คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ♦LUCKY..โชคดี..♦
LUCKY
..โี..
"ฮยอ มีนที่..อบอยู่รึเปล่า"
"..มี"
"ใรฮะ" แบมแบมาโทันทีที่มาร์อบ
"ผมไม่เห็นรู้เลยฮยอ" ูเนียร์็ถามึ้นมาอีน
มาร์มอยอแแวบนึ แวบนึริๆ แล้วหันไป้อแบอม ึ่แบอม็้อลับมาเ่นัน แ่สีหน้าแบอมบ่บอว่าสสัยอย่านัมา มาร์ั้ใะทำอะไรันแน่
เห็นแล้วลี มาร์ิอย่านั้น
"ไม่รู้สิ" ำอบอมาร์ทำเอาทุนโอรวอย่าหนั เพราะวามอยารู้
"อะไรอ่ะ บอหน่อยสิ" ยูยอม
"เี๋ยวนี้ฮยอมีวามลับับพวผมเหรอ" ยอแ
"ทีผมมีแฟนผมยับอฮยอเลยนะ" แ็สันมีแฟนแล้ว(?)
"เอาหน่า เอาเป็นว่าันมีแล้วัน ัน็อบแล้วเนี่ย" มาร์เลี่ยที่ะอบอย่าเียว
เมื่อมาร์ไม่พูออมา็ไม่มีใราั้นไ้ ทุน็แยย้ายไปนอนัน ะว่าไปืนนี้็เป็นวันที่ีเหมือนันนะ..
MARK
สวัสีรับ ผมมาร์ หรือ มาร์ ้วน หลายเือนแล้วที่ผมย้ายเ้ามาอยู่หอพันี้ มันเปลี่ยนีวิผมเลยล่ะ ปิผมเป็นนเียบๆ อบอยู่นเียว ปัุบันผม็ยัเป็นนเียบๆอยู่ แ่่าออไปือารที่ไ้อยู่ร่วมับนอื่น มัน็สนุีรับ ไม่เหา
อนนี้หอพัไม่มีใรอยู่เลย เว้นแ่แ็สันที่ยัไม่ื่น ปิแ็สันเป็นนื่นเ้านะ เมื่อวานื่มหนัไปหน่อยล่ะมั้ ผมอยู่ในรัวรับ หาอะไริน
ริ๊..
หืม ใรมาแ่เ้าเนี่ย ผมเินออไปู ็เห็นผู้หินหนึ่ ยืนอยู้หน้าประูหอพั
นั่นมัน..แฟนแ็สันมันหนิ
"สวัสี่ะ ัน แนนอน...เอ่อ..แ็สันอยู่ไหมะ?"
"อยู่รับ เ้ามา่อนสิ"
"อบุ่ะ"
ผมเิเธอเ้ามา้าใน แล้วให้เธอรออยู่ม้าหินอ่อนในสวน ผม้อไปามแ็สัน
"แ็สัน เฮ้ ื่นรึยั มีนมาหานาย" ผมเาะประูอยู่แป๊บนึ แ็สัน็มาเปิ
"ใรอ่ะฮยอ"
สภาพแ็สันนี่...นรึเปล่า สภาพอย่าับอมบี้
"แฟนนาย" ผมบอออไปแบบนั้น แ่แทนที่ะีใลับทำหน้าเรีย เอ่อ..ผมว่าทะเลาะันอยู่ัวร์ "อยู่ในสวน"
"อื้ม เี๋ยวผมออไป"
านั้นผม็ไม่ไ้ยุ่อะไรอี ็เห็นแ็สันเินออาห้อไป ผม็นัู่ทีวีอยู่โฟา สัพัหนึ่แ็สัน็ลับเ้ามาในหอ เินมานั่้าๆผม
"เธอลับไปแล้วเหรอ"
"อื้ม.." สีหน้าแ็สันูไม่่อยี เหมือนนหมแร
"นายเป็นอะไรรึเปล่า"
"....ผมเลิับเธอแล้ว" อยู่ๆหมอนั้น็พูออมา ทำเอาผมะั้อหันไปมอ
"ที่ริผมอยาบอั้แ่เมื่อวาน...แ่ผมไม่ล้า"
"นายเลยนัเธอมา?"
