ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1::เผชิญหน้า
\"ฉันต้องอยู่เพียงลำพังกับมาตลอด จนวันหนึ่งฉันก็เจอเขาคนที่ทำให้ชีวิตของฉันเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล\"
เช้าอันสดใสแต่ฉัน รวิศา วรเดชพิพัฒนชัย หรือ หวาน นักเรียนชั้นม.4 ไม่ได้สดใสไปกับอากาศเลย -_- เมื่อคืนเมาท์เรื่องโรงเรียนใหม่กับยัยไอซ์มันส์ไปหน่อย ฉันเก่งมั้ยล่ะที่สามารถเข้าโรงเรียน..ได้ เอาล่ะอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว ชุดนักเรียนเสื้อสีขาวแขนสั้น กระโปรงลายสก๊อตสีน้ำเงินสลับน้ำตาล สวยเหมือนกันน่ะเนี่ย ฮ่าฮ่า ตายแล้วรีบลงไปข้างล่างดีกว่า ฉันเจอพ่อคนที่ให้ความอบอุ่นกับฉันมาเพราะแม่ของฉันกับพ่อได้หย่ากันแต่ฉันก็มีความสุขที่ได้อยู่กับพ่อ พ่อพูดขึ้นว่า
\"หวาน พ่อมีอะไรบางอย่างจะบอกหวานน่ะลูก\"
\"พ่อมีอะไรจะบอกหวานหรอค่ะ\"
\"คือว่า..หวานคงรู้น่ะลูกว่าบริษัทของพ่อตอนนี้มันกำลังตกต่ำ พ่อเลยไปยืมเงินของอาสุวัฒน์เพื่อนพ่อมาน่ะ\"
\"อ๋อ อาสุวัฒน์ที่พ่อเล่าให้หวานฟังอยู่ตลอดใช่มั้ยค่ะ\"
\"ใช่จ๊ะ แล้วอาสุวัฒน์เค้าก็ขอให้หวานไปอยู่คอยควบคุมลูกชายเขาที่อายุเท่าหวานน่ะลูกจำได้มั้ย\"
\"ห๊าาาา!!!!พ่อจะให้หวานไปอยู่กับคนที่หวานไม่เคยแม้แต่เห็นหน้าน่ะค่ะ...หวานไม่เชื่อพ่อหรอกพ่อหลอกหวานใช่มั้ย\"แหงอยู่แล้วพ่อต้องหลอกฉันแน่ๆ
\"ป่าวพ่อไม่ได้หลอกหวานพ่อพูดจิงๆ\"สีหน้าของพ่พอไม่ได้ดูเหมือนจะหลอกฉันเลย
\"แต่พ่อค่ะหวานจะไปอยู่กับเขาได้ไงค่ะหวานเป็นผู้หญิงน่ะค่ะ
ฮึ..ไม่เอาหรอก\"(-_- )( -_-)(-_- )( -_-)แหงล่ะใครจะยอมไปพ่อต้องล่อฉันเล่นแน่ๆเลย ฮ่าฮ่า (หัวเราะแต่เหงื่อไหลเปนทางเลย)
\"พ่อไม่ได้หลอกหวานน่ะลูก หวานช่วยพ่อเถอะพ่อเกรงใจอาสุวัฒน์เขา เค้าช่วยพ่อตั้งหลายเรื่องแล้วน่ะลูก\"พ่อพูดพร้อมส่งสายตาวิงวอนมาให้ฉัน
