คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : SF ● LILLY 01
LILY
0 1
PARING : KAIHUN l AUTHOR : _ZENOQ
TWITTER : @horiznx l HASTAG : #ติ๋มตูดใหญ่
เป็นเวลานานเกือบสองชั่วโมงที่เซฮุนยังนั่งกระฟัดกระเฟียดหน้ามุ่ยจ้องหน้าเจ้าของผิวสีแทนแฟนของตัวเองจนทำให้กาแฟร้อนที่สั่งมานั้นเย็นเฉียบ จงอินเองก็นั่งหน้าย่นอยู่และเขาไม่คิดจะเอ่ยถามเซฮุนด้วยว่าเป็นอะไรเพราะเขารู้ดีว่าแฟนตัวเองกำลังงอนเรื่องอะไร
“ มึงจะไม่ถามกูหน่อยหรอว่าเป็นอะไร ” คนตัวขาวตัดสินใจเปิดบทสนทนา
“ กูรู้อยู่แล้วว่ามึงงอนอะไรแต่กูบอกไปแล้วมั้ยว่าไม่มีอะไรในก่อไผ่อย่างที่มึงคิด ”
“ กูโทรไปหาตั้งหลายสายมึงก็ไม่รับกูกลัวว่ามึงจะลืมนัด พอมึงรับกลับมีเสียงผู้หญิงแทรกมาในสายจะให้กูคิดยังไง ” เซฮุนนั่งกอดอก
“ ก็เขามาถามเรื่องงาน กูทำงานนะเซฮุนจะไม่ให้คุยอะไรกับใครเลยหรือไง ”
“ แล้วทำไมต้องปิดเครื่องตัดสายกูทิ้ง มึงเห็นกูเป็นควายมีเขาสีชมพูหรือไง ” เซฮุนเริ่มพูดเสียงดังขึ้นทำให้คนในกาแฟหันมามองเป็นตาเดียวกัน
“ มองห่าไรไม่เคยเห็นแฟนทะเลาะกันหรือไง! ” เซฮุนมองกราดไปทั่ว จงอินที่นั่งอยู่ก็เอ่ยขอโทษพร้อมกับก้มหัวเป็นยกใหญ่
“ มึงเรื่มจะพูดไม่รู้เรื่องแล้วนะเซฮุน ”
“ ทำไมมึงจะเลิกกับกูเหรอจงอิน ”
“……” ร่างหนากัดฟันกรอดและไม่โต้ตอบอะไร เขาไม่ชอบที่เวลาทะเลาะกันทีไรคนตัวขาวชอบพูดประโยคนี้อยู่เรื่อยไม่รู้หรือไงว่านอกจากเซฮุนเขาก็ไม่เคยมองใครคนอื่นเลย
“ มึงไม่ตอบอ่ะ ทำไมมึงไม่ตอบ ” เซฮุนพูดเสียงสั่นพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงมาจากดวงตาคู่สวย
“……” จงอินยังคงไม่ตอบอะไรออกไปเพราะเวลานี้ถ้าโต้ตอบแรงๆอาจจะทำให้เซฮุนเข้าใจผิดไปกว่าเดิม
“ ทำแบบนี้แปลว่ามึงอยากเลิกใช่มั้ย ฮือ ” เซฮุนร้องไห้ตัวโยนก่อนจะหยิบแก้วน้ำเปล่าที่วางอยู่ข้างๆมาสาดใส่หน้าคนตัวหนาที่นั่งอยู่ตรงข้ามกัน
ซ่าาาาาา ..