แ็สันพยัหน้า
"ทำไม?"
"ผมมาอยู่เาหลีไ้ 3 ปี แล้ว ...่อนย้ายะมาอยู่หอนี้ะอี"
"..............."
"แนเป็นเพื่อนนแร และเป็นเพื่อนสนิทอผม" ะหมายถึ แนนอน นเมื่อี๊
"..............."
"แ่ผมรัเธอ"
"..............."
"ผมไม่อยาเป็นนเห็นแ่ัว เพราะแน...ไม่ไ้รัผม ผมิว่าลับมาเป็นเพื่อนัน..ีว่า"
"..............."
"ผมทำถูแล้วใ่มั้ย..ฮยอ" แ็สันมอผม้วยสายาที่เศร้ามา
ผมไม่เยเห็นแ็สันเศร้าแบบนี้ ไม่อยาเห็นเาเ็บแบบนี้...รู้สึหุหิัวเอที่ทำอะไรไม่ไ้...ไม่อบเอาะเลย
"เฮ้ นายทำีแล้วๆ แ็สัน นายทำีที่สุแล้ว"
มาร์ึแ็สันเ้ามาในอ้อมอ เารู้สึถึวามื้นบริเวหัวไหล่ แ็สันำลัร้อไห้ เาำลัอ่อนแอ ฝ่ามือหนาลูบหลันในอ้อมอไปมาเพื่อปลอบใ
"ฮยออยู่รนี้..ฮยออยู่ับนายเสมอ.."
....
..
.
ผ่านมาอาทิย์หนึ่ ูเหมือนทุอย่าะลับเ้าสู่ภาวะปิ แ็สันร่าเริ บ้าบอเหมือนเิม บ้าบอแบบนี้แหละเหมาะับแ็สันที่สุ(หลอ่าันป่ะเนี่ย?)
"มาร์ฮยอ~"
มาร์หันไปามเสียเรีย แบมแบมำลัเินเ้าไปหาเา
"ฮยอะไปไหนอ่ะ" แบมแบมถามผมที่ำลัะเินออไปประูหอพั
"ไป้านอ"
"เห็นยอแฮยอไหมฮะ ือฮยอเาลืมระเป๋าั์ไว้โฟาอ่ะ"
"ไม่เห็นนะ"
"ยอแฮยอวยแล้ว ฮ่าๆ"
"ไม่้อไปหัวเราะนอื่นเลยเราน่ะ" ผมยีหัวแบมแบม้วยวามมั่นเี้ยว แบมแบมเป็นน้อายที่น่ารั ผมอบนิสัยเ็ๆอเา เ็ๆทำอะไร็น่ารัรับ..ว่ามั้ย?
"พอเลยฮยอ ผมเสียทรหม"
แบมแบมทำหน้ามุ่ย ปัมือผมออ แล้วเินออไปเลย
"ะไปไหนอ่ะแบม!" แ็สันที่เินผ่านแบมแบมเ้ามาะโนถามแบมแบม
"ไปหายอแฮยอ!!"
"มันเป็นไรอ่ะฮยอ ทำหน้าเป็นูเียว" แ็สันเินเ้ามาถามผม
"ไม่รู้สิ" แล้วมาร์็เินออมาเลย
"เป็นอะไรันไปหมล่ะเนี่ย ใ่ี้ ผมมันไม่มีนสนใ"แ็สันไ้แ่ยืนบ่นพึมพัมอยู่นเียว
หวัทำผิอะไร ทำไมทุนเมินหวั เว? เว!?
