จะเกิดอะไรขึ้นถ้าผู้นำของกาแล็กซี่ถูกอันเชิญไปต่างโลก

ลำดับตอนที่ #3 : ถึงที่หมาย

ภายในป่าแห่งหนึ่ง

อันมายที่เดินตามลำธารไปเลื่อยๆ

"จนจะเที่ยงแล้วแต่ยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อวานเลย เห็นผลไม้แปลกๆอยู่บ้างแต่ไม่รู้ว่ามีพิษหรือป่าว ส่วนพวกสัตว์นี้ไม่ต้องพูดถึงเลยวิ่งตามไม่ทันสักตัว แมลงก็บินเร็วสุดๆ อาาาโลกนี้ช่างอยู่ยาก" เขาเดินไปพร้อมกับบนในใจ

“อาา ไม่ใหวแล้วปวดขาสุดๆเลย พักก่อนดีกว่า”เมื่อพูดจบเขาก็ไปนั่งพักอยู่ข้างลำธาร ชมธรรมชาติไปเลื่อยๆ นั่งอยู่สักพักเขาก็เหลือบไปเห็นบ้านไม้หลังเล็กๆหลังหนึ่งตั้งอยู่ไม่ไกลนัก ด้วยความสงสัย อันมาย เลยลุกขึ้นแล้วเดินไปที่บ้านหลังนั้น เมื่อเดินไปถึงแล้วก็ยื่นดูรอบบ้านซักพักแล้วตัดสินใจเปิดประตูเมื่อเขาจับไปที่ประตูแล้วเมื่อออกแรงผลักประตูก็พังในทันที

“!!?”อันมายตกใจเล็กน้อยแล้วก็เข้าไปในบ้านหลังนั้น ภายในบ้านมีเตียงอยู่1อันตะเกียงโตะเก้าอี้และชั้นหนังสือ อันมายเดินไปที่ชั้นหนังสือ เสียงไม้ลั่นดังขึ้นทุกก้าวที่เดินเมื่อเดินไปถึงชั้นหนังสื่อและก็ได้หยิบหนังสื่อขึ้นมาอ่านแต่ก็อ่านไม่ออกเพราะไม่เข้าใจภาษาที่เขียน ก็หน้าแปลกทั้งที่พูดกันรู้เรื่องแท้ๆ แต่กลับอ่านไม่ได้ 

เขาจึงเดินสำรวจบ้านต่อไปแต่ก็ไม่เจออะไรน่าสนใจนอกจากมีดสั้นที่ขึ้นสนิมเล่มหนึ่งตกอยู่ตรงมุมห้อง เขาหยิบมีดเล่มนั้นขึ้นมาดูจากนั้นก็เดินไปที่ลำธาร

“มีดนี้น่าจะใช้ได้อยู่”เขาหยิบหินขึ้นมาก้อนหนึ่งแล้วก็นั้งลับมีด

ผ่านไป10นาที

ในที่สุดมีดก็คมแล้ว เขาเดินไปที่ท่อนไม้ขนาดเล็กต้นหนึ่งแล้วเอาไม้มาเหลาให้กลายเป็นหอก เมื่อทำเสร็จแล้วก็เดินไปตามลำธารต่อไป 

ตัดภาพไปที่กองยานรบ

“จะถึงที่หมายในอีก10ชั่วโมง ไปเรียกผู้นำของทุกหน่วยมาที่ห้องประชุม”

“ครับท่าน”ลูกเรือคนหนึ่งตอบกลับ

เพร่าได้ใส่คอนแทคเลนส์

มุมมองของเพร่า

เมื่อใส่คอนแทคเลนส์แล้วจะปรากฏเป็นพื้นที่โล่งกว้างขนาดใหญ่สีเทาเข้ม มีคนใส่เครื่องแบบทหารยศสูงสีดำค่อยๆวาร์ปเข้ามาทีละคนสองคนผ่านไป5นาทีทุกคนก็ได้มากันครบ

“เอาละคงจะมากับครบแล้วสินะ เอาละทุกท่านตอนนี้ได้มากันครบแล้วเราจะขอเปิดการประชุมในตอนนี้” เพร่าได้พูดขึ้น แล้วเสียงต่างก็เงียบลง 

“ขอแจ้งแผนการ พวกเราจะถึงที่หมายในอีก10ชั่วโมง ที่หมายของพวกเราคือ"ดาวไร้ชื่อ"เมื่อพวกเราไปถึงแล้วหน่วยที่1ถึง10จะทำการไปที่พิกัดของเครื่องส่งสัญญาณในทันทีและจะส่งโดรนออกไปสำรวจพื้นที่โดยรอบ ส่วนหน่วยอื่นๆให้ทำการค้นหาส่วนที่เหลือของดาว และจะแชร์แผนที่ร่วมกันเพื่อจะได้รู้ว่ามีตรงใหนที่ยังไม่ได้สำรวจ ภารกิจนี้อนุญาตให้ใช้กำลังได้ เอาละมีใครมีข้อเสนออะไรใหม?”

คนภายในนั้นทุกคนต่างไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ

“ในเมื่อสรุปได้แล้ว เอาแผนการนี้ไปบอกกับทุกคนด้วย”

“ครับ/ค่ะท่าน”

จากนั้นเพร่าก็ได้ถอดคอนแทคเลนส์ออกแล้วบอกแผนการนี้ให้กับคนในยานด้วยการถ่ายทอดสด

ประมาณ9ชั่วโมงต่อมา

“รายงานครับจะถึงที่หมายในอีก1นาที”ลูกเรือคนหนึ่งรายงาน

“แจ้งเตือนทุกคนแล้วใช่ใหม”เพร่า

“ครับ”ลูกเรือ

จากนั้นไม่นานก็ได้มีเสียงประกาศดังขึ้น จะออกจากรูหนอนในอีก10 9 8  จนกระทั้ง 1 

ในอวกาศอันมืดมิดและกว่างใหญ่ได้มีกองยานรบวาบออกมาจากรูหนอน ห่างจากดาวเคราะห์ไร้ชื่อไม่กี่แสนกิโลเมตร

“ท่านครับ พบพิกัดที่แน่นอนของสัญญาขอความช่วยเหลือแล้วครับ”

“ไปได้เลย”

ยานรบนับพันได้เคลื่อนที่เขาไปยังดาวดวงนั้น

|

|

|

|

|

จบตอนที่สามแล้วถ้าหากชอบหรือไม่ชอบก็บอกกันได้นะครับ comment กันได้มาได้เลยนะครับ (ขอแบบสุภาพนะครับ)