น้ำเย็นถูกสาดใส่บนใบหน้าคมทำให้จงอินที่นั่งอยู่ตอนนี้โกรธเซฮุนขึ้นมาแล้ว.. ทำไมต้องทำแบบนี้กับเขาด้วย เวลาคบกันจงอินมักจะเป็นฝ่ายยอมเซฮุนเสมอถึงแม้เซฮุนเองจะเป็นคนเอาแต่ใจแต่เขาก็ไม่เคยบ่นแต่ครั้งนี้แม่งไม่ไหวแล้ว
“ เออมึงจะเลิกใช่มั้ยได้มึงเลิกเลย กูไม่ทนแม่งแล้ว ” จงอินพูดเสียงสั่นก่อนจะเดินออกไปจากร้านปล่อยให้เซฮุนนั่งแหกปากร้องไห้อยู่ที่เดิม
✁✁✁✁
“ อ้าวติ๋มทำไมวันนี้มึงกลับมาบ้านเร็วจังวะ ” แบคฮยอนหนึ่งในสมาชิกเพื่อนบ้านที่ร่วมแชร์ค่าบ้านกับเซฮุนเดินมาทั้งๆที่ยังแปรงฟันอยู่เอ่ยถามเพราะปกติเซฮุนจะเลิกงานดึก
“ วันนี้เหนื่อย ไม่ทำห่าเหวอะไรแล้ว แม่ง !” เซฮุนทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาของบ้า ขณะเดียวกันคยองซูที่กำลังทำอาหารอยู่ในครัวก็ทำเสร็จเรียบร้อย
“ อะไรของแม่งวะ ”
“ ข้าวเย็นเสร็จแล้วพวกมึงจะกินกันเลยมั้ย ” คนตาโตเดินมาจากครัวทั้งๆที่ใส่ผ้ากันเปื้อนอยู่
“ ยังไม่หิวเลยแล้วนี้ชานยอลมันไปไหน ” แบคฮยอนชะเง้อหน้ามองหาคนตัวสูง
“ สนใจกันหลือเกินนะ เห็นนั่งดีดกีต้าร์อยู่ในห้องจะให้กูไปตามมั้ย ”
“ ไม่ต้องๆ ปล่อยแม่งไป ว่าแต่เซฮุนมึงดูไม่ดีเลยนะวันนี้ ” แบคฮยอนหย่อนดากนั่งลงข้างๆคนตัวขาว คยองซูที่ยืนอยู่ก็นั่งลงด้วย
“ กูเลิกกับจงอินแล้ว ” เซฮุนเบะหน้าทำท่าจะร้องไห้อีกรอบ
“ ห้ะ? ทำไมวะ ” แบคฮยอนทำสีหน้าไม่เข้าใจ
“ กูโทรไปหามันก็ไม่รับสายบางทีก็ชอบตัดสายกูทิ้ง พอมาวันนี้มันรับมีเสียงผู้หญิงด้วยเป็นมึงจะทำยังไง ฟื้ด.. ” เซฮุนสั่งน้ำมูกที่ไหลระหว่างการเล่าเรื่องลงในกระดาษทิชชู่ที่คยองซูยื่นมาให้เมื่อครู่
“ กูถามมันว่าจะเลิกกับกูมั้ยมันก็ไม่ตอบไม่ตอบก็แปลว่าอยากแน่ๆ กูโมโหมากเลยเอาน้ำสาดใส่หน้าแม่งเลย ฮือ แล้วมันก็บอกว่ามันไม่อยากทนแล้ว ฮือ ” เซฮุนพูดไปร้องไห้ไปเหมือนเด็กที่ถูกแม่ตียังไงยังงั้นเลย แบคฮยอนที่นั่งฟังเหตุการณ์ก็ไม่รู้จะทำยังไงได้แต่นั่งลูบหลังคนอายุน้อยกว่าอยู่อย่างนั้น
“ แต่มึงทำไม่ถูกนะติ๋มที่ไปสาดน้ำใส่เขาแบบนั้น บางทีจงอินมันอาจจะไม่ว่างคุยกับมึงได้ตลอดหรอกนะ ” คนเป็นพี่พูดปลอบใจ
“ แฟนกันไม่จำเป็นจะต้องคุยกันตลอดไม่ต้องกินข้าวด้วยกันตลอดแต่เขามีไว้ให้รู้ว่ามีอีกคนที่รักเรานะมึง ” แบคฮยอนยังคงพูดปลอบใจต่อไป