\"โอ๊ยยย ก็ได้ค่ะพ่อแล้วหวานต้องไปทำอะไรบ้างล่ค่ะ-o-\"จนได้ไอ้โรคขี้สงสารนี้สงสารคนเค้าไปทั่ว >_<
\"อ๋อไม่มีอะไรมากหรอกหวานแค่ของดูแลลูกเขา ทำอาหารให้เขากิน แล...\"
\"เดี๋ยวค่ะพ่อ พ่อจะให้หนูไปเป็นแม่เขาหรอค่ะเห็นให้หนูทำทุกอย่างเลย\"อะไรกันผู้ชายคนนี้ทำอะไรไม่เป็นเลยเหรอไงให้ฉันทำให้ทุกอย่าง
\"ป่าวหวานก็ต้องเข้าใจเขาโดนเอาใจมาตลอดพ่อเขาต้องการที่จะดัดนิสัยน่ะลูก\"
\"อะไรค่ะพ่อเห็นหวานเป็นเครื่องดัดนิสัยคนเหรอไงค่ะ\"โอ๊ยจะให้ฉันไปเป็นคนใช้เหรอไงเนี่ย
\"หวานเข้าใจพ่อหน่อยสิลูก\"พ่อเริ่มเหนื่อยกับความดื้อดึงของฉัน โอ๊ยแล้วฉันจะทำยังไงดีเนี่ย เฮ้อไปก็ได้ว่ะ
\"ก็ได้ค่ะพ่อหวานไปอยู่กับเขาก็ได้แค่อาทิตย์เดียวใช่มั้ยค่ะ\"เฮ้อเอาก็เอาว่ะ
\"เออหวานมันไม่ใช่แค่อาทิตย์เดียวน่ะลูก อืมเห็นเขาบอกมาว่าแค่สามเดือน\"
\"อะ..อะไรน่ะค่ะพ่อสามเดือนพ่อค่ะตั้งสามเดือนน่ะค่ะไม่ใช่แค่สามเดือน\"ชีวิต..ลมจะใส่
\"น่าาา หวานที่อยู่อาสุวัฒน์เขาก็จัดไว้ให้ลูกแล้วพ่อดูแล้วมันก็ไม่ได้เสียหายอะไรเป็นคอนโดดีเลยน่ะห้องอยู่ติดกันแล้วก็มีประตูเชื่อมกันด้วย\"
\"โอ๊ยแล้วถ้าเขาเกิดเลือดขึ้นหน้ากระโดดมาปล้ำหวานแล้วหวานจะทำยังไงค่ะ\"ใช่ถ้ามันบ้าขึ้นมาคนสวยอย่างฉันจะทำยังไงล่ะ
(น้ำหน้ายังเงี้ยเนี่ยน่ะสวย เฮ้อ:~*RiTa*~)
\"โอ๊ยไม่เป็นไรหรอกลูกตกลงหวานยอมแล้วใช่มั้ยจ๊ะ\"
\"แต่พ่อค่...\"เสียงของฉันถูกกลบโดยเสียงมือถือของพ่อ
\"ครับ..จิงเหรอ....ได้ แล้วฉันจะรีบไปน่ะ...เออ...โอเค\"พ่อวางสายไปแล้ว
\"หวานพ่อไปแล้วน่ะลูกคนที่บริษัทโทรมา ตกลงหวานยอมแล้วใช่มั้ยลูก คนดีของพ่อ\"พ่อดึงฉันเข้าไปกอด\"พ่อไปแล้วน่ะ รีบไปโรงเรียนน่ะจ๊ะแล้วพ่อจะกลับมาทำแกงจืดของโปรดของหวานให้กิน พ่อไปแล้ว...โอ๊ยทำไงดีฉันจะเอายังไงกับชีวิตดีเนี่ยสายแล้วจะเข้าเรียนทันมั้ยเนี่ยต้องรีบต้องรีบ....
ติ้งต่อง....ติ้งต่อง
ฉะ..ฉันเข้าโรงเรียนทันแล้ว..แฮ่ก แฮ่ก เหนี่อยโคด...
