คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #84 : Baby 04
Baby
04
ไม่อยากจะฟอย! การที่ตาแก่สามารถเลี้ยงผมกับพี่ๆมาได้คือแม่งสุดยอดคน! มนุษย์ผู้หญิงบนโลกใบนี้ แบคฮยอนคนนี้ขอคารวะจากใจจริง!
นี้ขนาดทั้งผมแล้วก็ชานยอลไปเข้าคอสคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ มาช่วงที่ผมกำลังท้องอยู่ บทจะช่วยมันก็ช่วยได้นิดเดียวจริงๆครับ ด้วยเพราะเด็กๆเขาจะตื่นมาตอนดึก ซึ่งผมก็ต้องลุกมาชงนมให้เจ้าเบรค โอ๋กันอยู่นานด้วยผมก็ยังคงไม่ชำนาญมาก ส่วนแนนนี่คือไปกลับครับ เพราะชานยอลต้องการความเป็นส่วนตัว
ผมนี้สงสารทั้งลูกทั้งพ่อ ลูกก็หิว พ่อก็จะนอน
ตัวพ่อนี้ผมสงสารจริงๆครับ บางคืนก็ลุกมาอุ้มลูกพาลูกเดินทั้งคืนแทนผม พอเช้าก็อาบน้ำเตรียมไปทำงานเลย พอผมจะไล่ให้ไปนอนอีกห้องก็ไม่ยอม สุดท้ายก็เนียแหละครับ อุดกันนอนอยู่ห้องลูก
“อ่าาาา งืม”
“ครับๆ เดี๋ยวเราไปส่งแด๊ดกันเนอะ”
ผมหันไปยิ้มให้กับเจ้าแสบ ก่อนจะประคองหลังเจ้าตัวขึ้นมาอุ้มแนบอก โดยมีแนนนี้เป็นพี่เลี้ยงอยู่ข้างๆ
“แมนด้าพักได้เลยนะ เดี๋ยวแบคเอาเจ้าเบรกไปนอนเองครับ”ผมหันมาบอกแนนนี้วัยกลางคนของตัวเองยิ้มๆ ระหว่างเดินลงมาชั้นล่าง
“โอเคค่ะ ถ้ามีอะไรโทรเรียกได้เลยนะคะ”เจ้าตัวส่งยิ้มให้ผม ก่อนจะเดินไปอีกฝั่งของบ้าน ที่ชานยอลจัดไว้ให้ระหว่างที่แมนด้าพักในช่วงเช้าถึงเย็น
“ครับ”
ฟอด!
“อือ! มาเงียบๆ ตกใจหมด”ผมหันไปแวดคนข้างหลัง
“คิกคิก”ส่วนเจ้าคนนี้ก็หัวเราะแม่ใหญ่เลยน่า
“ขำอะไรครับ”
ชานยอลทำหน้ามึนใส่ผม ก่อนจะยื่นนิ้วไปเล่นกับเจ้าเบรคในอกผม ซึ่งเจ้าเบรคก็ส่งเสียงคุยกับแด๊ดของเขา เหมือนทั้งสองจะคุยกันรู้เรื่องอะครับ ตรงๆเลยนะ อีกคนยังไม่พอจะสองเดือน อีกคนก็แอ๊บน่ารักคุยเสียงสามกับลูก
“มัวแต่เล่นกลับลูก เดี๋ยวก็สายหรอก”ผมกดจมูกหอมแก้มชานยอลเสร็จ ก็บ่นเจ้าตัว
ชานยอลชอบเล่นกับลูกจริงๆครับ เคยขอกับผมให้เอาเจ้าเบรคไปเลี้ยงที่บริษัทด้วย ขนาดที่ว่าจะทำห้องทำงานเป็นห้องเลี้ยงลูกไปในตัว ทุ่มเทขนาดไหนคิดเอาแล้วกันกับความเห่อลูก ซึ่งผมรีบยั้งความคิดนี้เอาไว้ก่อนเลย เพราะเจ้าเบรคยังอายุยังน้อยไม่พอปีเลย ผมยังอยากให้เขาอยู่เงียบๆ สบายๆแบบนี้ไปก่อน
แต่ตรงๆก็คือไม่อยากจะเป็นข่าวหรอกครับ ช่วงที่ชานยอลเป็นนักแข่งก็ว่าเป็นที่จับตามองแล้วนะครับ แต่พอมากลายเป็นลูกชายแท้ๆเพียงคนเดียวอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ของตระกูลผู้ดีเก่าอย่างบาร์ค มันยิ่งทำในทั่วโลกของธุรกิจ ร่วมไปถึงสาวๆจากสายอาชีพต่างจับจ้องมาที่ชานยอลเป็นเส้นตรงเลย เผื่อแผ่มาถึงผมด้วย
