วรรณคดีสไตล์เกรียน

ลำดับตอนที่ #340 : บทละครเรื่อง "พระสมุท"

พระสมุท เป็นบทละครนิพนธ์ในกรมพระราชวังบวรวิชัยชาญ เป็นสองเล่มสมุดไทย ต้นฉบับอยู่ที่หอสมุดแห่งชาติ

.

.

.

กรมพระราชวังบวรวิชัยชาญทรงเขียนบทละครเรื่องพระสมุทเพื่อประทานให้กับเจ้าคุณมารดาเอมไว้เล่นละคร กรมหมื่นกวีพจน์สุปรีชา พระโอรสได้จัดพิมพ์ออกเผยแพร่ในงานฌาปนกิจศพหม่อมช้อย กัลยาณวงศ์

.

.

.

เนื้อเรื่องกล่าวถึง "พระสมุท" หลงเข้าไปในอุทยานของ "ท้าวรณจักร" พระเอกของเราเห็น "นางบุษมาลี" ก็นึกรักจึงอุ้มนางเหาะไปแล้วได้ซั่มเป็นชายา  

ขณะที่ทั้งสองหลับอยู่บนยอดเขา ขุนยักษ์ "ไวยการ" เหาะมาพบ ขุนยักษ์ตนนี้ได้รับพรจากบิ๊กบอสว่าจะไม่มีบุรุษใดสังหารตนได้ ยกเว้นสตรี ครั้นเห็นเจ้บุษมาลีสวยจึงร่ายเวทให้ทั้งสองหลับ นำคทากับเกือกแก้วของพระสมุทไปซ่อน แล้วคลายมนตร์เพื่อจีบนาง

เจ้บุษมาลีจึงทำอุบายหลอกเอาไอเทมคืนมา แล้วลงมือสังหารไวยการ  เมื่อพระสมุทฟื้น ก็พาเจ้บุษมาลีเหาะต่อไปกระทั่งพบกับท้าวรณจักร แต่ก็หนีไปได้...

จะกล่าวถึงป๊ะป๋า "กาณุราช" ซึ่งออกตามหาพระสมุทแล้วพบ ก็ช่วยเจรจาให้ท้าวรณจักรยกนางบุษมาลีให้ แต่ป๊ะป๋ายักษ์ไม่ยอม จึงต้องต่อสู้กัน สุดท้ายท้าวรณจักรก็ถูกสังหาร