแทยหรือมือัวเอ แ่ท้ายที่สุ็ละสายาาใบหน้าอีฝ่ายไม่ไ้
เยิว่าอนทำปายื่นเหมือนเป็น่ารัี แ่้นพบไ้เร็วๆนี้ว่าอนยิ้มน่ารัว่า
TBC.
#มายบอสJY
ความคิดเห็น