คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ไ่ม่เคยจีบ.....งั้นหรอ
คำเตือน:
ก่อนอ่าน ขอความกรุณาเม้นหลังอ่านจบด้วยนะ ถือเป็นบุญคุณยิ่งนัก นะคะ
ถ้าเม้น ขอให้คุณได้แฟนสวย หล่้อ
ฉันหันไปคว้าหมอนข้างโดยที่ยังไม่ลืมตา หมอนข้างทำไมอุ่นจังเลย จุ๊บๆๆ หอมแฮะ พอลืมตาขึ้นเท่านั้น สิ่งที่กอดอยู่คือ...อีตาแฟรม!!
“กรี๊ด นายอยู่ในห้องนี้ได้ยังไงเนี่ย”
อีตาแฟรมงัวเงียตื่นขึ้นมา (0_0) ทำหน้าตกใจ แล้วก็เปลี่ยนสีหน้ามาเป็นปกติ
“ก็เธอนั่นแหละร้องไห้นาน ฉันก็เลยเผลอหลับไปน่ะสิ ไม่รู้จะกลัวอะไรนักหนาร้องไห้เป็นชั่วโมง”
ฉันไม่สนที่อีตาแฟรมกำลังพูด แต่ฉันรีบผลักอีตาแฟรมออกไปก่อนที่ใครจะมาเห็น
“ แค่นี้ก็ทำเป็นโวยวายไปได้ ความจริงฉันเสียหายนะ”
“ฉันสิที่เสียหาย นายยังมาว่าตัวเองเสียหายอีกหรอ ตาบ้า!!”
วันแรกฉันเข้ามาก็มีเรื่องวุ้นวายแล้ว ทำไมอีตานี้ต้องแกล้งฉันด้วยนะเนี่ย ฉันไปเป็น ศัตรู แกตอนไหนฮะ แล้วหลังจากนั้นฉันก็ไปอาบน้ำ แล้วก็มาแต่งตัวแล้วไม่ลืมที่จะมานั่งแต่งหน้า เพื่อความสวยของฉัน ก็แค่ปัดแก้ม เขียนตา ทาแป้งเท่านั่นแหละค่ะ จากนั้นก็ต้องรับวิ่งลงมาเพราะ อีตาแฟรมเร่งน่ะสิ
“เร็วๆๆสิ เดี๋ยวฉันจะไปไม่ทันนะ”
“อืมๆๆ รีบแล้ว แป๊ปนะ เอานมไปกินรองท้องก่อนสิยังไม่ได้กินอะไรเลยนะ นายเอามั้ย?”
“ไม่ๆๆ เร็วๆเลย”นายแฟรมดูรีบๆๆไม่รู้จะรีบไปไหน
ที่เช้าตื่นสายก็เพราะนายไม่ใช่รึไง ถ้าอีตาบ้านั่นไม่แกล้งฉัน วันนี้ฉันคงไม่ต้องวุ่นวายขนาดนี้หรอก
>>พอมาถึงรถ
“พอไปถึงมหาลัย เธออย่าให้ใครรู้นะว่าเธอกับฉันอยู่บ้านเดียวกันน่ะ”
“ทำไมล่ะ”อายนักรึไงฮะ ชิ อย่างกับฉันอยากให้คนอื่นรู้นักล่ะ
“เหอะน่า เหตุผลของฉัน เออ แล้วพอถึง หน้าปากซอยเธอไปนั่งข้างหลังนะ”
“อือ” สั่งได้สั่งดีนะ แล้วนายแฟรมก็ออกรถยังกับจรวด
พอขับไปถึงหน้าปากซอยก็เจอผู้หญิงคนหนึ่ง หน้าตาสวย แต่งตัวเปรี้ยวจี๊ด กระโปรงสั้นจุ๊ดจู๋ เอ็กซ์ๆ นะพอดีกับอีตาแฟรมขับรถไปจอดพอดี
อ๋อรู้แล้ว ที่รีบก็กลัวรับสาวไม่ทันนี่เอง รู้งี้ตื่นสายๆดีกว่า ปวดใจๆๆ(i_i)
“ไม่ต้องทำหน้าสงสัย ไปนั่งหลังรถเลย” เออ ไปก็ได้ ฉันมันแค่คนอาศัยนิจะสู้อะไรกับแฟนสาวสวยเอ็กซ์ของนาย ได้ล่ะ เอ๊ะฉันน้อยใจอยู่หรอเนี่ย จากนั้นฉันก็ต้องระเห็จไปนั่งข้างหลัง แถมยัยเอ็กซ์ๆนั้นยังมองฉันตาขวางๆ
