ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Manager Love == สื่อรัก [วุ่นๆ] ผู้จัดการหัวใจ

    ลำดับตอนที่ #1 : # รับน้อง . . . สยิวกิ้วววววว

    • อัปเดตล่าสุด 28 มี.ค. 49


    #  Manager Love == สื่อรัก [ วุ่นๆ ] ผู้จัดการ หัวใจ




    แนะนำ ตัวละคร  :


    เป๊กซ์

    นักร้องนำ นักศึกษาปี 1 ซ่าตั้งแต่เข้ามาวันแรก เมื่อย่างก้าวเข้าประตู มหาลัย

    ชุ

    มือกีตาร์   รุ่นพี่ปี 4   สุภาพเรียบร้อย แระ อ่อนโยน
    แต่เมื่อมาเจอรุ่นน้องสุดเฮี้ยว อย่างนายเป๊กซ์ เค้าจะเปลื่ยนไปรึมั่ย ? ?

    ป๊อก

    มือเบส     รุ่นพี่ปี 3  ด้วยมุขแพรวพราววของเค้าที่มีอยู่ ทำหั๊ยเป็นที่สนใจของคณะตลก
    ที่พยามเชิญป๊อกไป แสดง ,, แต่เสียใจด้วยนะ ป๊อกเค้ารักดนตรีมากกว่า


    เคน

    มือกลอง   รุ่นพี่ปี 3  รุ่นเดวกับป๊อก ดาวของ รร.
    หล่อ เท่ สาว ๆ กี๊ซซซ ตรึม ! !


    ่ป๋าโรจน์

    หัวหน้ากองโจร ใจดี  [ รึ ผู้จัดการของ วง Zeal นั่นเอง ]

    พี่วัฒน์

    เพื่อนซี้นายเป๊กซ์ ไม่เงียบ ไม่ขรึม
    เหมือนเค้าจะเป้นคนพูดน้อย แต่แท้จิงแล้ว เค้าไม่มีบท - -











    - - - - - - - - - - - - - - - -










    ตอนที่ 1  :  รับน้อง . . . สยิวกิ้วววววว




    " ติ๊ก ติ๊กก ติ๊ก ติ๊กก "



    " ป๊าปปปปปปปปปป "



    เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น ณ เวลา 7 โมงครึ่ง พอดิบ พอดี


    แระ แร้ว มันก็ถูกฟาดให้สลบไป ด้วยน้ำมือของชายหนุ่ม


    เป๊กซ์  ไอ้หนุ่มน้อยหัวทรงเดทร็อค  ตื่นขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ



    เพื่อไปหมาลัยให้เช้าที่สุดเท่าที่จะทำได้


    เนื่องจาก วันนี้เป็น วันเปิดเรียน วันแรกของเค้า



     “ 8 โมงตรง รายงานตัวที่หอประชุม 10 โมงเข้ากิจกรรมรับน้อง งุ งิ "


    เป๊กซ์หยิบกระดาษขึ้นมาอ่านพึมพัม พร้อมกับใช้มืออีกข้างนึง เกาหัว แกรกก แกรกก ~



    แล้วจ้องไปที่นาฬิกา   " เจ้ดโมงครึ่ง . . .  อืมมมมม  ชิว ชิว "


    ควับบบ ! !  ~


    เป๊กซ์หันไปดูนาฬิกาอีกทีให้แน่ใจ


    " หาาาา !  เจ้ดโมงคึ่ง รายงานตัว 8 โมง "


    " สายโด่งงงงงงงงงงง  >< "


    เป๊กซ์รีบวิ่งเข้าห้องนํ้า ล้างหน้าแปรงฟัน แระแต่งตัว อย่างรวดเร็ว


    แร้ว วิ่งลงกระไดมา คว้าหนมปังออกไป ด้วยความไวแสง


    แต่ก้อไม่ลืม ที่จะตะโกนบอกแม่ก่อนนนไป


    “ แม่ ---- เป๊กซ์ปายแระน๊าาาา  หวัดดี ค๊าบบบบบ ”


