วรรณคดีสไตล์เกรียน

ลำดับตอนที่ #323 : สองกร & วรวิก

สองกรวรวิก เป็นบทละครเบิกโรงของกรมพระราชวังบวรมหาศักดิ์พลเสพ

กล่าวถึง ยักษ์สองตนนาม สองกร & วรวิก มีฤทธิ์มาก ตั้งกิจพิธีให้อากาศร้อนเป็น​เพลิงกรดไปทั่วสวรรค์ พระอินทร์จึงเอาดาวมานิมิตเป็นนางฟ้า (ในละครเรียก "นางดาว") ส่งไปทำลายพิธี

พอยักษ์สองพี่น้องเห็นนางดาวก็หื่น ต่างชิงกันมาเกี้ยวพาราสี จึงตีกันจนตายทั้งคู่

พระอินทร์จึงลงมาชุบชีวิต ยักษ์สองพี่น้องก็สำนึกผิด พระอินทร์จึงพานางดาวกลับสวรรค์ (อดแด๊กทั้งคู่)

ต่อมากรมขุนเพ็ชรบูรณ์อินทราไชยได้นำมาดัดแปลงเป็นบทละครดึกดำบรรนิพนธ์ ซึ่งพระองค์นิพนธ์บทละครขึ้นมา 3 เรื่องด้วยกันคือ พระยศเกตุ จันทกินรีและสองกรวรวิก

.

.

.

นึกๆ ไปเรื่องก็คลับคล้ายคลับคลากับตำนานกรีกอยู่เรื่องนึง

เรื่องของยักษ์พรานป่าสองพี่น้องนามโอทัส (Otus) & อิฟิอัลทิส (Ephialtes) บุตรชายของเทพโพไซดอน (Poseidon) ซึ่งรวมกันตั้งตี้ศรีพี่น้องชื่อ อโลได (Aloadae)

ทั้งสองเติบโตขึ้น ปรากฎว่ามีร่างกายสูงใหญ่ถึง 60 ฟุต และยังเติบโตขึ้นเรื่อยๆ มีคำนายว่าคู่แฝดนี้ไม่มีผู้ใดจะสังหารพวกเขาได้ทั้งมนุษย์และเทพเจ้าก็ตาม นอกจากทั้งสองตนจะฆ่ากันเอง

วันหนึ่ง คู่แฝดต่อภูเขาขึ้นมาต่อซ้อนกันเรื่อยๆ เพื่อขึ้นไปยังเขาโอลิมปัส (Olympus) เพราะมาดหมายจะเอาเทพีเฮร่า (Hera) และอาร์ธิมิส (Artemis) มาเป็นเมีย

แอรีส (Ares) เทพสงครามออกไปปราบก็ถูกพวกมันจับขังใส่โถสัมฤทธิ์ อาร์ธิมิสจึงใช้ตัวเองไปล่อคู่แฝดทั้งสอง โอทัสและอิฟิอัลทิสต่างไล่ตามเทพีมาถึงเกาะนักซอส (์Naxos)

ก่อนที่เทพีจะแปลงเป็นกวางขาวมาดัก ทั้งสองเกิดหิวก็จะจับกวางจำแลงนั้นมากิน จึงดักมันไว้ทั้งหน้าหลัง และทั้งคู่ก็จะเขวี้ยงหอกหมายเผด็จศึก แต่เทพีกลับวาร์ปหายไป 

ทำให้คู่ตายถูกหอกของอีกฝ่ายปักร่างและตาย เพราะไม่มีใครจะฆ่าทั้งสองได้นอกจากทั้งสองจะฆ่ากันเอง