สายลมห่มพยัคฆ์(กำลังปรับเนื้อเรื่องใหม่ทั้งหมด)

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1

ตอนที่ 1

 

     สี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้  ประเทศT
     

      หลังจากที่ทำการหลบหนีออกมาจากวงล้อมของพวกมาเฟียต่างชาติที่พวกมันต่างเข้าใจว่าที่ทายาทของบอสพวกมันที่อาการโคม่าเป็นเพราะฝีมือผมจนต้องหนีอย่างฉุกละฮุกความจริงก็ไม่อยากหนีซักนิดแต่ก็กันไว้ดีกว่าแถมยังมาถูกจับได้ว่าเป็นสายสืบในแก๊งพวกมันที่ฝรั่งเศษ จำต้องระเห็จระหงตามที่ต่างๆหลายแห่งจนกลับมาประเทศTที่บ้านเกิด เพื่อหลีกเลี่ยงคนที่พวกมันติดตามมา  จึงต้องปลอมตัวเพื่อไปทำงานหาเงินเพื่อเป็นทุนในการหลบหนีในฐานะนักสืบอิสระบ้าง งานจิปาถะบ้าง  ถึงแม้ว่าจะเก่งแค่ไหน ถึงอย่างไงก็ตัวคนเดียว  ดังนั้นจึงไม่อาจหลบหนีไปได้ตลอด

 
     หลังจากที่ต้องหลบหนีมากกว่าสองเดือนก็ถูกพบจากพวกนั้นโดยบังเอิญจนเกิดการปะทะและไล่ล่าติดตามมาเป็นเวลากว่า4ชม.ทำให้ทั้งล้า ทั้งเหนื่อย ทั้งหิว จนสุดท้ายก็ถูกต้อนมาจนถึงที่สะพานเดี่ยวนี้ที่เบื้องล่างเป็นแม่น้ำไหลเชี่ยวกราด

      "ยอมให้จับซะดีๆ ไอ้ตัวแสบ แฮ่กๆ" ชายหน้าบากร่างใหญ่ที่เป็นหัวหน้ากลุ่มไล่ล่าเอ่ยขึ้นเสียงเหี้ยมด้วยภาษาฝรั่งเศษปนหอม


      "ไม่ แฮ่กๆ" เสียงเย็นชาปนหอบเอ่ยออกมาได้เพียงคำเดียว เนื่องจากไม่มีแรงเหลือแล้ว ถ้าเป็นยามปกติคงสามารถเอาตัวรอดได้แต่เพราะผมไม่สบายมาหลายวันทำให้จำต้องพบกับปัญหาในยามนี้

 
      "ถ้าอย่างงั้นอย่าหาว่าพวกข้าไม่เตือน จัดการมันซะ" 


      ชายหน้าบากตรงหน้าพอพูดเสร็จก็สั่งลูกน้องยิงทันที


                           ปัง!! ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


      เสียงปืนขึ้นจากทุกทิศทางติดต่อหลายนัด ทำเอาสมองต้องคำนวณหาทางหลบหนีและหลบกระสุนไปด้วย  สุดท้ายพลาดท่าโดนยิงที่ต้นขาซ้ายหนึ่งนัดและที่ท้องอีกหนึ่งนัด จนตัวเองเผลอสะดุดข้อเท้าพลิกเซตกลงไปในแม่น้ำและถูกยิงที่กลางหลังเพิ่มอีกสองนัด

 

ปังๆๆๆๆๆ!!  ตูม!!


"อ่า! นี้ฉันกำลังจะตายแล้วสินะ เหนื่อยจัง!!"


จากนั้นโลกทั้งใบก็มืดลงและค่อยๆจมลงไปในกระแสน้ำที่เชี่ยวกราด


*****
 

        ณ สถานที่แห่งหนึ่งประเทศไทย บริเวณหลังโรงเรียนสถานที่ลับตาคน มีเด็กหนุ่มหน้าหวาน ร่างเล็กอายุ15ปีผู้หนึ่งกำลังยืนรอใครบางคนอย่างตื่นเต้น บางครั้งก็เดินไปเดินมา เพราะวันนี้เขาตั้งใจที่จะมาสารภาพรักรุ่นพี่ซีตัสที่เป็นมือกีต้าร์ของโรงเรียน รักแรกของเขา! รอจนกระทั่งเขาผู้นั้นเดินมาถึงด้วยใบหน้าหล่อเหลาติดรำคาญ

     "นายมีอะไรงั้นหรอ"

     ชายหนุ่มเอ่ยเสียงนุ่มทันทีเมื่อเห็นใบหน้าน่ารักตรงหน้า    

    "เออ..ผม...ผมชื่อวินฮะ ผ..ผม ชอบ  รุ่นพี่นะฮะ ชอบมาตลอดเลย งือ!"

