วรรณคดีสไตล์เกรียน

ลำดับตอนที่ #205 : "กัญชา" ในวรรณคดีไทย

* คามเตือน : กรุณาเสพบทความนี้อย่างมีสติ และอย่าคิดที่จะไปริลองโดยเด็ดขาด เพราะกัญชาบ้านเรายังคงเป็นสิ่งผิดกฎหมายยุ่ เอี๊ยก ๕๕๕๕๕ *

ทุกอารยธรรมหลักของโลก ตั้งแต่เมโสโปเตเมีย อียิปต์ กรีก อาหรับไปจนถึงอินเดีย ล้วนมีเรื่องเล่าของกัญชาที่เข้าไปมีส่วนร่วมในตำนานต่างๆ

ในยุคพระเวท เรียกกัญชาว่า “โอสถพระศิวะ” ด้วยบิ๊กบอสได้เนรมิตพืชพันธุ์ดังกล่าวขึ้นมาเพื่อรักษาคอของตนในตอนที่ดื่มพิษเมื่อคราวอีเว้นท์กวนเกษียรสมุทร ทำให้ในพิธีมหาศิวะราตรี (Maha Shivaratri) พวกนักบวชและนักแสวงบุญทั้งหลายจะมารวมตัวกันสูบกัญชามาราธอน 1 วัน 1 คืนเต็มๆ เพื่อถวายแก่บิ๊กบอส

ที่บ้านเรา ในสมัยกรุงศรีอยุธยานั้น ลาลูแบร์ได้บันทึกถึงอุปกรณ์สูบยาของแขกมัวร์ที่ชาวสยามนิยมใช้เรียกว่า "มอระกู่" แต่ถึงอย่างนั้น กัญชาก็ไม่ได้ใช้เพื่อความเพลิดเพลินอย่างเดียว ยังใช้เป็นยาในตำรับยาของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช หรือที่เรียกว่า "โอสถพระนารายณ์" อีกด้วย

ในตำราโอสถพระนารายณ์ พบว่าตำรับยาทิพเกศใช้ใบกัญชา 16 ส่วน ผสมฝิ่น การบูร พิมเสน กระวาน ฯลฯ โดยระบุให้กินพอสมควร จะแก้อาการกินไม่ได้นอนไม่หลับ ตกเลือด 

ส่วนอีกตำรับคือยาสุขไสยาสน์ ชื่อบอกตรงตัวว่าเป็นยาที่กินเพื่อให้นอนอย่างเป็นสุข สูตรนี้ใช้ใบกัญชา 12 ส่วน ผสมใบสะเดา การบูร สหัสคุณเทศ สมุนแว้ง เทียนดำ โกฐกระดูก ลูกจันทน์ ตำรวมกันเป็นผงละลายน้ำผึ้ง

นอกจากนี้ กัญชายังปรากฎในตำรายาสืบต่อๆ มาอีกหลายเล่ม เช่น ยาโทสันทะฆาฏ และยาธรณีสันทะฆาฏ จากตำรายาเกร็ด ของกรมหลวงวชิรญาณวงศ์, ยาสุขไสยาสน์ ตำรับยาของหมื่นชำนาญแพทยา (พลอย แพทยานนท์) ขณะที่ตำราแพทย์ศาสตร์สงเคราะห์ ซึ่งเป็นตำราหลวงสมัยรัชกาลที่ 5 มียาที่มีส่วนผสมของกัญชาถึง 11 ตำรับ

และเราจะมาพูดถึง 5 วรรณคดีสายเขียวกันนะฮะท่านผู้อ่าน

รามเกียรติ์ :

อันนี้มีให้เห็นเป็นภาพจิตรกรรมเลยฮ่ะ ลิงสูบกัญชาขณะกำลังเข้าเวรรักษาพระราม

บ้างนอนบ้างนั่งเป็นเหล่าเหล่า

หยอกเย้ากันเล่นหัวเราะร่า

บ้างล้อมกันสูบกัญชา

บ้างหลับตาผิงอัคคี 

.

.

.

.

.

ระเด่นลันได : 

พูดถึงขอทานลันไดที่เมากัญชาเพลินๆ รวมถึงนางประแดะอยู่บ้านสวยๆก็ยังบรรจงหั่นกัญชาไว้คอยท่านายประดู่

 

พอโพล้เพล้เวลาจะสายัณห์

ยุงชุมสุมควันแล้วเข้าที่  

บรรทมเหนือเสื่อลำแพนแท่นมณี

ภูมีซบเซาเมากัญชา

.

.

.

.

.

นิราศเมืองแกลง :

ท่านสุนทรภู่ได้บรรยายถึงนายแสง คนแจวเรือที่ติดกัญชา จนสุนทรภู่เขียนถึงอยู่หลายครั้ง

ทำซมเซอะเคอคะมาปะขา

แต่โดยเมากัญชาจนตาขวาง

แกไขหูสู้นิ่งไปตามทาง

ถึงพื้นล่างแลลาดล้วนหาดทราย

ต่างโหยหิวนิ่วหน้าสองขาแข็ง

ในคอแห้งหอบรนกระกนกระหาย

กลืนกระเดือกเกลือกกลิ้นกินน้ำลาย

เจียนจะตายเสียด้วยร้อนอ่อนกำลัง

.

.

.

.

.

ขุนช้างขุนแผน :

เนื่องจากขุนช้างขุนแผนเป็นวรรณคดีที่สะท้อนสภาพสังคม จึงไม่แปลกใจที่ได้เห็นกัญชาปรากฎอยู่มากมาย 

แต่ตอนที่พีคที่สุดก็ตอนที่จมื่นศรีกับพลายชุมพลปลอมตนเป็นแขกเข้าไปหาเถรขวาด ทั้งสองนำของบางอย่างมาให้นั้นคือตุ้งก่า (หม้อสูบกัญชาของโบราณ) และกัญชา จนเถรขวาดอยากลองดูสักครั้ง แต่ก็...

สองแขกก็ยัดกัญชาส่ง

เถรชักคอก่งไม่ทนได้

แสบคอเป็นจะตายหงายหน้าไป

กูไม่เอาแล้วอย่าส่งมา

.

.

.

.

.

เพลงยาวตำนานหวยของนายกล่ำ :

ได้บรรยายถึงประวัติของ 36 ตัวละครในหวย กข ต่างๆ ซึ่งตัว บ แจหลี มีประวัติดังนี้

ขรัวแจลี่หลวงพี่ตะพาบน้ำ

ชักประคำกัญชาจนตาเหลือง

ต่อเมื่อไรอยากเหล้าจึ่งเข้าเมือง

กินเสียเฟื้องแล้วก็กลับมาฉับพลัน

ก็จบกันไปสำหรับ 5 วรรณคดีสายเขียวนะฮะ เตือนอีกครั้ง บทความนี้เป็นแค่การอธิบายความรู้เฉยๆ อย่าริอาจไปริลองเชียวเป็นอันขาด สำหรับวันนี้สวัสดีครับ