'Unique Online' เพราะฉันไม่เหมือนใคร

ลำดับตอนที่ #2 : LV.2

LV 2

‘ยินดีต้อนรับ....เหล่าผู้แสวงหาความเป็นหนึ่ง’

เสียงของหญิงที่ไพเราะและลึกลับในเวลาเดียวกันดังขึ้นในหัวของวิปก่อนที่จะลืมตามาโผล่อยู่ที่พื้นว่างเปล่าสีดำกว้างสุดหูลูกตาเหนือหัวขึ้นไปมีหน้าจอสี่เหลี่ยมหลากสีลอยอยู่รอบๆไม่ต่ำกว่า100บานในขณะที่วิปกำลังหันซ้ายหันขวาสำรวจรอบๆอยู่นั้นเองเสียงใสๆก็ดังขึ้นพร้อมแสงหลากสีสาดแสงมาที่ตัวของชายหนุ่ม

‘ยีนยันตัวตน ผู้เล่นใหม่ ID 70168777 นายวิปโยค พิทักษ์เทวภพ ถูกต้อง’

“เสียงนี้...คุณเป็น AI ต้อนรับผู้เล่นใหม่ใช่มั้ยครับ?” วิปถามเมื่อได้ยินเสียงการยืนยันตัวจากระบบ ก่อนที่เสียงเดิมจะตอบกลับมาว่า

‘ถูกต้องแล้วคะ ยินดีต้อนรับสู่ Unique Online เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เรามาเริ่มการสร้างตัวละครกันก่อนเลยดีกว่า’

พูดจบเบื้องหน้าวิปก็ปรากฏกระจกเงาบานใหญ่ที่สะท้อนร่างที่มีหน้าตาเหมือนชายหนุ่มทุกระเบียบนิ้วต่างตรงที่ร่างในกระจก หน้านิ่ง ไร้อารมณ์ เหมือนรูปปั้นแค่นั้นเอง ก่อนที่จะมีหน้าต่างโฮโลแกรมลอยออกมาจากส่วนต่างๆของร่างกายเบื้องหน้าพร้อมรายละเอียดในการปรับแต่งตัวละครจะเด้งขึ้นมาให้เลือกมากมาย

“ปรับแต่งยังไงก็เหรอ?” วิปถาม AI พลางยืนคิดว่าจะปรับแต่งตัวละครในเกมของตัวเองยังไงดี ก่อนที่เสียงใสๆจะตอบกลับมา

‘ไม่เกิน30%ของตัวจริงค่ะ’

“30%.....แต่ยังไงเราก็คงปรับแต่งไม่เยอะถึงขนาดนั้นหรอก” วิปพึมพำคนเดียวก่อนจะลงมือปรับแต่งตัวละครด้วยการเริ่มจากทรงผมโดยเลือกไว้ผมยาวสีดำสนิทถึงกลางหลังแล้วปรับให้รวบผมเป็นหางม้าเอาไว้ให้เรียบร้อยจากนั้นก็เปลี่ยนสีดวงตาให้กลายเป็นสีม่วงเข้มลึกลับน่าค้นหาโดยยังคงเก็บไฝเสน่ห์คู่กายไว้ที่ใต้ตาขวาเหมือนเดิมก่อนจะกดตกลงแล้วแสงสว่างจากกระจกก็สว่างวาบขึ้นกลืนร่างของเข้าวิป

วิ้ง~~~~

‘เสร็จสิ้นการสร้างตัวละคร ต่อไปเป็นการตั้งชื่อตัวละครค่ะ’

“วิซท์ (Wish)” วิปบอกชื่อที่คิดไว้ออกไป

‘ชื่อนี้สามารถใช้ได้ ขอคำยืนยันการตั้งชื่อด้วยคะ’

“ยืนยัน”