แถมยิ่งถ้ารู้ว่าชานยอลมีลูกแล้ว ก็ยิ่งยุ่งเข้าไปอีกฉะนั้น ถ้ามันจะเกิดเหตุการณ์อะไรที่วุ่นวายขึ้น อย่างน้อยก็ขอให้เจ้าเบรคอายุมากกว่านี้สักหน่อย อย่างน้อยก็ให้คอแข็งหน่อยเถอะ
“ป้อนข้าวหน่อยครับ เดี๋ยวชานยอลอุ้มเบรคเอง”เจ้าตัวส่งเสียงอ้อน
“อ้อน ไม่กลัวเจ้าเบรคหลุดอกเหรอ หึหึ”ผมถามหยอกๆชานยอล
“ไม่พูดสิครับ ตอนนั้นชานยอลตกใจจริงๆนะ”
เจ้าตัวค่อยๆรับเจ้าเบรคจากอกผมไป แล้วทำคิ้วยุ่ง เมื่อนึกถึงเหตุการณ์หวาดเสียว ที่ทำเอาคุณพ่อลูกหนึ่งถึงกับน้ำตาไหล ส่วนตัวต้นเหตุอย่างเจ้าเบรคกลับหัวเราะเสียงใสอย่างชอบใจ อวดเหงือกสีชมพู จนผมอยากจะตีเจ้าตัวจริงๆ
เรื่องมันเกิดเมื่อสองสามวันก่อนครับ มันเป็นวันหยุดของคุณพ่อหมี เจ้าตัวก็จะเลี้ยงลูกช่วยผมปกตินั้นแหละ ด้วยผมรีบไปปิดแก๊สที่ตุ๋นสตูไว้ เลยปล่อยให้คุณพ่อหมีพยายามอุ้มลูกด้วยตัวคนเดียว ซึ่งนี้ก็ไม่รู้ว่าชานยอลกลัวลูกเจ็บ หรือเจ้าเบรคแรงเยอะนะครับ เดินกลับมาอีกทีเห็นคุณพ่อหมีกอดลูกแน่นน้ำตาแตกสองข้าง จนผมตกใจรีบเข้าไปกอดเจ้าตัวพร้อมกับจูบแก้มปลอบเบาๆ ส่วนคนลูกก็หัวเราะส่งเสียงกรี๊ดตามประสาเขาไป
กว่าชานยอลจะหยุดร้องแล้วยอมเล่าเรื่องออกมาทั้งหมด ก็เล่นเอาผมใจหายเหมือนกันครับ นึกว่าเป็นอะไร แต่ที่ไหนได้กลัวลูกเจ็บเลยหนีบไม่แรง แถมไม่ทันตั้งตัวเจอลูกเตะเข้าให้ เผลอปล่อยแขนลูกหลุดจากอก ดีทีคว้าทัน แต่คุณพ่อน้ำตาแตกครับ
“แหม ก็มันขำนิครับ จริงไหมเบรค”ผมลูบแก้มคนพ่อ แล้วก้มลงไปคุยกับคนลูก ซึ่งกำลังดูดนมจากขวด โดยมีคุณพ่อหมีป้อนนมอยู่
“งืออ”
“นั้น! ลูกพยักหน้าให้ด้วย เข้าใจที่มัมพูดใช่ไหมครับ พ่อหมีของลูกขี้กลัวจังเลยเนอะ”
ผมป้อนข้าวต้มใส่ปากชานยอลคำ แล้วชวนลูกคุย
“มัมของลูกชอบล้อแด๊ด”
อะ ฟ้องลูก ไม่ยอมเหมือนกันเว้ย
“เดี๋ยวนี้หัดฟ้องลูกเหรอ”
“บอกมัมเขาไปเลยครับ ว่าแด๊ดไม่ได้กลัว แด๊ดแค่กลัวเบรคเจ็บเฉยๆ”
งืม! ชานยอลโคตรโซผัวโซแด๊ดสุดบอกเลย! เชิ้ตขาวไม่ติดกระดุมสามเม็ดโชว์อกนิดๆ แขนแกร่งสละให้ลูกนอน อีกมือก็ถือขวดนมป้อนเจ้าเบรค บนไหล่แกร่งก็พาดผ้าอ้อมสีขาวของลูกไว้ จนสุดท้ายผมอดที่จะถ่ายรูปส่งเข้าไปในกรุ๊ปไลน์ของบ้านไม่ได้
“ถ่ายรูปเหรอครับ”เจ้าตัวเงยหน้าขึ้นมาถามผม
“อือ ไม่คิดเลยเนอะว่าเราสองคนจะมาถึงจุดนี้ได้”ผมตอบไลน์ของบ้านที่กระหน่ำเข้ามาชนิดที่ตอบเกือบไม่ทัน ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้ชานยอล