     เด็กหนุ่มหน้าหวานก้มหน้าพูดออกมาอย่างติดๆขัดๆด้วยความอาย จนใบหน้างามแดงซ่าน   ขนาดซ้อมพูดมาหลายรอบ แต่พอจะเอ่ยออกมาจริงๆดันใจเต้นไม่เป็นจังหวะและแอบกลัวว่ารุ่นพี่จะรังเกียจที่เขาชอบผู้ชายด้วยกัน ส่วนฝ่ายซีตัสต้องลอบกลืนน้ำลายทันที เมื่อคนตัวเล็กช้อนสายตาขึ้นมามองด้วยใบหน้าแดงก่ำแบบนั้น แล้วกลับไปก้มแบบเดิมอย่างเอียงอาย

      "อืม  แล้วไงต่อ" 
 
      ชายหนุ่มยังคงเอ่ยแบบใจเย็นๆ พลางข่มใจเอาไว้ ส่วนในใจก็คิดอีกอย่างเห็นหน้าเด็กนี่แล้ว…(ชั่วสุดๆ)

      "ผม..อยากได้..คำตอบฮะ"

      เด็กหนุ่มหน้าหวานเงยหน้าออกมาจ้องมองเพื่อรอคำตอบคำตอบด้วยดวงตาสีน้ำตาลใสซื่อก่อนจะรีบก้มลงเมื่อบังเอิญสบสายตาจากคนเบื้องหน้า

      "งั้น  เงยหน้าขึ้นมาหน่อย"

       พอเด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้น อีกฝ่ายก็ก้มลงมาจูบทันทีทำให้คนตัวเล็กตาโตตกใจมาก รีบดิ้นขัดขืนทันที แต่ก็ไม่สำเร็จเพราะคนตัวโตกว่าทำการกอดเอวบางเอาไว้แน่น ทำให้ชายหนุ่มหงุดหงิดเล็กน้อยกับอาการขัดขืนก่อนจะทำการสอดลิ้นเข้าไป เพื่อควานหาความหวานในปากด้วยการตวัดลิ้นไปมาอย่างพึงพอใจเพราะมันหวานอมเปรี้ยวเป็นรสชาติที่เขาไม่เคยได้ชิมที่ไหนมาก่อน? ส่วนมืออีกข้างก็ไม่อยู่เฉยลูบไล้ตามตัวของคนตัวเล็กอย่างถือสิทธิ์ 
   
       "อือๆ" 

       เด็กหนุ่มรีบทำการประท้วงทันทีเมื่อหายใจไม่ทันพร้อมกับทุบหน้าอกอีกฝ่ายอย่างหมดแรง 

      "ชิ.."
       
      ซีตัสสบถเสียงแหบพร่า หลังจากที่ปล่อยคนตัวเล็กให้เป็นอิสระ     พลางเหลือบมองคนตัวเล็กกว่าที่ตอนนี้มีสายตาหยาดเยิ้มเหมือนการถูกจูบเมื่อกี้จะเป็นจูบครั้งแรกในชีวิต จึงปล่อยให้ทำการเอาอากาศเข้าปอดอย่างเต็มที่เสียก่อน ส่วนตนก็ก้มลงมาหาความหวานที่ลำคอและวนมาที่ใบหูก่อนที่จะขบกัดเบาๆ จนคนตัวเล็กกว่าสะดุ้งขนลุกซู่ขึ้นมาทันที ทำให้ซีตัสหัวเราะอย่างพึงพอใจ กับการที่คนด้านหน้าทำได้เพียงเกาะตนไว้แน่นๆเท่านั้น   

   
       "หึๆ"

       "อ๊ะ...อุ๊บ"        

   
      พอคนตัวเล็กอ้าปากอีกครั้ง ซีตัสก็ทำการจูบต่อทันทีอย่างหิวกระหาย เขารู้สึกถึงความต้องการที่มากขึ้นจากส่วนล่างของร่างกายหลังจากที่ได้ยินเสียงหวานหลุดคลางออกมาเท่านั้น(ประมาณหน้ามืดตามัวนั่นแหละ)  จนลืมไปแล้วว่าตนมีธุระที่ต้องไปซ้อมดนตรี  ถ้าเป็นไปได้เขาอยากที่จะจัดการคนตัวเล็กตรงหน้าเดี๋ยวนี้เลย ถ้าไม่มีเสียงมารเข้ามาขัดจังหวะจากที่ไกลๆเสียก่อนน่ะนะ

      "ไอ้ซีตัส อยู่ไหนโว้ย! พวกกูจะซ้อมกันแล้ว"

      "ชิ!!"  

