คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
เรือพระที่นั่สีทอามวิิรแล่นไปามลำน้ำไนล์ท่ามลาท้อฟ้าอันปลอโปร่ ารไ้ทอมอฝูนและทุ่้าวบาร์เลย์บนริมฝั่ อีทั้เสียับร้อามัหวะนรีาเหล่านาำนัลึ่ำลัพายเรือล่อไปามท้อน้ำ ทำให้ฟาโรห์อูานราห์รู้สึเบิบานใยิ่นั มีอ์ราินีนาาเียร์นั่อยู่้าพระวราย ถัลมาึเป็นพระสนมอัลบามาโยมีนาเผ่านาฮาราอินาิามมา้วยหนึ่น เ้าายสเมนเนป พระอนุา่าพระมาราแห่อ์ฟาโรห์็ึ้นมาอยู่บนเรือ้วยเพื่อถวายารอารัา ทหารอเ้าายอยเินวนเวียนประหนึ่รวราวามปลอภัย แ่แท้ที่ริแล้วพวเา่าำลัส่สัาผ่านทาสายาเมื่อล่วเ้าสู่เน่านน้ำและ่วเวลาอันเหมาะสมามแผน
เมื่อเ้าายสเมนเนปให้สัา ทหารเหล่านั้นึผละาำแหน่อน สาวเท้าเินผ่านบรรานาในอพระเ้าแผ่นิน มุ่หน้าไปยัที่ประทับึ่อยู่อีฟาฝั่อเรือพระที่นั่
“เิเหุอันใึ้นรึ?” อ์ฟาโรห์เอ่ยถามเมื่อเริ่มสัเเห็นถึสิ่ผิปิ
เ้าายสเมนเนปลุึ้นาที่ประทับมาหยุยืนอยู่เบื้อหน้า ้มศีรษะลเพียนิ่อนเอ่ย “้ามีสิ่หนึ่ที่อยาให้ท่านพี่ไู้สัหน่อย เิทานี้เถิพระเ้า้า”
ฟาโรห์อูานราห์หรี่าลมอพระอนุา้วยวามสสัยแ่็ยอมลลาที่ประทับ สาวเท้าามเ้าายสเมนเนปไปยืนรบริเวอบเรือ ทหารำนวนห้านายึ่อยู่ใล้ทั้สอพระอ์มาที่สุ่าำับหอในมือแน่นเมื่ออยู่ในระยะประิ
“เ้า้อารให้้าเห็นสิ่ใรึสเมนเนป?” พระอ์ถามพลาทอมอามสายาอน้าายึ่ำลัับ้อผืนน้ำว้าให่เบื้อหน้า้วยท่าทาสบนิ่ นอาวิวสวยามรบริเวริมฝั่แล้ว็ไม่มีสิ่ใที่น่าสนใเลย
เ้าายสเมนเนปปรายามอลุ่มทหารที่เริ่มเ้าใล้พวพระอ์มาึ้นเรื่อย ๆ รอยยิ้มเพียนิปรารมุมปา่อนอบำถามอพระเษา
“้าเพียแ่อยาให้ท่านพี่ไ้มอเห็นสายน้ำไนล์เป็นรั้สุท้ายเท่านั้นพระเ้า้า”
พระอ์เลิิ้วสู ำอบอเาไม่อา่วยไ้อสสัยอนไ้เลย “เ้าหมายวามว่าเ่นไรสเม...อั่!”
วาอฟาโรห์อูานราห์เบิว้า ใบหน้าบิเบี้ยวาวามรู้สึเ็บปวอย่าแสนสาหัสเมื่อปลายหอทั้ห้าพุ่เสียบทะลุพระวรายทา้านหลั โลหิไหลทะลัออมาาปาที่อ้า้า้วยวามอึ้ ่อนเลื่อนสายาาปลายหอึ้นมามอพระอนุา แววาออ์ฟาโรห์ล้ายับไม่อยาเื่อในสิ่ที่เิึ้นและยัาหวัารระทำบาอย่าานเบื้อหน้า อ์ราินีนาาเียร์หันมาเห็นเ้าพอีถึับนั่นิ่ราวับถูอหมุ ภาพรนั้นทำให้พระนาแทบลืมหายใ
“่วย...้า....ที”
พระหัถ์้าหนึ่อเ้าายสเมนเนปล้วหยิบมีออมาาทีุ่่อน ปลายแหลมมอมันพุ่เสียบร่าพระเษารำแหน่อหัวใพอิบพอี อ์ฟาโรห์ับ้อพระอนุา ประายแห่วามผิหวัเผยออมาให้เห็นทาแววา
“นี่เ้า...”