โรงเรียน...เฮ้อหวังว่าจะตัดสินใจถูกน่ะเนี่ยที่มาเข้าโรงเรียนนี้โรงเรียนดูๆแล้วก็ใหญ่เหมือนกันน่ะเนี่ย ชุดนักเรียนก็โอเคอ่ะ โหย คนมุงดูเต็มเลยสงสัยจะเป็นบอร์ดประกาศรายชื่อ เฮ้อรวมรวมพลัง(ที่มีอยู่น้อยนิด)ฝ่าไทยมุงเข้าไปดูรายชื่ออืม รวิศา วรเดชพิพัฒนชัย รวิศา วรเดชพิพัฒนชัย รวิศา ฮึยย์เจอแล้วม.4/6 เลขที่ 21 ก็โอน่ะดูรายชื่อยัยไอซ์ด้วยดีกว่า อัญชลิกา อัญชลิกา อ๋าเจอแล้วเย้!! อยู่ห้องเดียวกันด้วย อัญชลิกา ม.4/6 เลขที่ 39 รีบไปที่ห้องดีกว่า ฮิฮิ พนันได้เลยัยไอซ์ต้องยังไม่มาแหงเลย ฟึบ!!เสียงเปิดประตูทันทีที่เปิดเข้าไป ฟิว!!จรวดกระดาษมันร่อนมาตรงฉันพอดีเป๊ะ
\"โว้ย!!ใครปามาว่ะ\"บังอาจ ใครหน้าไหนมันปามาว่ะ
\"ฉันเองมีปัญหาอะไรมั้ย\"นั้นไง!!หว่ามันเปนผู้ชายด้วย เชอะใครจะไปสนผู้ชายก็ผู้ชายสิว่ะ พอหมอนั่นมันยืนขึ้นปั๊ปพวกผู้หญิงที่นั่งอยู่แถวนั้นกรื๊ดกันใหญ่เลย แต่ดูๆไปแล้วมันก็หน้าตาดีเหนือนกันน่ะเนี่ย
\"ไม่มีอะไรทำเหรอไงฮ่ะ\"
\"ทำมะฉันจะทำอะไรแล้วมันหนักอวัยวะส่วนไหนของเธอไม่ทราบ\"ดูปากมันสิค่ะนี่แอบเลี้ยงสัตว์ไว้ในปากเหรอไง
\"ฮึยย์ นายนี้มัน..\"ยังไม่ทันที่ฉันจะด่ามันครูก็เข้ามาพอดี
\"นี่จะทะเลาะกันตั้งแต่วันแรกเลยหรือไงฮ่ะ\"
\"ขอโทษค่ะ/ครับ\"ฉันกับอีตานั่นพูดขึ้นมา
\"ดีแล้ว เทอ รวิศา วรเดชพิพัฒนชัย ใช่มั้ย เทอไปหาที่นั่งสิ นั่นไงตรงนั่นว่างพอดี\"ครูพูดพร้อมชี้ไปตรงข้างๆนายนั่น
\"จารย์ค่ะตรงอื่นไม่ได้เหรอค่ะ\"ฉันพยายามที่จะไม่ไปนั่นตรงนั้น พอฉันหันไปดูน่ะนายนั่นยักคิ้วมาให้ด้วยแหว่ คิดว่าหล่อนักหรือไงเชอะ(แต่มันก็น่ารักอ่ะ)ฉันเลยแลบลิ้นกลับไปแต่เผอิญตอนที่ฉันแลบลิ้นจารย์ดันหันมามองพอดีเป็นไงเหรอค่ะ ฮึก็ซวยซิค่ะ
\"นี่เธอแลบลิ้นให้ใครย่ะ อ๋อนายใช่มั้ยดีเลยไปยืนกางแขนขาเดียวหน้าห้องเลยทั้งคู่เลยไป!!\"ซวย ซวยจิงๆ
\"ค่ะ/ครับ\"ทำไมชีวิตฉันมันถึงได้โหดร้ายขนาดนี้เนี่ยยืนหน้าห้องอายโคดเลย วันแรกเปนยังนี้แล้ววันอื่นจะเปนยังงัยเนี้ย ยืนได้สักพักอีตานั้นก็พูด
\"นี่เทอทำไมถึงได้ตามจองล้างจองผลาญฉันตลอดเวลาเลยฮะ\"พูดมาได้หลงตัวเองซะไม่มี
\"ขะ ขอโทษน่ะนายคิดว่าตัวเองดีเลศมากเหรอไงฮะ เชอะ ผู้ชายที่ไหนความเป็นสุภาพบุรุษก้อไม่มี\"ฉันด่ากลับ แต่มันจะเหมือนยิ่งทำให้ความโกรธของหมอนั่นมากขึ้น >0< ฮือ...น่ากลัวอ่ะ