“แฟรม ทำไม มาช้าจังคะ ยื่นรอตั้งนาน ดำหมดแล้วเนี่ย”
“พอดีต้องรับญาติมาด้วยน่ะก็เรยมารับ แชม ช้า ”
“อ๋อ ยัยเนี่ยญาติหรอนึกว่าคนรับใช้ ไม่รู้สิ ความจริงก็อยากไปกันแค่ 2คน แต่ไม่เป็นไรสำหรับ แฟรมถือว่าอนุโลม”ชิ ฉันอยากมากับพวกแกตายล่ะ ถ้าไม่ติดว่าคุณป้าขอร้องนะฉันไม่มาหรอก คอยดูจะฟ้องคุณป้า (ซะเมื่อไหร่ล่ะ)
ระหว่างขับรถไปสองคนนั้นก็คุยกันสนุกเชียว ฉันนั่งอยู่ข้างหลังอย่างเซงๆ อยากจะ ถีบยัยนี่ซะจริงๆ มาว่าฉันเป็นคนใช้หรอ ยอมไม่ได้(>_<)
>>>> ถึงมหาลัยแล้ว เย้ๆๆเบื่อหน้ายัยนี่เต็มทีแล้ว
หลังจากที่ฉันเปิดประตูรถแล้วเดินออกไป อีตาแฟรมก็เปิดกระจกรถแล้วบอกฉันว่า..
“อย่าลืมที่บอกล่ะ”
“ฉันจำได้ย่ะ นี่นาย ตอนเย็นไม่ต้องมารับฉันหรอกนะ”
“ทำไม รึทนดูฉันสวิทกันไม่ได้”แถมยังทำหน้าตากะล่อนใส่ฉัน
“หลงตัวเองเกินไปแล้วมั้ง ใครเค้าจะไปสน”
“ก็นึกว่าเธออิจฉาน่ะสิ”ต๊าย ตาย แฟนนายนั่งอยู่ทั้งคนนะ ยังจะมากะล่อนอีก
“แต่ ยังไง วันนี้เธอต้องกลับกับฉันเข้าใจ ไม่งั้นไป โดนแน่ อย่าให้มาถึงที่นี่นะ”
โดนอะไรฉันไม่กลัวหรอก ชิชะ แล้วอีตาแฟรมก็หันมาบอกฉันอีก
“แล้ววันนี้อย่าลืมไปดูฉันรับเกียรติบัตรล่ะ บายคร๊าบ ”
เขาก็ปิดกระจกรถแล้วก็ขับรถออกไปเลย แล้วไอ้ที่บอกว่ารับอะไรนั่น แล้วรับอะไรล่ะ ที่ไหนทำไมไม่บอกให้ชัดยะ ใครจะไปรู้
ขณะที่ฉันเดินไปที่ภาควิชาของฉัน ก็มีเสียงประกาศตามสายประกาศว่า
“วันนี้ทางมหาลัยของเรามีงานมอบเกียรติบัตรให้แก่ผู้ที่สร้างชื่อเสียงให้แก่มหาลัย แล้วยังมีคอนเสิร์ตเล็ก ของ หนุ่มหน้าใส หัวใจสุภาพบุรุษ อีกด้วยนะค่ะ เชิญทุกคนที่ ห้องสื่อ เสียง ได้ตั้งแต่เวลา 10.00 น . เป็นต้นไปค่ะ”
อ๋อฉันรู้แล้ว ที่ อีตาแฟรมบอกเนี่ยสงสัยจะเป็น งานนี้แน่ๆๆ ชวนยัยสองคนนั้นไปดีกว่า
นั่นไงพูดถึงก็เจอพอดี สองคนนั่นกำลังเดินมาทางฉัน พอมาถึงฉันก็เลยรีบชวน“นี่ พวกแก ฉันอยาก ไปดูเขามอบรางวัลน่ะ แกไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยนะ”ฉันทำหน้าตาน่าสงสารสุดๆ
“แกเนี่ย ฉันก็ยังไม่ได้ว่าอะไรเลย แกไม่ต้องลงทุนขนาดนั้นก็ได้”(ยัยแป้ง)
(-_-)(_ _)(-_-) ยัยอายเสริม
“แสดงว่าจะพาฉันไปหรอ เย้ๆ ก็ฉันกลัวพวกแก ไม่ว่างนิ เห็นชวนทีไร ไปกับแฟนทุกที”หลังจากนั้นเราก็เข้าไปเรียน ก่อน
>>>>9.45 น.
