วรรณคดีสไตล์เกรียน

ลำดับตอนที่ #104 : ภาคต่อไกรทอง the series

บทละครนอกเรื่อง ไกรทอง พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ 2 นั้น ทรงแต่งแค่ตอน นางวิมาลาตามไกรทองมาจากถ้ำ จนถึงตอน ไกรทองตามนางวิมาลากลับไปถ้ำ (งงจริงๆ --") เท่านั้น นอกนั้นเป็นสำนวนกลอนของผู้อื่น

เรื่องราวจะกล่าวถึงลูกๆของไกรทองทั้งหลาย 

ไกรแก้ว ลูกของนางตะเภาแก้ว 

ไกรดา   ลูกของนางตะเภาทอง 

ไกรวงศ์ ลูกของนางวิมาลา 

ไกรเวช   ลูกของนางเลื่อมไลวรรณ

เมื่อไกรวงศ์ ไกรเวชโตขึ้น นางจระเข้ทั้งสองก็ส่งลูกไปเรียนกับ อาจารย์เหรา วันหนึ่งทั้งสองเกิดสงสัยว่า เอ! พ่อข้าคือใครกันน้า! อาจารย์เหราก็บอกว่า พ่อเจ้าเป็นมนุษย์ชื่อไกรทอง ได้ทิ้งเจ้าไว้กลางทางซะแล้ว ไกรวงศ์ ไกรเวชจึงตัดสินใจพาพ่อกลับมาอยู่ด้วยกันกับแม่

ทั้งสองขึ้นไปเมืองมนุษย์ แล้วร่ายมนต์ให้คนในบ้านหลับไหล พร้อมอุ้มไกรทองกลับมายังถ้ำแก้ว เมื่อไกรทองตื่นขึ้นมารู้ความจริงก็ดีใจมาก

ด้านนางตะเภาแก้ว ตะเภาทอง เห็นไกรทองหายไปอย่างไร้ร่องรอยจึงไปปรึกษา อาจารย์คง จนทราบความ ไกรแก้ว ไกรดาจึงอาสาไปช่วยบิดา แต่กลับถูกเหล่าลิ่วล้อไอ้เข้รุมตืบจนต้องซมซานมาหาอาจารย์คง 

อาจารย์คงมอบจระเข้แกะไม้อาคมให้ไปสู้ใหม่จนชนะ ไกรเวช ไกรวงศ์หนีไปฟ้องอาจารย์เหรา อาจารย์เหราพ่นน้ำร้อนใส่ไกรแก้วและไกรดา ทำให้ทั้งสองหนีไปฟ้องอาจารย์คงอีก อาจารย์คงตัดสินใจออกโรงเอง 

ในขณะที่อ.เหราอ้าปากจะกินอ.คงอยู่นั้น ก็ถูกมีดหมอแทงเสียจนลิ้นขาด ไกรดาและไกรแก้วจึงพาบิดากลับขึ้นสู่เมืองมนุษย์ได้ในที่สุด

เมื่อเวลาผ่านไป ท่านเศรษฐีก็สิ้นใจ สมบัติทั้งหมดจึงเป็นของพ่อค้าชาวนนทบุรีนามว่า ไกรทอง ต่อมา พี่ไกรทองคิดจะหาคู่ให้ลูกชายจึงได้ไปขอลูกสาวขุนรามนามว่า สายหยุด มาเป็นภรรยาไกรแก้ว ก่อนจะถึงงานแต่งนั้น นางสายหยุดลงไปเล่นน้ำ ในขณะนั้นไกรวงศ์มาพบเข้า ไกรวงศ์เข้ามาจีบแต่แห้ว จึงคาบนางลงมายังถ้ำใต้บาดาล 