“ แล้วมึงโทรไปหามันกี่สาย ” คยองซูที่นั่งอยู่เอ่ยถาม
“ สามสิบกว่ารอบได้แต่กูก็โทรแบบนั้นปกตินะ ”
“ นั่นไง นี่เครือข่ายโทรศัพท์ไม่สแปมเบอร์มึงทิ้งก็บุญแล้วมั้ย ” แบคฮยอนแหกปากพูด
“ พวกมึงไม่เข้าใจคนมีแฟนแบบกูเลย “ เซฮุนทำหน้าน้อยใจก่อนจะลุกสบัดตูดตัวเองเดินขึ้นไปบนห้องปล่อยให้แบคอฮยอนกับคยองซูนั่งงงอยู่แบบนั้น
✁✁✁✁
“ นี่มึงจะไม่ง้อกูจริงๆหรอเซฮุน ” จงอินที่นอนเอามือก่ายหน้าผากอยู่บนเตียงตัวเองพร้อมกับนอนจ้องหน้าจอโทรศัพท์ที่เขาถ่ายคู่กับเซฮุน ตาคมยังคงมองหน้าจออยู่อย่างนั้น จะให้เขาโทรไปขอโทษก่อนมันก็ได้แต่ครั้งนี้เซฮุนทำรุนแรงเกินไป
“ มึงรู้มั้ยที่เป็นแฟนกันมาตั้งแต่ปีสามยันตอนนี้ทำงานแล้วกูไม่เคยโกรธอะไรมึงเลยนะตุ๊ด ” จงอินพูดกับหน้าจอโทรศัพท์
“ มึงจะตีจะเตะกูไม่เคยโกรธเลย ”
“ แต่เรื่องนึงที่กูรับไม่ได้คือทำไมไม่ไว้ใจกูเลยวะ”
“ มึงแม่งไม่รู้อะไรเลย ” จงอินมองคนในหน้าจออยู่อย่างนั้น
“ ไม่เคยรู้อะไรเลยจริงๆ ” ครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะยอมเซฮุนแล้วต่อไปนี้คงตัดใจแล้วจริงๆบางทีปล่อยไปแบบนี้อาจจะดีกว่ามานั่งทนกันอยู่ก็ได้
✁✁✁✁
สองอาทิตย์ผ่านไปจงอินก็ยังคงไม่ติดต่ออะไรกลับมาอีก ฝ่ายนั้นก็ยังแอบหวังว่าเซฮุนเองจะไปง้อแต่เซฮุนกลับไม่รู้อะไรเลยพลอยโกรธจงอินไปมากกว่าเดิม หลายวันมานี้คนตัวขาวจะซึมและเงียบผิดปกติไม่ยอมกินข้าวกินปลาจากที่ผอมอยู่แล้วตอนนี้จะกลายเป็นผีตายซากอยู่แล้ว
“ มึงแดกข้าวบ้างน่า ” แบคฮยอนท้วงขึ้นมาเซฮุนได้แต่นั่งเหม่อดูทีวีอยู่อย่างนั้น ชานยอลกับคยองซูเองที่เอาตีนพาดขาแบคฮยอนอยู่ก็นั่งมองอย่างเอือมๆก่อนจะหยิบป๊อปคอร์นในมือคนตัวเตี้ยไปกินอย่างลอยหน้าลอยหน้า
“ กูไม่ชอบเลยนะเซฮุนที่มึงเป็นแบบเนี้ย ” ชานยอลนั่งบ่นอยู่หน้าโทรทัศน์
“ ลองมาอกหักแบบกูบ้างมึงจะรู้ซึ้ง ” คนที่ฟังได้แต่ส่ายหัว ใช่ว่าชานยอลเองจะไม่เคยอกหักเขาน่ะเคยตั้งหลายรอบแต่ก็ไม่จำเป็นที่จะมานั่งทำร้ายตัวเองไม่กินข้าวกินปลาแบบนี้
“ มึงทำตัวแบบนี้ไงไอ้จงอินมันถึงเบื่อมึง ” ประโยคที่คนหูกางพูดขึ้นจี้ใจดำเซฮุนอย่างแรง คนตัวขาวปาป๊อปคอร์นบางส่วนใส่เพื่อนตัวสูงแต่ชานยอลก็หลบได้ก่อนจะหัวเราะคิกคัก เซฮุนทำปากมุบมิบด่าก่อนจะเดินขึ้นห้องไปเงียบๆ
