คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [OS] She's a monster : MarkJae
She’s a monster
ถามว่าชเวยองแจเป็นคนยังไง..
น่ารัก? ใสใส?
โอ้โห พี่มาร์คขอเถียงขาดใจ..อย่างชเวยองแจน่ะ
Monster ชัดๆ!!
รอยยิ้มน่ารักๆจากริมฝีปากอมชมพูน่าจูบที่เอาแต่โปรยยิ้มไปทั่วแบบนี้ ยองแจกำลังยั่วกันชัดๆ โอ๊ะ! ไม่ใช่แบบนั้นนะ ยั่วที่ผมหมายถึงคือยั่วโมโห..เด็กบ้านั่น ยิ้มให้กับทุกคนได้แต่ไม่เคยหันมายิ้มสวยๆ น่ารักๆให้กับเขาเลยสักนิด มีแต่รอยยิ้มที่ไม่น่าไว้วางใจน่ะสิที่ยองแจจะให้ผม!
ยิ้มทีเหมือนจะเขมือบผมเข้าไปทั้งตัวแล้ว
มาร์คผิดเอง ที่หล่อเกินห้ามใจ มาร์คผิดเอง~
“พี่มาร์ค~ แจอยากกินไอติม” นั่นไง แค่คิดในใจก็มาเชียว..ผมหันไปทางต้นเสียงหวานๆของเด็กชเวอย่างจำใจก่อนจะเจอเจ้าตัววิ่งดุ๊กดิ๊กเข้ามาหาอย่างร่าเริง
ตายยากจริงๆ
คนหล่อ(?)หันหน้าหลับทางเดิมก่อนจะถอนหายใจเบาๆแต่ก็ตั้งใจให้ร่างเล็กที่วิ่งเข้ามาหาได้ยิน ไหล่ของผมถูกสะกิดจากคนที่ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นใคร จะใครล่ะ..ก็ชเวเจ้าเก่านั่นแหละ- -
“มีอะ..เฮ้ย!” คำถามที่กำลังจะออกจากปากขาดหายไปก่อนจะมีเสียงอุทานแบบแมนๆสมกับคนหล่ออย่างพี่มาร์คอย่างผมเมื่อผมหันไปหาเจ้าชเวเท่านั้นแหละ
ดวงตากลมๆที่จ้องมองเขาอยู่พร้อมกับกระพริบตาปริบๆอย่างน่ารักๆใส่ผม จมูกโด่งเป็นสันที่แตะอยู่บนแก้มของผมเบาๆไหนจะริมฝีปากเนียนชมพูน่าจูบที่อยู่ห่างกับผมไม่กี่เซนนั่นอีก! ตอนนี้ใบหน้าหวานๆนั่นกับหน้าผมห่างกันไม่ถึงคืบแบบว่าขยับแค่นิดเดียวมันก็..เฮ้ย! ไอ้มาร์ค นี่แกคิดอะไรอยู่วะเนี่ย นี่น้องนะเว้ยน้อง!
หรือผมมัวแต่เหม่อจนไม่ทันมองรอยยิ้มของร่างเล็กตรงหน้า..
“นายยิ้มอะ..เฮ้ย!” และมันเหมือนอาการเดจาวูที่ผมต้องหยุดพูดคำที่ต้องการจะพูดแล้วส่งเสียงอุทานแสนมาดแมนออกไปแทน ก็จะไม่ให้ร้องได้ไง..ก็ไอ้เด็กชเวนี่มันจูบเขาเชียวนะ!
เด็กชเวขโมยจูบพี่มาร์คเลยนะ!!
ฮือออ พี่มาร์คอยากจิร้องไห้TTOTT
“:)”
แล้วจะยิ้มทำมะเขือพวง มะเขือม่วงอะไรของนาย! ตลกมากไหมมาขโมยจูบคนอื่นเขาแล้วยังมายืนยิ้มแบบนี้ แล้วก็..คนหล่อถามจริงๆเถอะ เมื่อยมากม่ะที่ต้องมาเขย่งเพื่อจะยื่นหน้าหวานๆนั่นเข้ามาใกล้ๆหน้าเขาแบบนี้ ชเวยองแจ เด็กเตี้ยแล้วไม่เจียมสังขารตัวเอง- -
ก่อนที่ริมฝีปากนุ่มนิ่มนั่นจะแตะเบาๆที่แก้มซ้ายและขวาผมอย่างรวดเร็วแล้วผละออก
ก่อนที่ร่างเล็กน่ารักจะถอยห่างจากผมให้เป็นปกติแล้วเอียงคอพูดด้วยน้ำเสียงน่ารักๆอย่างที่ผมไม่เคยได้ยิน
“ขอบคุณสำหรับไอติมหวานๆนะฮะ มาร์คโอปป้า:)”
ไหนจะรอยยิ้มแบบนั้นอีก..
กรี้ดด! แม่ มาร์คจะเอาคนนี้ จะเอา~!!