เมื่อไกรทองรู้ว่าลูกชายทำเรื่องเข้าให้ จึงลงไปเคลียร์เอง เมื่อมาถึงถ้ำก็สั่งสอนลูกต่างๆนานา แต่อาจารย์เหราก็แถว่านางควรเป็นของไกรวงศ์ (ลิ้นขาดแต่เสือกพูดได้ เทพจริงๆ อาจารย์) ไกรทองได้ยินดังนั้นก็ไฝว้กับอาจารย์เหรา จนฆ่าอาจารย์เหราในที่สุด 

ไกรวงศ์ ไกรเวชเห็นอาจารย์เดธสมอเร่ก็สำนึกผิด ไกรทองก็ให้อภัย แล้วบอกกับลูกทั้งสองว่าหลังงานแต่งงานของไกรแก้วแล้วจะกลับมาเยี่ยมใหม่

ต่อมา ไกรวงศ์ ไกรเวช โตเป็นหนุ่ม เกิดเบื่อหน่ายชีวิตในถ้ำ จึงออกไปท่องเที่ยวจนเมื่อมาถึงเมืองมิถิลา 

ไกรวงศ์พบกับ ฉวีวรรณ ธิดาของท้าวทศไชย กำลังเล่นน้ำอยู่ ก็เกิดหลงรัก แต่ด้วยความที่เป็นดอกฟ้ากับหมาวัด ไกรวงศ์จึงปรึกษากับ ผีเสื้อสมุทร ซึ่งก็คืออาจารย์เหราที่กลับมาเกิดใหม่

ผีเสื้อสมุทรออกอุบายแกล้งไปอาละวาดในเมืองมิถิลา แล้วให้ไกรวงศ์สวมบทฮีโร่เข้ามาปราบ แต่ในวันนั้น ดันมีไกรดา ลูกของนางตะเภาทองด้วยนะซี จึงเกิดปัญหาขึ้นเมื่อผีเสื้อสมุทรถูกปราบลง ท้าวทศไชยจึงตัดสินให้ทั้งไกรวงศ์และไกรดาเป็นขุนนางทั้งสองคน โดยไม่ได้ยกลูกสาวให้กับใคร เท่ากับว่าผีเสื้อสมุทรนั้นตายฟรี!!!

ต่อมา เจ้าสิงหล ได้ยินกิตติศัพท์ความงามของนางฉวีวรรณ จึงส่งสาส์นมาขอเป็นภรรยา แต่ท้าวทศไชยไม่ให้จึงต้องรบกัน ท้าวเธอมอบหมายให้ไกรวงศ์เป็นทัพหน้า และไกรดาเป็นทัพหลวงเข้าบวกกับเจ้าสิงหล...

ไกรวงศ์ปะทะกับเจ้าสิงหลอยู่ไม่นานก็แพ้ ไกรดาจึงจัดทัพสกัดทัพแขก ในขณะที่กำลังรบกันอุรุงตุงนังอยู่นั้น ไกรวงศ์ก็เจือกเข้ามาฉวยโอกาสตอนเจ้าสิงหลเผลอตัดหัวขาดจนสำเร็จ

ไกรดาเห็นการกระทำของไกรวงศ์ก็ต่อว่าว่าไม่แฟร์ ทำให้กองทัพทั้งสองต้องไฝว้กันเอง ไกรวงศ์หนีออกมาพร้อมกับหัวของเจ้าสิงหลนำมาทูลถวายท้าวทศไชยเพื่อเอาความดีความชอบ แต่ไกรดาก็ตามมาแฉความจริงซะหมดเปลือก 

ท้าวทศไชยเห็นว่าถ้าปล่อยไว้เช่นนี้คงจะไม่ดีแน่ จึงตัดสินใจยกเมืองจันทรประเทศให้ไกรดาไปครอง และยกเมืองจันทรบุรีให้ไกรวงศ์ครองอีกเมืองหนึ่ง ทั้งไกรดาและไกรวงศ์ต่างก็ครองเมืองด้วยความสงบตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา 

และตำนานนิทานไกรทองก็จบลงเพียงเท่านี้