ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เกริ่นนำ...
บนท้องนภา ทั้งที่ความมืดมิดได้อาบย้อมไปทั่วจนน่าจะไร้แสงใดตามปกติแล้ว แต่ทว่าในคืนนี้กลับมีแต่เสียงกึกก้องกัปนาทของการต่อสู้ดังจนมนุษย์ทั้งมวลไม่อาจข่มตาหลับโดยง่ายได้ แต่กระนั้นพวกเขาก็ไม่กล้าออกจากบ้านมารับรู้สิ่งที่เกิดขึ้นนอกบ้าน โดยเฉพาะ...ตรงที่ตั้งของกองทัพเทพที่กำลังตั้งใจว่าจะถอนกำลังออกไปในวันรุ่งขึ้น
เหล่าเทพที่เพิ่งเสร็จสงครามต่างจ้องมองบนฟ้าอย่างวิตก หลายองค์นึกอยากเข้าไปหยุดยั้งสิ่งที่เกิดขึ้นถ้าไม่ติดที่ว่าตนต่างก็มีพลังน้อยกว่าจะหยุดยั้งเรื่องนี้ไว้ได้ หลายองค์ก็กระซิบกระซาบกัน มีเทพผู้มีผมสีทองสั้นที่อยู่หน้ากลุ่มเทพทั้งเท่านั้นที่ยังคงนิ่งเฉยไม่กระตุกแม้แต่ปีกสีขาวที่หลัง
บนฟ้ามีเทพ...หรือสมควรเรียกหนึ่งเทพหนึ่งปีศาจดีนะ เพราะฝ่ายหนึ่งเหมือนจะมีปีกสีดำแทนที่จะเป็นสีขาวอย่างที่เผ่าเทพมี...กำลังต่อสู้กันอยู่อยู่ ฝ่ายเทพที่มีปีกสีขาวมือขวาก็กำดาบสีเงินสลักลวดลายสายฟ้าคมชัดปะทะกับดาบเหล็กด้ามจับสีดำลายเส้นทองของเทพที่มีปีกสีดำ อีกมือก็รวบรวมเวทย์สายฟ้าเพื่อโจมตี เช่นเดียวกับอีกฝ่ายที่สร้างเวทย์เกือบทุกธาตุเข้าโจมตี แม้บาดแผลทั้งสองจะมีมากมายขึ้นแต่การต่อสู้ก็ไม่อาจชี้ชัดได้เลย
แต่แล้วเรื่องเหนือความคาดหมายก็เกิดขึ้น เพราะดาบของเทพทั้งสองต่างแทงทะลุอกของทั้งสองฝ่ายพร้อมกัน โลหิตสีทองไหลกระเด็นออกมาจากแผล เทพที่เบื้องล่างต่างตกใจกว่าเดิมที่เห็นผลการต่อสู้เป็นเช่นนี้แต่เมื่อจะบินไปช่วยกลับไม่สามารถกางปีกได้เพราะถูกพลังบางอย่างกดทับไว้ พวกเขาได้แต่มองภาพตรงหน้าอย่างทรมานใจโดยไม่อาจช่วยสิ่งใดได้
ขณะที่ร่างของเทพทั้งสองร่วงลงจากฟ้า ปีกสีดำของเทพองค์หนึ่งพลันแปรกลับเป็นปีกสีขาวเช่นเดิม แต่มันดูเหมือนจะสายไปเพราะทั้งสองกำลังจะหมดลมหายเสียแล้ว เทพที่เคยมีปีกสีดำร้องไห้อย่างเศร้าสร้อยโดยที่ไม่มีใครอื่นนอกจากเทพตรงหน้าที่กำลังเสียเลือดหนักกว่าตนเห็นหยาดน้ำตานั้น
ฉับพลัน เทพที่มีปีกสีขาวแต่แรกแตะืมืออีกฝ่ายก่อนจะแย้มยิ้มให้เป็นครั้งสุดท้าย แล้วทั้งร่างก็สลายเป็นขนนกไป จังหวะนั้นเองเทพผมสีทองสั้นที่อยู่เบื้องล่างตัดสินใจยิงเวทย์กระแสหนึ่งขึ้นไป จากนั้นรอบตัวก็มีพร่าเลือนจากแสงสว่างวาบกระทันหัน ก่อนจะกลับเข้าสู่สีดำแห่งราตรีอย่างเก่า เทพหลายองค์รีบร้อนจะถามเทพผลสีทองว่าเขาทำอะไรลงไป แต่เทพองค์นั้นกลับเพียงแค่ย่อตัวลงเก็บขนนกสีขาวขนหนึ่งที่ร่วงหล่นลงเบื้องหน้าก่อนจะลุกขึ้นแล้วประกาศก้องกับเทพทั้งมวลว่า