‘ต่อไปเป็นการเริ่มการทดสอบเพื่อรับ ‘ยูนีค’ ประจำตัวผู้เล่นโปรดเลือกบททดสอบที่สนใจจากหน้าต่างด้านหน้าได้เลยค่ะ มีเวลาจำกัด2ชั่วโมงในการทำการทดสอบไม่ต้องห่วงไปว่าจะเสียเวลาเพราะเวลาในตอนนี้เร็วกว่าภายในเกมมาก2ชั่วโมงในนี้เท่ากับ20นาทีในเกม สุดท้ายนี้คือสามารถออกจากการทดสอบตอนไหนก็ได้ไม่มีผลต่อการรับยูนีค ดังนั้นไม่ต้องห่วงค่ะ’

“กำลังจะถามเลยแฮะว่ามันกินเวลาหรือเปล่า....ถ้าเป็นแบบนั้นก็โอเค” ตัววิปหรือวิซท์ที่ตอนนี้กลายร่างตัวละครที่สร้างขึ้นมาเมื่อกี้พูดขึ้นก่อนจะไล่นิ้วดูรายชื่อบททดสอบเบื้องหน้าที่มีไม่ต่ำกว่า100อย่าง

“อืม....เราเคยเล่นเกมเสมือนมาก่อนตอนช่วงปี1ก่อนจะเลิกเล่นไป ตอนนั้นถ้าไม่จำไม่ผิดเราเล่นสายเวทย์แต่มันค่อนข้างน่าเบื่อไหนๆก็เล่นเกมใหม่ล่ะขอที่มันเร้าใจหน่อยแล้วกัน ‘การหลบหลีกการโจมตี’ ‘การฝึกใช้อาวุธระยะประชิด’ ‘การตีเหล็กขั้นพื้นฐาน’ ‘การโจมตีสวนกลับ’ ‘การลอบโจมตี’ ‘การฝึกใช้อาวุธระยะไกล’ ‘การร่ายเวทย์ขั้นพื้นฐาน’……..โอเคประมาณนี้น่าจะกำลังดีไหนๆก็ให้เวลามาตั้ง2ชั่วโมงขอลองให้คุ้มหน่อย ”

หลังจากเลือกการทดสอบเกือบๆ15อย่างเรียบร้อยวิปก็เงยหน้าพูดกับAIที่น่าจะกำลังเฝ้ามองดูวิซท์อยู่เงียบๆว่า

“คุณ AI ช่วยเริ่มการทดสอบตามที่ผมเรียงไว้ด้วยนะครับ”

‘รับทราบ....เริ่มการทดสอบรอบที่1.... ‘การฝึกใช้อาวุธระยะประชิด’ เริ่มได้’

วิ้ง~~~

“....นี้คลังอาวุธชัดๆเลยนะเนี่ย”

วิซท์พูดขึ้นเมื่อตนเองถูกวาปมายังห้องโถงกว้างที่คล้ายๆโรงฝึกอะไรสักอย่างแถมที่ผนังรอบๆห้องมีอาวุธระยะประชิดทุกชนิดวางห้อยไว้บนผนังโดยที่ตรงกลางถูกเว้นไว้เป็นเหมือนสนามประลองทรงกลมที่มีหุ่นไม้สูงเกือบๆ2เมตรตัวหนึ่งยืนนิ่งอยู่ ก่อนที่วิซท์จะเดินไปหยิบสนับมือเหล็กที่ห้อยอยู่แถวๆนั้นมาสวมทำให้เจ้าหุ่นไม้นั้นมีสนับมือปรากฏขึ้นมาเหมือนกัน

“อ๋อ....ที่แท้ก็คู่ซ้อมนี้เอง” วิซท์ที่เห็นดังนั้นก็แสยะยิ้มออกมาพร้อมดวงตาสีม่วงเข้มจะทอประกายเหมือนเด็กได้ของเล่นใหม่ ก่อนจะเดินเข้าไปในเขตของสนามประลองทำให้หุ่นไม้ที่ยืนนิ่งขยับตัวพร้อมกับตั้งท่าต่อสู้

“ได้เวลาลองใช้ความรู้สะสมมาแล้ว”

ตุบๆๆๆ ฟุ่บ!!!