“ กูว่ากูควรทำอะไรสักอย่างแล้วว่ะ ” สิ้นประโยคชายยอลแบคฮยอนและคยองซูก็รวมกัวกันพูดซุบซิบวางแผนอะไรบางอย่างเงียบๆโดยที่เซฮุนนั้นไม่รู้ตัว
“ เห้ยเอาจริงหรอวะ ” คนหูกางเงยหน้าขึ้นมาพูด
“ มีใครเอาปลอมบ้างสัด ” แบคฮยอนเอื้อมมือไปตบหัวคนตัวสูง
“ คนละเอาไอ้เห้ ” คยองซูเงยหน้าขึ้นมาตบหัวแบคฮยอนต่อ
“ แล้วใครจะจัดหาค่าทัวร์วะ ” คยองซูหันหน้ามาถามเพื่อนทั้งสองคน
“ เจ๊ใหญ่ไง ” ชานยอลเสนอความคิด
เจ๊ใหญ่ที่ชานยอลพูดถึงก็คือซิ่วหมินหรือมินซอก หนึ่งในสมาชิกเพื่อนบ้านที่ร่วมกันแชร์อยู่แต่ตอนนี้เขาอยู่ที่จีนไปเที่ยวกับผู้ชายหน้าเหี่ยวหน้าแข้งใหญ่คนนึงตอนนี้ยังไม่กลับมา แต่สมัยนี้จะโอนเงินอะไรมันก็สะดวกกว่าแต่ก่อน แบคฮยอนตัดสินใจโทรไปหามินซอกทันที
‘ ฮัลโหลเจ๊ใหญ่ เรื่องอีติ๋มกูไม่สบายใจเลย คือว่า..หลังจากที่มันเลิกกับจงอิน ’ < แบคฮยอน
‘ เลิกเลยหรอวะ ’ < มินซอก
‘ เออดิ ’
‘ อิห่าแล้วมึงปล่อยน้องให้เป็นอย่างนั้นได้ยังไง ’
‘ มันฟังกูที่ไหน แต่มึงอย่างพึ่งโวยวาย กูมีแผนไว้แล้ว ’ แบคฮยอนรีบฝอยแผนการณ์ที่วางไว้ให้อีกคนฟัง มินซอกเองเหมือนจะตื่นเต้นกับสิ่งที่แบคฮยอนเล่ามาไม่น้อย
‘ แผนมึงนี่สุดยอดไปเลย ให้ตายเถอะ ’
‘ ระดับกูแล้วแผนแค่นี้ขี้เปียก แต่ค่าทัวร์มึงต้องออกนะเจ๊ ’
‘กูล่ะชาบูมึงจริงๆ เรื่องแค่นี้จิ๊บจ๊อยพรุ่งนี้เดี๋ยวโอนตังค์ไปให้ ’
‘ ขอบคุณมึงจริงๆ หวังว่าแผนนี้จะทำให้มันดีกันนะ ’
หลังจากนั้นแบคฮยอนก็ยังโทรคุยกับมินซอกอยู่ไม่นานก็วางสายไปเพราะตอนนี้เกือบจะเที่ยงคืนแล้ว ถึงแม้เซฮุนกับเขาจะเป็นแค่เพื่อนบ้านร่วมแชร์กันอยู่แต่พวกเขาทั้งหมดที่อยู่ที่นี้อยู่ด้วยกันมาหลายปี เรียกง่ายๆว่าเป็น ครอบครัวใหญ่ เลยก็ว่าได้ ไม่แปลกที่ทุกคนในบ้านจะห่วงน้องเล็กเวลามีปัญหา
✁✁✁✁
“ ไปรษณีย์มาส่งครับผม ” เสียงชายหนุ่มตะโกนอยู่หน้าบ้าน คนตัวหนาที่พึ่งตื่นพึ่งอาบน้ำใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยเตรียมตัวจะไปทำงานรีบวิ่งมารับจดหมายนั้นที่หน้าประตู หลังจากที่ของส่งเรียบร้อยรถมอไซต์ไปรษณีย์ก็ขับแล่นออกไป