สายพระเนรเย็นาับ้อพระเษาโยไม่มีวามรู้สึผิ่อสิ่ที่ไ้ระทำลไปเลยแม้แ่น้อย ลับมีรอยแห่วามระหายอำนาปราในสายาอย่าไม่ปิบัอี่อไป
“้า่วยปลปล่อยท่านพี่แล้ว...อีฟาโรห์”
ฟาโรห์อูานราห์ล้มทั้ยืนเพียเมื่อเหล่าทหารระาหออนออมาาพระวราย เสียรีร้อออ์ราินีนาาเียร์ัึ้นท่ามลาเสียนรีึ่ำลัับานสร้าวามรื่นรมย์ ส่ผลให้ทุนหยุะัและหันไปมอามสายาอพระนา ภาพออ์ฟาโรห์ผู้ยิ่ให่นอนมอเลือ่อให้เิวามโลาหลบนเรือพระที่นั่ เ้าายสเมนเนป้าวเท้า้ามพระศพอ์ฟาโรห์ มือำ้ามมีแน่นะที่สายา็ับ้ออยู่แ่ร่าอราินีนาาเียร์ราวับลัวว่าหาพระอ์ระพริบา พระนาะหายัวไปาเบื้อหน้า ในระหว่าสาวเท้าไปหาเป้าหมาย็วัมมีเือนร่าผู้ที่ผ่านมาเ้ามาวาทาอย่าไร้วามปรานี ราอรัษ์หนุ่มรีบรเ้ามาประิัวอ์ราินีสาว่อนเอ่ย้วยวามร้อนรน
“มาทานี้เถิพระเ้า้าพระนา!”
เสียอราอรัษ์ประำพระอ์ทำให้อ์ราินีสาวไ้สิ ึรีบออวิ่ามายหนุ่มไปยับริเวอบเรือ เ้าายสเมนเนปเร่ฝีเท้ามาึ้น่อนหยุะัเมื่อมีร่าอพระสนมอัลบามาเ้ามาวา พระนาว้า้ามหอออมาาศพอทหารนหนึ่เพื่อมาสู้ับพระอ์
“หาิัทำอันรายับพระนา็้ามศพ้าไป่อนเถิไอ้นั่ว้า!” พระสนมเอ่ยเสียร้าว ไร้วามหวาลัวในวาู่สวย
พระอ์เหยียยิ้มเหี้ยม “เ้าัไ้ายสมใแน่”
พระสนมอัลบามาำ้ามหอในมือแน่น “แล้วเ้า็ัไม่ไ้ทำในสิ่ที่้อาร้วยเ่นัน!”
“ัารอ์ราินี!”
เ้าายสเมนเนปะโนสั่นอพระอ์เสียัะรับมือพระสนมอัลบามา อ์ราินีประหวั่นพรั่นพรึเมื่อมอเห็นลุ่มทหารวิ่ทำหน้าเหี้ยมมาทานพร้อม้วยอาวุธในมือ แ่ถึระนั้น แม้ว่าพระนาะรู้สึหวาหวั่นมาเพียใ พระนา็ยัหันไปมอพระศพอพระสวามี วาู่สวยลอ้วยหยาน้ำาาวามรู้สึเสียใับาราไปอพระอ์อย่าสุึ้ หัวใวน้อยรู้สึเ็บแปลบราวับถูมือที่มอไม่เห็นบีบย้ำ
“ท่านพี่…”
ะเียวัน ร่าพระสนมอัลบามา็ทรุลนอนแน่นิ่บนพื้นหลัาลมหายใเฮือสุท้ายอพระนาไ้ปลิปลิวไปับสายลมาฝีมือบุรุษผู้ึ่อ์ฟาโรห์ทรให้วามไว้วาใมาที่สุ เ้าายสเมนเนปทรสบถเสียัอย่าหัวเสียะเาะอบเรือและทอะโหน้ามอร่าออ์ราินีับอรัษ์หนุ่มมหายลไปในแม่น้ำไนล์ พวทหาร่าพาัน้มหน้าุ ไม่มีใรยอมเสี่ยีวิ้วยารระโน้ำามลไปับ้วยเพราะเรลัวสัว์ร้ายอย่าเ่นฝูระเ้ที่อาศัยอยู่ภายใ้แม่น้ำสายนี้
“นาไม่รอ” พระอ์พึมพำ้วยเสียอันแผ่วเบาะปล่อยมือทั้สอออาอบเรือแล้วึหันลับไปทอมอพระศพอฟาโรห์อูานราห์้วยวามรู้สึสมเพ่อนเลื่อนสายามอผู้รอีวินอื่นบนเรือ เสียสะอื้นไห้ัระมรอบพระวรายและเียบเสียลไปเพียเมื่อพระอ์ยนิ้วึ้นทำท่าปาอัวเอ่อหน้าเหล่าทหารอน
หลัานั้น บรราาวอียิป์่ารับรู้เพียว่ามีนร้ายบุึ้นเรือพระที่นั่และสามารถปลิพระนม์ีพอ์ฟาโรห์อูานราห์ไ้สำเร็ มีเพียพระอนุาและทหารอันน้อยนิรอีวิาเหุาร์ในวันนั้น ไม่นานนั วันสถาปนาอ์ฟาโรห์แห่อียิป์็เิึ้นท่ามลาวามยินีอราษร ฟาโรห์สเมนเนปวัผ้าลุมทอ้วยทอำทั้ผืนะทิ้ัวลนั่บนพระราบัลลั์ามส่าอผู้ปรอสูสุแห่อียิป์ เหล่า้าราบริพารที่ล้วนสวามิภัิ์่อพระอ์่ายอบายลนัุ่เ่าและ้อมศีรษะเารพฟาโรห์พระอ์ใหม่ทั่วทั้ท้อพระโร
“อพระอ์ทรพระเริพระเ้า้า...”
ความคิดเห็น