วรรณคดีสไตล์เกรียน

ลำดับตอนที่ #45 : บุญทนาวงศ์ : อภินิหารลูกแก้ววิเศษ

บุญทนาวงศ์เป็นกลวดสวดชาดกนอกนิบาต(นอกพระไตรปิฎก) มีต้นฉบับอยู่ที่หอสมุดแห่งชาติจำนวน 9 เล่ม 

.
.
.

เนื้อเรื่องกล่าวถึง ท้าวเจตราช ราชาแห่งเมืองอนันตะนคร มีธิดาอยู่ด้วยกัน 4 คนดังนี้ เอื้อยอารี อี่อร่าม งามกาหลง และ จงควดี

ส่วน บุญทนาวงศ์ พระเอกของเราเป็นคนยากจนเข็ญใจ มาทำงานกับนายคราญช้างอยู่ที่เมืองของท้าวเจตราชนี้แหละ เป็นดำรงตำแหน่งเป็นคนนำขี้ช้างไปทิ้ง

วันหนึ่งบุญทนาวงศ์ได้แสดงธรรมให้นายช้างฟัง นายช้างได้ฟังก็เกิดความเลื่อมใสจึงไปทูลต่อพระเจ้าเจตราช

พระราชาจึงให้บุญทนาวงศ์ไปเทศน์ให้ฟัง เออเว้ย! จากคนเลี้ยงช้างธรรดาได้เลื่อนขั้นไปเทศน์หน้าพระที่นั่งเลยเว้ย เมื่อครั้นพระราชาได้ฟังเกิดความเลื่อมใสศรัทธาจึงมอบสมบัติให้กึ่งหนึ่ง แต่พระเอกเราคนดีเกิน! ไม่รับแต่ขอพระธิดาองค์หนึ่งมาเป็นเมียแทน 

บ่ะ! มีหรือที่พระราชาจะยอม ธิดาทั้งสามได้ฟังเช่นนั้นก็อึ้ง อึ้งซิอึ้ง ด้วยความรังเกียจในชาติตระกูลแสนต่ำต้อยของบุญทนาวงศ์ ท้าวเจตราชจึงประทานนางให้พลางถีบส่งออกเมือง ณ บัดนาว 

ทั้งสองเข้าไปอาศัยกับสองตายายที่กระท่อมกลางป่าใหญ่ ส่วนท้าวเจตราชได้เชิญกษัตริย์ร้อยอ็ดเจ็ดมาจับฉลากเลือกคู่ครอง (เออ! เลือกคู่นะครับไม่ใช่เลือกของขวัญปีใหม่) ขณะที่บุญทนาวงศ์กับนางจงควดีออกไปบำเพ็ญเพียรที่อื่น 

บุญทนาวงศ์กับเมียบำเพ็ญพรตอดอาหารมาเป็นเวลาห้าวัน แต่นางจงควดีทนไม่ไหวเป็นลมหมดสติไป ร้อนถึงพระอินทร์ที่ต้องแปลงเป็นพราหมณ์เฒ่าถือดวงแก้วแววไวลงมาจากสวรรค์เพื่อมาช่วย พลางมอบแก้ววิเศษแก่บุญทนาวงศ์ พระนางของเราก็ลงจากเขากลับไปหาสองตายายพลางเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟังทันที

แก้วนี้มีคุณสมบัติที่สามารถจะเนรมิตอะไรขึ้นมาก็ได้ บุญนาวงศ์จึงเนรมิตบ้านเมืองขึ้นมาอยู่อย่างมีความสุข วันหนึ่งพระเอกของเราต้องไปทำการค้าขายกับพี่เขยทั้งสามที่เมืองจีน 

พระเจ้ากรุงจีนแก่มากแล้วฝันไปว่าได้น้ำส้มแล้วกลับมาปึ๋งปั๋งเป็นหนุ่มอีกครั้งจึงประกาศหาน้ำส้มนี้ทันที ความฝันก็กลับกลายเป็นจริงเมื่อบุญทนาวงศ์พระเอกของเราอาสามาช่วยเหลือ (+คำอธิษฐานพระอินทร์ของพระเอกของเรา) อีกทั้งบุญทนาวงศ์ยังได้ถวายแก้ววิเศษแก่ฮ่องเต้ จึงได้อภิเษกกับนางอนัย พระธิดา

ส่วนนางจงควดีได้พนันกับพี่สาวเอาไว้จนได้ทั้งสามนางมาเป็นข้า 

เมื่อบุญทนาวงศ์กลับมาก็จึงครองราชย์อย่างมีความสุข

.
.
.

สุดท้ายยังมีการกล่าวถึงการประชุมชาดกถึงการกลับมาชาติมาเกิด ดังนี้

• นางอนัย    =  นางสุชาดา
• นางจงควดี  =  นางพิมพายโสธรา  
• พระอินทร์   =  พระอนุรุทธะ
• บุญทนาวงศ์ =  พระสมณโคดมพุทธเจ้า

.
.
.

นอกจากนี้ในเรื่องนี้ยังได้สอดแทรกเรื่องราวกลอนสวดเรื่องอื่นๆเอาไว้ตอนที่บุญทนาวงศ์เทศนาให้พระเจ้าเจตราชฟังอีกด้วยไม่ว่าจะเป็นเรื่องประทุมกุมาร, รัตนประโชติ (รักประไภ), พระยาช้างฉัททันต์, สุวรรณกัจฉปะ (หนึ่งในปัญญาสชาดก), สุริยบัณฑิต (กลอนสวดแก่นจันทร์ หรือ วิริยะบัญฑิตในปัญญาสชาดก) อีกด้วย