\"เทอ..ว่า..ยัง..ไง..น่ะ\"นายนั่นพูดเสียงสั่นเลย
\"ก้อฉันบอกว่านายไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษไง\"เสียงทำไมต้องสั่นด้วยอ่ะ
\"เทอนี้มัน...\"
\"เทอสองคนเข้ามาได้แล้ว\"เสียงสวรรค์พูดขึ้น
\"เทอฉันฝากไว้ก่อนเถอะ\"นายนั่นพูดขึ้นแล้วเดินเข้าไป ฉันเดินตามเข้าไปแต่แล้ว โครม!! ใครก้อไม่รู้วิ่งเข้ามาแล้วชนฉันพอดี โอ๊ยเต็มๆเลยละ
\"ฉันขอโทษน่ะเทอเปนอะไรหรือป่าว\"นายคนนั่นพูดขึ้น แต่ขอโทษแล้วมันหายมั้ย
\"หัวเข่าฉัน\"หัวเข่าฉันถลอกเลย ฮือฮือ
\"เอาล่ะนายศิลาใช่มั้ย\"ครูถามนายนั่น
\"ครับ\"
\"พารวิศาไปห้องพยาบาลซิ\"
\"ได้ครับ\"แล้วนายนั่นก้อเอาแขนข้างนึงของฉันไปพาดไว้ที่ไหล่ของนายนั่นแล้วก้อพยุงฉันไปที่ห้องพยาบาล
\"เออ ฉันขอโทษน่ะ\"นายนั่นพูดขึ้น
\"ไม่เปนไรหรอก\"ฉันพูดแล้วเงยหน้าขึ้นไปหลังจากที่ดูแผลอยู่นานจนปลง พอเงยหน้าขึ้นไปปุบเจอนายนั่น โอ้ มาย ก๊อด!!
*************************************************...>_<...**************************************************
เพิ่งเคยเขียนเปนเรื่องแรก ฝากเนื้อฝากตัวด้วยน่ะฮับ
~*RiTa*~
เช้าอันสดใสแต่ฉัน รวิศา วรเดชพิพัฒนชัย หรือ หวาน นักเรียนชั้นม.4 ไม่ได้สดใสไปกับอากาศเลย -_- เมื่อคืนเมาท์เรื่องโรงเรียนใหม่กับยัยไอซ์มันส์ไปหน่อย ฉันเก่งมั้ยล่ะที่สามารถเข้าโรงเรียน..ได้ เอาล่ะอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว ชุดนักเรียนเสื้อสีขาวแขนสั้น กระโปรงลายสก๊อตสีน้ำเงินสลับน้ำตาล สวยเหมือนกันน่ะเนี่ย ฮ่าฮ่า ตายแล้วรีบลงไปข้างล่างดีกว่า ฉันเจอพ่อคนที่ให้ความอบอุ่นกับฉันมาเพราะแม่ของฉันกับพ่อได้หย่ากันแต่ฉันก็มีความสุขที่ได้อยู่กับพ่อ พ่อพูดขึ้นว่า
\"หวาน พ่อมีอะไรบางอย่างจะบอกหวานน่ะลูก\"
\"พ่อมีอะไรจะบอกหวานหรอค่ะ\"
\"คือว่า..หวานคงรู้น่ะลูกว่าบริษัทของพ่อตอนนี้มันกำลังตกต่ำ พ่อเลยไปยืมเงินของอาสุวัฒน์เพื่อนพ่อมาน่ะ\"
\"อ๋อ อาสุวัฒน์ที่พ่อเล่าให้หวานฟังอยู่ตลอดใช่มั้ยค่ะ\"
\"ใช่จ๊ะ แล้วอาสุวัฒน์เค้าก็ขอให้หวานไปอยู่คอยควบคุมลูกชายเขาที่อายุเท่าหวานน่ะลูกจำได้มั้ย\"
\"ห๊าาาา!!!!พ่อจะให้หวานไปอยู่กับคนที่หวานไม่เคยแม้แต่เห็นหน้าน่ะค่ะ...หวานไม่เชื่อพ่อหรอกพ่อหลอกหวานใช่มั้ย\"แหงอยู่แล้วพ่อต้องหลอกฉันแน่ๆ
