ช่วงเวลาหนึ่งในชีวิต

เนื้อเรื่อง

"ปิดเทอมแล้วสินะ"
เด็กน้อยคิด..
"ช่างเป็นเวลาที่แสนสดใสจริงๆ.. ไม่ต้องไปโรงเรียน ไม่ต้องเรียนหนังสือ ไม่มีการบ้าน..  "

เด็กน้อยนั่งลงอย่างช้าๆ ทอดสายตาออกไปเบื้องหน้า

"บ่ายนี้ เราจะไปเที่ยวที่ไหนดีหนอ.."

เด็กน้อยรำพึงกับตัวเอง

"ไปอ่านการ์ตูนที่ se-ed
หรือไปเจอเพื่อน
หรือไปเล่นบาสเก็ตบอลดี.."

เด็กน้อยครุ่นคิดในใจ

"เรามีเวลาไม่มาก ปิดเทอมแค่สิบกว่าวันเท่านั้น แล้วก็เปิดเทอม..หา !!.. เปิดเทอม"

เด็กน้อยนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้

"เปิดเทอม เราก็ต้องรับผลสอบ เรารับปากกับคุณพ่อไว้ว่า จะต้องได้ที่ดีกว่าเดิมนี่นา เราทำให้คุณพ่อผิดหวังไม่ได้เสียด้วย"

เด็กน้อยถอนหายใจเบาๆ

"เฮ้อ กลิ่นถอนหายใจทำไมเหมือนกลิ่นผายลมนะ" 

เด็กน้อยขยับแผ่นกระดาษในมือ

"แบบฝึกหัดเลขคณิตเหล่านี้ คุณพ่ออุตส่าห์หามา และพิมพ์มาให้เราทำ"

เด็กน้อยพิจารณาดูกระดาษทีละแผ่นอย่างช้าๆ

"โชคดีที่ไม่ยากเกินไป พอทำได้"

สายตาของเด็กน้อยมุ่งมั่นกับแบบฝึกหัดเหล่านั้น

เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ..

"เฮ้อ เสร็จเสียที.." เด็กน้อยดีใจ หลับตาพริ้มอย่างมีความสุขเพื่อพักสายตา

แล้วยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู

"เราใช้เวลาช่วงนี้ไปตั้งหนึ่งชั่วโมงแน่ะ" เด็กน้อยยิ้ม

"ครั้งหน้าต้องทำเวลาให้ดีกว่านี้

แล้วเด็กน้อยก็รวบรวมกระดาษเข้าที่ โดยไม่ลืมล้างก้น และราดน้ำ

"คุณพ่อครับ ผมทำแบบฝึกหัดเสร็จแล้วครับ"