    จากนั้น เด็กหนุ่มก้อ กระโดดขึ้นวินรถมอไซค์ขาประจำที่ปากซอย



     

    " ม.ศ.ว. เรยเพ่ !!!!!! "


    บรื้นนนนนนนนนนนนนนน ~


    เป๊กซ์นั่งวินไปพร้อมกับทรงผมเดทร็อคที่ฟูฟ่อง  - -



    เอี๊ยดดดดดดดดดดดดด ~



    “ ถึงแร้ววววว เท่าไหร่คับเพ่ แฮ่ก ๆๆๆ " 


    " 50 น้อง " 


    “ โหยยยยยย อารัยกันเพ่ มาแค่นี้ 50 ”  เป๊กซ์ พูดด้วย เสียงตะลึงเล็กน้อย


    พร้อมกับ ควักแบงค์ 20 ที่ยับยู่ยี่ ที่เพิ่งขยำมาหมาด ๆ ด้วยอาการรีบร้อน


    แระเหรียญ 10 อีก 1 เหรียญ ออกมาจาก กระเป๋า แล้วยัดใส่มือ วินสุดซี้ ในทันใด




     “ เอาไป 30 ก้อพอนะเพ่ ”


    จากนั้น ก้อรับจ้ำ ใส่เกียร์หมา ควบไปที่หอประชุม ทันที


    เพราะรุตัว ว่าสายแร้ว แน่ ๆ  ปล่อยให้ วินสุดซี้ งง ไปตาม ๆ กัล


    “ จารีบไปไหน ของมันวะ  ---  อ้าว เห๊ยยยย ! !  30  ฝากไว้ก่อนเหอะแก ”


    วินคนนั้นเอ่ยขึ้น ด้วยสีหน้า ฉุน ๆ พร้อมกับ ออกรถไป



    แอ๊ดดดดดดดดด ~



    ประตูหอประชุมบานใหญ่เปิดขึ้น พร้อมกับมีเงาชายหนุ่มหัวฟู


    กะลังเดินเข้ามา ด้วยความเหนื่อย และ หอบ



    นักศึกษานับ 1000 จ้องมาที่ประตูด้วยสายตาที่อยากจะบอกว่า


    " รอเอ็งอยู่คนเดียวนะ โว๊ยยยยย - -"



    เป๊กซ์เดินเข้ามาอย่างไม่อาย ยืด อกผาย


    แระแร้ว หนุ่มเป๊กซ์ ก้อไปสะดุดกะสาวน้อย คนนึง ที่นั่งอยู่ด้านขวามือ ของทางเดิน


    สาวน้อย คนนั้นมองเป๊กซ์แร้ว ยิ้มเล็ก ๆ


    ทำหั๊ย เค้าถึงกับเขิลเล็กน้อย แระ ส่งยิ้มกลับไป


    " ไอ้เป๊กซ์ ทางนี้เว่ย " วัฒน์ตะโกนเรียกเพื่อน ที่กะลังจัยลอยยยยย เดินไปผิดทาง


     เป๊กซ์ สะดุ้งเล็กน้อย พร้อมกับหาต้นเสียง


    จากนั้นก้อเดินเข้าไปนั่งข้าง ๆ วัฒน์อย่างสบายจัย


    แต่ก้อยังไม่ละสายตา จากสาวน้อยคนเดิม


    " อะแฮ่ม  อะแฮ่ม " วัฒน์กระแอม


    เพื่อเรียกความสนใจจากเพื่อนข้าง ๆ  ที่กะลังใจลอยยยย ไม่อยู่กะเนื้อ กะตัว


    " มีไรวะ ? ? " เป๊กซ์หันมาถามเพื่อน ด้วยสีทำหน้า งง ๆ


    " ใจลอยไปถึงไหนแระวะ มานั่งก็ไม่ทักกูซักคำ " วัฒน์ออกอาการงอน นิด ๆ


    " กราบสวัสดีไอ้คุณวัฒน์ ! ! ! " เป๊กซ์ก้มลงไหว้เพื่อน งาม ๆ อย่างประชด


    แระหันกลับไปสบสายตา กับสาวน้อยคนเดิม


    " นักศึกษาทุกท่าน วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเรียน


    แต่ทว่า . . .  ยังมีใครบางคนมาสาย ! ! !


