คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Hot Scene : Intro
Shira
ฮือ คุณแม่ขาแล้วแบบนี้ นามิ จะอยู่ยังไงเนี่ย ? ประเทศไทยนามิไปแค่ไม่กี่ครั้งเองนะค่ะ ยังไงก็ต้องสู้แล้วแหละ เหลือตัวคนเดียวแล้วบ้านคุณป้าอยู่ตรงไหนก็ไม่รู้ทำไงดีๆ คิดสิ น้องเน่า ช่วยพี่นามิคิดหน่อยสิ ไม่เป็นไรยังไงพี่นามิก็มีน้องเน่าไปเป็นเพื่อนจะกลัวอะไรล่ะ สู้ๆ Nami Fighting !!!
สนามบิน ณ ประเทศไทย
ไปทางไหนล่ะเนี่ย ? แผนที่งงชะมัดเลย บ้านคุณป้าหรอมันไม่คุ้นเลยอ่ะ TOT[ผ่านไปตั้งกี่ปีแล้วล่ะนามิ] เฮ้ออออ เดินหาเรื่อยๆล่ะกัน นี่ก็สี่โมงเย็นแล้วอ่ะ หิวด้วยแหละแต่พูดไทยไม่ค่อยรู้เรื่องซะด้วย ทำไงดี...ทำไงดี คิดสิ ๆ กรี๊ดดดด ใครมาจับแขนฉันไว้อ่ะแงๆ ผีตอนกลางวันหรอ ? o_< ใช่ไหมอ่ะ ?
"สาวน้อยจะไปไหนจ๊ะ ให้พวกพี่ไปส่งรึเปล่า ?" ใครเนี่ย ?ตัวดำๆทึกๆ เค้าเรียกแบบนี้รึเปล่า ?[ความหมายของหนูนามิคือ ถึกๆประมาณนั้น]
"ปล่อยฉัน !!!" ฉันตะโกนสุดความสามารถ
"ดุซะด้วย แบบนี้แหละ พี่ชอบ "แง ๆหน้ากลัวๆแม่จ๋า ช่วยนามิด้วย
"ช่วยด้วยค่ะ !!!!" ฉันตะโกนขอความช่วยเหลือ
"เห้ยมึงทำอะไรผู้หญิงว่ะ ?" ใครอ่ะหล่อจัง
"แล้วมึงเสือกไรด้วย ? "เสือกกินได้ไหมค่ะ ?
"มึงสิเสือกนั่นมันเมียกู ปล่อยเธอซะถ้ามึงไม่อยากตาย "เมีย ? เหมือนน้องเน่าเปล่า ?
"เมียมึง ให้กูเล่นเลิฟซีนให้ดูไหมล่ะ ?" เลิฟซีนหรอ หิวข้าวอ่ะ [ไม่ไหวจะเคลียร์กับเด็กอนุบาลจริงๆ]J
"กูบอกให้มึงปล่อย " เขาพูดทำไมโหดจังอ่ะแล้วนายหน้าหล่อก็ชักปืนออกมา ปะ..ปืน
"ไอสัตว์เล่นแบบนี้เลยหรอ? "ฝากไว้ก่อนนะมึง นายถึกพูดแล้ววิ่งไป
เป็นต่อ Talk
"ทำไมเธอไม่สู้ ? "เป็นต่อถาม
"................ "ทำหน้างงๆหมายความว่าไงว่ะ
"ตอบสิ อย่าเงียบฉันไม่ชอบ "เขาพูดย้ำ
."............... "เหมือนเดิม
"พูดสิว่ะ" เขาตะคอก อย่างดัง
"ฮืออออออออออออออ ทำไมต้องตะคอกด้วย ฮือ "น้ำตาแตก
"เอ่อ ขอโทษขอโทษอย่าร้อง "เขาลูบหัวเธอเหมือนเด็กๆ [ไม่ชอบให้ร้องไห้เลยให้ตายสิ]
"อย่าตะคอกสิจะได้ไม่ร้อง"เธอพูดอย่างไร้เดียงสา
แล้วทำไมเวลาถามถึงไม่พูด "เขาถาม
"ฟังไม่ทันอ่ะ พูดไม่ค่อยเก่งด้วย เอ่อ เขาเรียกว่าอะไรอ่ะ ไม่รู้นามิงงเหมือนกัน "เอ้ายัยนี่อะไรของเธอว่ะ