\"ป่าวพ่อไม่ได้หลอกหวานพ่อพูดจิงๆ\"สีหน้าของพ่พอไม่ได้ดูเหมือนจะหลอกฉันเลย
\"แต่พ่อค่ะหวานจะไปอยู่กับเขาได้ไงค่ะหวานเป็นผู้หญิงน่ะค่ะ
ฮึ..ไม่เอาหรอก\"(-_- )( -_-)(-_- )( -_-)แหงล่ะใครจะยอมไปพ่อต้องล่อฉันเล่นแน่ๆเลย ฮ่าฮ่า (หัวเราะแต่เหงื่อไหลเปนทางเลย)
\"พ่อไม่ได้หลอกหวานน่ะลูก หวานช่วยพ่อเถอะพ่อเกรงใจอาสุวัฒน์เขา เค้าช่วยพ่อตั้งหลายเรื่องแล้วน่ะลูก\"พ่อพูดพร้อมส่งสายตาวิงวอนมาให้ฉัน
\"โอ๊ยยย ก็ได้ค่ะพ่อแล้วหวานต้องไปทำอะไรบ้างล่ค่ะ-o-\"จนได้ไอ้โรคขี้สงสารนี้สงสารคนเค้าไปทั่ว >_<
\"อ๋อไม่มีอะไรมากหรอกหวานแค่ของดูแลลูกเขา ทำอาหารให้เขากิน แล...\"
\"เดี๋ยวค่ะพ่อ พ่อจะให้หนูไปเป็นแม่เขาหรอค่ะเห็นให้หนูทำทุกอย่างเลย\"อะไรกันผู้ชายคนนี้ทำอะไรไม่เป็นเลยเหรอไงให้ฉันทำให้ทุกอย่าง
\"ป่าวหวานก็ต้องเข้าใจเขาโดนเอาใจมาตลอดพ่อเขาต้องการที่จะดัดนิสัยน่ะลูก\"
\"อะไรค่ะพ่อเห็นหวานเป็นเครื่องดัดนิสัยคนเหรอไงค่ะ\"โอ๊ยจะให้ฉันไปเป็นคนใช้เหรอไงเนี่ย
\"หวานเข้าใจพ่อหน่อยสิลูก\"พ่อเริ่มเหนื่อยกับความดื้อดึงของฉัน โอ๊ยแล้วฉันจะทำยังไงดีเนี่ย เฮ้อไปก็ได้ว่ะ
\"ก็ได้ค่ะพ่อหวานไปอยู่กับเขาก็ได้แค่อาทิตย์เดียวใช่มั้ยค่ะ\"เฮ้อเอาก็เอาว่ะ
\"เออหวานมันไม่ใช่แค่อาทิตย์เดียวน่ะลูก อืมเห็นเขาบอกมาว่าแค่สามเดือน\"
\"อะ..อะไรน่ะค่ะพ่อสามเดือนพ่อค่ะตั้งสามเดือนน่ะค่ะไม่ใช่แค่สามเดือน\"ชีวิต..ลมจะใส่
\"น่าาา หวานที่อยู่อาสุวัฒน์เขาก็จัดไว้ให้ลูกแล้วพ่อดูแล้วมันก็ไม่ได้เสียหายอะไรเป็นคอนโดดีเลยน่ะห้องอยู่ติดกันแล้วก็มีประตูเชื่อมกันด้วย\"
\"โอ๊ยแล้วถ้าเขาเกิดเลือดขึ้นหน้ากระโดดมาปล้ำหวานแล้วหวานจะทำยังไงค่ะ\"ใช่ถ้ามันบ้าขึ้นมาคนสวยอย่างฉันจะทำยังไงล่ะ
(น้ำหน้ายังเงี้ยเนี่ยน่ะสวย เฮ้อ:~*RiTa*~)
\"โอ๊ยไม่เป็นไรหรอกลูกตกลงหวานยอมแล้วใช่มั้ยจ๊ะ\"
\"แต่พ่อค่...\"เสียงของฉันถูกกลบโดยเสียงมือถือของพ่อ
\"ครับ..จิงเหรอ....ได้ แล้วฉันจะรีบไปน่ะ...เออ...โอเค\"พ่อวางสายไปแล้ว
\"หวานพ่อไปแล้วน่ะลูกคนที่บริษัทโทรมา ตกลงหวานยอมแล้วใช่มั้ยลูก คนดีของพ่อ\"พ่อดึงฉันเข้าไปกอด\"พ่อไปแล้วน่ะ รีบไปโรงเรียนน่ะจ๊ะแล้วพ่อจะกลับมาทำแกงจืดของโปรดของหวานให้กิน พ่อไปแล้ว...โอ๊ยทำไงดีฉันจะเอายังไงกับชีวิตดีเนี่ยสายแล้วจะเข้าเรียนทันมั้ยเนี่ยต้องรีบต้องรีบ....