    ทำให้หมายกำหนดการของเราต้องยืด ออกไปอีก 15 นาที "


    ท่านอาจารย์วรศักดิ์ กล่าวขึ้น และหยุดยิ้ม อย่างมีเลสนัย


    ทำให้ทุกคนหันไปเพ่งที่ เป๊กซ์ เป็นสายตาเดียว พร้อมกับส่งเสียงหัวเราะกันออกมา ทั้งหอประชุม


    แต่ดูเหมือนว่าหนุ่มเป๊กซ์ จะยังไม่รู้สึกตัว   [ เฮ้ออออ - -" ]


    จนกระทั่งเวลาผ่านไป 1 ชม.


    นักศึกษาทุกคน ก็ทะยอยเดินออกมาจากหอประชุม


    เพื่อเตรียมจัดกลุ่ม เข้าพิธีรับน้อง ของแต่ละคณะ


    " คณะศิลปกรรมฯ มันจัดกันตรงไหนวะ - - ? ? " วัฒน์เอ่ยขึ้น ขณะเดินหาซุ้มของคณะอยู่


     
    “ ก้อ กะลังมองหาอยู่นี่งัยยยยย ” เป๊กซ์ ตอบเพื่อน   แล้วหันไปมองหน้ากันอย่าง งง ๆ


    แระแร้ววววว


    เป๊กซ์ก้อหันไปสะดุดตากับสาวน้อยคนนั้น เข้าอีกแล้ว ! !


    คราวนี้ หนุ่มเป๊กซ์ก้อไม่รอช้า รีบจ้ำเท้าตามสาวน้อยคนนั้นไป  เหมือนถูกมนต์สะกด


    " เห้ยย ! !  เจอแล้วโว้ยยยยยย ทางโน้นเว้ยเป๊กซ์  ! ! ! ! ! "


    วัฒน์พูดด้วยน้ำเสียงดีใจ พร้อมกับยกมือขึ้นมา เพื่อจะตบบ่าเรียกเพื่อนรัก


    " ไอ้เป๊กซ์ . . .   ไอ้เป๊กซ์ " วัฒน์เรียก  พร้อมพยายามคว้าหาตัวเป๊กซ์


    แต่ทว่า . . .   ช้าไปเสียแล้ว  หนุ่มเป๊กซ์ วิ่งไปโน่นเลี้ยวว




    " วะ ! !   ไอ้นี่  หัวงูโผล่ซะแร้ว งั้นไปก่อนละกัลล ตัวใครตัวมันก่อนตอนนี้ "