พูดจบวิซท์ก็สะกิดเท้าวนอยู่รอบๆหุ่นไม้พร้อมกับขยับวงเข้าไปใกล้เรื่อยๆก่อนที่จะยิงหมัดขวาใส่หัวของหุ่นไม้ในทันที แต่เจ้าหุ่นไม้คู่ซ้อมก็ไม่ใช่เล่นๆมันโยกหัวหลบก่อนจะสวนหมัดขวาจากด้านล่างโดยมีเป้าหมายคือคางของชายหนุ่มผมยาวตรงหน้า แต่วิซท์ที่ตอนม.ปลายได้เป็นคู่ซ้อมให้เจ้าแม็กซ์เพื่อนยากมาตลอดนั้นได้ใช้มือซ้ายปัดหมัดอัปเปอร์คัทจากหุ่นไม้ออกไปก่อนจะชกหมัดขวาที่สวมสนับเหล็กอยู่เข้าไปจังๆบริเวณกกหูเต็มแรง

ตูม!!!!! แกร๊กๆๆๆ

“ฮ่าๆๆๆ....สดชื่นจริงๆตั้งแต่เข้ามหาลัยมาแทบไม่ได้ซัดใครเลย...รู้สึกดีชะมัด” วิซท์พูดหลังจากมองเจ้าหุ่นไม้ที่เซล้มพับไปกับพื้นก่อนจะเดินหันหลังออกจากสนามประลองไปหยิบมีดสั้นขึ้นมา2เล่มก่อนจะเดินกลับมาพร้อมกับมองเจ้าหุ่นไม้ที่ยืนถืออาวุธชิ้นเดียวกันอยู่ ก่อนที่ชายหนุ่มเจ้าสำอางค์จะแสยะยิ้มชั่วร้ายออกมาพร้อมกับกล่าวกับเจ้าหุ่นไม้ว่า

“อยู่เป็นเพื่อนฉันนานๆทีนะ....อย่าพึ่งรีบพัง”

20 นาทีผ่านไป

            แว่บบ

            แสงสว่างวาบปรากฏขึ้นพร้อมกับร่างของวิซท์ที่พึ่งออกจากการทดสอบอาวุธระยะประชิดมาหมาดๆ ก่อนที่เสียงใสๆของ AI คนเดิมจะดังขึ้นว่า

            ‘ต้องการเริ่ม บททดสอบต่อไปเลยหรือไม่คะ?

            “เริ่มเลยครับ พอดีเมื่อกี้ติดลมนิดหน่อยเลยเสียเวลาไปนิดหนึ่งฮะๆ”

            ‘รับทราบค่ะ เริ่มบททดสอบ ‘การฝึกใช้อาวุธระยะไกล’ ’

วิซท์ตอบพร้อมๆกับพระเอกเราจะถูกวาปหายไปก่อนจะกลับมาภายในเวลาไม่ถึง5 นาที พร้อมกับเริ่มบททดสอบต่อๆไปเรื่อยๆโดยที่ทำเวลาไว้บททดสอบล่ะ 5–10 นาที ไม่ขาดไม่เกินก่อนที่เวลาจะไหลไปเรื่อยๆจนกระทั่งเหลือเวลาแค่ 30 นาทีสุดท้ายร่างของวิซท์ก็ปรากฏขึ้นมาจากบททดสอบสุดท้ายก่อนที่เสียงของ AI จะดังขึ้นหลังจากที่เงียบไปเกือบชั่วโมง

‘ระบบกำลังประมวลผล......กรุณารอสักครู่’

พูดจบก็เงียบลงทิ้งให้วิซท์เดินไปหยิบขนมปังลูกเกดที่ทำมาจากช่วงที่ทำการทดสอบ ‘การทำอาหารเบื้องต้น’ มากินเล่นอย่างสบายอารมณ์แต่ยังไม่จะกินหมดเสียง AI ก็ดังขึ้นอีกครั้ง.....แถมรอบนี้มายาวเหยียดเลยด้วย

‘ประมวลผลเสร็จสิ้น’

‘ผู้เล่น วิซท์ ได้รับ Unique - ‘Living Weapon’ Type – Special’

‘สามารถตรวจสอบความสามารถของยูนีคได้ที่หน้าต่างของระบบ’