“ อะไรเนี่ย? ไปทัวร์ฟรีแต่กูยังไม่เคยลงชื่อไปเลยนี่หว่า ” มือหนาเกาหัวตัวเองก่อนจะเอาจดหมายที่ว่านั้นไปเก็บไว้ในบ้าน ขณะเดียวกันทางเซฮุนก็ได้รับจดหมายเหมือนกัน
“ เอ่อ คุณไปรษณีย์ครับผมยังไม่เคยส่งรายชื่อไปเลยนะ ” เซฮุนเอ่ยถามคนส่งจดหมายหน้าบ้านแต่ไปรษณีย์หนุ่มก็ตอบว่าเหมือนไม่รู้เหมือนกัน จากนั้นร่างบางก็เดินเข้ามาในบ้าน ก่อนจะหยุตรงที่ ชานยอล คยองซูและแบคฮยอนกำลังฟุตบอลโต๊ะอยู่อย่างสนุกสนาน
“ พวกมึงมีเอกสารมาส่งหน้าบ้าน ในใบมีชื่อกูบอกให้ไปทัวร์กรุ๊ปอะไรไม่รู้ฟรีด้วย ” เซฮุนยืนบ่นหน้างุ่ย
“ ก็ดีแล้วนี่มึงควรจะเปิดหูเปิดตา ” แบคฮยอนพูดพร้อมกับเล่นสิ่งของตรงหน้าอย่างสนุก
“ กูเห็นมึงซึมมาหลายวันแล้วเรื่องแฟนเก่ามึงน่ะ ” แบคฮยอนพูดพร้อมกับเหลือบตาไปมองเพื่อนอีกสองคนอย่างรู้งาน คยองซูกับชานยอลเองก็ตีเนียนเหมือนไม่รู้เรื่อง
“ หรอวะ ” เซฮุนทำท่าครุ่นคิด จะว่าไปมันก็แปลกๆอยู่ที่มีทัวร์ฟรีแต่เอาเถอะ พักนี้มีแต่เรื่องเครียดๆลองไปสักหน่อยคงไม่เสียหายอะไร คนตัวขาวยักไหล่ก่อนจะเดินขึ้นไปก์บเสื้อผ้าบนห้อง
ก๊อกก๊อกก๊อก..
เสียงเคาะประตูดังก่อนก่อนที่ลูกบิดประตูจะถูกหมุนจากคนข้างนอก แบคฮยอนก้าวขาเข้ามาในห้องของเซฮุน ก็พบว่าเซฮุนกำลังนั่งพับเสื้อกางเกงและชองใช้ส่วนตัวลงในกระเป๋าเดินทางใบสีฟ้า
“ มาเดี๋ยวกูช่วยพับ ” แบคฮยอนถกแขนเสื้อตัวเองด้วยท่าทางทะมัดมะแมงก่อนจะนั่งลงข้างๆน้องเล็กแล้วลงมือพับผ้า
“ เอาจริงมั้ยมึงกูยังไม่อยากไปไหนเลยตอนนี้ ” เซฮุนพูดน้ำ
เสียงเศร้า แบคฮยอนรู้ดีว่าคนตรงหน้าไม่อยากไปเพราะสาเหตุใดแต่ใครจะรู้ว่าสิ่งที่เกิดชึ้นเป็นแผนการของเขา
“ ตอนนี้กูไม่มีจิตใจทำอะไรทั้งนั้น แม่งเอ้ย ” เซฮุนถอนหายใจ
“ ปกติแต่ก่อนเวลาโกรธกันจงอินมันจะโทรมาหาตลอดดูตอนนี้ดิ มันเบื่อกูแล้วแน่ๆเจ๊ ” มือเรียวต่อยลงบนเสื้อผ้าที่ถูกพับไว้ในกระเป๋า
“ เพราะงี้ไงกูถึงอยากให้มึงไปทัวร์ มึงน่ะทิ้งทุกอย่างไว้ตรงนี้แล้วไปเที่ยวให้สบายใจ ” แบคฮยอนเอามือลูบหัวเซฮุนเบาๆ ดูเหมือนเซฮุนจะยอมเชื่อฟังคนเป็นพี่ง่ายๆ
✁✁✁✁
วันรุ่งขึ้นชานยอลและคนในบ้านก็นั่งรถมาส่งเซฮุนที่สถานีข่นส่งโดยมีรสบัสคันใหญ่จอดรออยู่แต่ทำไมชื่อทริปมันทะแม่ง ‘ ทัวร์นี้เพื่อเธอ ’ ตาเรียวกวาดสายตาอ่านป้ายที่ติดอยู่บนกระจกรถ