และการที่ผมมัวแต่กรี้ด(?)ในใจนั่นเจ้าเด็กชเวก็เดินออกไปซะแล้ว ทิ้งให้ผมยืนลูบแก้มทั้งสองข้างอยู่คนเดียวอย่างเขินๆ แหม เด็กชเวมาน่ารักแบบนี้สงสัยวันนี้พี่มาร์คต้องมีรางวัลให้สักหน่อยซะแล้ว:)
ใบหน้าหล่อปรากฏรอยยิ้มเจ้าเล่ห์อย่างที่ไม่มีใครเคยเห็นยิ่งเฉพาะชเวยองแจยิ่งไม่เคยเห็น แหม อยากจะกินลูกแกะก็ต้องเลียนนิสัยเข้ากับลูกแกะยิ่งลูกแกะแบบชเวยองแจด้วยแล้ว ยิ่งต้องเป็นลูกแกะที่ไร้เดียงสากว่าลูกแกะ..แต่พี่มาร์คก็เป็นแค่หมาป่าในคราบลูกแกะเท่านั้นแหละ
มือหนาล้วงหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงก่อนจะเลื่อนหาเบอร์ของลีดเดอร์ของวงอย่างอิมแจบอม มาร์คหัวเราะในลำคอก่อนจะกดโทรออกเพื่อจะคุยกับปลายสายทันที..แล้วปลายสายที่เขาโทรหาก็รับสายเขาอย่างรวดเร็ว
(ฮยองมีเรื่องอะไรหรอครับ เราก็อยู่กันแค่นี้ไม่เห็นต้องโทรหาเลยนี่น่า..ใช่! ฮยองอยู่ไหนรีบมาได้แล้วนะครับใกล้จะถึงคิววงเราขึ้นเวทีแล้วนะ)
“ฉันจะโทรมาบอกแค่ว่า..คืนนี้ไปนอนนอกห้องซะนะ ฉันจะนอนกับยองแจ”
ไม่พูดพร่ำทำเพลงให้มากความ เมื่อบอกความต้องการของตัวเองเสร็จมาร์คก็จัดการกดตัดสายอีกฝ่ายทันทีโดยไม่ฟังเลยว่าปลายสายจะตอบยังไง..รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่ออีกครั้งก่อนที่มาร์คจะเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋ากางเกงเช่นเดิม ก่อนขายาวจะเดินกลับไปที่ห้องพักศิลปินที่วงของเขาพักอยู่
แล้วหมาป่าอย่างมาร์คก็ต้องตีหน้าซื่อเป็นลูกแกะเหมือนเดิม:)
ดวงตาคมมองไปยังลูกแกะจอมยั่วที่กำลังเล่นกับแจ็คสันอย่างสนุกสนานแล้วลอบยิ้ม ยิ้มที่ทำให้คนที่นั่งใกล้ๆอย่างแบมแบมรู้สึกได้ถึงรังสีอะไรบางอย่างที่น่าขนลุกแต่เพียงแค่ยองแจหันกลับมาทางมาร์ค แบมแบมก็รู้สึกว่ารอยยิ้มนั่นกับรังสีน่ากลัวๆนั่นได้หายไปแล้ว
ขาเรียวของแบมแบมเตะเข้าที่ขาของมาร์คอย่างหมั่นไส้ก่อนจะยืนขึ้นเต็มความสูง มาร์คเลิกคิ้วมองแบมแบมอย่างสงสัยก่อนที่แบมแบมจะกระซิบเบาๆข้างหูมาร์คให้ได้ยินกันแค่สองคน
“หมาป่าชักช้าเดี๋ยวก็โดนไฮยีน่าคาบไปกินหรอก”
“หึ” มาร์คหัวเราะในลำคอก่อนจะมองไปที่ยองแจที่เล่นกับแจ็คสันก่อนที่จะเอ่ยออกมาเสียงเรียบ “ถึงหมาป่าจะชักช้าแต่มันก็ไม่โง่พอที่จะให้ไฮยีน่าตัวสั้นคาบไปกินหรอกนะแบมแบม:)”
มาร์คจงใจเน้นคำว่า ‘ตัวสั้น’ ให้แบมแบมได้ยินก่อนจะได้ยินเสียงจามจากบุคคลตัวสั้นที่มาร์คพาดพิงถึง ช่วยไม่ได้นี่น่า ไฮยีน่าตัวสั้นไม่คู่ควรจะเป็นคู่แข่งกับหมาป่าสุดหล่ออย่างมาร์คหรอก จริงไหม?
“แล้วผมจะคอยดู ว่าลูกแกะน้อยอย่างพี่ยองแจจะตกไปอยู่ในกำมือใคร..จะเป็นหมาป่าอย่างพี่มาร์คหรือไฮยีน่าอย่างพี่แจ็คสัน น่าสนุกเนอะ:)”
----------------------55%----------------------
แต่งไม่ออกแล้วไม่มีอะไรหรอก55 เดี๋ยวค่อยมาต่อเนอะ ส่วนเรื่องหลัก ‘รอ’ กันก่อนก็แล้วกันเนอะต่อไม่ออกจริงๆ คึคึ นี่ก็ลงตอนเรียนเหมือนเดิมเลยครับ :)
ความคิดเห็น