“หน้าต่างระบบ” วิซท์พูดก่อนที่หน้าต่างสีฟ้าจะปรากฏขึ้นมากลางอากาศพร้อมข้อมูลรายละเอียดของตัวละครปรากฏขึ้น

ผู้เล่น : วิซท์      LV : 0

ฉายา : -           กิลด์ : -

Unique : - ‘Living Weapon’ Type : – Special

HP : 500/500             MP : 200/200

STR : 5

AGI : 5

INT : 5

LUCK : 5

VIT : 5

CHM : 5

Bonus Point : 10

“อืม...เบสิคสุดๆเลยค่าสเตตัสแบบนี้....เก็บ10แต้มไว้ก่อนแล้วกันเอาค่อยไปอัพตอนเข้าเกมจริงๆดีกว่า” วิซท์พูดพลางปัดหน้าต่างระบบไปหมวดอื่นๆเช่น ที่เก็บไอเทม,รายชื่อเพื่อน,แผนที่,หน้าต่างLogout และอื่นๆที่ยังไม่ได้ปลดอีกหลายหมวดยกตัวอย่างเช่น หน้าต่างสัตว์เลี้ยง,ระบบคู่หู,ระบบประมูล เป็นต้น ก่อนจะกดไปที่ชื่อยูนีคของตนเองเพื่อดูความสามารถของยูนีคที่พึ่งได้รับมา

Unique : - ‘Living Weapon’ Type : – Special

1. Mine Body / Absorbtion Cost : - MP (ขึ้นอยู่กับระดับของที่จะดูดกลืน)

- สามารถดูดกลืนแร่ธาตุหรือโลหะ/อาวุธภายในเกมเพื่อนำมากักเก็บเพื่อเพิ่มปริมาณไว้ในร่างกายได้ จำนวนที่สามารถกักเก็บไว้ได้ 0/5 ชนิด (จะเพิ่มความจุในการกักเก็บทุกๆ10เลเวลทีล่ะ5ช่อง)

2. Shape Rise Cost : 0 MP (ต้องมีส่วนประกอบที่ต้องการในใช้งาน)

- สร้างอาวุธชนิดต่างๆโดยใช้แร่ที่กักเก็บเอาไว้ในร่างกายได้ทว่าการสร้างอาวุธโดยใช้สกิลนี้จะใช้สมาธิเป็นอย่างมากในการขึ้นรูป ถ้าเป็นอาวุธที่เคยดูดกลืนมาแล้วจะสามารถสร้างได้ในทันทีเลย ส่วนของระดับอาวุธขึ้นอยู่แร่ที่ใช้ในการสร้างเช่นเดียวกันกับคุณสมบัติจะขึ้นอยู่กับแร่ธาตุที่ใช้สร้างอาวุธ

**ข้อควรระวัง** การดึงแร่ธาตุในร่างกายมาใช้ในการสร้างอาวุธมีจำกัดเมื่อหมดแล้วจะต้องรอให้แร่ชนิดนั้นๆฟื้นฟูก่อนถึงสร้างได้อีกครั้งหรือไม่ก็ใช่แร่ชนิดอื่นในการสร้างแทน

เมื่อเห็นถึงความสามารถของยูนีคที่มีชื่อว่า ‘Living Weapon’ ของตนเอง วิซท์ก็ยิ้มออกมาแบบมีเลศนัยพลางวางแผนวิธีการดึงพลังของยูนีคออกมาให้ถึงขีดสุดโดยเร็ว ก่อนที่จะปิดหน้าต่างข้อมูลลงพร้อมกับถาม AI ว่า

“แล้วพวกไอเทมเริ่มต้นล่ะ?”