"อืม เดี๋ยวฉันสอนเธอพูดเอง แต่อย่าเงียบนะคนอื่นจะหาว่าหยิ่ง "เขาบอกเธอ
"หยิ่ง กินได้ป่ะ ?" ยัยเปี๊ยกเอ๊ย
"กินไม่ได้ หยิ่งคือโอ๊ยเดี๋ยววันหลังสอน "เขาพูดประสาทจะกิน
"บ้านเธออยู่ไหนเนี่ย ?" เขาถาม
"ไม่รู้อ่ะ นามิทำที่อยู่ของคุณป้าหายไปแล้ว "เธอทำหน้าเศร้าๆปากจู่
"อยู่กับฉันป่ะ" เขาถามไม่รู้ทำไมเขาถึงไว้ใจเธอจัง
"ได้หรอ "เธอทำหน้ามีความหวัง *0*
"ได้สิ แต่อยู่ในฐานะแฟนฉัน" เขาพูด เขาไม่เคยลองกับผู้หญิงไร้เดียงสาแบบนี้มานาน
"แฟนหรอ ?นามิไม่เคยมีแฟนเลย" นามิพูดขึ้นให้ตายซิคนแรกฉันจะเป็นคนแรกของทุกอย่างในตัวเธอนามิน้อย ฮะๆๆ[หัวเราะอย่างชั่วร้าย]
ป่ะเข้าบ้านเถอะภรรยา "ฮะๆไม่รู้เรื่องหรอกยัยเปี๊ยก
"นี่ๆนายชื่ออะไร ?" นามิถาม
"เป็นต่อ "เขาตอบ
"อ๋อ ขอบคุณนะ จุ๊บ ~ "ฮึ๋ย ยัยนี่บังอาจจุ๊บแก้มโผมมมมมมมเฮ้อเหนื่อยใจนี่อยู่กับเด็กอนุบาลหรือประถมว่ะเนี่ย J
"เป็นต่อหิว" นามิพูดขึ้น
"ทำอาหารเป็นไหม?" จะเป็นไหมว่ะเนี่ย ? ดูจากท่าทาง
"เป็น "[มั้ง] เป็นจริงหรอว่ะเนี่ย ?
"อืม งั้นไปลองทำถ้าทำไม่ได้ก็บอกล่ะกัน เออวันนี้เพื่อนฉันจะมาบ้านด้วยนะ" ผมบอกเดี๋ยวจะตกใจเมื่อเจอไอเพื่อนหื่นของผม
"เพื่อนมาบ้านหรอ ? เป็นต่อมีเพื่อนด้วยหรอ ?" เอ้ายัยนี่
"เธอไม่มีรึไง ? "เธอทำหน้าเศร้า ๆ L
"ไม่มีนามิไม่เคยมีเพื่อน " เธอส่ายหน้าพร้อมพูดปฏิเสธ
"ถ้าเพื่อนฉันมาเดี๋ยวเธอก็ร็เองแหละว่ามีเพื่อนเป็นยังไง" ผมพูด น่าสงสารคนสวยนี่มันลำบากจริงๆแฮะ
"อืม งั้นนามิไปทำอาหารดีกว่าหิวมาก" เธอพูดพร้อมลูบท้อง ยัยอนุบาลเอ๊ย
พอยัยเด็กอนุบาลเดินเข้าครัวไป ออดหน้าบ้านผมก็ดังขึ้นสงสัยจะมากันแล้วมั้งเนี่ย ?
"หวัดดีพวก เดี๋ยวไอพวกแฝดตามมา ที่หลังเอาเมียมาด้วย" ไอบูลพูด
"เออ พวกมึงนี่กะมาเมาอย่างเดียวใช่ไหมเนี่ย ? "ผมถาม
"แน่นอนเพื่อนรัก เฮ๊ย เดี๋ยวไปซื้อเหล้ากะเบียร์ก่อน" ไอไฟล์บอกผม
"เออ ๆ รีบไปล่ะพวกมึง "ผมพูด [คนที่ไปซื้อเบียร์ บลู/ไฟล์]
"มึงไม่ไปกับพวกมันหรอ ? "ผมถามไอวินเนอร์
"ไม่อ่ะ กูได้กินเพศเมียอยู่ในบ้านว่ะ "จมูกดีหนิมึง
"อืม จมูกดี "ผมพูด
"ใครว่ะ เมียใหม่หรอ ? "มันถามผม
"ไม่ใช่เมียแต่แฟนกู "ผมพูด
"ว้าว อย่างมึงเนี่ยนะ เสร็จกันยัง" มันถาม
"พ่อมึงสิ ทะลึ่งและเงียบๆบ้างก็ดีผมพูด "เออแล้วยัยนั่นทำอาหารไปถึงไหนแล้วว่ะเนี่ย?