      หลังจากที่สบถก็ด้วยความขัดใจที่ทำให้อารมณ์ค้าง จึงการปล่อยคนตัวเล็กให้เป็นอิสระ

      "อ๊า!!  แฮ่กๆ"

      "ฮืม แล้วเราค่อยมาต่อกันวันหลังนะเด็กน้อย จุ๊บ!"

      ซีตัสพูดเสียงพร่าเล็กน้อยหลังจากข่มอารมณ์ได้บ้างก็หอมแก้มคนตัวเล็กกว่าอย่างหมั่นเขี้ยว แล้วผละจากไปที่ห้องซ้อมดนตรี  ส่วนคนที่ถูกปล่อยก็นั่งแหมะอยู่ที่พื้นอย่างหมดแรงพลางหอบเอาอากาศเข้าไปด้วยใบหน้าที่แดงซ่านตาเยิ้ม 

   อ่า!! เกือบไปแล้ว ไม่คิดว่ารุ่นพี่จะจูบเราแบบนี้ จูบแรกของเรา!!

      หลายวันต่อมารุ่นพี่ซีตัสไม่ค่อยมีเวลาว่างพอเจอหน้ากันก็ทักทายกันนิดหน่อยเท่านั้น ทำให้ถูกเพื่อนๆรุ่นพี่ซีตัสแซวกันอย่างขำๆที่เห็นเด็กใหม่ของเพื่อนหน้าหล่อจะหน้าตาน่ารักขนาดนี้มิหน้าวันนั้นมันกลับมาถึงได้ทำหน้าตายักษ์ใส่พวกเค้าแถมยังเพิ่มเวลาซ้อมเป็นการลงโทษ โทษฐานขัดความสุขมัน แต่ก็ต้องแยกย้ายกันไปเพราะต้องเตรียมตัวสอบวันนี้

   
      ก่อนปิดเทอมหนึ่งวันวินได้แอบไปดูซีตัสและเพื่อนๆเล่นดนตรีที่ผับ แต่คนเฝ้าประตูไม่ให้เข้าไปเนื่องจากอายุไม่ถึง จึงไปนั่งรอแถวนั้นๆจนดึกและเมื่อเห็นพวกเค้าออกมาก็ดีใจมาก จึงกำลังลุกขึ้นที่จะเข้าไปทักแต่ก็ต้องหยุดค้างไว้เท่านั้น เมื่อเห็นว่าซีตัสเดินควงมากับสาวสวยเซ็กซี่คนหนึ่งและเธอก็เอามือคล้องคอเขาเข้ามาจูบกันอย่างดูดดื่มที่ข้างประตูรถ จึงไปแอบฟังพวกเค้าคุยกันอย่างเงียบๆแทนด้วยความตกใจกับภาพที่เห็น

    "โห้ย มีสาวแล้วทิ้งเพื่อนว่ะ!"

    "แต่กูสงสารน้องคนนั้นที่มาชอบคนอย่างไอ้ซีตัสมันว่ะ!"

    "อืม มันก็เป็นอย่างนี้ประจำไม่ใช่หรอ แต่แปลกที่ได้ยินว่ามันยังไม่แอ้มเด็กนั้นเลย"

    "ถึงว่า! มันถึงไปหาสาวๆมานอนกกด้วยทุกวัน"

    ฟังจนถึงตอนนี้วินก็น้ำตาไหลพรากร้องไห้สะอื้นเงียบๆทันที ไม่ได้ฟังประโยคหลังๆ อีกแล้วเอาแต่มือปิดหูส่ายหน้าอย่างเดียวเหมือนไม่อยากรับรู้อะไรอีก
 
   "แต่กูว่าเหมือนมันจะถูกใจเด็กนั่น!! "
   
   " เฮ้!! นินทาอะไรกัน แยกย้ายกันกลับได้แล้ว! "

    ซีตัสตะโกนบอกพวกเพื่อนๆหลังจากที่หญิงสาวเข้าไปในรถ และจากนั้นทั้งหมดก็แยกกันจากไป  ส่วนวินก็เดินร้องไห้อย่างเหม่อลอยจนข้ามถนนก็ไม่ทันเห็นรถที่วิ่งมาด้วยความเร็วสูงส่ายไปส่ายมายังทางตนวิ่งร้องไห้อยู่เลยสักนิด

    โครม!!