วรรณคดีสไตล์เกรียน

ลำดับตอนที่ #239 : นานาชาติ in พระอภัยมณี

เรื่องพระอภัยมณีนั้นใช้ฉากเป็นทะเลอันดามันซะเป็นส่วนใหญ่ ย่อมมีผู้คนจากนานาชาติปรากฎอยู่มากมาย  

วันนี้ เราจะไปดูกันว่าชาติพันธุ์วรรณาต่างๆที่ปรากฎในเรื่องพระอภัยมณีกันว่ามีชาติพันธุ์ไหนกันบ้าง 

ถ้าพร้อมแล้ว เราก็มาเริ่มกันเลย let's go++

.

.

.

เริ่มจากตอนที่ท้าวอุเทนบุกเมืองรมจักร ท้าวเธอได้ตระเตรียมทัพไว้ดังนี้

.

.

หนังสือบอกปากน้ำว่ากำปั่น

สักห้าพันพลชวากะลาสี

มาทอดสู้อยู่ตรงท่าหน้าธานี

ห่างสักสี่สิบเส้นพอเห็นกัน

ข้างฝ่ายเหนือบอกว่าปัจจามิตร

พวกฝรั่งอังกฤษกับมักกะสัน

ล้วนขี่ม้าห้าหมื่นพื้นฉกรรจ์

เข้าบุกบั่นตีบ้านด่านดงมา

อันโยธามาทางตะวันตก

กระบวนบกแบกพื้นล้วนปืนผา

มลายูสุระตันวิลันดา

ตีเข้ามาในด่านชานบุรี ฯ

.

.

มีทั้ง..

ชวา - ดินแดนของอิเหนา เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่มีจำนวนประชากรมากที่สุดในอินโดนีเซีย มีถิ่นฐานอยู่ทางตอนกลางและทางตะวันออกของเกาะชวา (Pulau Jawa) ชาวไทยที่เชื้อสายชวา ปัจจุบันอยู่ที่มัสยิดยะวา กรุงเทพมหานคร

อังกฤษ - เจ้าแห่งอาณานิคม ในสมัยรัชกาลที่ 3 สามารถครอบครองได้ทั้งอินเดีย พม่า มลายู แถมยังเอาชนะจีนในสงครามฝิ่นได้อีกด้วย

มักกะสัน - สันนิษฐานว่าเพี้ยนมาจากคำว่า “มาคัสซาร์” (Makassar)” ซึ่งเป็นเมืองที่อยู่ในเกาะซีลีบีส (Celebes) (ปัจจุบันคือเกาะซูลาเวซี (Sulawesi)) ไทยเรียกคนที่มีใจคอโหดร้าย โหดเหี้ยม อำมหิตผิดมนุษย์ว่ายักษ์มักกะสัน (รายละเอียดดูได้ในตอนที่ 64 : ยักษ์มักกะสัน)

มลายู - อาศัยอยู่ทางภาคใต้ของประเทศไทย ในสมัยรัชกาลที่ 3 ด้วยความวุ่นวายของเมืองไทรบุรี (Kedah) จึงแบ่งไทรบุรีออกเป็น 4 เมือง คือ กุปังปาซู (Kubang Pas) ปลิส (Perlis) สตูล และไทรบุรี 

วิลันดา - คือฮอลันดา หรือเนเธอร์แลนด์ เข้ามาเจริญสัมพันธไมตรีกับสยามอย่างเป็นทางการครั้งแรกในสมัยของพระนเรศวร และจัดตั้งหมู่บ้านฮอลันดาขึ้นมา

.

.

.

มาถึงตอนที่เงือกเฒ่าได้เล่าถึงอีกชาติพันธุ์หนึ่งไว้ นั้นคือ ลังกา

.

.

แต่สำเภาชาวเกาะเมืองลังกา

เขาแล่นมามีบ้างอยู่ลางปี

ถ้าเสียเรือเหลือคนแล้วนางเงือก

ขึ้นมาเลือกเอาไปชมประสมศรี

เหมือนพวกพ้องของข้ารู้พาที

ด้วยเดิมทีปู่ย่าเป็นมนุษย์

.

.

ซึ่งลังกา หรือ ศรีลังกา นั้นคือเมืองของอุศเรน เจ๊ละเวงวัณฬา

.

.

.

ต่อด้วยเกาะแก้วพิสดารของโยคีที่เสมือนเป็นแหล่งพักพิงของพวกเรือแตกนานาชาติ ขนาดที่พระอภัยมณีและสินสมุทรสามารถพูดได้หลายภาษา (ฝรั่ง จีน จาม)

.

.

ฝ่ายโยคีที่อยู่บนภูเขา

กับคนเหล่าเหลือตายหลายภาษา

ทั้งจีนจามพราหมณ์แขกไทยชวา

วิลันดาฝรั่งพรั่งพร้อมกัน

เป็นร้อยคนปรนนิบัติอยู่เช้าค่ำ

บ้างต้มน้ำเก็บลูกไม้มาให้ฉัน

เป็นเหล่าล้อมพร้อมหน้าเวลานั้น

บ้างนวดฟั้นปรนนิบัตินั่งพัดวี

.

.

แน่นอนเลยว่ามีทั้ง..