    เฟี้ยววววววววว ~


    วัฒน์พูด ออกแนวบ่นคนเดียว พร้อมกับออกตัวมุ่งไปที่ซุ้มของคณะ ทันที




    " น้องครับ น้อง  " เป๊กซ์เรียกสาว ที่เพิ่งวิ่งตามมา หมาด ๆ


    " มีอะไรรึเปล่าคะ ? ? " เธอถาม ด้วยสีหน้ายิ้มหวานนนน


    ทำให้จัยของหนุ่มเป๊กซ์ ละลายไปตาม ๆ กัลลลล


    " ผมเป๊กซ์ครับ แล้วน้อง . . . เอ่อออออ . . .   " เป๊กซ์แนะนำตัวเอง


    แล้วพูดลากเสียง เชิงที่จะถามชื่อของเธอ


    " ข้าวฟ่าง ค่ะ " เธอตอบตัดบท ก่อนที่เป๊กซ์จะถามว่าชื่ออะไร



    . . .  ทั้งคู่ยืนคุยกันอยู่สักพักนึง   แร้วน้องข้าวฟ่างก้อขอตัว เข้าคณะ



    ปล่อยให้หนุ่มเป๊กซ์ ยืนเพ้ออยู่คนเดียว



    " น่ารักก น่ารักกมากกกก . . . . .  " เค้ายังคงยืนเพ้ออยู่


    จนกระทั่งได้ยินเสียงจาก นศ. คนหนึ่งตะโกนเรียกเพื่อน


    ให้รีบไปเข้าซุ้มของคณะ  ก่อนที่รุ่นพี่จะเช็คชื่อ


    ทำให้เป๊กซ์ได้สติ  เมื่อเขานึกขึ้นได้ ก้อรีบใส่เกียร์หมาอีกรอบ


    วิ่งตรงไปที่ซุ้มคณะของตน  แบบโอลิมปิก 4 คูณ 100





    " นายปราชญ์ พงษ์ไชย " รุ่นพี่เรียกชื่อไป พร้อมกับมองหาเจ้าของชื่อ


    " ไอ้เป๊กซ์ ทำไมยังไม่มาอีกวะ " วัฒน์บ่นงึมงัมด้วยความกังวล


    " นายปราชญ์ พงษ์ไชย " รุ่นพี่เรียกชื่อ เป็นครั้งที่ 2


    " นายปราชญ์ . . . . . "  รุ่นพี่ยังไม่ทันจะพูดจบ ก่อมีเสียงตอบกลับมาแต่ไกล



    จากหนุ่มเป๊กซ์ ที่กะลังวิ่งมาพร้อมกับชูมือขึ้น ตะโกนตอบ " มาแร้วคร๊าบบบบบบบบบบบบ "


    แฮ่กๆๆ แฮ่กๆๆ ~



    เป๊กซ์เข้าไปนั่งข้าง ๆ เพื่อนวัฒน์ ด้วยอาการเหนื่อยหอบอย่างรุนแรงงงง


    " ไหน ๆ ก้อมากันครบทุกคนแล้วนะ    งั้น พี่ขอแนะนำตัวก่อนเรย ละกัน


    พี่ชื่อ ณัฐบวร หรือเรียกว่า พี่ชุ ก็ได้


    พี่อยู่ปี 4 เป็นหัวหน้าของคณะดุริยางค์  คณะที่ทุกคนจะเข้ามาเรียนดนตรีกัน


    " ชุ กล่าวแถลงอย่างมั่นใจ 


    พร้อมกับแนะนำ รุ่นพี่ปี 3   อีก 2 คน  ที่จะมาช่วยกันทำกิจกรรม


    " คนที่อยู่ทางซ้ายมือของพี่ หน้าตาหล่อ ๆ คนนี้ คือ พี่ปรัชญาครับ "


    ชุกล่าวแนะนำ



    " หรือจะเรียกว่า พี่เคน ก็ได้ครับ " เคนกล่าวเสริม


    พร้อมกับมีเสียงกี๊ซซซ จาก นศ. สาว ๆ  ดังขึ้นเป็นระยะ


    ก่อนที่ชุจะแนะนำต่อ


    " ส่วนทางด้านขวามือ พี่ต่อยศ ครับ หรือเรียกว่า พี่ป๊อก "


    ป๊อก เก๊กหล่อ นิด ๆ  แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับใด ใด จากสาว ๆ เรยยย   [  เงียบกริบ ~ ]


    เมื่อแนะนำทีมงานครบ  ชุก็กล่าวต่อ


    " พี่ ๆ จะคอยให้คำแนะนำ ในทุก ๆ เรื่อง ที่น้อง ๆ ข้องใจ


    ยกเว้น เรื่องรัก แระ เรื่องเงิน


    ที่พวกพี่ไม่สามารถช่วยได้ ตัวใครตัวมันนะครับน้อง ๆ  ฮ่าาาา ฮ่าาา ฮ่าาาาา "


    ชุพูดจบ พร้อมกับเรียกเสียงฮาาาาา จากทุก ๆ คน ในคณะ


    จากนั้น ทั้งคณะก้อร่วมทำกิจกรรมรับน้องกันอย่างสนุกสนาน


    ดูเหมือนว่านายเป๊กซ์เค้า จะสนุกที่สุดในงานเลยก็ว่าได้


    เพราะเค้า  ป่วน  ไปทั่วงานเรยยยยยยนั่น  - -   ทำให้รุ่นพี่ทั้ง 3 จับจ้องเค้าเป็นกรณีพิเศษ