‘ไอเทมทั้งหมดถูกส่งเข้าในช่องเก็บไอเทมของคุณแล้วค่ะ’

กริ๊ง~

‘ผู้เล่น วิซท์ ได้รับ โพชั่น HP มือใหม่ 10 ขวด’

‘ผู้เล่น วิซท์ ได้รับ โพชั่น MP มือใหม่ 10 ขวด’

‘ผู้เล่น วิซท์ ได้รับ ข้าวกล่อง มือใหม่ 1 กล่อง’

‘ผู้เล่น วิซท์ ได้รับ กล่องอาวุธ มือใหม่ 1กล่อง’

‘ผู้เล่น วิซท์ ได้รับ เงินจำนวน 1,000 G’

สิ้นเสียงไอเทมทั้งหมดก็ปรากฏขึ้นในหน้าต่างไอเทมก่อนที่ AI จะถามคำถามสุดท้ายที่เป็นตัวตัดสินว่าการเริ่มต้นของผู้เล่นใหม่คนนี้ว่าจะไปในทิศทางไหน

‘ผู้เล่นต้องการที่เริ่มต้นที่ทวีปไหนคะ? ระหว่าง 4ทวีปนี้’

ทวีปแห่งความป่าเถื่อน – โยมอร์งการ์ด

ทวีปแห่งเวทมนต์ – ไฮว์อิน

ทวีปแห่งการสร้างสรรค์ – ออริจิเนียม

ทวีปลับแลแห่งความลับสีเขียว – ซี๊ดกรีน

“ออริจิเนียม หมู่บ้านเริ่มต้นที่ชื่อว่า ‘ลิตเติ้ลการ์เด้น’ นัดกับเพื่อนไว้ที่นั้นนะ” วิซท์ตอบ

‘รับทราบค่ะ...ทำการกำหนดพิกัดการวาปเรียบร้อย มีคำถามอะไรเพิ่มเติมมั้ยคะ?’

“ไม่มีแล้วล่ะส่วนใหญ่ก็ได้เพื่อนที่ลากมาเล่นด้วยกันเล่าให้ฟังหมดแล้วล่ะครับฮ่ะๆ  ยังไงก็ขอบคุณที่คอยดูกันมาตลอด 2 ชั่วโมงที่ผ่านมานะ”

‘เป็นหน้าที่อยู่แล้วค่ะ นี้คือของขวัญอีกอย่างก่อนจากสำหรับผู้เล่นใหม่นะคะ’

วิ้ง~

สิ้นเสียง AI ก็มีแสงสว่างห่อหุ้มร่างของวิซท์ไว้ก่อนจะสลายหายไป พร้อมกับปรากฏว่าตอนนี้เสื้อผ้าที่ใส่ได้เปลี่ยนไปเป็นชุดกางเกงขายาวสีน้ำตาลพร้อมด้วยรองเท้าบูทหุ้มข้อสีเดียวกันด้านบนสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวธรรมดาๆโดยที่มีถุงมือหนังหยาบๆสวมทับอยู่ที่มือทั้ง2ข้าง

‘ผู้เล่น วิซท์ ได้รับ ชุดมือใหม่ จำนวน 1 ชุด’

“โอ้ว~~ นึกว่าต้องใส่ชุดนอนไปลุยโลกแฟนตาซีซะแล้ว ขอบคุณอีกครั้งนะครับ” วิซท์กล่าวพร้อมสำรวจชุดมือใหม่ที่เป็นของขวัญสำหรับมือใหม่ชิ้นสุดท้ายก่อนจะได้เข้าเกมจริงๆ พอดีกับที่เส้นแสงสีฟ้าเริ่มวิ่งแล่นก่อตัวเป็นวงเวทย์ขนาดพอดีตัวอยู่ใต้เท้าของพ่อหนุ่มผมยาวคนนี้ ก่อนที่เสียงของAIจะดังขึ้นเป็นครั้งสุดท้ายพร้อมกับร่างสูงของวิซท์สลายกลายเป็นลำแสงพุ่งหายไป

‘ขอให้สนุกและผ่อนคลายกับโลกของ U.Q.O นะคะ โชคดีค่ะ’

ทวีปออริจิเนียม หมู่บ้านเริ่มต้น ‘ลิตเติ้ลการ์เด้น’