“ครับ ไม่ว่าจะพูดอีกกี่ครั้ง ชานยอลก้ยังรู้สึกขอบคุณกับความคิดบ้าๆของตัวเอง จนสุดท้ายตัดสินใจบินไปพักที่ไทย จนได้เจอกับเบบี๋”
“นั้นสิ ถ้าวันนั้นรถของชานยอลไม่เสีย แล้วบี๋เกิดอยากเป็นคนดีขึ้นมาแล้วเข้าไปช่วยชานยอลละก็นะ”
“เราคงไม่ได้เจอกัน แล้วมีเจ้าตัวเล็กออกมา”ชานยอลพูดยิ้มๆ ก่อนจะก้มลงไปหอมแก้มเข้าเบรคที่ตอนนี้กินนมอิ่มเสร็จ ก็หลับคาอกอุ่นๆของแด๊ดเขาไปแล้วครับ
“อือ”
ผมตอบรับในลำคอ แล้วรับเอาเบรคมาอุ้มไว้เอง กล่อมนิดหน่อยเพราะเจ้าตัวทำท่าจะตื่น แล้วเดินเอาเจ้าเบรคมาไว้ยังเตียงนอนที่ล้อมไปทั้งสี่ด้านเพื่อความปลอดภัย เดินออกมาส่งคนพ่อ ซึ่งในมือผมก็ถือกระเป่าทำงานเขาพร้อมกับสูทสีเข้มของชานยอลติดมือมาด้วย
“รีบกลับมานะ”ผมบอกเบาๆ พร้อมกับช่วยชานยอลสวมสูทตัวนอก
“ไม่อยากไปทำงานเลย อยากอยู่กับบี๋กับลูกมากกว่า”เจ้าตัวอ้อน รวบเอวผมเข้าไปกอด
“งือ ไม่ดื้อสิ เดี๋ยวตอนเย็นก็ได้เจอกันแล้ว”ผมเงยหน้ายกมือขึ้นรูปแก้มสากเบาๆ
ไม่ว่าจะผ่านมากี่ปี เวลาจ้องหน้าชานยอลทีไร ไอหน้าหล่อๆนี้ก็ทำเอาผมใจสั่นทุกที ร้อนอกแปลกๆจนสุดท้ายอดใจไม่ไหวเขย่งปลายเท้ากดจูบที่ปากช่างอ้อนนั้นเบาๆ
เราสองคนยืนจูบกันอยู่หน้าบ้านแป๊ปเดียว เพราะถ้านานกว่านี้คาดว่าชานยอลอาจจะไม่ได้ไปทำงานครับ เพราะไฟติดง่ายมากๆบอกเลย ด้วยเพราะไม่ได้ทำกันเลยตั้งแต่กลับมาอยู่บ้าน
ชานยอลยุ่งทำงานตอนเช้า ผมยุ่งเลี้ยงลุกตอนกลางคืน เวลาไม่ชนกันเท่าไหร่ ต่างคนต่างเหนื่อยด้วย มีบ้างที่ผมทำด้วยปากให้ชานยอล แต่เหมือนว่าเจ้าตัวยังไม่ค่อยจะพอใจเท่าไหร่
ส่วนผมก็แม่ง โคตรจะไม่อิ่มเลยเอาตรงๆ ก็มันไม่โดนสักที!
กว่าจะส่งคุณพ่อหมีไปทำงานได้ เล่นเอาปากบึนเลยครับ เสร็จแล้วผมก็ทำนั้นทำนี้ไปเรื่อย รอเจ้าเบรคตื่น วิถีแม่บ้านไม่มีอะไรมากหรอกครับ พอทำทุกอย่างในบ้านเรียบร้อยก็มานอนข้างๆเจ้าเบรค หอมแก้มยุ้ยๆเบาๆ พอให้ไม่กวนเจ้าตัวน้อยนอน เอานิ้วจิ้มๆหูน้อยๆนี้ ที่ดูก็รู่วาได้ใครมา ไหนจะขายาวๆนี้อีก
“เหมือนแด๊ดจริงๆเลยน่าเรา”
“อือ!”
“โอ๋ๆ มัมไม่กวนแล้วครับ นอนซะน่า นอนซะ”
ผมยิ้มกว้างให้กับหน้ายู่ๆของลูก เพราะโดนผมกวนเวลานอน ก่อนจะกล่อมเขา เมื่อเจ้าตัวส่งเสียงไม่พอใจ
มาแล้วจ้าสไตล์ครอบครัวสบายๆวิถีแม่บ้านไม่มีอะไรมากจ้า
ก็เป็นวันธรรมดาของครอบครัวนี้นะจ้าทุกคน
ไม่มีอะไรมากเนอะ ไม่เครียดๆ หวานนิดๆ อบอุ่นเบาๆ
เมน เมาท์ มอย กันได้เหมือนเดิมจ้า
เจอกันใหม่ตอนหน้า
บะบาย ^^
ความคิดเห็น