ใกล้ถึงเวลาแล้วฉันก็เลยชวนยัยสองคนนั้นไปทันที ระหว่างเดินทางฉันเล่าเรื่องที่ฉันย้ายไปอยู่กับคุณป้า ให้เพื่อนฉันฟัง แล้วไม่ลืมที่จะเล่าเรื่องอีตา แฟรมสุดที่เลิฟด้วย เพื่อนของฉันอิจฉากันใหญ่เลย ล่ะ แต่มันเป็นโชคดีหรือโชคร้ายของฉันเนี่ย คืนแรกก็โดนแกล้ง ซะแล้ว
พอถึงห้องสื่อ เสียง พอดีกับที่อีตาแฟรมรับเกียรติบัตร อีตาแฟรมอยู่บนเวทีดูดีชะมัด เพิ่งสังเกต ว่ายิ่งใส่ชุด ของมหาลัยอีตานี่ยิ่งดูดีเข้าไปใหญ่ เสียงสาวๆ กรี๊ดกร๊าดดัง จนหูฉันจะแตก จะไม่ให้พวกนั้นกรี๊ดได้ไง หล่อซะขนาดนั้น แถมยังมีอีก 5 หนุ่มตามมาร้องเพลงบนเวลาทีอีกด้วย แต่ถึงยังไง สู้แฟรมของฉันไม่ได้หรอก(ของฉันตอนไหนอ่ะ)
“แกฉันว่าออกไปดีกว่านะ มันอึดอัดน่ะ”
ยัยแป้งชวนฉันออกไปแล้วอ่ะ ยังดูไม่หนำใจเลย ยัยอายก็เห็นด้วยกับยัยแป้ง ฉันก็เลยต้องจำยอม วันนี้ไม่มีเรียนต่อแล้ว ฉันก็เลยถือโอกาสชวนสองคนนี้ไปเที่ยวซะเลย
“ยัยอาย ยัยแป้ง วันนี้ไปเที่ยวกับฉันนะ ฉันไม่ได้ไปไหนนานแล้วนะแก”
ฉันทำหน้าตาออดอ้อนสุดๆ
“ได้สิ วันนี้ฉันก็อยากออกไปเปิดหูเปิดตาเหมือนกันอยู่กับแฟนมากเดี๋ยวเบื่อกันซะก่อน”(ยัยแป้ง)
(-_-)(_ _)(-_-) ยัยอายเห็นด้วยตามเคยค่ะ ยัยนี่จะออกความคิดเห็นไม่เป็นเลยรึไงเนี่ย
ขณะที่ฉันดีใจ ก็มีเสียงมารผจญ ดังมาพร้อมเสียงรถ
“นี้ยัยหัวฟูกลับบ้านได้แล้ว”ใครว่ะยัยหัวฟู ฉันหรอ
“สามีในอนาคตแกมาแล้วสงสัยคงไม่ได้ไปเที่ยวแล้วล่ะ”(ยัยแป้ง)
“ขึ้นรถ กลับบ้านได้แล้ว ฉันอยากกลับแล้วนะ”
“แต่ฉันนัดกับเพื่อนว่าจะไปเที่ยวแล้วนะ”
“ไม่ได้ ต้องกลับเดี๋ยวนี้วันหลังค่อยไป”
“ก็ว่างวันนี้เดี๋ยวฉันกลับเองได้”
“ไม่ได้ขี้เกียจฟังแม่บ่น บอกให้ขึ้นรถ” อีตาแฟรมเริ่มทำเสียงดุค่ะ กลัวตายล่ะ แต่ก็ต้องเดินขึ้นรถ โดยดี แล้วยัยสองคนนั้นก็บอกลาฉันแล้วก็รีบเดินไปเลย ขณะที่ฉันเดินไปนั่งข้างหลัง
“ไปนั่งทำไมข้างหลัง มานั่งข้างหน้าสิ”
“ก็เมื่อเช้านายยังไล่ฉันมานั่งด้านหลังเลยนิ”
“ก็ตอนนั้นมีคนมานั่ง ลุกมานั่งข้างหน้า”ทำไมฉันต้องทำตามคำสั่งของนายนี้ด้วยเนี่ย พอฉันมานั่งข้างหน้า นายแฟรมก็ออกรถไปอย่างเร็ว
ไม่รู้จะไปตายที่ไหน ฉันกลัวนะ แล้วฉันก็ยิงคำถามที่สงสัยไปทันที
“แล้วแฟนสาวสวยเอ็กซ์ของนายไปไหนแล้วล่ะ”