            วิ้ง~~~~~~

            แสงสีฟ้าพุ่งลงมาจากฟ้าก่อจะตัวเป็นร่างสูงของชายหนุ่มผมยาวสีดำเจ้าดวงตาสีม่วงอันลึกลับน่าค้นหาที่มาพร้อมกับไฝเสน่ห์ใต้ตาขวาในชุดมือใหม่ ที่กำลังหมุนซ้ายหมุนขวามองไปรอบๆตัวอย่างสนอกสนใจไม่น้อยเพราะว่าตอนนี้วิซท์ได้เข้ามายังโลกเกมเสมือนจริงแฟนตาซีเกมใหม่ล่าสุดอย่าง U.Q.O อย่างเต็มตัวแล้ว  และตอนนี้พระเอกของเรากำลังสำรวจสภาพของหมู่บ้านเริ่มต้น ‘ลิตเติ้ลการ์เด้น’ ที่เป็นหมู่บ้านขนาดกลางค่อนไปทางเล็กที่มีรูปแบบเหมือนหมู่บ้านในยุคกลางของทางยุโรปโดยจุดที่วิซท์โผล่มาเป็นลานน้ำพุเล็กๆใจกลางหมู่บ้านที่มีรูปปั้นเทพธิดาสีดำเงาขนาดเล็กตั้งเอาไว้ รอบๆตัวมี NPC ของหมู่บ้านแห่งนี้เดินสัญจรอยู่นิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้สนใจในตัววิซท์มากนักก่อนจะกลับไปกิจกรรมของตนเองต่อ

            “ไม่เลวๆ ทั้งอากาศ ทั้งกลิ่น ทั้งสัมผัส เหมือนอยู่ในโลกจริงเลยแฮะ สมแล้วเป็นเกมออนไลน์เสมือนจริง NO.1 ของโลกในตอนนี้.......แล้วเจ้าพวกแม็กซ์มันหายไปไหนล่ะนิไหนบอกจะมารอตรงลานน้ำพุ” วิซท์พูดก่อนจะเดินออกมาจากลานน้ำพุพร้อมกับเปิดหน้าต่างสื่อสารขึ้นเพื่อเพิ่มเพื่อนตามชื่อที่แม็กซ์บอกไว้พร้อมกับกล่าวติดตลกว่า

            “สงสัยยัยรุ้งบ่นเป็นหมีกินผึ้งแน่ๆเลยเรื่องที่เราใช้เวลาตอนทดสอบรับยูนีคนานกว่าชาวบ้าน-----“

            “อยากตายก็เข้ามาซิว่ะไอ้กร๊วก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

            ยังพูดไม่ทันจบประโยคเสียงตะโกนอันคุ้นหูที่เต็มไปด้วยโทสะก็ดังมาจากทิศใต้ของหมู่บ้านที่เป็นทางออกของหมู่บ้าน ส่วนวิซท์ที่ได้ยินดังนั้นก็ปรับสีหน้าเป็นจริงจังทันทีเพราะว่าเจ้าเพื่อนรักของตนอย่างแม็กซ์มันไม่ใช่พวกที่โกรธอะไรใครง่ายๆ...เว้นแต่ว่าจะมีคนมาทำร้ายหวานใจของมันจนทำให้เจ้าลูกครึ่งมันของขึ้นจนตะโกนลั่นหมู่บ้านแบบนี้ ทำให้พระเอกของวิ่งไปยังต้นเสียงทันทีพร้อมกับพูดออกมาอย่างเอือมๆว่า

            “ให้ตายซิว่ะ...พึ่งเข้าเกมมาก็มีเรื่องเลยเรอะ”

____________________________________________________________________________

เกร็ดความรู้ U.Q.O 02

หมู่บ้านเริ่มต้น ‘ลิตเติ้ลการ์เด้น’ 1 ใน สถานที่เริ่มต้นที่ผู้เล่นใหม่สามารถเลือกได้ตอนเริ่มเกม เป็นหมู่บ้านเล็กๆที่ตั้งอยู่ตรงขอบๆของ ทวีปออริจิเนียม เนื่องจากเป็นหมู่บ้านเริ่มต้นจึงทำให้มีเควสสำหรับผู้เล่นใหม่ครบถ้วน แต่ทว่าก็เป็นที่น่าแปลกใจที่จำนวนผู้เล่นโดยเฉลี่ยที่เลือกมาเกิดที่นี้กลับน้อยจนน่าตกใจ?