ติ้งต่อง....ติ้งต่อง
ฉะ..ฉันเข้าโรงเรียนทันแล้ว..แฮ่ก แฮ่ก เหนี่อยโคด...
โรงเรียน...เฮ้อหวังว่าจะตัดสินใจถูกน่ะเนี่ยที่มาเข้าโรงเรียนนี้โรงเรียนดูๆแล้วก็ใหญ่เหมือนกันน่ะเนี่ย ชุดนักเรียนก็โอเคอ่ะ โหย คนมุงดูเต็มเลยสงสัยจะเป็นบอร์ดประกาศรายชื่อ เฮ้อรวมรวมพลัง(ที่มีอยู่น้อยนิด)ฝ่าไทยมุงเข้าไปดูรายชื่ออืม รวิศา วรเดชพิพัฒนชัย รวิศา วรเดชพิพัฒนชัย รวิศา ฮึยย์เจอแล้วม.4/6 เลขที่ 21 ก็โอน่ะดูรายชื่อยัยไอซ์ด้วยดีกว่า อัญชลิกา อัญชลิกา อ๋าเจอแล้วเย้!! อยู่ห้องเดียวกันด้วย อัญชลิกา ม.4/6 เลขที่ 39 รีบไปที่ห้องดีกว่า ฮิฮิ พนันได้เลยัยไอซ์ต้องยังไม่มาแหงเลย ฟึบ!!เสียงเปิดประตูทันทีที่เปิดเข้าไป ฟิว!!จรวดกระดาษมันร่อนมาตรงฉันพอดีเป๊ะ
\"โว้ย!!ใครปามาว่ะ\"บังอาจ ใครหน้าไหนมันปามาว่ะ
\"ฉันเองมีปัญหาอะไรมั้ย\"นั้นไง!!หว่ามันเปนผู้ชายด้วย เชอะใครจะไปสนผู้ชายก็ผู้ชายสิว่ะ พอหมอนั่นมันยืนขึ้นปั๊ปพวกผู้หญิงที่นั่งอยู่แถวนั้นกรื๊ดกันใหญ่เลย แต่ดูๆไปแล้วมันก็หน้าตาดีเหนือนกันน่ะเนี่ย
\"ไม่มีอะไรทำเหรอไงฮ่ะ\"
\"ทำมะฉันจะทำอะไรแล้วมันหนักอวัยวะส่วนไหนของเธอไม่ทราบ\"ดูปากมันสิค่ะนี่แอบเลี้ยงสัตว์ไว้ในปากเหรอไง
\"ฮึยย์ นายนี้มัน..\"ยังไม่ทันที่ฉันจะด่ามันครูก็เข้ามาพอดี
\"นี่จะทะเลาะกันตั้งแต่วันแรกเลยหรือไงฮ่ะ\"
\"ขอโทษค่ะ/ครับ\"ฉันกับอีตานั่นพูดขึ้นมา
\"ดีแล้ว เทอ รวิศา วรเดชพิพัฒนชัย ใช่มั้ย เทอไปหาที่นั่งสิ นั่นไงตรงนั่นว่างพอดี\"ครูพูดพร้อมชี้ไปตรงข้างๆนายนั่น
\"จารย์ค่ะตรงอื่นไม่ได้เหรอค่ะ\"ฉันพยายามที่จะไม่ไปนั่นตรงนั้น พอฉันหันไปดูน่ะนายนั่นยักคิ้วมาให้ด้วยแหว่ คิดว่าหล่อนักหรือไงเชอะ(แต่มันก็น่ารักอ่ะ)ฉันเลยแลบลิ้นกลับไปแต่เผอิญตอนที่ฉันแลบลิ้นจารย์ดันหันมามองพอดีเป็นไงเหรอค่ะ ฮึก็ซวยซิค่ะ