    " ไอ้นี่ มันซ่าจังว่ะ " ป๊อกเอ่ยขึ้นแบบลอย ๆ


    " ดูเหมือนว่านายนี่จะต้องมีอะไรดี ๆ แฝงอยู่สักอย่างแน่ ๆ  "


    ชุกล่าวด้วยน้ำเสียงที่นิ่มนวล และมั่นใจในตัวนายเป๊กซ์


    " หน้าตาดีใช้ได้ทีเดียว - - แต่ทรงผมไม่เข้ากะหน้าเลยว่ะ ท่าทางจะซ่าน่าดู " เคนเข้ามาแจม



    ปิ๊ดดดดดดดดดดดดดดดด ~


    เสียงนกหวีดเป่าเรียกให้ทุกคนมารวมกัน





    " มากันครบแล้วนะ   เอาล่ะ กิจกรรมวันนี้คงสิ้นสุดเพียงเท่านี้


    พี่ก็ขอให้ทุกคนตั้งใจเรียน   มีปัญหาไร ก้อปรึกษาพวกพี่ได้


    แต่ไม่รับปรึกษาปัญหาหัวใจ และปันหาทางการเงินเงิน นะครับ"


    ชุเอ่ยขึ้น พร้อมกับย้ำสโลแกนเดิมของเค้า


    แล้วก้อปล่อยให้น้อง ๆ ทุกคนแยกย้ายกันกลับบ้านไป  ยกเว้นนายเป๊กซ์ . . . . .


    " น้องครับ คนที่ชื่อ ปราชญ์อ่ะ "


    " ฮะ  มีรัยคับ - -? ? " เป๊กซ์ออกอาการ งง นิดส์ ๆ


    พร้อมกับอาการเหว๋อที่มาวันแรก ก้อถูกรุ่นพี่เรียกตัวซะแล้ว


    " เฮ้ยย ! ! ไม่ต้องตกใจ ไม่ทำไรหรอกน๊า พวกเราไม่ใช่รุ่นพี่จอมโหดซะหน่อย "


    ชุพูดด้วยน้ำเสียงเอ็นดู


    " แต่สีหน้ามันฟ้องงง " เป๊กซ์ยังคงไม่เลิกนิสัยกวนโอ๊ยยย


    " เหอ ๆ แกนี่กวนจิง ๆ นะ  ซ่าตั้งแต่ย่างก้าวเข้าประตูเรยยยยย "


    " จิงหรอเพ่ ผมดูซ่าขนาดนั้นเรยหลอ ? ?


    ผมว่าาา ผมแค่เป็นตัวของตัวเอง เท่านั้นเองงงง "


    เป๊กซ์พูด  ด้วยท่าทาง ยืด อก มั่นใจ ในตัวเอง


    " พรุ่งนี้พักเที่ยงเจอกัลล ที่ห้องซ้อมนะ  พี่ไปล่ะ " ชุบอกลานายเป๊กซ์ แล้วโบกมือขึ้น


    จากไปทันที    ทิ้งให้เป๊กซ์ยืนเป็น งง เป็นไก่ตาแตกกก


    “ อ้าวววว เด๋วสิ เพ่  . . .


    แร้วไอ้ห้องซ้อมเนี่ยยย มันอยู่ซีกไหนของหมาลัย อ่ะ ? ?  "


    เป๊กซ์ตะโกนถาม แต่ก้อไม่ทันเสียแร้ววววว 



    พี่ชุเดินหายวับไปก่อนที่ หนุ่มเป๊กซ์จะถามจบ เสียอีก



    “ ช่างเหอะ  กลับบ้านก่อนดีกว่าาา ”   เป๊กซ์ หยุดคิดเรื่องนี้


    แล้วรีบเบิ่งกลับบ้าน ทันที



                                            ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !

     






    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×