วรรณคดีสไตล์เกรียน

ลำดับตอนที่ #259 : ธรรมยุทธ : การต่อสู้ที่เป็นธรรม

ธรรมยุทธ์ (Dharma-yuddha) แปลว่าการรบกันในทางธรรม ในมหาภารตะได้ระบุถึงธรรมยุทธ์ในสงครามทุ่งกุรุเกษตรอยู่ 13 ประการ ได้แก่

.

.

.

1. นักรบเริ่มต่อสู้เมื่อพระอาทิตย์ขึ้น และเลิกราเมื่อพระอาทิตย์ตก

2. ห้ามนักรบรุม (ต้องตัวต่อตัว)

3. นักรบคู่หนึ่งสามารถดวลตัวต่อตัวได้อย่างต่อเนื่องและยาวนาน

4. นักรบต้องใช้อาวุธประเภทเดียวกันในการต่อสู้ และอยู่ในภาวะการต่อสู้เดียวกัน

5. ห้ามสังหารนักรบที่ยอมแพ้

6. นักรบที่ยอมแพ้จะเป็นเชลยศึก จะถูกตัดสินภายใต้การคุ้มครองอย่างเชลยศึก

7. ห้ามทำร้ายคนที่ปราศจากอาวุธ หรือหมดสติ

8. ห้ามทำอะไรบุคคลหรือสัตว์ที่ไม่เกี่ยวข้องกับสนามรบ

9. ห้ามทำอะไรคู่ต่อสู่ที่หันหลัง

10. ห้ามโจมตีสตรี

11. ห้ามทำร้ายสัตว์ที่มิมีท่าทีจะประทุษร้ายตน

12. ห้ามใช้อาวุธตีต่ำกว่าเอว

13. นักรบสามารถไม่เข้าร่วมสงครามที่ไม่เป็นธรรมใดๆ

และแน่นอน ตลอดการสู้รบอย่างดุเดือดกันมาตลอด 18 วันของสองตระกูล 

แม่งแหกกฎทุกข้อ!!!

.

.

.

.

.

ธรรมยุทธอุปมา เป็นวรรณคดีสมัยรัตนโกสินทร์ แต่งโดยนายทองราชบัณฑิต ในสมัยรัชกาลที่  1 โดยนำการกระทำต่าง ๆ ในการสู้รบมาเปรียบกับหลักธรรมต่างๆ เป็น 7 ข้อดังนี้

1. แสวงหาอาวุธประจำตัว = ปัญญา

2. สละม้าที่ไม่สมบูรณ์ = ละอกุศลกรรม

3. แสวงหาเสบียง = ทำทาน

4. สวมใส่เกราะ = ขันติบารมี

5. ขี่ม้าศึก + อาวุธในมือ = มีปัญญา + ศีลอันบริสุทธิ์

6. หลีกเลี่ยงทางกันดาร = ละมิจฉาทิฏฐิ

7. ชนะข้าศึกจนได้รับรางวัล = ชนะอกุศลย่อมได้อริยทรัพย์เจ็ดประการ และสมบัติสามประการ