เหล่าเทพที่เพิ่งเสร็จสงครามต่างจ้องมองบนฟ้าอย่างวิตก หลายองค์นึกอยากเข้าไปหยุดยั้งสิ่งที่เกิดขึ้นถ้าไม่ติดที่ว่าตนต่างก็มีพลังน้อยกว่าจะหยุดยั้งเรื่องนี้ไว้ได้ หลายองค์ก็กระซิบกระซาบกัน มีเทพผู้มีผมสีทองสั้นที่อยู่หน้ากลุ่มเทพทั้งเท่านั้นที่ยังคงนิ่งเฉยไม่กระตุกแม้แต่ปีกสีขาวที่หลัง
บนฟ้ามีเทพ...หรือสมควรเรียกหนึ่งเทพหนึ่งปีศาจดีนะ เพราะฝ่ายหนึ่งเหมือนจะมีปีกสีดำแทนที่จะเป็นสีขาวอย่างที่เผ่าเทพมี...กำลังต่อสู้กันอยู่อยู่ ฝ่ายเทพที่มีปีกสีขาวมือขวาก็กำดาบสีเงินสลักลวดลายสายฟ้าคมชัดปะทะกับดาบเหล็กด้ามจับสีดำลายเส้นทองของเทพที่มีปีกสีดำ อีกมือก็รวบรวมเวทย์สายฟ้าเพื่อโจมตี เช่นเดียวกับอีกฝ่ายที่สร้างเวทย์เกือบทุกธาตุเข้าโจมตี แม้บาดแผลทั้งสองจะมีมากมายขึ้นแต่การต่อสู้ก็ไม่อาจชี้ชัดได้เลย
แต่แล้วเรื่องเหนือความคาดหมายก็เกิดขึ้น เพราะดาบของเทพทั้งสองต่างแทงทะลุอกของทั้งสองฝ่ายพร้อมกัน โลหิตสีทองไหลกระเด็นออกมาจากแผล เทพที่เบื้องล่างต่างตกใจกว่าเดิมที่เห็นผลการต่อสู้เป็นเช่นนี้แต่เมื่อจะบินไปช่วยกลับไม่สามารถกางปีกได้เพราะถูกพลังบางอย่างกดทับไว้ พวกเขาได้แต่มองภาพตรงหน้าอย่างทรมานใจโดยไม่อาจช่วยสิ่งใดได้
ขณะที่ร่างของเทพทั้งสองร่วงลงจากฟ้า ปีกสีดำของเทพองค์หนึ่งพลันแปรกลับเป็นปีกสีขาวเช่นเดิม แต่มันดูเหมือนจะสายไปเพราะทั้งสองกำลังจะหมดลมหายเสียแล้ว เทพที่เคยมีปีกสีดำร้องไห้อย่างเศร้าสร้อยโดยที่ไม่มีใครอื่นนอกจากเทพตรงหน้าที่กำลังเสียเลือดหนักกว่าตนเห็นหยาดน้ำตานั้น
ฉับพลัน เทพที่มีปีกสีขาวแต่แรกแตะืมืออีกฝ่ายก่อนจะแย้มยิ้มให้เป็นครั้งสุดท้าย แล้วทั้งร่างก็สลายเป็นขนนกไป จังหวะนั้นเองเทพผมสีทองสั้นที่อยู่เบื้องล่างตัดสินใจยิงเวทย์กระแสหนึ่งขึ้นไป จากนั้นรอบตัวก็มีพร่าเลือนจากแสงสว่างวาบกระทันหัน ก่อนจะกลับเข้าสู่สีดำแห่งราตรีอย่างเก่า เทพหลายองค์รีบร้อนจะถามเทพผลสีทองว่าเขาทำอะไรลงไป แต่เทพองค์นั้นกลับเพียงแค่ย่อตัวลงเก็บขนนกสีขาวขนหนึ่งที่ร่วงหล่นลงเบื้องหน้าก่อนจะลุกขึ้นแล้วประกาศก้องกับเทพทั้งมวลว่า
"องค์มหาเทพและแม่ทัพคู่พระทัยสิ้นแล้ว!"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น