"เหี้ยกูอยากเห็นหน้าเมียเพื่อนแล้วว่ะว่าจะขนาดไหน ? "มันทำหน้าหื่นครับทุกคน
"ไอหื่น ขนาดอะไรของมึง "ผมพูด
"เดี๋ยวกูมา อยากแดกเบียร์ว่ะ มันพูดแล้วเดินไปห้องครัว "เดี๋ยวคงเจอยัยนั่น
สักพักมันก็เดินออกมา ด้วยหน้าตาที่ตกใจสุดๆ
เ"ป็นไร ไฟล์" ผมถาม
"คนข้างในใช่ไหม ? "มันถามหน้านิ่ง
"ทำไมว่ะ ? "ผมถาม
"มึงพรากผู้เยาว์ ไอเหี้ยคุกชัดๆ" มันหันมาพูดกับผม
"ไอห่า ก็ยังไม่ได้อึ๊บกันเลย" ผมพูด ไอนี่คิดไปไกล
"เชื่อกูอีกไม่นานหรอ ? "มันพูด
ไ"อเหี้ยทะลึ่ง" ผมพูดแล้วเอาเท้าถีบมัน
"เป็นต่อ!!! ห้องครัวเละหมดแล้ว !! "เสียงยัยเปี๊ยกตะโกนออกมา
"เห้ย อะไรว่ะ "ผมกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปห้องครัวก็เจอสภาพที่ เละเทะอะไรต่อมิอะไรวางระเกะระกะอยู่เต็ม ไปหมด
"ออกมานี่ดิ ไปนั่งโซฟา โน่นเลยไป "ผมชี้ไปที่ไอไฟล์นั่งอยู่ นี่มันอะไรว่ะเนี่ย ผมจัดการทำความสะอาด เพราะมันสกปรก ไม่สิ มันโสโครกมากเลยแหละ เสร็จแล้วผมก็เดินออกมา ไอไฟล์มันหล่อ ร้ายไว้ใจไม่ค่อยได้อยู่
"น่ารักว่ะ ไอต่อ ตาถึงนะมึงถ้าวันไหนไม่เอากูรับเซ้งต่อนะ "ไอบลูมันมาตอนไหนว่ะเนี่ย
"พ่อมึงสิ กูไม่ให้" ผมพูด
"หรอ งั้นกูต้งแย่งสินะ นั่รกขนาดนี้มึงอดใจไม่ไหวหรอกเชื่อกูดิ" ไอวินเนอร์พูด
"เรื่องของกู นามิ ไปอาบน้ำซะ "ผมบอกแล้วจูงมือเธอขึ้นไปบนห้อง ยัยเด็กอนุบาลทำหน้า เบะมาตลอดทางเดี๋ยวไม่นานคงร้องไห้แน่เลย ผมว่านะ
"เข้าไปอาบน้ำซะ ไม่ต้องลงไปข้างล่างนะเดี๋ยวทำอาหารมาใ"ห้ ที่ผมไม่ให้ลงไปข้างเดี๋ยวโดนไอพวกนั้นจีบซะ ยิ่งซื่อๆอยู่ แต่ทำไมไม่พูดว่ะเนี่ย ?
ผมลงมาห้องครัวแล้วทำข้าวผัดกุ้งให้นามิ ผู้หญิงบ้าอะไรทำอาหารไม่เป็นว่ะเนี่ย ?
ให้ตาย พอผมเดินขึ้นมาอีกทีก็เจอยัยเด็กอนุบาลใส่เสื้อแบทเกลิร์นั่งกอดหมี teddy เน่าๆตัวนึงอยู่
"นามิมาทานข้าว" ผมเรียกยัยนี่ต้องโกรธผมแน่เลย ยัยนี่ก็เดินหน้าบึ่งมานั่งกินข้าว
"โกรธหรอ ?"ผมถาม แล้วนั่งจ้องหน้ายันเด็กอนุบาล
"ไม่ได้โกรธแต่ไมชอบ "ไม่ชอบอะไรของเขาว่ะ ?
"ไม่ชอบ...ไม่ชอบอะไร ? "ผมถาม
"ไม่ชอบ เป็นต่อชอบตะคอก นิสัยไม่ดี นามิไม่ชอบ "โหยัยนี่มีอิทธิพลมากเหลือเกิน
"ก็นามิทำห้องครัวรกอ่ะ ผิดรึเปล่า ? "ผมถาม
"ผิดแต่บอกดีๆก็ได้นามิทำความสะอาดเป็นนะ" ยัยเด็กอนุบาลหันมาจ้องหน้าผม
"ก็ได้คราวหน้าจะไม่ตะคอก...กินเร็วๆจะพาลงไปข้างล่าง "ผมพูด
"ชิ ไม่ชอบเลยอ่ะ เป็นต่อนิสัยเสีย "ยัยนี่ยังบ่นต่อ
"จ้า ๆ แม่คนนิสัยดีทานเร็วๆ " ผมพูดขี้เกียจทะเลาะกับเด็กอนุบาล
"ชิส์" L ยังไงของเขาว่ะเนีย
ความคิดเห็น