\"นี่เธอแลบลิ้นให้ใครย่ะ อ๋อนายใช่มั้ยดีเลยไปยืนกางแขนขาเดียวหน้าห้องเลยทั้งคู่เลยไป!!\"ซวย ซวยจิงๆ
\"ค่ะ/ครับ\"ทำไมชีวิตฉันมันถึงได้โหดร้ายขนาดนี้เนี่ยยืนหน้าห้องอายโคดเลย วันแรกเปนยังนี้แล้ววันอื่นจะเปนยังงัยเนี้ย ยืนได้สักพักอีตานั้นก็พูด
\"นี่เทอทำไมถึงได้ตามจองล้างจองผลาญฉันตลอดเวลาเลยฮะ\"พูดมาได้หลงตัวเองซะไม่มี
\"ขะ ขอโทษน่ะนายคิดว่าตัวเองดีเลศมากเหรอไงฮะ เชอะ ผู้ชายที่ไหนความเป็นสุภาพบุรุษก้อไม่มี\"ฉันด่ากลับ แต่มันจะเหมือนยิ่งทำให้ความโกรธของหมอนั่นมากขึ้น >0< ฮือ...น่ากลัวอ่ะ
\"เทอ..ว่า..ยัง..ไง..น่ะ\"นายนั่นพูดเสียงสั่นเลย
\"ก้อฉันบอกว่านายไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษไง\"เสียงทำไมต้องสั่นด้วยอ่ะ
\"เทอนี้มัน...\"
\"เทอสองคนเข้ามาได้แล้ว\"เสียงสวรรค์พูดขึ้น
\"เทอฉันฝากไว้ก่อนเถอะ\"นายนั่นพูดขึ้นแล้วเดินเข้าไป ฉันเดินตามเข้าไปแต่แล้ว โครม!! ใครก้อไม่รู้วิ่งเข้ามาแล้วชนฉันพอดี โอ๊ยเต็มๆเลยละ
\"ฉันขอโทษน่ะเทอเปนอะไรหรือป่าว\"นายคนนั่นพูดขึ้น แต่ขอโทษแล้วมันหายมั้ย
\"หัวเข่าฉัน\"หัวเข่าฉันถลอกเลย ฮือฮือ
\"เอาล่ะนายศิลาใช่มั้ย\"ครูถามนายนั่น
\"ครับ\"
\"พารวิศาไปห้องพยาบาลซิ\"
\"ได้ครับ\"แล้วนายนั่นก้อเอาแขนข้างนึงของฉันไปพาดไว้ที่ไหล่ของนายนั่นแล้วก้อพยุงฉันไปที่ห้องพยาบาล
\"เออ ฉันขอโทษน่ะ\"นายนั่นพูดขึ้น
\"ไม่เปนไรหรอก\"ฉันพูดแล้วเงยหน้าขึ้นไปหลังจากที่ดูแผลอยู่นานจนปลง พอเงยหน้าขึ้นไปปุบเจอนายนั่น โอ้ มาย ก๊อด!!
*************************************************...>_<...**************************************************
เพิ่งเคยเขียนเปนเรื่องแรก ฝากเนื้อฝากตัวด้วยน่ะฮับ
~*RiTa*~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น