“เธอหมายถึง แชม น่ะหรอก็เมื่อเช้าแชมรถเสียก็เลยให้ฉันไปรับ
เออ บอกไว้อีกอย่างฉันยังไม่มีแฟนแชมก็แค่คบเฉยๆ รู้มั้ยกิ๊กอ่ะกิ๊ก”
“เจ้าชู้ ”แล้วนายแฟรมก็รีบแกตัวทันที
“ผู้หญิงเข้ามาขอฉันเอง ฉันไม่ได้ขอนะ บางครั้งแค่ฉันมอง ผู้หญิงก็เป็นฝ่ายมา ขอเบอร์เอง”ฉันทำสีหน้าโล่งใจสุด อีตาแฟรมยังไม่มีแฟน 55+(>0<)
“อย่างฉันไม่มีวันไปจีบผู้ชายก่อนหรอก อย่างมากก็แค่มอง”
“เธอรู้มั้ยตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยจีบผู้หญิงเลยนะ”
“ไม่จริงมั้ง”อย่างอีตานี่เนี่ยนะไม่เคยจีบใคร
“จริง ก็ที่บอกไง ผู้หญิงจีบก่อนทุกที”
“okๆ ฟังเพลงดีกว่า ขี้เกียจฟังคนโม้” ฉันบอกปัดไปอย่างรำคาญแล้วนายแฟรมก็หันกลับไปขับรถต่อ พร้อมฮัมเพลงไปด้วยตลอดทาง
ขณะนั่งรถไปเรื่อยฉันก็เพิ่งสังเกตเนี่ยแหละว่าไม่ใช่ทางกลับบ้าน
“นายจะพาฉันไปไหนกันแน่เนี่ย”
“ก็พาไปที่ทำงานของฉันน่ะสิ”
“ไหนบอกว่าอยากกลับบ้าน”
“แล้วถ้าบอกอย่างอื่นเธอจะมากับฉันหรอ”
“ก็ไปคนเดียวจะเป็นอะไรเล่า”
“ขี้เกียจกลับมารับเธออีก เอาเหอะเดี๋ยวเสร็จงานจะพาไปเลี้ยงหนม”
ฉันไม่ใช่เด็กนะจะเอาขนมมาล่อ
แล้วนายแฟรมก็ชวนคุยต่อ
“เธอนี่ตลกดีนะ คิดยังไง ทำทรงผมทรงนี้”อยู่ดีดีมาพูดถึงผมฉันได้ไง
“ตัดสั้น ๆ ก็ดูหน้าเด็กดี นะ 55+”มันชมรึป่าวเนี่ย
เออ ลืมถาม
“ นายเรียกใครว่ายัยหัวฟู”
“ก็เรียกเธอไง ถามได้”
“ฉันหัวฟูตรงไหนยะ”
“ก็เมื่อเช้าไง ฟู ชี้โด่ชี้เด่ ตลกชะมัด 555+”
“อีตาบ้า ก็เพราะนายนั่นแหละที่มาหลอกฉันเมื่อคืน”
“ ถึงแล้ว ”อ้าวถึงเร็วชะมัดเลย ยังคุยไม่เสร็จเลยนะ
พอฉันกับอีตาแฟรมเดินเข้าไปด้านใน ก็เจอดาราเต็มไปหมดเลย
อยากขอลายเซ็นเก็บอาการ เก็บอาการ
“นี่นายฉันถามหน่อย นายไปแข่งในรายการน่ะ แล้วได้เป็นดาราเลยหรอ”
“ก็รอบที่เค้าคัดเหลือ 6 คนนั้นล่ะ เค้าก็จับเซ็นสัญญาเลย”
“อ๋อ แล้วทำงานอะไรบ้างล่ะ”
“ตอนนี้เค้าก็ให้ทำงานทั่วไปก่อน แล้วค่อยตามด้วยทำอัลบั้ม”
“แล้ววันนี้นายมาทำอะไรอ่ะ “
“ก็มาให้สัมภาษณ์ สื่อไง อย่าถามมากรีบเดิน เดี๋ยวค่อยถาม จะไม่ทันแล้ว”
(-_-)(_ _)(-_-) วันนี้ทำไมฉันพูดมากจังเนี่ย อิอิ อยากจะบอกว่าปกติ
มากกว่านี้ค่ะ คนอ่านอย่าเพิ่งเบื่อ อัยก่อนนะ
ความคิดเห็น