“ ทำไมชื่อทัวร์มันแปลกจังวะ ” เซฮุนหันมาบ่นกับชานยอล
“ อะเอ่ออาจจะเป็นคอนเซปของเขามั้งมึง ” คยองซูรีบพูดแถแทนคนตัวสูง ไม่นานเซฮุนก็โบกมือลาคนในรถแล้วมุ่งหน้าขึ้นรถบัสทันที ขณะเดียวกันคนในรถก็นั่งหัวเราะในแผนการที่สำเร็จไปขั้นแรก โชคดีที่มินซอกรู้จักกับเจ้าของทัวร์เลยจัดให้ทัวร์นี้มีแค่จงอินกับเซฮุนสองคน
ขาเรียวเดินขึ้นบันไดรถจนมาถึงชั้นสองของรถแล้วเลือกที่นั่งที่ติดกับทางลงเพราะเซฮุนเป็นคนประเภทเมารถมีอะไรเกิดขึ้นจะได้อ้วกง่ายๆ ตอนนี้ในรถมีเขาแล้วก็ไกด์นำทางผู้ชายอีกหนึ่งคน มือเรียวหยิบหูฟังขึ้นมาใส่หูก่อนจะเปิดเพลงแล้วหันไปทางหน้าต่าง
“ ขอนั่งด้วยนะครับ ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น ทำให้เซฮุนหันหน้ามาแต่เสียงนั้นคุ้นหูเป็นอย่างดีเพราะว่า..
“ เหี้ย!! ” สองเสียงประสานกันลั่นรถทำให้ไกด์ที่ยืนอยู่ทางหน้ารถสะดุ้งตัวโยน
“ มึงตามกูมาทำไม ” เซฮุนตะโกน
“ กูไม่ได้ตามกูได้ใบทัวร์ฟรีมาใบนึง ” จงอินเดินออกไปนั่งอีกฝั่งเพราะไม่อยากนั่งใกล้เซฮุน จากนั้นสายตาอาฆาตของทั้งคู่ก็จ้องมองกันเหมือนมีเส้นสายฟ้าคั่นไว้ข้างหน้า
“ เอาล่ะครับๆ อย่าพึ่งตีกันเลย ผมขอแนะนำตัวก่อนผมชื่อ จงแด รับหน้าที่เป็นไกด์พาพวกคุณไปเที่ยวนะครับเราจะไปกันสามวันสองคืน ส่วนสถานที่ที่เราจะพาคุณทั้งสองไปคือเกาะเซจูนะครับ ระหว่างการเดินทางมีปัญหาอะไรเรียกผมได้เลยนะครับ ” หลังจากที่ไกด์พูดจบทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบ
เซฮุนเองก็นั่งกอดอกหน้ามุ่ยตลอดการเดินทางซึ่งไม่ต่างจากคนตัวดำที่นั่งอยู่อีกฝั่งซักเท่าไหร่ เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงรถทัวร์ก็มุ่งหน้าจนถึงเกาะเซจูที่พวกเขาได้ไปกัน
“ ขอต้อนรับสู่เกาะเซจูอีกครั้งนะครับ ปรบมือด้วยครับรอเหี้ยอะไรครับ ” ไกด์พูดติดตลกจงอินกับเซฮุนกก็ปรบมืออเปาะแปะตามที่ไกด์สั่ง
“ แต่ก่อนอื่นนะอยากจะให้ทั้งสองคนแนะนำชื่อแล้วก็บอกสักน่อยนะครับว่าชอบอะไรไม่ชอบอะไรกันบ้าง ” จงแดพูดก่อนจะยื่นไปไปให้จงอิน คนตัวหนาก็รับไว้อย่างไม่เต็มใจนัก