จีน - คนจีนเข้ามาติดต่อค้าขายและพำนักอาศัยอยู่ในเมืองไทยมาช้านาน มีทั้งแต้จิ๋ว (潮州; Chaozhou) แคะ (客家; Hakka) ไหหลำ (海南; Hainan) ฮกเกี้ยน (福建; Fujian) กวางสี (廣西; Guangxi)

จาม - เดิมเป็นชนชาติอาณาจักรจามปา (Champa) (แถวๆเวียดนาม) แขกจามในไทยมีมาตั้งแต่สมัยอยุธยา ในสงครามเก้าทัพ ได้เกณฑ์ไปต่อสู้กับพม่าจนได้รับชนะ รัชกาลที่ 1 จึงพระราชทานที่ดินแถว "บ้านครัว" ให้

พราหมณ์ - ผู้ประกอบพิธีในศาสนาฮินดู รัชกาลที่ 1 โปรดฯให้สร้างเทวสถานโบสถ์พราหมณ์ขึ้นแล้วโปรดให้นำพราหมณ์จากภาคใต้ขึ้นมาประจำราชสำนัก

ไทย - ไทยสยาม (Thai Siam) คือกลุ่มชาติพันธุ์ซึ่งพูดภาษาไทยกลาง (แต่ไทยแท้ไม่มีหรอก ผสมกันทั้งนั้น)

.

.

.

ตอนที่สินสมุทรปราบบอสอย่างโจรสุหรั่ง (ซึ่งเป็นโจรสลัดอังกฤษ) รองกัปตันอย่างอังกุหร่าก็รายงานตัวทันที

.

.

ข้าชาวเมืองสำปะหลังฝรั่งเศส

เอาโหมดเทศขึ้นไปขายข้างฝ่ายเหนือ

เขาจับได้ไว้ชีวิตใช้ชิดเชื้อ

เที่ยวตีเรือกับสุหรั่งตั้งเป็นนาย

.

.

มีการเพิ่ม ฝรั่งเศส ขึ้นมาอีกหนึ่ง

.

.

.

ตอนที่เฮียภัยขึ้นครองผลึกนั้น เฮียก็ได้ส่งศิษย์พี่เกาะแก้วกลัวไปยังที่ต่างๆ

.

.

อัดแจจามข้ามหน้ามลายู

พวกญวนอยู่เวียดนามก็ข้ามไป

ข้างพวกพราหมณ์ข้ามไปเมืองสาวถี

เวสาลีวาหุโลมโรมวิสัย

กบิลพัสดุ์โรมพัฒน์ถัดถัดไป

เมืองอภัยสาลีเป็นที่พราหมณ์

ข้างพวกไทยได้ลมก็แล่นรี่

เข้ากรุงศรีอยุธยาภาษาสยาม

พม่ามอญย้อนเข้าอ่าวพุกาม

ฝรั่งข้ามฟากเข้าอ่าวเยียระมัน

.

.

มีการเพิ่มชาติพันธุ์ขึ้นมาดังนี้...

ญวน - คือชาวเวียดนาม ในสมัยรัชกาลที่ 3 เราทำสงครามกับญวนเรียกว่า อานามสยามยุทธ สยามได้เชิญญวนคริสเตียนซึ่งหนีการไล่ล่าเข้ามาตั้งถิ่นฐานอยู่ที่สามเสน

พม่า - อดีตอริราชศัตรูของสยาม ในสมัยรัชกาลที่ 3 ต้องทำสงครามกับอังกฤษจนทำสนธิสัญญารานตะโบ (Treaty of Yandabo) แถมต้องเสียค่าปฏิกรรมสงครามเป็นเงินหนึ่งล้านปอนด์

มอญ - คู่ปรับของพม่าจากราชาธิราช อพยพเข้ามายังแผ่นดินไทย จนมีชุมชนมอญอยู่หลายชุมชน ที่คนรู้จักก็แถวปากเกร็ด พระประแดง บางกระดี่

. 

.

.

ส่วนเมืองทมิฬของเจ้าละมานนั้น สุนทรภู่ได้บรรยายเอาไว้ดังนี้

.

.

ฝ่ายลำหนึ่งถึงละมานสถานถิ่น

เมืองทมิฬฟันเสี้ยมเหี้ยมหนักหนา

ไม่กินข้าวชาวบุรินทร์กินแต่ปลา

กินช้างม้าสารพัดสัตว์นกเนื้อ

ถึงเวลาฆ่าชีวิตเอามีดเชือด

แล้วคลุกเลือดด้วยสักหน่อยอร่อยเหลือ

ทั้งน้ำส้มพรมพล่าน้ำปลาเจือ

ล้วนเถือเนื้อดิบกินสิ้นทุกคน

จึงพ่วงพีมีกำลังเหมือนดังอูฐ

แต่เสียงพูดคล้ายทำนองของสิงหล

ไว้ผมปรกปกไหล่เหมือนไฟลน

หยิกหยิกย่นย่อย่องององอน

.

.

ซึ่งคนสันนิษฐานกันว่าน่าจะเป็นแอฟริกัน เพราะชาวสยามรู้จักแอฟริกันมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 3 ในโคลงต่างภาษา [รายละเอียดดูได้ในตอนที่ 141 : โคลงภาพคนต่างภาษา]

. 

.

.

รวมชาติพันธุ์ทั้งหมดที่ปรากฎในเรื่องเท่ากับ 14 ชาติพันธุ์ แล้วตอนสุดท้ายพระโยคีก็ได้เทศนาถึง "ความสามัคคี" ให้มีไมตรีต่อกันจะดีกว่า