BAMBAM
เ็น้อยนามว่าแบมแบมยืนอยู่หน้าหอพั หยิบมือถือออมา่อสายหาใรสัน ไม่นานปลายสาย็รับ
"ฮยอ ฮยอลืมระเป๋าั์ไว้อ่ะ"
(เฮ้ย ริ้วย)
"ฮยออยู่ไหน"
(อยู่ร้านสะวื้อใล้ๆหอพัเนี่ย ีนะยัไม่ไ้ไป่ายเิน)
"ฮ่าๆ เือบวยแล้ว รอแปบ เี๋ยวผมเอาไปให้"
(โอเๆ)
พอุยันเสร็แบมแบม็ัสาย เินออาหน้าหอพัทันที ใ้เวลาเินไม่นาน็ถึุหมาย
แบมแบมผลัประูร้านสะวื้อเ้าไป มอหายอแรอบๆร้าน
"ฮยอ!" ผมเินเ้าไปหายอแฮยอทันทีที่เห็น
"อบในะแบม ถ้าไม่ไ้นาย ฮยอายแน่"
"ไม่เป็นไรฮะ ฮยอออะไร...ผมให้ไ้หม"
"ประโยนี้มันุ้นๆนะ" ยอแฮยอทำหน้ารุ่นิ
"ฮ่าๆๆ"
ยอแยื่นมือไปลูบหัวแบมแบม ที่ยัหัวเราะร่าอยู่อย่าเอ็นู น่ารั..เินไปแล้ว...มันเริ่มะอันรายสำหรับเาแล้วสิ
"เี๋ยวฮยอไป่ายเินแปบ"
"โอเ เี๋ยวผมรออยู่หน้าร้าน"
ยอแฮยอไป่ายเินส่วนผม็เินออมารออยู่หน้าร้าน ผมอบยอแฮยอนะ เป็นฮยอที่ผมรัมา เป็นฮยอที่สนิท้วยที่สุ เป็นเหมือนพี่ายแท้ๆเลย อยู่้วยแล้วผมรู้สึอบอุ่นที่หัวใแปลๆ
แปะ แปะ แปะ
หืม เสียหยน้ำระทบพื้น ทำให้ผมเยหน้ามอท้อฟ้า ฝนำลัลเม็ สัพัมัน็เริ่มหนัึ้น
่าา!!
อ่า..ฝนะแล้ว เมื่อี๊ยัอาาศีๆอยู่เลยทำไมฝนะไ้ ไม่ไ้พร่มมา้วยสิ
"ฝน แล้วะลับยัไล่ะเนี่ย" ยอแฮยอพึ่เินออมา
...
..
.
อนนี้ผมับยอแฮยอิอยู่ที่ร้านสะวื้อสัพัแล้ว ฝน็ไม่หยุะที
[Rrrrrrrrr!~]
เสียมือถือผมัึ้น เลื่อนูหน้าอ ยูยอมโทรมารับ
"ฮัลโหล ว่าไ"
(นายอยู่ไหน)
"ิฝนอยู่ร้านสะวื้อใล้ๆหอพัับยอแฮยอ"
ผมหันไปมอยอแฮยอ แล้วพูื่อยูยอมแบบไม่มีเสีย ยอแฮยอ็พยัหน้าอบ
(รออยู่นั่นแหละ เี๋ยวไปรับ)
แล้วยูยอม็ัสายไป
"ยูมันว่าไ"
"บอว่าะมารับฮะ ให้รออยู่นี่"
ไม่นานผม็เห็นหมียัษ์(?)เินาร่มมาพร้อมับร่มอีสอันในมือ
"ไปไหนไม่บอันเลย..ันเป็นห่วนะรู้มั้ย" ยูยอมสีหน้าริัมาอ่ะ มาถึ็เทศเลยรับ "ฮยอเหมือนัน ไม่้อำเลย" มีหันไป้อนยอแฮยอ้วย ฮ่าๆ
"ฮ่าๆๆ โอเรับ ุิม ยูยอม"
ยอแฮยอลั้นำ แล้วทำท่ารูิบปา พวผมสามนเินลับถึหอัน พอีับฝนหนัึ้น พายุเ้าแน่เลย มาร์ฮยอับูเนียร์ฮยอยืนทำหน้านิ่อยู่หน้าหอพั ผมับยอแฮยอเลยโนูเนียร์ฮยอเทศยให่เลย หูาเลยอ่ะ ฮ่าๆๆ
..ผมิว่า..เป็นโีอผมนะ..ที่ไ้มาอยู่หอพันี้ : )
TBC..
#พาร์ทมาร์แบม(สัน) แ็สันยัไ็เป็นแ็สัน 5555 แ่ละน็มีมุมมอ่าันออไป ะ่อยๆออมาทีละนิเนอะ
#เอันอนหน้า้าาา #ฟิลัี้ทูแ
O W E N TM.
ความคิดเห็น