“ ผมชื่อจงอินครับ เป็นช่างกล้อง ชอบฟังเพลงร็อค ชอบคนน่ารัก ไม่ชอบคนนงี่เง่า คนขี้วีน ไม่ชอบคนตูดใหญ่ ไม่ชอบคนมีเขี้ย…” จงอินพูดเสียงดุดันพลางมองไปที่คนตัวขาวที่นั่งอยู่อีกฝั่งเซฮุนเลยแย่งไมค์มาพูดบ้าง
“ ชื่อเซฮุนครับ ทำงานเป็นสถาปนิก ไม่ชอบกินช็อคโกแลต ไม่ชอบคนซกมก ไม่ชอบคนโกหก ไม่ชอบคนไม่รับฟัง ที่สำคัญไม่ชอบคนตัวดำ ” เซฮุนพูดประโยคสุดท้ายเน้นๆ พร้อมกับหัวเราะและทำหน้ากวนโอ้ย
“ไม่ชอบไม่ชอบ! ” คนตัวบางตะโกนใส่ไมค์
“ เฮ้ย ไปดำบนหน้าแม่มึงไง้ ” จงอินยื่นหน้ามาตะคอก
“ อย่าเล่นแม่กู ไอ้มืด ” เซฮุนยกตีนขึ้นมายันหน้าคนตัวหนาจนติดกระจก จงอินเองก็เอามือฟาดๆลงที่หน้าแข้งคนตัวขาว
“ ทำไมมึงจะทำไม / ไม่แล้วมึงจะเอายังไงมึงเอาไง / มึงลุกมาเลยเชี่ยมาเลย / มึงนั่นแหละมาเลยมาแม่งเอ้ย ” ทั้งสองคนตะลุมบอนกันอยู่สักพัก
“ ใจเย็นๆนะครับ คุณทั้งสองเอ่อคืออย่าพึ่ ..” ยังไม่ทันที่ไกด์จงแดจะพูดจบทั้งสองคนก็พูดขึ้นมาพร้อมกัน
“ เสือกเว้ย! ” จงอินกับเซฮุนหันหน้าไปด่าไกด์
“ อู่ย ”
หลังจากนั้นรถบัสที่ขับอย่างต่อเนื่องก็มาจอดที่บริเวณโรงแรมหรูชั้นดีแห่งหนึ่งที่ทางทัวร์นั้นจัดไว้ให้
✁✁✁✁
จงแดเป็นคนนำทางเซฮุนและจงอินให้เข้ามาในโรงแรมก่อนจะไปเช็คอินให้ทั้งสองคน ประมาณสิบนาทีทุกอย่างก็เสร็จเรียบร้อยห้องจองไว้เรียบร้อยพร้อมใช้งาน
“ ขออธิบายกฎการมาเที่ยวทริปครั้งนี้หน่อยนะครับ ทริปนี้จะมีเพียงคุณแค่สองคน ” สิ้นประโยคทำให้เซฮุนและจงอินตาโตเป็นไข่ห่าน
“ ห้ะ? มีแค่สองคนเนี่ยนะ ” จงอินถามแทรก
“ ครับผมแล้วห้องพักจะมีสองห้องคือของผม ส่วนคุณทั้งสองคนต้องนอนด้วยกันนะครับ ระหว่างการทัวร์เราจะมีตากล้องแอบถ่ายอยู่เราจะเก็บสิ่งนี้ไว้เป็นความทรงจำน่ะครับ ”
“ ต้องนอนด้วยกันด้วยหรอวะครับไกด์ ”
✁✁✁✁
รู้สึกแต่งเรื่องนี้ละมีฟาร์มสุขฮิ
คาแรคเตอร์นะคะเซฮุนค่อนข้างจะขี้วีนเหวี่ยง
ส่วนจงอินนี่จะยอมเซฮุนแต่บางทีคนเรามีขีดจำกัดค่ะ
แต่ต้องขอบคุณแผนการของเพื่อนบ้านทั้งสี่คนด้วย 5555555555
ถ้าฟิคเรื่องนี้มีผลตอบรับดีมีคนอ่านเราจะมาแต่งต่อ เย้เฮท
ตอนแรกต้องชื่อเรื่องว่าลิลลี่แต่ไรท์พิมพ์ผิดคือโง่แรง T_T
ขอบคุณที่รักไคฮุนนะคะเลิ้ป
อยากฝอยที่แท็กนี้เลย : #ติ๋มตูดใหญ่
TWITTER : @horiznx
✁✁✁✁
ความคิดเห็น